Tijdens de plenaire zitting van het Europees Parlement heeft het Vlaams Belang, samen met 60 andere Europarlementsleden, een resolutie ingediend om een speciale onderzoekscommissie op te richten. Deze commissie moet de censuurpraktijken op sociale mediaplatformen blootleggen.“Vrijheid van meningsuiting is niet onderhandelbaar”, stelt fractievoorzitter Tom Vandendriessche resoluut.
De resolutie focust op een grondig onderzoek naar online censuur. Hierbij ligt de nadruk op het blootleggen van directe mechanismen, zoals accountverwijderingen, en indirecte mechanismen, zoals shadow banning. Daarnaast wil de onderzoekscommissie de rol van overheden en technologiebedrijven bij deze praktijken in kaart brengen. “De recente onthullingen over censuur door platformen zoals Twitter en Facebook zijn schokkend en ondermijnen onze democratische waarden tot in de kern”, aldus Vandendriessche.
Tijdens een persconferentie afgelopen dinsdag bracht Vandendriessche ook enkele bredere principes naar voren. Zo benadrukte hij de noodzaak van een Europese versie van het Amerikaanse First Amendment om de vrije meningsuiting onvoorwaardelijk te beschermen. “Onze cultuur is gebouwd op vrije uitwisseling van ideeën. Wat offline legaal is, moet dat ook online zijn. Dat principe mag nooit een discussiepunt worden”, verklaarde hij.
“Burgers moeten opnieuw controle krijgen over hun onlinesfeer”
Daarnaast pleitte hij voor meer transparantie van algoritmes die bepalen welke informatie gebruikers te zien krijgen en benadrukte hij het belang van gebruikersvrijheid. “Burgers moeten opnieuw controle krijgen over hun onlinesfeer”, stelde het Europees Parlementslid tijdens de persconferentie.
De resolutie roept specifiek op tot de oprichting van een speciale commissie die onderzoekt hoe censuurmechanismen democratische rechten en vrijheden onder druk zetten. “Wij moeten blootleggen hoe overheden en technologiebedrijven de vrijheid van meningsuiting beperken, zodat burgers zich vrij kunnen uiten zonder angst voor censuur”, besluit Vandendriessche.
Het USA State Department (Min. Buitenlandse Zaken) deelde aan alle ambassades en VSA-vertegenwoordigingen in het buitenland mee dat
“met onmiddellijke ingang slechts de VSA-vlag, de Stars & Stripes, mag wapperen of tentoon gesteld worden bij VSA-instellingen, zowel in binnen- en buitenland, in VSA-regeringscontext.”
“de vlag van de VSA verenigde alle Amerikanen onder de universele principes van gerechtigheid, vrijheid en democratie. Deze waarden, die het fundament zijn van ons geweldig land, worden gedeeld door alle Amerikaanse burgers, zowel in het verleden als het heden.”
M.a.w. geen regenboogvlaggen, geen Black Lives Matter-vlaggen, geen roze vlaggen, geen vrouwenrechtenvlaggen… enz…
… er wordt immers een “extreemrechtse” studentenclub opgericht! Bent U ook zo benieuwd of ze zoals “democratische” studentenverenigingen kunnen gebruik maken van alle faciliteiten aan de universiteiten?
Tip: ga eens met het ervaringsdeskundige NSV praten…
De N-VA zet vol in op een nieuwe deelname aan de federale regering, waarbij sociaal-economische hervormingen prioriteit krijgen boven communautaire verwezenlijkingen. Op het nieuwjaarsfeest in Mechelen sprak partijvoorzitter Bart De Wever (N-VA) het vertrouwen uit dat de formatiegesprekken eind januari tot een akkoord zullen leiden “met concrete communautaire stappen”. Maar wat die zijn, blijft onduidelijk, zo vindt ook De Standaard. De kritiek vanwege het Vlaams Belang groeit dan ook, waar het gevoel leeft dat de N-VA haar Vlaamse kernwaarden opnieuw opoffert.
Hoewel de N-VA traditioneel haar Vlaams-nationalistische standpunten hoog in het vaandel draagt, lijkt de partij zich te schikken in de realiteit van beperkte communautaire vooruitgang volgens Kamerlid van het Vlaams Belang, Barbara Pas. De Wever benadrukte afgelopen weekend dat het communautaire niet helemaal wordt opgeborgen, maar kon weinig concrete voorbeelden voorleggen. “Het zal niet niets zijn”, zei hij, zonder verdere details te geven.
De opschuiving van de Vlaams-nationalistische prioriteiten lokt scherpe kritiek uit bij het Vlaams Belang. Barbara Pas liet optekenen dat de N-VA “Vlaamse belangen blijft verkopen voor Belgische illusies”. Volgens haar bewijst de koers van de N-VA dat de partij haar kiezers steeds opnieuw teleurstelt door Vlaamse onafhankelijkheid uit te ruilen voor deelname aan een Belgische regering.
Ook Vlaams Belang-voorzitter Tom Van Grieken reageerde scherp op X en Facebook. “Wil De Wever nu communautaire hervormingen of niet? De journalisten weten het niet. De N-VA’ers weten het niet. En hij weet het waarschijnlijk zelf ook niet”, sneerde hij. Volgens Van Grieken is één ding wel duidelijk: “Ze komen er niet.”
Afwezig op het feest was Sander Loones, vaak genoemd als opvolger van De Wever. Hij heeft echter laten weten niet geïnteresseerd te zijn in het partijvoorzitterschap en wil zich focussen op lokale politiek en institutionele hervormingen – een ironische prioriteit, volgens het Vlaams Belang, gezien het gebrek aan vooruitgang op dat vlak.
Aan al onze vrienden en lezers: blijf gezond en vergeet niet te dromen, te ijveren en te strijden van en voor een Onafhankelijke Republiek Vlaanderen!
Auld Lang Syne vindt zijn oorsprong in Schotland en werd voor het eerst opgetekend door de Schotse dichter Robert Burns in 1788. Hij vertelde ooit zelf dat hij het vers (gedeeltelijk) van een oude man heeft. De titel kan worden vertaald als “voor oude tijden” of “lang geleden”. Burns putte inspiratie uit traditionele Schotse volksliederen en gaf er zijn eigen poëtische draai aan. Het is voor het eerst gepubliceerd in deel vijf van Scots Musical Museum van James Johnsons.
Robert Burns staat bekend als de nationale dichter van Schotland en zijn bijdrage aan de Schotse literatuur is enorm. Auld Lang Syne is slechts een van de vele meesterwerken die hij heeft nagelaten. Het lied is doordrenkt met een gevoel van nostalgie en reflectie, waardoor het perfect past bij het afsluiten van het oude jaar.
De Vlaamse Volksbeweging (VVB) en de overkoepelende organisatie Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (O.V.V.) gaven aan de N-VA een lege doos als symbool voor de onderhandelingen die de N-VA voert om belgië te redden. Bart De Wever kan er de Vlaamse dode mussen in begraven, samen met punt 1 van de statuten ( Doelstelling en grondslag* ) en talrijke congresteksten.
*”In haar streven naar een beter bestuur en meer democratie kiest de Nieuw-Vlaamse Alliantie logischerwijs voor de onafhankelijke republiek Vlaanderen, lidstaat van een democratische Europese Unie…”
Naar het schijnt heeft het gemeentebestuur van de Frans-Vlaamse stad Belle, onder leiding van burgervader Antony Gauthier, een probleem met het nieuwe bestuur van de West-Vlaamse stad Izegem waarmee Belle een jumelage is aangegaan. Reden: leden van het Vlaams Belang maken deel uit van de nieuwe coalitie in Izegem.
Ik zou denken dat een verbroedering tussen Europese gemeenten als doel heeft de culturele uitwisseling en de vriendschapsbanden tussen zustersteden te ontwikkelen, los van de politiek.
De zelfverklaarde redders van de democratie in Belle dragen trouwens oogkleppen: 47,33 % van de stemmen in 15de kieskring waartoe de stad Belle behoort ging bij de laatste Franse parlementsverkiezingen naar de kandidaat van de Front National Pierrick Berteloot. Het belet me niet even graag Frans-Vlaanderen en Belle te bezoeken. En ook Izegem.
En neen, de democratie is nergens in gevaar waar het Volk zijn stem uitbrengt.
WB
Ooit (zeker tot de Vrede van Nijmegen* in 1678, toen het gebied bij Frankrijk kwam en nog lang erna) was Vlaams in Belle de moedertaal van allen. Nu spreken nog maar enkele mensen Nederlands of Vlaams, Frans-Vlaams. (Uit: Maerlantkrant)
Ik heb dit land zo lief gehad, Met hart en ziel, met lijf en leden, En voor dit land een leven lang Geleden en gestreden Ik weet dat veel van wat ik deed Niet steeds in dank werd afgenomen, Vooral door zij die bleven staan Wanneer ik door bleef dromen. Vergun mij als ik heen moet gaan De leeuw, maar zonder rode franje, Al koos ik zelf de Prinsenvlag, En daarmee voor Oranje. Laat mij dan rusten in de grond Waarin ik met mijn wortels vast zat Zodat ik altijd één ben met Het land dat ik zo lief had.
Auteur: Paul van Leeuwen, speciaal voor Roeland Raes.
Voorgelezen tijdens de uitvaart op 6 december. Rouwkaart vindt U hier.
