Tijdens de evangelische Kirchentag onder het motto “Was heißt hier Wahrheit?” werd opgeroepen een minuut stilte te houden als eerbetoon en respect voor de ‘vluchtelingen’ die tijdens hun reis naar de beloofde EU omkwamen. Iedereen staat recht, buigt het hoofd, kijkt in zijn ziel op zoek naar de eeuwige Duitse erfzonde. Tot een man luidkeels roept “Ich schweige nicht”…
Hij motiveert achteraf: “Bij deze bijeenkomst ging het niet om de vluchtelingen, maar wel om het moreel gevoel der aanwezigen. als betrokken moreel hoger staande Gutmenschen. Ik stond vroeger er ook zo bij en heb geprobeerd mij betrokken te voelen.”
Hij is schoolmeester en riskeert zijn job te verliezen.
Begin mei werd het ontslag aanvaard van onze Melchitische Grieks Katholieke patriarch Gregorios III Laham, hoewel een patriarch normaal heel zijn leven in functie blijft. Op maandag 19 juni koos de synode een nieuwe: Joseph Absi (° 1946, Damascus). Welkom.
We geven eerst wat nieuws uit onze (mannelijke) gemeenschap en verder enkele mijme-ringen over de oorlogssituatie in Syrië. Tenslotte komen in kerkelijke kringen de discussies rond huwelijk, gezin en leven weer op een nieuwe wijze in de actualiteit. Het is voor ons een gelegenheid om enkele mijmeringen te geven en de geestelijke weerbaarheid binnen de Kerk zelf wat te versterken. We moeten klaar zijn voor iedere nieuwe morele oorlog die de vrijmetselaars (of anderen) voorbereiden bij de viering van hun “300 jaar geestelijke verslaving”. Gaan ze een project uittekenen voor een transhumanisme, een super-humanisme of wordt het infrarood? Ideaal voor een spannend stripverhaal, dramatisch voor hen die de werkelijkheid uit het oog verliezen. God schiep ons naar zijn Beeld en Gelijkenis en Hij zag dat het goed was. Laten we het daarbij houden.
P. Daniel
Vrijdag 23 juni 2017
Op kruissnelheid
Met de terugkeer van mij en de Antwerpenaar is onze groep voorlopig weer volledig en als we er de drie kinderen (jongens) bij rekenen zitten we met tien ‘s avonds aan tafel. Daarmee kan ook de lijst van karweien weer worden herschikt. Dagelijks is er zorg voor het eten, de afwas, de linnen was, het onderhoud. Eén frater is de vaste helper van de herder om zorg te dragen voor de inmiddels 150 schapen. Alle aandacht gaat nu echter naar het werk buiten. De kersenoogst is afgewerkt. Van de goede kwaliteit van kersen kunnen we iedere dag zelf ook genieten. Nu begint de pluk van de abrikozen. Het moet nog selectief gebeuren omdat velen nog niet rijp zijn. Op het voorplein liggen ondertussen toch al talrijke schalen in de brandende zon met abrikozen, waarvan de pitten verwijderd werden. Gedroogde abrikozen bewaren goed. In onze nieuwbouw moet er opgeruimd en gepoetst worden om de inhoud van de volgende containers te kunnen herbergen. Tevens zijn er een vijftiental deuren gearriveerd om de kamers in de nieuwbouw verder af te werken. Ze werden in de winter al besteld. En op het terrein is er inmiddels rond het schapenhok een stevige muur bebouwd met rotsstenen, op het terrein verzameld. De ruimte binnen de muur moet nu effen gemaakt worden. Dat is zwaar bouwvakkerswerk maar de stralende zon bevordert het goede humeur. Ondertussen wordt getracht trouw te zijn aan het vaste ritme van gebed. Naast het morgengebed met de stille meditatie, de eucharistie en de vespers worden ook de “kleine uurtjes” gebeden en de dag wordt afgesloten met het rozenhoedje. Alles verloopt echter erg soepel en kan aangepast worden aan de omstandigheden van het ogenblik.
Donderdag kregen we de (katholieke) priester abouna Georges en de (orthodoxe, gehuwde) priester abouna Paisios op bezoek. Tijdens het middagmaal met de fraters en daarna hadden we bij een tas koffie een bijzonder vruchtbare gedachtewisseling, wat een uitgebreid verslag zou verdienen. Ik wil echter enkel de sterke geestelijke vorming van deze orthodoxe priesters en monniken benadrukken. Zij besteden veel aandacht aan de vorming van het persoonlijk, innerlijk gebed door het “Jezus-gebed”, als gebed van het hart, dag en nacht (“Heer Jezus Christus, ontferm U over mij”). Onze (katholieke) westerse seminarieopleidingen kunnen hier nog veel van leren.
En zondagnamiddag speelden we een flinke voetbalmatch samen met enkele jongeren uit het dorp en de kinderen (van 10 jaar) die al flink hun mannetje kunnen staan. En zo bereikt de gemeenschap weer haar kruissnelheid.
Krabbenmand, wespennest en onontwarbaar kluwen,
Het Syrische leger met zijn trouwe bondgenoten drijft de terroristen steeds meer in het nauw, groepen van het “Vrije Syrische Leger” en zelfs van het Turkse leger gaan over naar het regeringsleger, duizenden strijders kunnen gebruik maken van de presidentiële amnestie (wanneer ze geen misdaden bedreven), honderden vluchtelingen in Libanon keren terug naar Syrië en de interne verzoening (mussalaha) groeit nagenoeg overal.
En voor het eerst in 6 jaar een veilig openluchtconcert in Aleppo:
Eerst de boel in brand steken en dan lotjes van de tombola van de brandweer verkopen!
De VSA, de EU, met op kop Frankrijk en Groot Brittanië, hebben de chaos, de oorlog, de doden, de invasie der ‘bootvluchtelingen’ op hun geweten. Sommigen durven zelfs bekennen dat ze een foute beslissing namen. Anderen verwijten… Libië dat het land hun ‘tussenkomst’ niet naar waarde geschat heeft. Ondankbare woestijnbewoners. Zoals ze Syrië verwijten dat ze niet zonder slag of stoot hun land laten bezetten door ‘democratische’ krachten.
400.000 euro per maand. In München werd een gebouw met 7 verdiepingen gehuurd en ingericht voor niet begeleide jonge vluchtelingen, de zgn. MUFL’s („minderjährige unbegleitete Flüchtlinge“). Van daaruit worden ze van kop tot teen onderzocht, profylactisch, psychologisch, biologisch, anatomisch, motorisch, orthodontisch, neurologisch, pedagogisch, specialistisch, oecumenisch, Medinensisch, noachitisch, absurdistisch en nog veel meer. Kortom: in Merkelland wil men absolute zekerheid dat er gezonde jongeren in huis gehaald worden. En dat mag iets kosten: 400.000 euro per maand. Momenteel verblijven er zegge en schrijve 15. Allemaal de schuld van de Balkanlanden die de aanvoerroute gesperd hebben.
De stad München overweegt een inkrimping van de MUFL-residentie. Tenzij Merkel hen snel een nieuwe levering MUFL’s bezorgt.
Duidelijke taal. Geen rond de pot gedraai. Geen goedpraten. Geen begrip. Geen ‘met de islam heeft dit niets te maken’. Nieuws en duiding zoals in vroegere tijden, vooraleer politieke correctheid verkozen werd tot hoogste journalistieke prestatie.
In de pre-presidentscampagne-tijd pleitte Macron nog strijdlustig voor een internationale militaire ingreep in Syrië mocht Assad nog chemische wapens gebruiken. Iets wat het Westen als een vaststaand feit blijft beweren tegen elke strategische logica in en ondanks elk gebrek aan bewijs.
Vandaag – als verkozen Franse president – matigt hij zijn toon. Hij ziet in heel het Syrische politieke landschap geen enkele legitieme opvolger voor Assad. Diens verwijdering is geen prioriteit meer.
Nochtans is Macron goede maatjes met Saoedi-Arabië, heeft Frankrijk een belangrijk interesse in de verkoop van wapens. En oorlog zorgt voor meer bestellingen en goede verkoopcijfers, die in de Franse economie meer dan welkom zijn. Tenzij Macron nog een appeltje te schillen heeft met Trump voor diens steun aan Marine Le Pen.
Citaat: “Assad is een vijand van het Syrische volk maar niet van Frankrijk.” Op zijn minst een merkwaardige uitspraak. Als we het goed begrepen hebben is het eigenlijk geen probleem voor Macron dat Assad een bloeddorstige moordenaar zou zijn, maar wegen ‘hogere belangen’ zwaarder. Gezien zijn carrière mag dat niet verbazen. Benieuwd naar het standpunt van de VSA, die een Syrisch vliegtuig neerhaalden – boven Syrisch grondgebied – omdat ze het verzameld zootje oppositie rebellen terroristen wilden ‘beschermen’ die ze net een ‘opleiding’ aan het geven waren… alsof die nog een cursus ‘moorden voor gevorderden’ nodig hadden. En als uitsmijter: de VSA noemden dit wettige zelfverdediging. Sinds wanneer is Syrië Amerikaans grondgebied of een NAVO-lidstaat?
Slim Whitman… Slim wie? Pas als jullie dit liedje horen gaat er een belletje rinkelen. “Rose Marie”- oorspronkelijk het titellied van de gelijknamige musical. De vertolking van Slim Whitman is country puur, compleet met hoge stem en gitaar, een hit in het begin van de jaren vijftig.
De Amerikaanse countryzanger Slim Whitman werd geboren in Oak Park, Tampa, Florida, op 20 januari 1923 en overleed op 19 juni 2013 op de gezegende leeftijd van 90 jaar.
De zanger maakte onder meer naam doordat hij in verschillende liedjes stukjes jodelde. In 1948 bracht Whitman zijn eerste single uit. Zijn grootste hits scoorde hij in de jaren vijftig. Een van zijn bekendste hits is Rose Marie.
Met dit nummer stond hij in 1955 maar liefst elf weken op nummer één in de Britse hitparade. Een record dat pas in 1991 werd verbroken door Adams. In de jaren negentig was de muzikant te horen in de sciencefiction-film Mars Attacks!. Een paar buitenaardse wezens horen Slim Whitman dan jodelen. Ze vinden dit zo’n afschuwelijk geluid dat hun hoofden exploderen. Het gevoel dat ik ondervind bij nogal wat hedendaagse ‘muziek’.
In een school in Devon is het schooluniform verplicht. Zelfs tijdens een hittegolf mogen jongens geen korte broek dragen – maar wel een uniformrok. Leuk om later te vertellen aan de nakomelingen.
Tijdens de evangelische Kirchentag onder het motto “Was heißt hier Wahrheit?” werd opgeroepen een minuut stilte te houden als eerbetoon en respect voor de ‘vluchtelingen’ die tijdens hun reis naar de beloofde EU omkwamen. Iedereen staat recht, buigt het hoofd, kijkt in zijn ziel op zoek naar de eeuwige Duitse erfzonde. Tot een man luidkeels roept “Ich schweige nicht”…
Goede Vrienden,
Eerst de boel in brand steken en dan lotjes van de tombola van de brandweer verkopen!
400.000 euro per maand. In München werd een gebouw met 7 verdiepingen gehuurd en ingericht voor niet begeleide jonge vluchtelingen, de zgn. MUFL’s („minderjährige unbegleitete Flüchtlinge“). Van daaruit worden ze van kop tot teen onderzocht, profylactisch, psychologisch, biologisch, anatomisch, motorisch, orthodontisch, neurologisch, pedagogisch, specialistisch, oecumenisch, Medinensisch, noachitisch, absurdistisch en nog veel meer. Kortom: in Merkelland wil men absolute zekerheid dat er gezonde jongeren in huis gehaald worden. En dat mag iets kosten: 400.000 euro per maand. Momenteel verblijven er zegge en schrijve 15. Allemaal de schuld van de Balkanlanden die de aanvoerroute gesperd hebben.
Duidelijke taal. Geen rond de pot gedraai. Geen goedpraten. Geen begrip. Geen ‘met de islam heeft dit niets te maken’. Nieuws en duiding zoals in vroegere tijden, vooraleer politieke correctheid verkozen werd tot hoogste journalistieke prestatie.
In de pre-presidentscampagne-tijd pleitte Macron nog strijdlustig voor een 
Vanavond in een reportage van Vranckx: