We passen ons aan

Heel de ochtend werkt een radio-uitzending al danig op onze zenuwen; iftar hier, iftar daar, zelfs tijdens de weersvoorspelling.  Wat ons bij Thomas Kufen, de burgemeester van Essen (Nordrhein-Westfalen, D), brengt.  Die man is ziek.  Onze multiculturele lijfarts diagnostiseerde ‘acute dhimmitude’.  Eergisteren kende zijn ziektepatroon een hoogtepunt, of eerder dieptepunt, ‘t is maar hoe je het bekijkt.  Tijdens een vergadering in het stadhuis werd het jaarlijkse gemeenschappelijk vastenbreken besproken en in een snelprocedure de volgende maatregel genomen.  De burgemeester ontving immers in audiëntie een afvaardiging van de plaatselijke moskeegemeenschappen (o.a. 2 DITIB-moskeeën, meerdere Arabische en 1 van Ahmadiyya-signatuur); die brachten hem een petitie van zegge en schrijve 5000 handtekeningen waarbij gepleit werd om de stad Essen tijdelijk om te dopen in een minder confronterende naam als teken van dhimimitude integratie.

Thomas Kufen stond recht, schouders achteruit, buik ingetrokken en verklaarde plechtig: “Als burgemeester is het mijn taak ontmoetingen aan te moedigen.  De geschiedenis van onze stad toont aan dat een goed samenleven mogelijk is.  En een goed samenleven is belangrijk.  Ik wens de mensen-van-het-ware geloof in onze stad een vredige en gezegende ramadan.”

Essen” wordt tijdens de ramadan “Fasten“. De nieuwe plaatsnaamborden werden nog vrijdagavond aan de grenzen van de stad geplaatst en moeten daar tot het einde van de ramadan blijven staan.  Daarna zal Essen weer gewoon Essen heten.  Of dit elk jaar herhaald zal worden, is nog niet beslist.  De overheid maakt wel duidelijk dat officiëel de stad nog steeds Essen heet, het zou slechts om een informele naamswijziging gaan.  Trouwens de kosten om elk jaar tijdelijk van naam te veranderen zouden niet verantwoord zijn.  Wat betreft de tijdelijke plaatsnaamborden: die werden volledig door een burgerinitiatief der Essener moslims gefinancierd.

Hallo, Gaston Van Tichelt, verdient dit geen navolging?

WAZ

 

Wie heeft dé Bom?

Afbeeldingsresultaat voor atoombom explosie animated gifZoals iedereen weet zijn de VSA uit het nucleair akkoord met Iran gestapt, een akkoord dat in 2015 ondertekend werd door de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad der VN + Duitsland. Of Trump onder druk gehandeld heeft? In elk geval heeft Israël nooit een geheim van hun misnoegen gemaakt, citaat: “de overgave van het westen aan de as van het kwaad geleid door Iran”.
Terwijl we de vraag moeten stellen, wie er nu eigenlijk over dé Bom beschikt.
Reeds meer dan 50 jaar heeft Israël nucleaire wapens ontworpen in het Nucleair Onderzoekscentrum van de Negev in Dimona, daarbij terzijde gestaan door Frankrijk en de VSA. Zonder inspecties, want Israël, de enige nucleaire macht in het M.O., is niet gebonden door het Non-Proliferatieverdrag,  dat Iran 50 jaar geleden wel ondertekende.

Mordechai Vanunu, die in het nucleair centrum in Dimona had gewerkt, bracht in de Sunday Times op 5.10.1986 aan het licht dat Israël nucleaire wapens ontwikkelt .  Hij werd door de Mossad ontvoerd in Rome en naar Israël gebracht waar hij terecht stond en veroordeeld voor 18 jaar zwaar gevangenisregime, waarvan 10.5 jaar in een isolatiecel, werd vrijgelaten in 2004 onder strenge voorwaarden.  Sindsdien werd hij herhaaldelijk opnieuw in hechtenis genomen.

Israël zou vandaag (werd echter nooit door Israël bevestigd) over een behoorlijk arsenaal van nucleaire wapens beschikken, waaronder de nieuwe generatie mini-kernraketten en neutronenbommen; het land produceert plutonium en tritium, genoeg om het arsenaal met honderden aan te vullen.  De nucleaire koppen zijn geschikt voor ballistische raketten, zoals de Jericho 3 op de F-15 en F-16 gevechtsvliegtuigen, geleverd door de VSA, en de F-35 opvolgers.

De IAEA inspecties in Iran brachten tot op heden geen nucleaire wapens aan het licht.  Iran beloofde met de ondertekening van het akkoord er geen te zullen produceren.

Daarentegen schreef voormalig Amerikaanse Secretary of State Colin Powell op 3 maart 2015 in een e-mail: “De jongens in Teheran weten dat Israël 200 nucleaire wapens heeft, allemaal gericht op Teheran, en wij hebben er 1000…”

De EUropese geallieerden, die formeel bevestigden het Iranakkoord te blijven onder-steunen, willen de geit en de kool sparen.  Duitsland leverde 6 Dolphin onderzeeërs; geschikt voor de lancering van nucleaire kruisraketten en keurde een bijkomende levering van 3 goed.

Duitsland, Frankrijk, Italië, Griekenland en Polen namen samen met de VSA deel aan de Blue Flag 2017, de grootste internationale militaire luchtmachtoefening in Israëls geschiedenis.  Italië, verbonden met Israël door een militair samenwerkingsakkoord (Wet  94, 2005), nam deel met de Tornado’s van de 6de vleugel van Ghedi, geschikt voor Amerikaanse B-61 nucleaire bommen  (die binnenkort zullen vervangen worden door de  B61-12). De VSA waren erbij met de F-16’s van de 31ste gevechtsvleugel van Aviano, met dezelfde functie.

De Israëlische nucleaire strijdkrachten zijn geïntegreerd in het NAVO elektronisch systeem, binnen het netwerk van het “Individueel Samenwerkingsprogramma” met Israël, een land, dat hoewel het geen lid is van de Alliantie, toch een permanente missie in het NAVO hoofdkwartier in Brussel heeft.

Volgens het plan – getest in de VSA-Israël Juniper Cobra oefening, zouden Amerikaanse en NAVO strijdkrachten vanuit Europa (vooral vanuit luchtmachtbases in Italië) Israël ondersteunen tijdens een oorlog met Iran.  Het zou kunnen van start gaan met een Israëlische aanval op Iraanse nucleaire instellingen, zoals die van 1981, de Operation Opera,  op de Osiraq nucleaire reactor in Irak.  En voor het geval Iran zou reageren, zou Israël een nucleaire wapen gebruiken met onvoorspelbare catastrofale gevolgen.

Video’s ter illustraties van de tekst.  Individuele ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.

Global Research

 

Tip voor een bezoek aan Parijs

Het restaurant l’Avenue – volgens de video één der beter gesitueerde horecazaken – mag zich aan een verontwaardigde mediastorm en resem racismeklachten verwachten.  Wie een Arabische of Turkse naam opgeeft bij een tafelreservering wordt geweigerd.  Gesluierde vrouwen zijn niet welkom op het terras.

We zijn benieuwd hoe lang het zal duren eer er een verward persoon daar zijn gram zal halen.

Hoe we jaar na jaar bedrogen werden…

Uit de: Nieuwe Encyclopedie van de Vlaamse Beweging. Red. Ludo Simons. Tielt: Lannoo, 1998

Afbeeldingsresultaat voor geuzenlied de geyter 1878

Julius De Geyter

In zijn Geuzenlied van 1873 (… Dan, Geuzen, dan te wapen, De vrijheidsvlag in d’hand: Van ’t ongedierte der papen Verlost ons vaderland!...) noemde De Geyter, net als in 1858 in De Waerheid over de Vlaemsche Beweging, de strijd tegen de katholieke Kerk voor de vrije gedachte het enige doel van de V.B. Het nieuwe liberale gemeentebestuur richtte Franstalige middelbare scholen in voor meisjes. Toen het in 1876 startte met betalende jongensscholen voor de kleine burgerij liet gemeenteraadslid Van Beers door de raad beslissen dat de bijzonderste voertaal er het Nederlands moest zijn. Maar dat belette niet dat deze scholen steeds verder verfranst werden, in tegenstelling tot het in 1874 opgerichte Sint-Norbertusgesticht.

Als reactie tegen de Meeting was Antwerpen het centrum van de Geuzerij geworden en was er in de liberale partij, anders dan in Gent en Brussel, geen plaats meer voor iemand die van de volkstaal ‘de’ hoofdzaak, of zelfs maar ‘een’ hoofdzaak van zijn politieke actie wilde maken. Voor zo iemand was er geen andere weg dan de Nederduitsche Bond en de Meeting. Coremans volgde die weg, en hoewel hij niet naar de kerk ging werd hij veertig jaar lang door de katholieken naar het parlement gestuurd. Maar hij kon niet ijveren voor de vrije gedachte, aangezien daarvoor geen plaats was in de katholieke partij. De Meeting werd hoe langer hoe meer katholiek.

Onder de liberale regering 1878-1884 bewerkte J. van Rijswijck met Max Rooses en anderen een reveil door het stichten van de Vlaamsche Vrijzinnige Vereeniging  die een weekblad in handen kreeg: De Kleine Gazet.  Zij hebben ertoe bijgedragen, samen met de Brusselse flaminganten rond  Julius Hoste (sr.), dat in de Kamer van Volksvertegenwoordigers een dozijn liberalen met de katholieke partij in 1883 een gedeeltelijke vernederlandsing van het officieel middelbaar goedkeurden.

Maar de dreiging van een katholieke verkiezingsoverwinning in 1884 bracht al een ommekeer. In mei 1884 ondertekenden Van Rijswijck en zijn medestanders een belofte aan de Ruche Wallonne om in de Antwerpse scholen Waalse afdelingen op te richten waarin de wet niet van toepassing zou zijn. Advocaat Van Rijswijck hielp in 1888 beletten dat de advocaten in strafzaken zouden worden verplicht in het Nederlands te pleiten wanneer hun cliënt geen andere taal verstond. Het verdwijnen van De Kleine Gazet in hetzelfde jaar bevestigde — na de herrie rond de stichting van de Koninklijke Vlaamse Academie voor Taal- en Letterkunde en de weigering om deel te nemen aan onzijdige landdagen (Landdagbeweging) — dat er in Antwerpen opnieuw geen politiek liberaal flamingantisme meer bestond.

Afbeeldingsresultaat voor van rijswijck burgemeester antwerpen 1892Onder meer daarom was Van Rijswijck aanvaardbaar als burgemeester in 1892. Onder zijn bestuur, tot 1906, konden beambten het gebruik van de volkstaal in de stedelijke administratie verruimen, zich beroepend op de beslissing van de Meeting-gemeenteraad uit 1866 die nooit formeel was ingetrokken. Maar de burgemeester zorgde ervoor dat 58,8% van de leerlingen van de oude humaniora terechtkwam in de ‘Waalse afdeling’ van het atheneum die hij beloofd had, en dat zelfs in de ‘Vlaamse afdeling’ de weinige lessen die volgens de wet Nederlandstalig moesten zijn, tweetalig werden gegeven. In 1898 kreeg in Antwerpen de Ruche Wallonne naar Gents voorbeeld eigen vertegenwoordigers in de gemeente- en de provincieraad, krachtens een akkoord in de schoot van de liberale partij dat door de voorzitter van de Liberale Vlaamsche Bond was goedgekeurd.

Meer weten?  Klik hier.

 

 

 

 

 

 

    • .

 

 

 

 

 

Wie kan/wil de gordiaanse knoop ontwarren?

De bronafbeelding bekijken

…Weergekeerde rust in JERUSALEM

Waarom steunen de VSA Israël?  Initieel betekende die steun niet zo veel. Na WOII zonden de VSA humanitaire hulp maar dat werd toen niet als een bevoorrechte behandeling of ongewoon gezien want na WOII was de positie van de twee wereldmachten nog niet helemaal duidelijk. De VSA wilden toen nog dat het M.O. hen als fair en onpartijdig beschouwde tot de Arabische landen een nationalistisch sentiment kregen en de Sovjet Unie wereldwijd probeerde aan invloed te winnen. Het lag dus voor de hand dat de VSA met Israël – als buitenbeentje tussen de Arabische islamitische landen – nauwere banden zou aanknopen – ook omdat daar de communistische loreleizang geen succes had. Nochtans was de Sovjet Unie vanaf het begin een grote supporter van een joodse staat.  Stalin verwachtte dat het jonge land socialistisch (lees communistisch) zou worden.  De Sovjet Unie erkende als tweede, na de VSA, de onafhankelijkheid van Israël.

Israël moest echter de Amerikaanse voorhoede worden tégen de communistische invloedssfeer en een welgekomen militaire en veiligheidspartner. Bijgevolg moest Israël zo sterk en stabiel mogelijk worden. Sedert die dagen is de (be)dreiging – van communisme naar moslim extremisme – overgeheveld, maar niet de betrokkenheid van de VSA. In de VSA leeft de gedachte dat Israël moet beschermd worden tegen de islamitische buurlanden. Uit een Gallup opinieonderzoek (2014) bleek dat 62% der Amerikaanse bevolking pro-Israël is, tegenover 18% pro-Palestijnen. 9/11 en ISIS is daar niet vreemd aan.

Sinds 2014 is er een en ander veranderd: Rusland en nieuwe mogelijke wereldmachten moeten volgens de VSA de wacht aangezegd worden.  Zelfs EUropa deelt in de sanctie-brokken.  Syrië en Oekraïne zijn de stootblokken waarop deze protagonisten botsen.  Rusland en Israël kunnen echter nog altijd door één deur, wat gezien de omstandigheden eerder onlogisch lijkt.  Bij de bevrijding van Oost-Ghouta was het duidelijk dat Moskou Israël gewaarschuwd had zich hiermee niet te bemoeien.  De omgang met Iran maakt alles nog wat ingewikkelder.  Initieel verwierp Iran in 1947 de opdelingsplannen van het vroegere Palestina maar was uiteindelijk één der eerste moslim landen die in 1950 Israël erkende en beide staten onderhielden sterke economische banden – tijdens de Perzische seculiere regeringsperiode – tussen 1925 en 1979.  Na de verdrijving van de sjah en de opgang van ayatollahs kwam daar een einde aan.  Israël werd door de Iraanse religieuze leiders een illegale parasitaire staat en anderzijds werd Iran door Israël en de VSA een atoombedreiging genoemd.

Om het verhaal compleet te maken, hebben we ook nog de versterkte aanwezigheid van Hezbollah in buurland Libanon, die volgens het motto “de vijand van mijn vijand is mijn vriend” samen met Iran de Syrische regering steunt tegen de westerse coalitie die Assad wil van de presidentiële troon stoten en vervangen door een VSA-gunstig gezinde regering (lees: die de Amerikaanse gas- en oliewinningsplannen volgens een uitgestippeld draaiboek wil uitvoeren).  En de invasie der Ottomanen van Noord-Syrië, onder goedkeurend oog van de VSA, die daarmee de Koerdische bondgenoten in de steek lieten.

Dat West-Europa als gevolg van b.g. streven, conform het Soros-draaiboek, multicultureel verrijkt werd is mooi meegenomen.

Dubbele nationaliteit? Welke loyaliteit in Amerikaans Congress?

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan.

 

You Tube Kids… geschikt voor kinderogen?

Gerelateerde afbeeldingYouTube biedt sinds 2015 met de app “YouTube Kids” een service aan die ouders en kinderen moet helpen, alleen die videoclips in de aanbevelingslijst te bewaren die kind-en gezinsvriendelijk zijn. Een algoritme (dus een berekenings-module) neemt daarbij de functie over, die inhouden eruit te filteren, die voor kinderen ongeschikt zijn. De app werd onder-tussen meer dan 60 miljoen maal geïnstalleerd en is verkrijgbaar in 37 landen en 8 talen. Maar helaas is deze app, die veiligheid belooft voor kinderen, absoluut niet zo betrouwbaar als veel ouders zouden willen. Integendeel: Het is zelfs gevaarlijk.

En we passen ons ook hier aan

De bronafbeelding bekijken

“Een islamisering zal niet gebeuren,” beloofde Angela Merkel.
De werkelijkheid ziet er enigszins anders uit. Zo zal de lagere school van Ebersberg het tochtje naar de kerk niet meer tijdens de lesuren organiseren om moslim leerlingen niet voor het hoofd te stoten. Tot nu had altijd meer dan 90% der leerlingen eraan deelgenomen, echter – u raadt het – na protesten van ‘anders’gelovige ouders, wordt hiervan afgestapt. Wie naar de kerk wil gaan, moet het maar in zijn eigen vrije tijd doen.

Een beslissing waar in se niets mis mee is. Ware het niet dat een bezoek aan de moskee wel verplicht is voor iedereen. Bv. in het gymnasium in Kiel mag dit niet geweigerd worden, geheel conform de instructies van het min. van onderwijs. Zelfs een alternatieve les bijwonen in de plaats van het moskeebezoek kan niet door de beugel.
Nog dit pikant detail: De in Kiel bezochte moskee staat onder de leiding van Milli Görrüs, die door de staatsveiligheid in het oog gehouden wordt. … Moet kunnen…

Der Kniefall: Schulischer Kirchenbesuch darf verweigert werden, Moscheebesuch nicht

We passen ons aan

Die Matthias Claudius Gemeinde in der Neustadt. Hier gibt es Streit mit der Kirchenleitung

In Bremen kreeg een groepje gepensioneerden geen toegang tot hun kerk. Reden: moslima’s zouden zich door hun aanwezigheid gestoord kunnen voelen.
Een groepje van tien gepensioneerden organiseert sinds zeven jaar een wekelijkse kaartmiddag in het Matthias-Claudius-gemeenschapshuis in Bremen-Neustadt. Tot ze eind april niet meer binnen mochten want er werd een “Tag des Wohlbefindens“ – een goed-gevoel-dag – voor alleenstaande moeders geprogrammeerd.
Tot zover geen probleem, ware het niet dat ook moslima’s uitgenodigd werden die hun “goed gevoel” pas kunnen te volle beleven als ze hun hoofddoek mogen/kunnen afnemen… en dat is vanzelfsprekend onmogelijk als er zich in het zelfde huis mannen bevinden. Zelfs de kelder, waar er lokalen leeg staan, bleek verboden terrein.

Een ontgoochelde kaartspeler: “Wij christenen krijgen in onze eigen christelijke gemeenschap toegangsverbod omdat er hier een moslim activiteit plaats vindt.” En een collega-kaartspeler: “Met tolerantie heeft het toegangsverbod niets te maken. Wij moeten ons in een kerkelijk gebouw aan moslim regels houden. Ik krijg angst.”

Wij ook…  Waarbij wij ons de vraag stellen of al die moslima’s – die naar verluidt vrijwillig een hoofddoek dragen – zich dan nooit goed voelen met hun hoofdbedekking?

„Toleranz“: Deutsche Rentner müssen Haus für Muslimische Frauen verlassen