In Tertio verscheen dit artikel – we plaatsen de eerste en laatste paragraaf.
Tragische illusie
Vijftien jaar na de goedkeuring van de euthanasiewet in ons land heeft een nieuwe doorbraak plaats. Dit keer in alle stilte. Tertio achterhaalde dat nu ook in de psychiatrische centra van de Broeders van Liefde in België actieve voortijdige levensbeëindiging niet langer principieel wordt uitgesloten. De bocht is vorige maand bezegeld in een brief van het bestuur aan al zijn directies en artsenkorpsen. Ook opmerkelijk: de generale leiding van de congregatie in Rome gaat hiermee uitdrukkelijk niet akkoord…
…Overdreven stemmingmakerij? Kijk dan vooral naar de nieuwe reeks Topdokters op Vier. Daarin wordt onder anderen hoogleraar Wim Distelmans (VUB) gevolgd. Al in de eerste aflevering kwamen enkele hoogbejaarde dames bij hem op consultatie en verzochten om euthanasie. Alsof het de doodgewoonste zaak van de wereld is. En we vinden dat nog een grote vooruitgang ook. Alsof we met het omarmen van de dood pas echt de zo begeerde absolute vrijheid hebben (uit)gevonden. Wat een tragische illusie…
Auteur Geert De Kerpel verwijst in zijn opiniestuk naar Dorien Pessers, Nederlands hoogleraar Rechtstheorie: “Verblind door euthanasiasme”.
In Termontstad waar eigendom een relatief begrip is, waar zigeuners en krakers vrolijk hun ding kunnen doen, kwam er plots verontrustend bericht toen bleek dat een gekraakt pand vuur ‘had gevat’ (… heeft u al ooit gelezen dat inbrekers een eigendom van iemand anders ingebroken, bezet en vernield hebben?) . Niets aan de hand. Had erger kunnen zijn:
Houthakkers vonden twee maand geleden een meisje in een natuurreservaat in het noorden van Indië. Apen wilden haar beschermen. Ze heeft duidelijk al lange tijd geen contact meer met mensen gehad; waarschijnlijk werd ze door de apen geadopteerd. Men schat haar op ca. 8 jaar, ze liep op handen en voeten, at van de grond, kan niet spreken, is incontinent en gedraagt zich als een aapje. Men vermoedt dat ze wegens haar geestelijke handicap door haar ouders achtergelaten werd in het woud.
Onopvallend want confronterend. Op teletekst verscheen gisteren de korte boodschap: “Laaggeletterdheid kost 1 miljard euro”.
Zou iemand het in zijn hoofd halen een herdenkings-monument voor afgevoerde joden tijdens WWII te willen/durven verwijderen of – indien onmogelijk – zelf te verhuizen? Is de confrontatie te groot? Wordt de struikelsteen een steen des aanstoots? Of gaat het gewoon om een aprilgrap?
Gisteravond in het journaal werd een bio-Vlaming op de luchthaven van Zaventem gevraagd waarom hij naar Turkije op vakantie trekt. Antwoord “omdat het er goed is”. Hebben we niets aan toe te voegen.