Goede Vrienden,

Begin mei werd het ontslag aanvaard van onze Melchitische Grieks Katholieke patriarch Gregorios III Laham, hoewel een patriarch normaal heel zijn leven in functie blijft. Op maandag 19 juni koos de synode een nieuwe: Joseph Absi (° 1946, Damascus). Welkom.

We geven eerst wat nieuws uit onze (mannelijke) gemeenschap en verder enkele mijme-ringen over de oorlogssituatie in Syrië. Tenslotte komen in kerkelijke kringen de discussies rond huwelijk, gezin en leven weer op een nieuwe wijze in de actualiteit. Het is voor ons een gelegenheid om enkele mijmeringen te geven en de geestelijke weerbaarheid binnen de Kerk zelf wat te versterken. We moeten klaar zijn voor iedere nieuwe morele oorlog die de vrijmetselaars (of anderen) voorbereiden bij de viering van hun “300 jaar geestelijke verslaving”. Gaan ze een project uittekenen voor een transhumanisme, een super-humanisme of wordt het infrarood? Ideaal voor een spannend stripverhaal, dramatisch voor hen die de werkelijkheid uit het oog verliezen. God schiep ons naar zijn Beeld en Gelijkenis en Hij zag dat het goed was. Laten we het daarbij houden.

P. Daniel

Vrijdag 23 juni 2017

Op kruissnelheid

Met de terugkeer van mij en de Antwerpenaar is onze groep voorlopig weer volledig en  als we er de drie kinderen (jongens) bij rekenen zitten we met tien ‘s avonds aan tafel.   Daarmee kan ook  de lijst van karweien weer worden herschikt. Dagelijks is er zorg voor het eten, de afwas, de linnen was, het onderhoud. Eén frater is de vaste helper van de herder om zorg te dragen voor de inmiddels 150 schapen. Alle aandacht gaat nu echter naar het werk buiten. De kersenoogst is afgewerkt. Van de goede kwaliteit van kersen kunnen we iedere dag zelf ook genieten. Nu begint de pluk van de abrikozen. Het moet nog selectief gebeuren omdat velen nog niet rijp zijn. Op het voorplein liggen ondertussen toch al talrijke schalen in de brandende zon met abrikozen, waarvan de pitten verwijderd werden. Gedroogde abrikozen bewaren goed. In onze nieuwbouw moet er opgeruimd en gepoetst worden om de inhoud van de volgende containers te kunnen herbergen. Tevens zijn er een vijftiental deuren gearriveerd om de kamers in de nieuwbouw verder af te werken. Ze werden in de winter al besteld. En op het terrein is er inmiddels rond het schapenhok een stevige muur bebouwd met rotsstenen, op het terrein verzameld. De ruimte binnen de muur moet nu effen gemaakt worden. Dat is zwaar bouwvakkerswerk maar de stralende zon bevordert het goede humeur. Ondertussen wordt getracht trouw te zijn aan het vaste ritme van gebed. Naast het morgengebed met de stille meditatie, de eucharistie en de  vespers worden  ook de “kleine uurtjes” gebeden en de dag wordt afgesloten met het rozenhoedje. Alles verloopt echter erg soepel en kan  aangepast worden aan de omstandigheden van het ogenblik.

Donderdag kregen we de (katholieke) priester abouna Georges en de (orthodoxe, gehuwde) priester abouna Paisios op bezoek. Tijdens het middagmaal met de fraters en daarna hadden we bij een tas koffie een bijzonder vruchtbare gedachtewisseling, wat een uitgebreid verslag zou verdienen. Ik wil echter enkel de sterke geestelijke vorming van deze orthodoxe priesters en monniken benadrukken. Zij besteden veel aandacht aan de vorming van het persoonlijk, innerlijk gebed door het “Jezus-gebed”, als gebed van het hart, dag en nacht (“Heer Jezus Christus, ontferm U over mij”).  Onze (katholieke) westerse seminarieopleidingen kunnen hier nog veel van leren.

En zondagnamiddag speelden we een flinke voetbalmatch samen met enkele jongeren uit het dorp en de kinderen (van 10 jaar) die al flink hun mannetje kunnen staan. En zo bereikt de gemeenschap weer haar kruissnelheid.

Krabbenmand, wespennest en onontwarbaar kluwen,

Het Syrische leger met zijn trouwe bondgenoten drijft de terroristen steeds meer in het nauw, groepen van het “Vrije Syrische Leger” en zelfs van het Turkse leger gaan over naar het regeringsleger, duizenden strijders kunnen gebruik maken van de presidentiële amnestie (wanneer ze geen misdaden bedreven), honderden vluchtelingen in Libanon keren terug naar Syrië en de interne verzoening (mussalaha) groeit nagenoeg overal.

En voor het eerst in 6 jaar een veilig openluchtconcert in Aleppo:

Openlucht concert in Aleppo…

Anderzijds sterven nog dagelijks kinderen omwille van de  wraakroepende sancties vanwege de VS en Europa. En  de oorlogssituatie  wordt steeds ingewikkelder. Aan de grens met Irak zijn het Syrische en Iraakse leger elkaar heel dicht genaderd in de strijd tegen IS. En het Pentagon wilde in 2014 juist hier het islamitisch kalifaat  vestigen en een onafhankelijk Koerdistan om de soevereiniteit te breken van zowel Syrië als Irak in de hoop de Amerikaanse pijplijn te kunnen aanleggen van Qatar en Saoedi-Arabië langs Homs naar de Middellandse Zee en tevens de zijderoute (‘One Belt one road’) – een prioriteit van de huidige Chinese premier – te blokkeren.

Al in de oudheid gebruikte China deze zijderoute naar de Middellandse Zee. President Xi Jingping wil deze nu herstellen langs de centra Beiroet, Damascus, Bagdad, Teheran, Peking. Om dat te beletten bombarderen de VS erop los, bij voorkeur op regerings-getrouwe troepen. Ze schamen zich niet om openlijk de terroristen te helpen. Hiermee verliest Amerika zijn laatste greintje geloofwaardigheid en kan geen stem hebben in de ”vredesgesprekken”. De piloot lt. Kolonel Ali Fahd van het gevechtsvliegtuig dat door de VS werd neergeschoten is vermist. De familie vraagt Amerika nu om opheldering over hun misdaad. Maar ook hier zal verder geen haan over kraaien. Sinds augustus 2014 heeft de internationale coalitie onder leiding van de VS al een reeks massaslachtingen onder de burgerbevolking aangericht in Deir Ezzor, Aleppo en Raqqa. Op 9 juni gebruikte deze coalitie het uiterst gevaarlijke en verboden witte fosfor bij bombardementen in Raqqa tegen burgerbevolking, zogenaamd in de strijd tegen IS. Heb jij van de VN enig protest gehoord?

Welke rode lijn werd er nu overschreden?

De VS schijnen alleen maar in staat te zijn te vernietigen en moorden om Syrië te vernietigen en Rusland, Iran, China te provoceren. En hoe is het antwoord van Poetin? Verstandig, behoedzaam en vastberaden. Als enige wereldleider behoudt hij het gezag om met allen te praten. Hij vermijdt tot heden iedere rechtstreekse confrontatie omdat de haviken van het Pentagon in de huidige hysterie tegen Rusland maar al te graag een oorlog zouden beginnen. Poetin blijft protesteren tegen het illegaal en crimineel optreden van de VS en tracht hun bewegingsvrijheid te beperken. De VS zullen de bevrijding van Syrië uiteindelijk niet kunnen verhinderen. En de huidige diplomatieke crisis rond Qâtar kan een beslissende invloed hebben op de verdere ontwikkelingen in het Midden-Oosten. De grote vraag blijft of de VS uiteindelijk de plannen van Obama en de haviken van het Pentagon zullen uitvoeren of toch die van Trump, toen hij beloofde samen de IS en niet Syrië te bestrijden en of de NAVO (al 25 jaar over datum) zijn misdadige oorlogen zal kunnen stoppen.

Ziehier enig beeldmateriaal:

• Vorige nieuwsbrief met beeldmateriaal:  https://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-30/#more-35883
• Hoe Israël al vanaf het begin terroristen hielp en blijft helpen: https://www.wsj.com/articles/israel-gives-secret-aid-to-syrian-rebels-1497813430>
• Het uitgebreide interview van 13 juni 2017 door Eric van Beek (in het Nederlands en Engels) in keurig Italiaans,  geplaatst door oraprosiria: http://oraprosiria.blogspot.it/2017/06/senza-putin-la-siria-avrebbe-cessato-di.html?m=1

Er is hoop

In verschillende kringen groeit de vastberadenheid om het land herop te bouwen en wel met een nieuwe geest. Bovendien worden de ware motieven van deze vuile westerse oorlog voor de media steeds duidelijker. Bij de “vredesgesprekken” verliest ook de zogenaamde (buitenlandse) “Syrische oppositie” steeds meer haar geloofwaardigheid. Telkens opnieuw wil ze ultimatums en voorwaarden opleggen, om de belangen van haar buitenlandse sponsors en niet die van het Syrische volk te dienen. Dat ze ophouden met hun aan-slagen, in dialoog treden met de regering en het volk zelf laten beslissen over de toekomst van hun eigen land… en dat ze samen met die jonge (31 j) bloeddorstige snaak, Mohammed ben Salmane Al Saoud van Saoedi-Arabië, de baarmoeder van de  terroristen,  naar zijn  jacht van een paar miljard op vakantie gaan.

En plots verschijnt daar  een zinvol artikel vanwege de VRT over Syrië, kort en krachtig. Het onrecht in het M.O. is door het westen daar gebracht en wel door “onze dictators” omwille van “de hebzucht”. De oplossing: haal “elke soldaat weg, elke tank, elke helikopter” en hou op om daar (onze) “democratie” te willen opleggen. Richt uw aandacht eindelijk eens op een van de grote drijfveren van het wereldterrorisme: Saoedi-Arabië. Het artikel is niet geschreven door een  “M.O. (leugen)specialist” maar gewoon door “Robert Fisk, Midden-Oosten journalist”: Terzake: Robert Fisk: Saudi’s ontspringen steeds de dans.

Nvdr: uit ons archief dit beeldfragment uit 2009, waarin Frisk een korte analyse geeft over het M.O. en de rol van het Westen.

Maar…hierop komt mogelijk vanavond al een reactie zodat de VRT zijn monsterleugens weer openlijk gaat belijden. Wat door “Golfbrekers” als nep-nieuws gegeven is, werd voor waarheid gekopieerd, zonder vermelding van de bron, alsof er een journalist bij was!

Schokkend nieuws: Assad wil zijn volk vergiftigen!

Christenen die voor vastende moslims de maaltijd voorbereiden om te tonen dat het Syrische volk werkelijk één volk en één familie is.

En toch heeft Paulus VI gelijk!

Nu we de 50e verjaardag van de encycliek Humanae vitae van Paulus VI (25 juli 1968) stilaan naderen, wordt het nog spannend. Een halve eeuw geleden stond het westen “op zijn achterste poten” omdat deze paus de hormonale contraceptie radicaal afwees als zijnde immoreel en het begin van andere ontwrichtingen (nr. 17). Als er ooit een kerkelijk document profetisch geweest is, dan is het wel deze tekst. En toch, van een menigte westerse bollebozen kreeg Paulus VI geen gelijk.

Inmiddels kunnen we een dubbele beweging waarnemen. De officiële leer heeft de voorbije halve eeuw steeds sterker de visie van Paulus VI bevestigd. Eenwording en voortplanting horen in de huwelijksgemeenschap onverbrekelijk samen. En vermits het huwelijk een wederzijdse totale gave van zichzelf is, moet iedere kunstmatige anticonceptie beschouwd worden als een aantasting van het wezen van het huwelijk, een schending van de goddelijke wet en van de natuurwet. Op menselijk vlak is anticonceptie een afwijzing van de verantwoordelijkheid voor eigen daden, wat een aanslag is op de waardigheid van het menselijk handelen. Hieruit volgen bovendien allerlei andere “ontkenningen” en dus morele ontsporingen (banalisering van de  seksualiteit, huwelijksontrouw, abortus, sterilisatie, in vitro, euthanasie…). De gezinssynodes (2014-2015) én de apostolische aansporing Amoris laetitia hebben ondubbelzinnig de leer van Humanae vitae en de sterke uitwerking ervan door Johannes Paulus II bevestigd en zo de aandacht gevestigd op de inmiddels volkomen wetenschappelijke natuurlijke vruchtbaarheidsmethoden. Bovendien kwam er een sterke steun vanuit de geneeskunde, die steeds meer schadelijke gevolgen van kunstmatige contraceptie erkent. De veilige contraceptie is wetenschappelijk als mythe ontmaskerd.

Toch is er tegelijk een andere beweging. In de openbare opinie blijft de mythe van een veilige contraceptie verder leven, samen met de ruime (wel verminderende) praktijk van de anticonceptie. Hiermee wordt feitelijk het objectieve kwaad van anticonceptie volgens Paulus VI verworpen en de officiële leer van de Kerk genegeerd of ontkend. In de openbare opinie worden telkens weer valse verwachtingen gewekt. Tijdens de gezinssynoden waren er zelfverklaarde profeten die aankondigden dat het standpunt van Paulus VI zou verworpen worden. Het tegendeel gebeurde.  En  nu wordt de illusie gewekt dat een pauselijke commissie Humanae vitae zal “herzien” in het licht van Amoris laetitia, met nieuwe speculaties over een mogelijke aanvaarding van “de pil”. (The Vatican plan to ‘reinterpret’anti-contraception encyclical is real)  –   (Is there a pontifical commission to reinterpret Humanae vitae?)

De juiste logica is echter net omgekeerd: Amoris laetitia moet geïnterpreteerd worden in het licht van Humanae vitae, zoals het leerstellig ook gebeurt. Natuurlijk is een studie van de voorbereiding van Humanae vitae altijd nuttig en leerrijk. Daarbij zou eindelijk het oerdegelijke “memorandum van Krakau” eens belicht kunnen worden. Dit memorandum was een grondige weerlegging van de stelling dat contraceptie aan de vrijheid van het persoonlijk oordeel kan overgelaten worden, maar dit kwam niet in de openbaarheid. Wel is er veel beroering rond Amoris Laetitia, helemaal  niet over de leer van Humanae vitae,  de contraceptie, of de natuurlijke vruchtbaarheidsmethoden, maar over dubbelzinnige uitspraken over de pastoraal in verband  met gehuwden die gescheiden zijn en hertrouwden (hoofdstuk 8). Daar zou een pauselijke commissie zich eens over kunnen buigen.

In een dramatische oproep tot de vaders van het Tweede Vaticaans  Concilie (1962-1965) waarschuwde Leo-Jozef kardinaal Suenens, een van de moderatoren van het oecumenisch concilie, voor een tweede “kerkelijke” vergissing door de ontdekkingen van de wetenschap niet te aanvaarden. Hij zinspeelde op Galilei Galileo (veroordeeld in 1633, in ere hersteld in 1992). De wetenschap werd toen door de Kerk in zekere zin (erg gematigd) veroordeeld en pas na meer dan drie en een halve eeuw heeft ‘de Kerk’ (met paus Johannes Paulus II) deze vergissing erkend. Nu is het echter het omgekeerde. De ‘wetenschap’ en de openbare opinie in het westen hebben ‘de Kerk’ (Paulus VI) zwaar en geheel ten onrechte veroordeeld. Na een halve eeuw zou deze fatale vergissing plechtig hersteld kunnen worden. Laten we 25 juli vieren als “wereld dag van Humanae  vitae”! Immers, al kreeg Paulus VI van het westen geen gelijk, toch had hij gelijk.

Toelichting

De uitgever van het boek “Hoe een paus gelijk kreeg” (ISBN 978-94-92161-37-6) reali-seerde zelf een interview om de boodschap ervan eenvoudig en duidelijk toe te lichten. Al een halve eeuw lang worden de hoofdactrices/voornaamste slachtoffers uit het debat rond contraceptie geweerd. Het waren vooral de farmaceutische industrie, de dokters, de regeringen en de theologen die over contraceptie beslisten. De (negatieve) ervaring van de vrouwen zelf werd niet gehoord. In dit boek komen ze aan het woord. Daarom begint de uitgever dit interview ook met de pittige opmerking dat het boek vooral in (gewezen) feministische kringen dankbaar verwelkomd wordt.

P. Daniel