Categorie archieven: Geen categorie

Men zegge het voort

Geplaatst op door

Aankondiging FreddyBlijven onze beroepspolitiekers moedwillig stekeblind? Gaan we hen toelaten hun macaber spel na 25 mei verder te zetten?

Vandaag willen we het hebben over iets dat ons bijzonder veel pijn heeft gedaan.

Waarover gaat het?

Iets méér dan 50 jaar geleden hebben we ons eerste bedrijf opgericht. Aangezien we over geen financiële middelen beschikten om eigen materiaal te kopen begonnen we als makelaar in het wegvervoer. Na een tweetal jaren reden er reeds dagelijks een reeks vrachtwagens en autobussen voor ons bedrijf dat we FREDDYTRANS hadden genoemd. Ons kindje groeide als kool en op 2 januari 1965 kwam onze eerste eigen vrachtwagen op de baan. Een jaar later waren het er drie en nog een goed jaar later een tiental. In 1969 verkochten we het bedrijf aan de CMB (Compagnie Maritime Belge). Onze eerste medewerkers bleven de CMB trouw tot aan hun pensioen. Omdat de toenmalig franstalige directie van de CMB de mening was toegedaan dat de naam van die, nogal uitgesproken Vlaming, FREDDY, te gevoelig lag veranderde men de naam van FREDDYTRANS in TRACTO N.V.

Maar TRACTO bleef groeien en bloeien en werd stilaan en heuse knaap in de Antwerpse transportwereld.

Enkele jaren geleden echter meenden onze beroepspolitiekers dat het beter was steeds maar méér landen bij Europa te voegen zodat ze straffeloos steeds meer relaties, vrienden en partijgenoten konden benoemen in steeds maar meer overheidsinstellingen. De kosten reisden de pan uit en we hebben op dit gebied het laatste nog lang niet gezien.

Maar vele van die nieuwe leden kenden andere sociale voorzieningen en normen als in ons land en de gehanteerde lonen waren er beduidend lager. Zo kwamen stilaan Roemeense of Poolse chauffeurs de plaatsen innemen van onze eigen vrachtwagenbestuurders of zorgden die buitenlandse werknemers ervoor dat hun werkgevers beduidend lagere vervoerstarieven konden hanteren dan b.v. bij TRACTO het geval was.

Zo begon stilaan de ineenstorting van onze wegvervoersector. De hovaardige en blijkbaar blinde vakbondsafgevaardigden bij onze transportbedrijven weigerden iedere vorm van loonsverlaging of aanpassingen en bleven het naleven van de afgesproken CAO’s eisen. Zo stellen we nu vast dat het ene na het andere wegvervoerbedrijf in ons land er het bijltje moet bij neerleggen waardoor ALLE werknemers hun broodwinning verliezen. De enige die aan die situatie nog een bom geld kan verdienen is de telkens door de rechtbank aangeduide CURATOR.

Maar het deed ons vreselijk veel pijn toen we onlangs vernamen dat zelfs mijn vroeger zeer lucratief bedrijf TRACTO was overleden. DOOD. Failliet! Kapotgemaakt door kortzichtige beroepspolitiekers ! Kapotgemaakt door een totaal oneerlijke concurrentie waartegen geen enkele bedrijfsleider nog iets kan doen.

Nu deze beroepspolitiekers nu zelfs zo ver blijken te gaan om landen BUITEN Europa gelegen, zoals TURKIJE, te willen opnemen menen we dat het hek volledig van de dam zal gaan en dat we regelrecht in de afgrond dreigen te storten.

We doen dan ook een zoveelste oproep aan al onze lezers om op 25 mei a.s. nog te redden wat kan gered worden en  aan deze mogelijke maar fatale toekomstige zelfmoord van onze bevolking een einde te stellen.

Men zegge het voort,

Freddy Van Gaever

De prof en de student

Geplaatst op door

De Prof en de student

Professor/politicus Vande Lanotte neemt het middagmaal in de kantine van de universiteit. Een student zet zich tegenover hem aan dezelfde tafel. Vande Lanotte ergert zich hieraan en zegt:
“Een varken en een vogel lunchen niet samen.”
Zegt de student: “Oké, ik vlieg wel naar een andere tafel.”
Vande Lanotte is razend om dit antwoord en besluit om de student bij zijn volgend examen te buizen.

Op het volgende examen kan de student echter perfect op alle vragen antwoorden en de Vande Lanotte besluit, door ervaring gelouterd, om een meerkeuze vraag te stellen. Hij vraagt: “Op straat tref je twee zakken aan, in de ene steekt een stapel bankbiljetten en in de andere steekt verstand, welke kies je?”
“De zak met het geld”, zegt de student.
Waarop Vande Lanotte zegt: “In uw plaats zou ik die met verstand genomen hebben.” Waarop de student zegt: “De mensen nemen meestal datgene dat ze niet hebben.”

Vande Lanotte wordt nog razender om dit antwoord, neemt het examenblad van de student en schrijft er “onnozelaar” op.
De student gaat weg, doch keert terug op zijn stappen. Hij geeft het blad terug aan de Vande Lanotte en zegt: “Meneer, u heeft mijn examen wel ondertekend, maar vergat er de punten op te vermelden.”

knipoog

 

Richard Strauss – De Alpine Symfonie

Geplaatst op door

klassische-musikDe Alpine Symfonie , Op. 64, is een symfonisch gedicht geschreven door de Duitse componist Richard Strauss in 1915.

Hoewel het wordt afgedaan als een symfonie wijkt dit stuk af van de conventies van een traditionele symfonie en bestaat het uit tweeëntwintig aaneensluitende muziekdelen Het verhaal van een Alpine symfonie geeft  de ervaringen weer van een elf uur durende beklimming (van  net voor zonsopgang tot de  avond).  Strauss hield zoveel van de bergen en de natuur dat hij in 1908 een huis liet bouwen nabij Garmisch-Partenkirchen met een prachtig uitzicht op de Alpen De Alpine Symfonie is één van Strauss ‘grootste niet-opera werken die een orkestbezetting vraagt van ongeveer 125 spelers in totaal. Een typische voorstelling duurt meestal ongeveer 50 minuten.

Dit stuk was het laatste symfonisch gedicht dat Strauss  geschreven heeft, een genre waarin de componist enorm populair werd in de late jaren 1880 en 1890 met werken zoals Don Juan (1888), Till Eulenspiegels lustige Streiche (1895), Also Sprach Zarathustra (1896), Don  Quichote (1897), en A Hero’s Life (1897-1898).

De eerste roem als operacomponist verwierf hij in 1905 met Salome. Met Elektra (1909) begon een lange en vruchtbare samenwerking tussen Strauss en de Weense auteur H. von Hofmannsthal, die het libretto schreef voor nog vijf opera’s.

Aangezien het 150 jaar geleden is dat Richard Strauss werd geboren (11 juni 1864) ga ik in de volgende maanden zeker terug komen met enkele symfonische gedichten, liederen en opera’s die hij gecomponeerd heeft.

13 december 2006: eventjes was Vlaanderen onafhankelijk

Geplaatst op door

13 december 2006: eventjes was Vlaanderen onafhankelijk

Eventjes was Vlaanderen onafhankelijk. Althans dat dachten heel wat mensen  toen ze op de RTBF het nepjournaal zagen dat was opgezet door de zender. Tijdens een zogezegd liveverslag werd verteld dat de koning omwille van de eenzijdig uitgeroepen onafhankelijkheid van Vlaanderen het land had verlaten. “Spontaan” waren een aantal mensen aan de poorten van het koninklijk paleis komen betogen.

Leterme, de man van de 5 minuten politieke moed,  was niet zo opgezet met de uitzetting. Volgens hem trokken ze op deze manier de Vlaamse eisen voor meer autonomie in het belachelijke door er een karikatuur van te maken.
“Men maakt een karikatuur van een aantal Vlaamse eisen”, zei Yves Leterme in Voor de dag op Radio 1. We weten allemaal wat hij gerealiseerd heeft.

De woordvoerder van premier Guy Verhofstadt noemde de tv-uitzending “Een misplaatste grap”.  Zoals de persoon Vrhfstdt zelf is.
CDH-voorzitster Joëlle Milquet noemt de fictieve RTBF-uitzending “niet opportuun” en vindt dat de zaak onmiddellijk opheldering verdient.
PS-voorzitter Elio Di Rupo noemt de uitzending “onverantwoord en onburgerlijk”, zeker in een klimaat van communautaire spanningen tussen Vlamingen en Franstaligen. De 6de staatshervorming, die is pas “onverantwoord en onburgerlijk”.                                                                                                                      Minister van Defensie André Flahaut (PS), die zich toen bezig hield met het ontwerpen van operette-uniformen voor de strijdkrachten,  vond het allemaal “weerzinwekkend, niet te tolereren en schandalig.”

Veel mensen zullen inderdaad wakker geschud geweest zijn, zeker toen aan het begin van de uitzending niet duidelijk was of het hier om de realiteit ging of niet. Pas na een tijdje verscheen er een band op het scherm met de tekst “Ceci est une fiction” zodat er geen twijfel meer mogelijk was dat het hier wel degelijk om opgezet spel ging.

Toch toont het feit dat heel wat mensen aanvankelijk mee waren met het verhaal dat het idee van  een onafhankelijk Vlaanderen geen fantasie maar een reële, werkelijke optie is in de hoofden van velen.

Filip Dewinter verwoordde het als volgt :”Dankzij de reportage beseft nu iedere Waal – inclusief Elio Di Rupo en Laurette Onkelinx – dat Vlaamse onafhankelijkheid geen romantische utopie of wensdroom is, maar een realistisch scenario dat onafwendbaar wordt indien Wallonië niet bereid is om toe te geven aan een aantal essentiële Vlaamse eisen zoals een eigen fiscaliteit, de splitsing van de sociale zekerheid en verregaande autonomie voor Vlaanderen en Wallonië” .

Dewinter zei dat de reportage de Walen met de neus op de realiteit drukt. “Vlaamse onafhankelijkheid kan en moet wanneer Vlaanderen dat wil en indien de politieke wil in Vlaanderen aanwezig is”. Voorts bedankte hij de RTBF die met deze reportage er voor gezorgd hebben dat het idee van een Vlaamse onafhankelijkheid vanaf nu niet zo maar van tafel zal geveegd worden.

Meer hierover vindt u bij: http://www.ovv.be/page.php?ID=1672

Wie zin heeft, kan heel de uitzending van 1 uur en 40 minuten nog eens bekijken via dit bruggetje; de film begint met een reportage over Charleroi, die plotseling onderbroken wordt.  Onze redactie heeft geen video met ondertiteling kunnen vinden:

http://www.rtbf.be/video/detail_tout-ca-ne-nous-rendra-pas-le-congo?id=1773351

Hoe lang moeten we nog wachten?

Florent Van Ertborn

Sergej Rachmaninov – Pianoconcert nr. 2

Geplaatst op door

klassische-musikHet Pianoconcert nr. 2 in c mineur, opus 18 van de Russische componist Sergej Rachmaninov (1873-1943) is een driedelige compositie voor piano en symfonieorkest.

Het geldt als een van de meest succesvolle werken van Rachmaninovs oeuvre en behoort tezamen met het derde pianoconcert tot zijn beste werken voor piano en orkest.

Het pianoconcert bestaat uit drie delen:

  1. Moderato
  2. Adagio sostenuto
  3. Allegro scherzando

Als gevolg van de zeer slechte kritieken op zijn eerste symfonie in 1897 verkeerde Rachmaninov in een lange, non-productieve periode van depressiviteit. Bij gebrek aan verbetering gaat Rachmaninov uiteindelijk in behandeling bij de psychiater Nikolaj Vladimirovitsj Dahl, waar hij onder meer een hypnosebehandeling ondergaat. De therapie slaagde erin Rachmaninovs eigenwaarde en creativiteit terug te halen en in de herfst van 1900 begint hij te werken aan een tweede pianoconcert. Al gauw heeft hij het tweede (Adagio sostenuto) en derde deel (Allegro scherzando) afgerond en het stuk gaat als zodanig in Moskou op 2 december 1900 in première met hemzelf als solist en zijn neef Aleksandr Ziloti als dirigent. Het stuk werd bijzonder goed ontvangen. Rachmaninov werkte aan een eerste deel (Moderato) en op 21 april 1901 was het manuscript van het volledige pianoconcert afgerond. Als dank droeg Rachmaninov het op aan Nikolaj Dahl. Het tweede pianoconcert beleefde op 27 oktober een tweede première (eveneens onder leiding van Ziloti en met Rachmaninov aan de piano). De critici waren zeer lovend en Rachmaninov vierde grootse triomfen in Europa en Amerika.

 

We hebben het begrepen…

Geplaatst op door

…Of niet?  Mag men iemand niet graag zien? Of het tonen?U vindt op het internet duizenden of meer betuigingen van de liefde aan Allah.  Er is gewoon geen plaats voor méér. Allah steunt je bij belangrijke beslissiingen.  Allah troost je als je verdriet hebt.  Allah staat aan je ziekbed.  Allah bereidt je lievelingsgerechten.  Allah geeft je kinderen.  Allah volgt je waarheen je ook gaat.  Allah omarmt je bij tegenslag.  Allah viert samen met je feest.  Allah gaat met je dansen, zingen, verheugt zich over kleine en grote verwezenlijkingen, weent samen met je aan het graf van je ouders…  Wie kan met hem concurreren?

Oja, ergens klopt hun hartje wel wat vlugger voor een boeketje, zie eens hoe lief ze zijn.

een bloemetje voor haar

Wes Hardin