“Transvrouwen zijn dé échte vrouwen omdat zij zich meer moeten inspannen om vrouw te zijn!”
Maandelijks archief: februari 2023
Een gewonnen veldslag, maar de omvolkingsoorlog woedt verder
Asterix leeft in Bretagne – Callac haalt slag thuis
We zijn groot geworden met de stripfiguur Asterix en zijn vrienden van het kleine, sympathieke Gallische dorpje dat zich als enige verzette tegen het grote Romeinse Rijk. Welnu, het kleine weerbarstige dorp bestaat, het heet Callac en het ligt in Bretagne. Een privé-investeerder uit Parijs maakte in 2022 bekend in Callac (2.200 inwoners) een project Horizon op te starten: 70 Afrikaanse families zouden in het dorp komen wonen, in totaal ongeveer 530 personen (of 25 procent van de dorpsbevolking) volgens de Franse krant Ouest-France op 14 september 2022.
Er zouden dus niet alleen woningen ter beschikking worden gesteld, maar privé en overheid zouden fondsen ter beschikking stellen om werk in het dorp te creëren. De bom barstte vrijwel onmiddellijk en een Comité Les amis de Callac werd opgericht.Twee manifestaties trokken door het dorp, de ene met 600 deelnemers, de tweede keer zelfs met 1.000 manifestanten. Antifa liet zijn troepen van over gans Frankrijk naar Callac komen om de manifestanten uit te schelden voor “extreem rechts” en “fascisten”.
Geen geld voor dit arme dorp, wel opeens miljoenen voor nieuwkomers?
De gemeenteraad van het dorp, dat zich in het verleden al schaarde achter dit migratieproject met privémiddelen, kwam recent in geheime zitting opnieuw bijeen. 6 raadsleden willen het project verderzetten, 8 stemmen stemden voor het schrappen. Het project komt er dus niet, tot grote vreugde van de meerderheid van de bewoners van Callac en van het organiserend comité.
Het comité klaagt in de persmededeling naar aanleiding van het schrappen van het project wel aan, dat Callac het financieel absoluut niet breed heeft, dat er geen werk is en dat jonge en verarmde gezinnen hierdoor het dorp moeten verlaten. Dit werd al decennia geleden aangekaart en telkens luidde de boodschap dat er geen geld was. En nu zijn er opeens wel miljoenen euro om mensen uit Afrika in Callac op te vangen en werk te geven?
Les amis de Callac hebben hun slag thuisgehaald. Net zoals het kleine onooglijke dorpje van Asterix tegen het grote Romeinse Rijk. Om daarenboven ook nog eens het ‘verdraagzame’ linkse morele vingertje te verdragen en toch door te zetten: daar moet je Bretoen voor zijn. Koppig en onverzettelijk. “Men moet zich organiseren en gedreven en obstinaat doorvechten. Alleen zo valt een overwinning te behalen”, aldus les amis. Geef ze maar eens ongelijk, die Bretoenen!
Peter Logghe
Omhooggevallen “mode”huizen menen zich alles te mogen permitteren
Zowat overal in de wereld, van Indië tot de VSA, kwam er kritiek op de Balanciaga-promotiefilm die kinderen inzette verpakt in een boodschap van een eerder controversiële vorm van seksbeleving. Op het net circuleren talrijke filmpjes van zgz. “influencers” die – als protest – hun dure Balenciaga-sportschoenen of andere kledij in de fik steken. En die kosten toch iets in de buurt van 1000 euro!
Zeg nu eerlijk, wie wil (en kan) er zoiets dragen?
Moest Dries niet door de zgn. waarheidsgoeroes aan de schandpaal genageld geweest zijn (… omdat hij dit zoals vele anderen veroordeelde… ), het zou ons ontgaan zijn. De extravagante schijnwereld van de mode is nl. niet bepaald iets dat tot onze interessesfeer behoort. Met onze verontschuldigingen aan de kindjes. En wat is het gevolg? Men schiet op de pianist…
Ook Ierland ondervindt zelfde “reizigers”probleem
Maakt Bild reclame voor de AfD?
Op zijn minst is het ongewoon dat een populair dagblad zo kritisch is over de asielpolitiek in Duitsland. De baas van Bild-TV houdt geen blad voor de mond – hij surft weliswaar even mee op de wokegolven als hij in een bijzin stelt dat regenboogvluchtelingen wel degelijk welkom blijven – maar verder zegt hij impliciet dat wat de AfD herhaaldelijk aangeklaagd heeft: nl. de asielpolitiek trekt geen vakkrachten aan maar wel profiteurs, nietsnutters, onderontwikkelde zandbaklanders zonder enige bruikbare kennis en nut voor de Duitse samenleving.
Onderwerp: het dorp Upahl met 500 inwoners dat verplicht een containerdorp voor 400 “vluchtelingen” moet herbergen.
Uit de commentaren onderaan:
- Vluchtelingen? Reizigers zal je bedoelen. Wie door 7 veilige landen trekt, is een reiziger, geen vluchteling.
- Als het zo verder escaleert, dan worden binnenkort dorpen omwille van vluchtelingenopvangplaatsen ontruimd en niet omwille van kolenwinning.
- Het is af te wachten wanneer de verantwoordelijken zullen mededelen dat wij ons geen sociale steun meer kunnen veroorloven … enz…
De Union (CDU & CSU) heeft een probleem…
… en dat probleem heet: Hans-Georg Maaßen
Wat Thilo Sarrazin is voor de Duitse socialisten, is Hans-Georg Maaßen voor de Duitse christen-democraten: een te rechtlijnig partijlid, die zich niet laat van de wijs brengen door de huidige zwalpende christendemocratie, die compleet afwijkt van de beginselen en principes die de resp. partijen, CDU & CSU, in hun partijbijbel opgenomen hebben.
Als een partij de eigen mensen afschiet omdat deze weigeren de partijprincipes af te zweren, als deze partij dan de linkse tijdgeest omarmt en daarmee in eigen voet schiet, als een partij haar eigen beginselen verloochent om te dansen volgens het wijsje van de links-groene rattenvangers, als een partij zich geliefd wil maken bij de tegennatuurlijke tegenstander, als zo’n partij haar huik naar de wind van de linkse media wil laten hangen, als… dan moet deze partij niet verbaasd zijn dat de kiezers afhaken.
Als zo’n partij dan geen ander middel meer ziet dan de meest rechtlijnige – én buitengewoon verstandige – man in eigen midden een – zoveelste – trap te geven om niet geconfronteerd te worden met de eigen fouten, dan kan zo’n partij niet veel lager meer vallen, dan verdient zo’n partij een man met het kaliber van Hans-Georg Maaßen niet.
Zo handelt de CDU met Hans-Georg Maaßen. Geen enkele hoon, geen enkele laster, geen enkele truc , verkeerde interpretatie, halve of hele leugen wordt achterwege gelaten om de man aan de schandpaal te nagelen. Het begon in 2018 toen Hans-Georg Maaßen, in zijn toenmalige functie als chef v.d. fed. veiligheidsdienst, geen bewijzen vond van een Duitse heksenjacht op vreemdelingen en dit ook publiekelijk kond maakte. Merkel kon aandringen zo veel ze wou, hij wou niet liegen om haar gezicht te redden.
Sindsdien moet hij boeten… omdat hij niet mee wou marcheren in de “weg-met-ons”-mars der media en Merkelisten. Sindsdien luidt het motto: „Maaßen muss weg!“ Hij kroop echter niet weg onder een steen. Hij liet zich niet wegmanoeuvreren. Integendeel. Hij stelde zich voor als kandidaat op de CDU-lijst in Thüringen. En uiteindelijk moest hij campagne voeren tegen zijn eigen partij, de CDU. En werd verkozen tot voorzitter van de zgn. Werte-Union, een vereniging binnen de Union, die de traditionele christendemocratische doelen, de conservatieve en liberale waarden, hoog in het vaandel draagt en die zich afzet tegen elke vorm van eco-socialisme en geslachtswokisme.
Bijgevolg wordt hij nu door zijn eigen partij “aangemoedigd” uit de partij te stappen. Zogezegd omdat hij racistische uitspraken zou gedaan hebben. Omdat hij “rechtspopulistische praat” zou geuit hebben… Bv. “Volgens de groen-rode rassenleer zijn blanken een minderwaardig ras.” en houdt hij “politici en (subjectieve) opiniejournalisten verantwoordelijk voor racisme tegen de bio-Duitsers”…
Omdat hij zijn partij wou redden. Omdat hij trouw bleef aan zichzelf.
Vorige bijdragen met verwijzing naar voorafgaande artikels:
Omvolking in het V.K.
(Her)bekijk het “Bodemloos”debat
Trou moet Blycken
N.a.v. het vorig artikel over de verzamelde “Journaal”bijdragen van Marc Grammens, waren wij nieuwsgierig naar de oorsprong van de leuze, die het boek kreeg.
Trou moet Blycken is een besloten herensociëteit te Haarlem met circa 250 leden, die ’Broeders’ worden genoemd. De geschiedenis van Trou moet Blycken, een rederijkerskamer, gaat terug tot 1503. Mogelijk is het gezelschap nog ouder. Trou moet Blycken is de enige rederijkerskamer in Nederland die onafgebroken is blijven bestaan.
De rederijkerij is waarschijnlijk tegen het einde van de dertiende eeuw ontstaan en is vermoedelijk in het kielzog van de Vlaamse migranten overgekomen naar Holland. In het gemeentearchief van Haarlem bevindt zich een stuk uit 1503 waarin Trou moet Blycken de oude kamer wordt genoemd. Deze rederijkerskamer bestond dus al vóór 1503.
De lijfspreuk van de groep Trou moet Blycken is later de naam van de Pellicanisten geworden. Samen met de Witte Angieren en De Wijngaardranken waren de Pellicanisten een van de drie rederijkerskamers van Haarlem. Leden van een rederijkerskamer schreven gedichten, liederen en organiseerden wedstrijden voor andere kamers (landjuwelen).
Meer info vindt u hier: https://www.troumoetblycken.nl/
en hier: https://www.dbnl.org/tekst/_tro001fams02_01/index.php
Enkele jaren geleden brak er brand uit:
Over een trouwe dwarsligger
Meer dan 5000 bladzijden dwarse pennenvruchten leverde Marc Grammens in zijn “Journaal”. Net zoals zijn vader Flor, de bekende taalactivist die berucht werd met zijn actie onwettige straatnaamborden te overschilderen, is Marc Grammens ontegensprekelijk een begrip in de Vlaamse Beweging. Ruim 40 jaar lang was Marc een invloedrijk journalist. En een overtuigd flamingant, die regelmatig botste met politici. Hij was niet louter in een links of rechts hoekje terug te brengen. Boven alles was Marc Grammens een dwarsligger.
“Trouw moet blijken” was Marc Grammens devies. Hij paste het toe op iedere politieke partij. En het is de titel van een boek dat de lezer een verzameling van zijn “Journaal”-schrijfsels biedt. Het is blijvend actueel: het bevat immers onderwerpen die ook vandaag nog aan de orde zijn, zoals bv. de dreiging van de islam of de kronkelende weg naar het gehoopt zelfbestuur van Vlaanderen.
Het is te koop bij de uitgeverij Doorbraak en kost 22.49 euro.