Dat belooft als die samen met Filip Dewinter een cel moeten delen!
Categorie archieven: justitie
Niets kan ons nog verbazen…
De “vluchteling”, Said K., “bekend” bij de autoriteiten, sloeg eerst het vensterglas van vluchtelingen-ontvangstbureau in, vervolgens het beeldscherm op de schrijftafel van de inmiddels gekwetste dd. ambtenaar, molesteerde auto’s en bedreigde verschillende personen met houten latten voorzien van nagels en schroeven, probeerde een vrouw uit haar auto te trekken, wou op haar gezicht timmeren met de spijkerlatten, kreeg 20 maanden hechtenis (max. straf 4 jaar).
De rechtbank stelde vast dat Said toerekenbaar is en bijgevolg schuldig aan de b.g. feiten – Said lachte er eerst mee maar de straf zint hem niet, want hij wil dat er in de gevangenis een vrouw ter zijner beschikking gesteld wordt. Hij zag zich immers al genoodzaakt een andere gevangenisgast te verkrachten, nadat deze hem “niet liet tv kijken”.
Zijn asielaanvraag werd al in 2016 geweigerd, maar hij kon niet gedeporteerd worden vermits de man geen “papieren” had. De Pakistaanse overheid heeft het blijkbaar nogal druk, want de nieuwe “papieren” zouden nog wel een jaartje of zo op zich kunnen laten wachten. Bovendien zou de man na een taalonderzoek eigenlijk uit het prachtland Afghanistan afkomstig kunnen zijn. Of… of… Zo kunnen ze dan heel het Arabische firmament aflopen om zijn thuisland te vinden, dat hem sowieso niet terug wil.
Waar hij ook vandaan komt, het maakt op zich geen wezenlijk verschil : binnen een groot jaar loopt hij weer vrolijk rond in Merkelland… Hij wordt dan “geduld”, zoals dat heet in vakjargon.
Justitie in het rijk der Saoedi’s
S.A. Min. van Justitie
Israëls en VSA’s beste vriendje in het M.O., het onvolprezen land dat genoemd werd naar de heersende zgn. monarchie, heeft zo zijn eigen stijl qua staatsveiligheid en justitie.
Kashoggi… en Tuti Tursilawati. Deze laatste is u allicht onbekend. En zo moest ze – het is een Indonesische vrouw – blijven… onbekend, vergeten, in de doofpot.
Tuti Tursilawati is niet meer. Tuti was een meid, een Indonesische uitzendkracht in de Saoedische welvaartstaat. De Saoedi’s hebben haar terechtgesteld. Noteer de verborgen boodschap in het woord. “Terecht”? Geëxecuteerd lijkt ons een passender beschrijving. Het was de Jakarta Post die erover berichtte. De verontwaardiging ging niet over de uitvoering van de doodstraf, maar over het feit dat de familie, resp. regering, er niet op voorhand van op de hoogte was gesteld. Indonesië kàn ook niet heiliger zijn dan de paus, vermits er ook daar 18 doodvonnissen voltrokken werden sinds 2015.
De Indonesische president diende zelfs een klacht in bij de Saoedische buitenminister, de Indonesische buitenminister eiste een gesprek met de Saoedische ambassadeur in Bali. Kortom “een betreurenswaardige toestand”… nogmaals, niet de executie, maar wel het gebrek aan respect voor de Indonesische regering, “een inbreuk op de normen van internationale relaties”.
Bekijk ook even deze video uit 2011 met krek dezelfde feiten en pro forma protesten.
https://youtu.be/GhSlTvEv_b4
Tuti zou haar werkgevers vader doodgeknuppeld hebben omdat hij “probeerde” haar te verkrachten. Toen zij nadien wegvluchtte werd ze door een posse ingehaald, die haar allemaal – 9 Saoedische mannen – “een beurt gaven”. Pas toen (?) kon de politie haar inrekenen. De Saoedische justitie deed vervolgens haar werk: alle 9 mannen kregen een afzonderlijk proces, waarvan het vonnis ons onbekend gebleven is.
Ook Tuti : zij werd beticht van vooraf geplande moord. En daarop staat “terecht” de ghillah, de absolute dood.
Haar familie werd vervolgens door de Indonesische autoriteiten verwittigd; die zag het niet aankomen, vermits Tuti nog op 19 oktober met haar moeder een videogesprek had gevoerd waarbij ze stelde dat ze gezond en wel was; de executie werd zelfs niet vernoemd. En dan haalden de Indonesische autoriteiten bakzeil want zij ontkenden de (poging tot?) verkrachting, het zou slechts om wat pesterijen gaan, maar niet tijdens het tijdstip dat Tuti’s overdreven reactie uitlokte.
Saoedi-Arabië, het Prachtland, dat geen “vluchtelingen” uit oorlogsgebieden, geloofs-genoten zelfs, opneemt omdat dit de “nationale veiligheid” zou in het gedrang brengen. Met buitenlandse onderbetaalde werknemers is echter niets mis. Geen haan die kraait naar hun lot. Geen moskee die bidt voor hun ziel. Geen Halve Maan die hen hulp biedt.
En het wereldschokkende democratiseringsproces – vrouwen hebben geen last meer van hun eierstokken als ze achter het stuur zitten – is slechts een klein doekje voor een niet te stelpen slagaderlijke bloeding.
Tuti is niet de eerste en zal zeker niet de laatste zijn. Wie op YouTube “sex slaves Middle East” intikt, krijgt tientallen videobruggetjes.
Vrijheid van meningsuiting of misdrijf?
Hans-Georg Maaßen krijgt dan toch nog de bons
Hans-Georg Maaßen wist met een quasi zekerheid dat zijn laatste dagen geteld waren. Als grote baas van de Duitse Veiligheidsdienst, vervolgens staatssecretaris onder Horst Seehofers vleugels met toestemming van de rode Feldwebel Nahles, die onder Antifa-druk haar toestemming voor de benoeming introk en met een regeringscrisis dreigde, als “deskundige” op het kabinet Seehofer vroeg men zich intussen af hoeveel levens Maaßen nog gegund werden. Er is een einde aan gekomen: ook Seehofer heeft zijn handen van de rechtlijnige Maaßen getrokken. De man moét weg. Sofort!
Reden: Maassen heeft op 18 oktober in Warschau bij de zgn. Berner Club, een bijeenkomst van Europese veiligheidschefs, een afscheidstoespraak gehouden. Waarbij hij geen woord afweek van zijn mening over de onbestaande “heksenjacht” op vreemdelingen in Chemnitz. Dus eiste Merkel zijn hoofd. Sofort!
Zijn toespraak was kort en krachtig. Hij stelde dat hij zich een leven buiten de staatsdienst kan voorstellen, niet alleen in de privé bedrijfswereld, maar ook – aha! – “bijvoorbeeld in de politiek”. Want, in Duitsland heeft hij immers enige bekendheid “als criticus van een idealistische, naïeve en linkse vreemdelingen- en veiligheidspolitiek”. “Ik had nooit gedacht dat de angst voor mij en voor de waarheid de politiek en media gedeeltelijk in zulke paniek en hysterie brengt dat vier zinnen van mij volstaan om een regeringscrisis in Duitsland uit te lokken.”
Opmerkelijk is wel met welke drastische woorden Maaßen het politieke landschap in Duitsland beschrijft. Op politici en journalisten die i.v.m. racistische aanvallen in Chemnitz (september) over “heksenjachten” gesproken hebben, is Maaßen behoorlijk boos. En vergelijkt die zelfs met Russische desinformatiecampagnes. Lees en geniet even mee wat de (ex) grote baas van de Duitse Veiligheidsdienst tijdens zijn toespraak zegt, hoe hij de huidige situatie van de zwart-rode Groko federale regering (Union-SPD) beschrijft:
“Ik heb al veel Duitse mediamanipulatie en Russische desinformatie beleefd. Dat echter politici en media “heksenjachten” uit hun duim zuigen of ten minste deze zonder controle als “fake news” verspreiden, was voor mij een nieuwe dimensie van “fake news” in Duitsland.”
Maaßen had dan vervolgens de foute berichtgeving bloot gelegd en daardoor niet alleen de talrijke massamedia, maar ook Merkel en haar regeringswoordvoerder Seibert, en vooral ook de SPD, die nog maar eens de grootste aanstoker van de campagne was, in hun hemd gezet toen hij duidelijk maakte dat het publiek fout geïnformeerd was.
En toen begon de “heksenjacht” – niet op vreemdelingen, maar op Maaßen. Vooral de sossen eisten zijn scalp, waartegen Merkel niets in te brengen had. De dd. binnenminister Horst Seehofer (CSU) verzette zich lang en bracht hiermee zelfs de regeringscoalitie in gevaar. Tot nu.
Citaat Maaßen: “De media én de groene en linkse politici, die zich door mij bij hun “fake news” betrapt voelden, eisten daarop mijn ontslag.”
En dan beschrijft Maaßen de SPD, die zijn ontslag geëist en tenslotte ook erin geslaagd is, met een opmerkelijke zin:
“Vanuit mijn standpunt was dit voor de linksradicale krachten in de SPD, die sowieso tegen een coalitie met de CDU/CSU waren, een welgekomen reden om een breuk van de regeringscoalitie uit te lokken.”
De SPD is dus volgens Maaßen – gedeeltelijk – een linksradicale partij!
Maaßen nam dus geen woord terug. Integendeel, hij blijft bij de waarheid en ontmaskert daardoor Merkel die vanop een afstand van 3000 km via haar woordvoerder Seibert liet weten dat er “bewijzen” waren van mensenjachten. En de media, haar slippendragers, herhaalden dit in koor.
Alleen Maaßen speelde het niet mee; Merkels “waarheid”, de waarheid zoals zij die kende in de DDR, is die wat de partij voorschrijft. En de partij heeft altijd gelijk. Tot bij ene Maaßen, de hoeder van de grondwet, “der Kragen platzte”: hij weigert in het stof te kruipen en stelt Merkels leugens aan de kaak.
Iets zegt ons dat Maaßen niet uitgespeeld is. De vraag is waar we hem zullen terugzien: ergens in een bedrijf, in een denktank, als ambtenaar bij een EU-kritische fractie of… staat hij binnenkort op een kieslijst van de AfD?
Berlijn, de verloren stad (7)
Berlijn, bolwerk van de autodiefstallen
Nergens in Duitsland worden zo veel auto’s gestolen als in en rond rond de hoofdstad.
Dikwijls worden de auto’s zelfs door de toekomstige klanten “besteld”, die vervolgens volgens de opdracht gestolen worden. Met dank aan de open grenzen, die de EU mogelijk gemaakt heeft.
In de verzekeringsstatistieken van de Deutsche Versicherungswirtschaft (GDV) staat de regio Berlijn-Brandenburg aan de top der autodiefstallen van alle Duitse grote steden. Brandenburg heeft op zich het grootste aantal diefstallen allerhande. In 2017 werden er in Berlijn 3355 personenwagens gestolen, m.a.w. 3.6 van de 1000 voor de omniumverzekerde auto’s. Ter vergelijking: gemiddeld in Merkelland 0.5, in Beieren en Baden-Württemberg slechts 0.1.
De omgeving, Brandenburg, deed het ook niet slecht met 2513 autodiefstallen, goed voor 1.4 per 1000 auto’s. De waarde lag gemiddeld op 14.900 euro per gestolen wagen; in heel de Bundesrepublik werd gemiddeld 18.500 euro per gestolen wagen opgetekend. Let wel, deze cijfers hebben slechts betrekking met omniumverzekerde wagens.
Het Bundeskriminalamt (BKA) toonde vergelijkbare cijfers. Autodiefstallen scheerden vooral in de grote steden Berlijn en Hamburg hoge toppen. Opmerkelijk is het verschil tussen West- en Oost-Duitsland: in het oosten worden opvallend meer auto’s gestolen dan in de rest van Duitsland.
Berlijn en omgeving bieden voor criminelen ideale “werk”omstandigheden: de Poolse grens aan de Oder is binnen 60 minuten te bereiken en Berlijn biedt nu eenmaal niet alleen de gelegenheid maar ook een onuitputtelijke voorraad aan wagens. De voorkeur gaat duidelijk naar Duitse en Japanse klassewagens, naar dure 4 X 4’s en soortgelijke terreinwagens. Kortom, wie graag een koopje op de kop tikt, kan zich tot een “automakelaar” wenden die vervolgens zijn straattroepen erop uit stuurt om het verlangde voertuig “op te halen”. Ook oudere voertuigen ontsnappen niet aan de “vrije markt” initiatieven, want die kunnen gefileerd in de vorm van losse onderdelen aan de man gebracht worden.
De daders zijn meestal lid van Oost-Europese bendes, die onder elkaar een goed draaiend netwerk ontwikkeld hebben. Zo zal bv. een koerier de gestolen auto richting Polen rijden, ergens bei Nacht un Nebel op, resp. in, een vrachtwagen laden en vervolgens de grens oversteken. De klanten wonen in Oost-Europa, in de de Balkan, in het M.O. en Noord-Afrika.
Hoewel de Berlijnse en Brandenburgse politie rekent op samenwerking met collega’s in Polen en andere Oost-Europese landen valt het succes eerder tegen. Als er al eens een gestolen wagen teruggevonden wordt, dan wordt dit breed uitgesmeerd in de media. Goed voor minder dan 10%. Aan de onopgeloste 90% wordt geen aandacht besteed. Als een wagen gestolen werd, dan rijdt er naar alle waarschijnlijkheid iemand mee rond in het buitenland.
De politie in Berlijn-Brandenburg kon tot op heden slechts “verdachtsonafhankelijk”, dus niet stigmatiserend, controleren binnen een 30 km corridor langs de rivieren Oder en Neiße. Nu zou er in Brandenburg een wetsvoorstel voorliggen dat dit op alle gewestwegen zou mogelijk maken. Deze maand zal de gewestregering zich hierover beraden. Het probleem wordt eerder aarzelend aangepakt daar de autodieven steeds agressiever worden. Bv. een 29 jarige Pool stond in de lente van dit jaar voor de rechtbank voor poging tot moord en zware bendediefstallen; hij kreeg een gevangenisstraf van 11,5 jaar. Een Berlijnse politieagent kwam bijna om toen hij bij een vluchtpoging met een gestolen wagen 70 m meegesleurd werd. (…)
Ter illustratie onderstaande video uit 2013:
https://youtu.be/OCn7d3VJSkU
Gutmenschen verdienen bedrogen te worden
Een gezin woont sinds vijf jaar in Schleswig-Holstein. Toen zij in Merkelland hun entree maakten hadden ze – zoals dat heet, “geen papieren” – maar wel twee kindjes. Syrische oorlogsvluchtelingen waarvoor Mutti Merkel haar armen en de Duitse portemonnee breed open hield. Medische zorgen, speciale lessen voor de gehandicapte dochter, alle mogelijke faciliteiten en zorg om hun traumatische oorlogservaring snel te doen vergeten.
Pas nu zijn de o, zo, efficiënte Duitsers erachter gekomen dat dit gezin in werkelijkheid uit Vrhfstdts lievelingsland, Oekraïne, stamt. Al twee jaar geleden, in november 2016, werd hun asielaanvraag “duidelijk zonder asielreden” afgewezen. De Bamf (Bundesamt für Migration und Flüchtlinge) gaf aan dat na een taalonderzoek aan het licht was gekomen dat het gezin ergens uit een der Sovjet-republieken afkomstig was. Ergo: het gezin moest vertrekken. De vraag “waarheen” bleef onbeantwoord omdat het herkomstland onbekend bleef.
De dd. instantie voor uitgewezenen is niet op ééndags ijs gegaan, met het gezin naar consulaten en diplomatische instellingen gereden van Georgië, Azerbeidjan, Kazachstan, Kirgistan en Armenië. En nadien ook nog naar deze van Iran, Irak, Libanon en Syrië om duidelijkheid te krijgen over hun afkomst. Zonder resultaat. Uiteindelijk kwam hun echte identiteit aan het licht. Nu pas kunnen ze teruggestuurd worden.
Het gezin “Alo uit Syrië” werd na hun aankomst in het jaar 2014 in Flintbek ondergebracht, gepamperd tot en met door een “vriendenclub van en voor vluchtelingen”. Een derde kind werd geboren.
De Gutmenschenwaanzin en de media spraken er schande over toen ze naar Boostedt (centrum voor afgewezen asielzoekers) moesten verhuizen. De “vriendenclub” blijft hen steunen. Citaat van een “vriendin”: “Ik was geschrokken toen ik van hun leugen hoorde. Maar ik was niet kwaad, maar het werd koud rond mijn hart dat zo lang hebben moeten liegen.”
Vanzelfsprekend eist men hun blijfrecht. Er wordt zoals gebruikelijk op de traanklieren gedrukt en op het lot der kindjes gewezen. Naar verluidt zou de overheid overwegen tegen het gezin een klacht in te dienen wegens bedrog. Wordt er nu berekend hoeveel ze de Duitse staat gekost hebben en, daarop volgend, teruggeëist?
Het gezin Alo/Aloyan is geen uitzondering in Merkels Gutmenschenrijk. Of misschien toch… het bedrog werd ontdekt.
Familie Aloyan: Eingeholt von der Vergangenheit (met video)
Ontwikkeld of ontwikkelingsland?
Een niet nader genoemde pedofiel in de regio Turkestan van het Prachtland Kazachstan, die in 2016 wegens kindermisbruik veroordeeld werd, zal de eerste kinderverkrachter zijn die in Kazachstan chemisch gecastreerd wordt. Naar verluidt zal de man onder toezicht van het ministerie van gezondheid een injectie toegebracht krijgen om zijn seksuele drang aan banden te leggen. Kazachstan heeft een voorraad aangelegd van meer dan 2000 spuitjes voor de chemische castratie van kinderbelagers. De media gaan ervan uit dat er daadwerkelijk 2000 veroordeelde onvrijwillige ontvangers voorzien worden door het ministerie van justitie vermits het verlossende spuitje daar slechts éénmalig nodig is. Het kan slechts uitgevoerd worden na een vonnis van een rechtbank. Over bijwerkingen werd niets bekend gemaakt.
Chemische castratie van seksuele misdadigers is in Kazachstan met een nieuwe wet uit 2016 mogelijk. Voorheen werden ze gewoon in de gevangenis opgeborgen voor max. 20 jaar, maar blijkbaar is deze strafmaatregel niet afschrikkend genoeg. In 2015 maakte het openbaar ministerie bekend dat tussen 2010 en 2014 het aantal verkrachtingen van kinderen tot 1000 gevallen per jaar verdubbeld was.
Benieuwd of de EU en linkse opiniemakers hiertegen zullen protesteren omdat hun mensenrechten geschaad worden; de procedure is nl. ook in Polen toegelaten en in enkele VSA-staten. In het land b wordt vrijwillige chemische castratie terugbetaald door het ziekenfonds.
Franse politie geïnfiltreerd door moslims
Gérard Davet en Fabrice Lhomme, twee journalisten van de krant Le Monde, leidden een onderzoeksproject van vijf journalistiek studenten in het vooral door immigranten bewoonde Seine-Saint-Denis (dichtbij Parijs).
Het project duurde 9 maanden en bracht opmerkelijke feiten aan het licht, die vervat werden in een boek “Inch’allah, islamisering met onthuld gezicht”. Het boek, dat door de auteurs “op feiten gebaseerd” genoemd wordt, beschrijft de uitbreiding van de politieke islam in Frankrijk.
Woensdag gaven Davet en Lhomme een interview met France Inter: volgens hen werd de Franse politie door moslim extremisten geïnfiltreerd (zie video onderaan).
Zo vernamen de journalisten bv. dat in de politiekantine vrouwen het eten niet mogen aanraken, dat er geen varkensvlees aangeboden wordt. “Details, die aantonen dat de maatschappij door de islam uiteenvalt.”
Volgens France Inter toont „Inch’allah“ de wil van een kleine groep moslims om eisen te stellen met het doel de beleving van hun godsdienst in de openbare ruimte te normaliseren. Zelfs de prefect van de kansengelijkheid in de regio, Fadela Benrabia, beschrijft met een ontwapenende eerlijkheid de weg naar de school: “…op de hoek een kebabzaak, die gesloten is omdat de uitbater in de gevangenis zit, en dan de eerste halal slager, de tweede halal slager, de derde halal slager, dan de religieuze islamitische boekhandelaar en de islamitische kledingzaak, die niqabs verkoopt… “
Auteur-journalist Fabrice Lhomme onthulde dat de helft van de 1.5 miljoen inwoners van Seine-Saint-Denis moslim is en dat hij deze vaststelling op meerdere onderzoeken gebaseerd heeft.
Achterlijke godsdienst?
Nog eenmaal mag deze christelijke boerenvrouw samen met haar advocaten proberen om een acht jaar oud doodvonnis voor belediging van Mohammed ongedaan te maken…
…Volgens de moslimvrouwen had ze water verontreinigd door als christen uit dezelfde kom te drinken als zij. Toen ze haar daarop aanspraken, zou ze een vergelijking hebben gemaakt tussen Jezus en Mohammed, die ongunstig uitpakte voor de laatste. Er dreigde een dorpsgericht, meteen of pas na enige dagen. De vrouwen maakten haar gezicht zwart en tilden haar op een ezel. De politie greep in, maar maakte wel verbaal op voor blasfemie en daarop staat de doodstraf. En ineens was Asia Bibi voor geloofsgenoten een heilig icoon en voor anderen een duivelin. Door een slok water…
Lees meer: De Pakistaanse Asia Bibi is ter dood veroordeeld, om een slok water