“Links denkt vanuit de utopische voorstelling dat de wereld één wordt, en dat we instellingen behoeven die deze eenmaking faciliteren. Dit leidt tot transnationalisme en technocratische machtsuitoefening, ondersteund door apocalyptische angstbeelden (klimaat, corona, Rusland).
Rechts daarentegen staat voor realisme (niet alle culturen zijn compatibel) en voor een bottom-up benadering van soevereiniteit: de overheid wordt door de bevolking betaald en hierom hoort de overheid de bevolking te dienen in plaats van andersom. De machthebber heeft verantwoording af te leggen aan de samenleving, in plaats van dat de samenleving zich moet conformeren aan de (utopische) ideologische voorkeuren van de bovenklasse.”
Mocht U Sid Lukassen (nog) niet kennen, dan kan U hier kijken naar een aflevering van Café Weltschmerz, tijdens dewelke Paul Cliteur hem aan de tand voelt over een verwant thema:
Overmorgen worden er bij onze oosterburen federale verkiezingen georganiseerd. Over één ding zijn alle partijen het eens, nl. een coalitie met het AfD is taboe. We (her)kennen het veto maar al te goed: het cordon sanitaire dat het Vlaams Belang uitsluit.
“Vandaag is er weer een strafrechtelijk onderzoek tegen mij gestart wegens ‘haatspraak’. Ik ben de tel kwijtgeraakt en zal onironisch een assistent moeten aanwerven om de vele strafrechtelijke onderzoeken en rechtszaken die tegen mij lopen, bij te houden.
Sinds ik nationalistische activist ben geworden, is er door de staat onophoudelijke lawfare tegen mij gevoerd. Drie keer viel de politie bij mij thuis binnen en ik heb bijna € 200.000 aan boetes en advocaatkosten betaald om mezelf te verdedigen.
Ik ga proberen uit te leggen waar dit laatste strafrechtelijke onderzoek over gaat. Het is belachelijk en verontrustend tegelijk.
Politieagenten legden me uit dat Justitie wil dat ze een post van 22 april 2021 onderzoeken. Dat is bijna vier jaar geleden. Ik herkende het bericht niet, maar kreeg al snel te horen waarom: het was niet door mij geplaatst, maar door een Facebookpagina die humoristische content over België plaatst en Justitie beweert dat ik banden heb met de mensen die de pagina beheren.
Waar gaat dit bericht over? Wel, het is een (niet-bewerkte!) screenshot van een artikel van HLN. Het artikel is getiteld “Kinderen uit Nieuwpoort slingeren als apen op Buitenspeeldag” en de foto die ze gebruikten is van een Afrikaans uitziend kind. Omdat HLN en DPG Media constant op zoek zijn naar mensen die ze van racisme kunnen beschuldigen, vonden veel mensen dit een grappig gebruik van woorden en foto. De post bevatte niet eens een bijschrift. Alleen de screenshot.*
De foto* en het artikel* zijn nog steeds online te vinden, dus het is niet het artikel zelf dat ‘haatspraak’ is, het is de handeling van het plaatsen ervan als je een nationalist bent (of een rechtse humorpagina in dit geval), omdat de rechter in het brein van een nationalist kan kijken en kan beslissen dat die ‘wilde aanzetten tot haat’ door het artikel te plaatsen. Ze noemen het haatspraak, maar in werkelijkheid zou ‘gedachtenmisdrijf’ toepasselijker zijn.
Je vindt dit misschien absurd, maar zoals sommigen weten is het helaas verre van de eerste keer dat dit gebeurt. Ik werd ooit onderzocht voor een “seksistische cartoon” die letterlijk uit Humo kwam. Niet de cartoonist of het Humo werden onderzocht, nee, ik werd onderzocht voor seksisme (strafbaar feit in België) omdat iemand het had gepost in een groepschat die ik naar verluidt had aangemaakt. Dankzij goede advocaten heb ik die zaak gewonnen, maar ik heb helaas meer zaken verloren dan gewonnen.
Een jaar geleden verloor ik door een extreemlinkse rechter de Pano-zaak waarin ik werd veroordeeld tot een jaar effectieve gevangenisstraf en een boete van 16.000 EUR voor het deelnemen aan een groepschat waarin ANDEREN ‘racistische memes’ hadden geplaatst. Deze zaak wordt over twee weken opnieuw besproken in het Hof van Beroep en zal bepalen of ik naar de gevangenis moet of niet.
Het is een uitputtingsslag en ik word aangevallen door alle tentakels van het Belgische regime. Als je mij wilt steunen in deze strijd, kan dat via het S&V reknr: BE80 9734 8438 3577.
Ik wou dat ik niet om hulp hoefde te vragen, maar de inkomsten uit onze webshop, mediakanaal en boksclub zijn alleen genoeg om de normale uitgaven te betalen, niet voor een leger advocaten.”
“Justitie heeft geen middelen om onderzoek te doen naar gewapende overvallen en dodelijke schietpartijen met oorlogswapens, maar wél om onderzoek te doen naar memes en een busje pepperspray. Oh ja en om goudhandelaar Yannick Verdyck af te knallen hadden ze ook middelen over.”
“Ik was verslaafd aan mijn eigen boek. Ik vertel graag verhaaltjes…”
“‘Soenens analyseert de Amerikaanse realiteit met persoonlijke observaties, over het echte leven en de schaduwkanten ervan’, zo kondigt VRT NWS zijn reis langsheen de Vlaamse cultuurcentra aan. Die ‘persoonlijke observaties’ waren altijd al het handelsmerk van deze verslaggever. Ze waren zo persoonlijk, dat we die reportages meer ging opvatten als een inkijk in het Soeniversum, zijnde datgene wat zich onder de schedel van de man-ter-plaatse afspeelde. Sommigen ergerden zich daaraan, maar het is gewoon straattheater: live Washington-momenten met een stoere Björn aan de micro, altijd ietwat donker kijkend en dramatisch declamerend, want het loopt helemaal verkeerd met Uncle Sam.”
Om Duitse burgers te verhinderen het arbeidersparadijs in de Duitse Democratische Republiek (DDR) te ontvluchten, bouwden de communisten een zogenaamde ‘antifascistische verdedigingsmuur’, beter bekend als de Muur van Berlijn. Twee jaar voor de implosie van deze muur van schande sprak de toenmalig Amerikaans president Ronald Reagan in juni 1987 voor de Brandenburger Tor de visionaire woorden “Mister Gorbatjov, tear down this wall”. In november 1989, amper enkele maanden nadat tienduizenden enthousiast met rode vlaggen het bestaan van 40 jaar DDR vierden, viel de Muur uiteindelijk. Het communisme was moreel, financieel en economisch totaal failliet. Iedereen wist het, maar iedereen deed alsof ze er nog in geloofden. De burgers deden dat uit pure angst voor de Stasi en hun verklikkers- en afluistercontrole, de partijbonzen omdat ze de realiteit ontkenden.
Na de tweede wereldoorlog werd de (West-)Duitse politiek decennialang gedomineerd door de christendemocraten en de sociaal-democraten. Daar kwam sinds 2013 verandering in, toen de Alternative für Deutschland (AfD) opgericht werd die een duidelijk andere politieke keuze aan de Duitse burger gaf. Terwijl voormalig christendemocratisch Bondskanselier Angela Merkel de ganse wereld verwelkomde met haar ‘wir schaffen das’, pleitte de AfD voor minder migratie. Terwijl huidig sociaal-democratisch Bondskanselier Olaf Scholz voluit de oorlog in Oekraïne steunt, pleit de AfD voor vredesonderhandelingen. Terwijl de Energiewende, zeg maar de Duitse Green Deal, een volledige overschakeling van fossiele energie naar hernieuwbaar doorduwt, pleit de AfD voor nieuwe kerncentrales. Terwijl de hele Duitse politieke elite van links en van rechts een postnationale visie op Duitsland heeft, waarbij de Duitse identiteit en soevereiniteit oplost in een groter EU-verband, wil de AfD zijn soevereiniteit terugnemen en de unieke Duitse identiteit behouden. Voorheen had de kiezer de keuze tussen twee centrumpartijen die eigenlijk min of meer hetzelfde beleid voerden, maar met de AfD kreeg de Duitse burger plots een werkelijk andere keuze.
Dat was natuurlijk veel te gevaarlijk voor zij die aan de macht waren. Dus werd de AfD op elke mogelijke wijze bekampt. Een nieuwe muur werd gebouwd om het systeem te beschermen tegen het volk: de Brandmauer. De AfD werd in dit cordon sanitaire geplaatst, ze werd door de Staatsveiligheid gecontroleerd en zelfs geïnfiltreerd, ze werd door beschermde Antifa-straatbendes geterroriseerd en alle informatie over de AfD werd door de leugen- en regimepers gemanipuleerd. Het hele Duitse systeem voert een oorlog tegen zijn eigen bevolking. Maar het mag allemaal niet helpen. Omdat iedereen ziet dat de multicul niet werkt, dat gewone mensen de prijs betalen voor het klimaatbeleid, dat Duitsland in het moeras van eindeloze oorlogen gesleurd is. Beide oude partijen van het zogenaamde centrumlinks of centrumrechts zijn daarvoor verantwoordelijk. Want de Duitse democratie wordt net zoals de oude DDR door een eenheidspartij bestuurd, waarbij burgers enkel ritueel mogen stemmen, maar niet mogen kiezen over welk beleid ze terugkrijgen. Daartegen revolteren steeds meer Duitsers. Ze willen hun land terugnemen. Ze willen opnieuw zelf kunnen kiezen en ook beslissen. Dat kan maar door de AfD, die ondertussen al de steun van meer dan 20% van de Duitsers krijgt.
De Amerikaanse vice-president J.D Vance hield op 14 februari een toespraak op de veiligheidsconferentie in München waar de kruim van de Westerse militaire en diplomatieke macht verzameld was. De inhoud van zijn toespraak is zonder meer historisch te noemen. Niet China of Rusland, maar massamigratie is het grootste gevaar voor Europa zei hij. De bevolking schreeuwt via democratische verkiezingen om een ander beleid. Maar eerder dan te luisteren, reageert de politieke elite met censuur, vervolging, intimidatie en het uitsluiten van partijen die deze democratische wilsuiting vorm even, zoals de AfD. De grootste vijand voor Europa komt niet van buitenaf, maar zit binnenin, zei hij. Als Europa niet opnieuw de gedeelde waarden van vrijheid en democratie herstelt en de participatie van alle burgers aanvaardt in de politieke besluitvorming, kunnen de Verenigde Staten niets meer voor Europa betekenen, zei hij.
Met andere woorden, op één week van de Duitse parlementsverkiezingen, zegt de Amerikaanse vice-president dat de Duitse politieke elite net zoals deze in de DDR, haar ‘antifascistische verdedigingsmuur’ moet afbreken, omdat ze burgers opsluit in onvrijheid en zich wil beschermen tegen de democratie van het volk. De hele Westerse militaire en diplomatieke elite trok bleek weg en zag ter plaatse de grond onder de voeten wegzakken.
Duits Bondskanselier Olaf Scholz reageerde dat de Amerikanen zich niet met hun binnenlandse politieke keuzes moeten bezighouden. Op hetzelfde moment echter legt Elon Musk bloot hoezeer USAID miljarden pompte in het manipuleren van de publieke opinie in Duitsland en Europa ten bate van een agenda rond multicul, genderideologie en globalisme die nu door Trump volledig afgevoerd is. Theo Francken probeert ondertussen J.D. Vance zowaar als een betekenisloze politieke passant voor te stellen.
Ze zijn zodanig vervreemd van de realiteit, dat ze niet eens door hebben wat er precies gebeurd is. De oude orde sterft want de nieuwe politieke tijd komt er aan. De EU mag nog wel de factuur betalen, maar zit zelfs niet aan de onderhandelingstafel over de oorlog in Oekraïne. De Green Deal is zodanig achterhaald dat geen miljardensubsidie dat politiek lijk nog in leven kan houden. Het EU-migratiepact waarop de regering De Wever alle hoop zet, wordt helemaal nooit uitgevoerd omdat de natiestaten van Europa hun soevereiniteit terugnemen om hun identiteit te kunnen beschermen.
Hoezeer de oude machten zich ook proberen te verschansen tegen het volk met hun cordon sanitaire, hun tijd is voorbij. Het is slechts een kwestie van tijd vooraleer de kiezer ook bij ons opnieuw aan het woord komt.
Zij zijn de laatsten van gisteren. Wij nationalisten zijn de eersten van morgen.
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang, 16.2.25
Op ARD (Deutsches Erstes Programm) vraagt een blonde woordvoerster zich af waarom men met kindjes in een park gaat wandelen… alsof de leider/leidster van de kleutergroep de aanval uitgelokt heeft!
Ze refereert naar Aschaffenburg, waar een “verwarde” man een kind en een ter hulp snellende voorbijganger doodde.
Volgens de Duitse schone en haar TV-zender moet men gewoon uit parken wegblijven. Achter elke boom kan immers een “verwarde asielzoeker” schuilen. Ergo: blijf er weg!
Dat het hier om een stadspark ging in het centrum van Aschaffenburg, dat overdag dit park gewoon voor de stedelingen een resterend stukje groen is, dat men niet een verbod voor normale, vredelievende burgers, voor kinderen, voor sportievelingen moet invoeren, maar dat men wel de oorzaak van het kwaad, de “verwarde” immigranten moet buiten gooien, dàt was een te ver gaande logische redenering voor de politiek corrrecte zender ARD en het blonde wicht dat de boodschap mocht uitdragen.
Je zou even goed kunnen redeneren dat winkels geen waren meer in hun rekken, in hun uitstalraam mogen plaatsen omdat ze de dief daarmee uitlokken…
De Debatclub nodigt u graag uit voor haar volgende debat. Deze VRT weg ermee??
Siegfried Bracke, Oud-Kamervoorzitter, Journalist Rik Van Cauwelaert, Journalist Johan Sanctorum, Journalist Moderator: Pieter Bauwens (Doorbraak)
Dinsdag 11 februari, 20.00 uur – Hotel de Basiliek (Trooststraat 22, Edegem)
Inkom: 10 euro (onder de 18 gratis) Vanaf 18u heeft u de mogelijkheid deel te nemen aan de receptie en het diner. Op voorhand inschrijven is hiervoor verplicht: info@debatclub.org – 0498/77 48 71 – 55 euro p.p. (inkom van 10 euro inbegrepen) over te maken op rekening van de Debatclub: BE20 7350 4124 1556.
Een gelukzoeker kwam met zijn gezin naar België en verbleef in een vreemdelingenkamp. Ze was amper vier jaar oud toen hij voor het eerst toesloeg. Haar vader nam haar regelmatig mee op wandeling in een bos in Genk, waar hij haar toen ook verplichtte tot seksuele handelingen. “Want daar kwamen weinig mensen.”
Deze kinderverkrachter noemt Het Belang van Limburg een “Maaseikenaar”…
Luister ook eens naar het andere klokje: “Hebben we dan niets geleerd uit het verleden?”
Inleiding: Een Verloren Vrede is de naam van het documentaire van Marie-Thérèse ter Haar, oprichter van de Rusland & Oost-Europa Academie. Haar hele leven al zet ze zich in betere verhoudingen tussen Rusland en het Westen. „Vrienden in Rusland hebben me jarenlang gewaarschuwd:provoceer een beer niet, want dan gaat hij bijten.” zei ze in de krant. En zo geschiedde. De rode lijn – geen NAVO lidmaatschap voor Oekraïne – werd overschreden en op 24 februari 2022 valt Rusland Oekraïne binnen. De wereld lijkt in shock, want wie had in deze eeuw nog een oorlog op ons Europese continent kunnen verwachten? Het werd aan Westerlingen gepresenteerd als een oorlog tussen Oekraïners en Russen. In werkelijkheid is het een oorlog tussen Rusland en de Verenigde Staten. De NAVO-uitbreidingen en de macht van de Amerikaanse neoconservatieven zijn de hoofdredenen dat het Westen frontaal in botsing zou komen met Rusland. Waarom wilde het Westen Oekraïne niet neutraal laten? Deze oorlog was vermijdbaar geweest. Alle nuances ontbraken in de Westerse media. Alle achtergrondinformatie werd genegeerd. Zoals de Duitser Klaus von Dohnani zei: “Dass Russland diesen Krieg begonnen hat, ist ein Verbrechen. Dass der Westen ihn nicht verhindert hat, eine Sünde”. (Ned.: “Dat Rusland de oorlog begonnen is, is een misdaad. Dat het Westen hem niet verhinderd heeft, is een zonde.”
“Een Verloren Vrede” is de naam van de documentaire van Marie-Thérèse ter Haar, oprichter van de Rusland & Oost-Europa Academie, die ze samen met haar broer Roy ter Haar maakte. Met dit werk doen ze een verwoede poging om een bijdrage kan leveren aan “Een Verloren Vrede”.
