Maandelijks archief: juli 2015

Méér, méér, méér!

Geplaatst op door

De Gutmenschenvakbond gaat betogen.  Toch nog toestemming gekregen.  Nochtans was de eerste aanvraag verworpen wegens een “verhitte sfeer”.  Dan maar onder een andere noemer, een studentenvereniging. In werkelijkheid anarchisten, die ook verantwoordelijk zijn voor het geweld tijdens het jaarlijkse bal der Academici (rechtse (oud)studentenverenigingen) in Wenen.

Ze gaan betogen: niet voor zichzelf maar voor de vakkrachten die “Oostenrijk na WOII er bovenop gaan helpen”.  Men verwacht steun van sympathisanten uit o.a. Duitsland, Polen en de Arabische regio.  Toch eigenaardig dat asielzoekers het naar verluidt zo moeilijk hebben tot in de EU te geraken en dat tegelijkertijd betogers uit de “Arabische regio” zonder enig financieel of ander probleem tot in Traiskirchen kunnen reizen om daar te betogen tegen “hernieuwde repressie tegen anti-racistische protesten”.

Er gaat geen dag voorbij of ergens in de open-grenzen-EU wordt er geprotesteerd tegen de invasie.  Brandstichting, vernieling van asielcentra in opbouw en gebruik.  Betogingen tégen de invasie.  Wat zijn wij hier toch braaf.

De aandacht gaat daarbij vooral naar Duitsland dat dit jaar bijzonder populair is bij Prachtlanders.  Maar ook Oostenrijk kreunt onder de exotische meerwaarde.  Peter Kaiser, premier van Karinthië, vroeg de burgemeesters grondstukken die in aanmerking komen voor containeropvangplaatsen te melden.

De persmuskieten berichten op hun eigen poco wijze over het opvangcentrum:

Enkele sfeerbeelden van 20 juli.  Wie één uitgemergelde woestijnbewoner vindt, mag het ons melden: we sturen onmiddellijk een voedingspakket.  Er doen ook poco video’s de ronde waarbij Traiskirchen-asielzoekers hun beklag doen over het eten:  “Eén worstje ‘s morgens en ‘s middags.  De rest van de dag buikpijn…”

Moet elke nationaliteit, elke religie zijn eigen asielcentrum krijgen?  Je zou het warempel gaan vermoeden.  In Traiskirchen zijn relletjes heel gewoon.  32 politiewagens en 100 ambtenaren moesten donderdagavond en -nacht de gemoederen gaan bedaren tussen Afghanen en Somaliërs.  “Das müssen wir aushalten!”, zou Angela Merkel zeggen, “het hoort tot hun cultuur.”

FT

Orlando di Lasso – Lagrime di San Pietro – Psalmi Davidis Poenitentiales

Geplaatst op door

klassische-musikOrlando di Lasso (Mons, 1532 – München, 14 juni 1594) was een van de productiefste componisten aller tijden. Hij is ook bekend als Orlandus Lassus, Roland de Lassus of Roland de Lâtre.

Raoul de Lâtre was koorknaap aan de Sint-Nicolaaskerk te Bergen. De vice-koning van Sicilië nam de jongen, na toestemming van zijn ouders, mee naar Italië. Hij bleef daar onder de naam Orlando di Lasso tot 1550. Nadat hij de baard in de keel had gekregen werd hem een aanstelling in Parijs aangeboden. Vervolgens werd hij in 1553 kapelmeester van Sint Jan van Lateranen in Rome. Hij reisde door Frankrijk en Engeland en bleef in 1555 hangen in Antwerpen. Hier publiceerde hij zijn eerste vierstemmige madrigalen, gelijktijdig met de publicatie van zijn eerste vijfstemmige madrigalen in Venetië.

In 1556 benoemde hertog Albrecht V hem tot lid van de hofkapel te München, waarvan hij vier jaar later leider werd, en bleef dit tot zijn dood. Zijn laatste jaren werden gekenmerkt door melancholie, wellicht een gevolg van overmatig werken.

Di Lasso werd door tijdgenoten boven andere componisten gesteld, zoals blijkt uit bijnamen als Vorst der muziek en Belgische Orpheus. Hij is de grootmeester van het motet. Hij was bevriend met de Duitse kunstenaar Hans Mielich die motetten van di Lasso versierde.

Portraits d' Orlando di Lasso et de Hans Mielich, Mus. Ms. AI, folio 222. Droits réservés BBS MDZ

Portret van Orlando di Lasso (l) en Hans Mielich (r) http://www.lavieb-aile.com/2015/05/autoportrait-de-hans-mielich-suite-le-mus-ms-a-i-et-ii.html

Orlando di Lasso schreef onder meer 53 vier- tot achtstemmige missen, 1250 twee- tot twaalfstemmige motetten, requiems, madrigalen, chansons en koorliederen.

In het voorwoord van zijn bundel Duitse liederen somt Lassus zijn oeuvre van wereldlijke liederen op: Franse chansons, Italiaanse madrigalen, Duitse en Nederlandse liederen. Die laatste zijn echter verloren gegaan.

Orlando di Lasso was het grootste deel van zijn muzikale loopbaan actief in München aan het hof van de Beierse hertogen. Bij hem vindt men alle facetten van het polyfone componeren van de Renaissance Nederlandse School (te begrijpen als componisten van de Lage Landen) en van de Venetianen terug. Zijn werken verklanken vooral bewogenheid en gevoeligheid.

München

Veel van zijn werken werden gedrukt en zijn in diverse uitgaven bewaard gebleven. De Bayerische Staatsbibliotheek te München bewaart handschriften en oude drukken van Di Lasso’s composities. Enkele van zijn bekendste composities zijn de Psalmi Davidis Poenitentiales (7 psalmen), de Lamentationes Hieremiae Prophetae (naar het Bijbelboek Klaagliederen), madrigalen op teksten uit de Canzoniere van Francesco Petrarca, en zijn zwanenzang, de Lagrime di San Pietro. Dirigent Philippe Herreweghe heeft veel werk van Di Lasso gedirigeerd.

 

Paladijnen

Geplaatst op door

Buigen tot je een kromme rug hebt

Ach, wisten we dat niet al lang?

Waarom nog de klassieken lezen? vroeg Italo Calvino zich een halve eeuw geleden af. Die vraag wordt nu niet meer gesteld wegens te elitair en te discriminatoir, maar ik moest er deze namiddag aan denken. Ja, waarom inderdaad?

Misschien hebben sommige lezers het défilé gadegeslagen dat ze elk jaar in Brussel organiseren de éénentwintigste juli. Dan zullen zij ongetwijfeld enkele vertegenwoordigers van een republikeinse partij hebben gezien, die nederig naast hun vorst stonden of zaten. Blijkbaar kun je een derde van de kiezers achter je krijgen met een republikeins programma, en kort daarop door het stof kruipen voor de eerste de beste citoyen Coburg.

Au fond is dit niets speciaals. Jean de La Bruyère wist dat al. En hij mag dan geen klassieke auteur zijn zoals Calvino het bedoelde, geen Griek of Romein, maar hij schreef zijn «Les Caractères» in 1698, en wordt nog altijd gedrukt. Dus toch een beetje klassiek.
Wat lezen we bij hem in het hoofdstuk «De la Cour et des Grands»?
Il n’y a rien qui enlaidisse certains courtisans comme la présence du prince: à peine les puis-je reconnaître à leurs visages; leurs traits sont altérés, et leur contenance est avilie.

Niets kan zekere paladijnen er zo slecht laten uitzien, als de aanwezigheid van de vorst. Nauwelijks kan ik ze van gezicht nog herkennen. Hun trekken zijn veranderd en hun houding is er een van zelfvernedering.
Zij inderdaad kunnen de klassieken beter niet lezen.

Marc Vanfraechem,

Met dank geleend bij Doorbraak.

Beeldmateriaal bij TVL: Willy Claes: “Wat blijft er over van hun separatistische theorieën?”

 

Tsjechische president stelt voor…

Geplaatst op door

… het leger in te zetten tegen de vluchtelingentsunami!

De Tsjechische president  Milos Zeman heeft voorgesteld het leger in te zetten als verdediging van de grenzen tegen de vluchtelingentsunami.  Het land te verdedigen als er gevaar dreigt behoort ten slotte tot de taak van een leger, zo verklaarde hij vrijdag aan het nieuwsportaal  “Parlamentni listy”.

Hij maakte daarbij ook duidelijk dat hij tegen een vrijwillige opvang van vluchtelingen is, iets waartoe de centrum-linkse regering in Praag zich bereid verklaard had.  Zeman waarschuwde voor IS-strijders onder de migranten.  Tegen de terreurmilitie I.S. zou hij in geval van nood zelf “het geweer in de hand nemen en ten strijde trekken”.

Als president heeft de 70-jarige vooral een representatieve functie.  Terwijl Zeman protesteert tegen de opname van migranten, bereidt de Tsjechische regering een voorlichtingscampagne voor, waarmee ze beoogt racisme tegen te gaan en bij de bevolking de angst voor de vluchtelingen weg te nemen.  Hiermee wil ze bereiken dat de bevolking akkoord gaat met het toenemende aantal verwachte vluchtelingen uit de oorlogsgebieden in Syrië en Irak.

“Ik begrijp dat de mensen schrik hebben.  Als ze het woord “moslim” horen, is het enige dat ze uit de media kennen het afsnijden van hoofden en terechtstellingen.  Deze waanideeën moeten we uitroeien.”, meende de staatssecretaris voor Europese zaken, Tomas Prouza, in de krant “Hospodarske noviny”.  De krant voerde immers aan dat na een enquête bleek dat de Tsjechen meer angst hebben voor I.S. dan voor het Oekraïne-conflict.

President Zeman veroorzaakte opschudding in de EU-gelederen toen hij de Amerikaanse ambassadeur uit zijn ambtswoning bande.  Hij stelde de inmenging van de VSA niet op prijs toen Zeman op de uitnodiging van Moskou inging voor de herdenking van  WOII.  Ook toen gaf hij een gevat antwoord op Washingtons bevel weg te blijven uit Moskou: “Ik kan me niet voorstellen dat de Tsjechische ambassadeur aan Obama raad geeft over zijn reisplannen.”

Die Presse – The Telegraph