De facekini of gezichtspardessus. Niet te verwarren met een boerkini. De Chinese madammen hebben niet de bedoeling zich te verstoppen voor opdringerige mannenblikken. Ze willen slechts een zo blank mogelijk velletje, want een donkere huid is een teken van armoede. Inventieve kledingontwerpsters kunnen hun fantasie voluit omzetten in kassa, kassa: een tijger-, een slangen,- een beren-, poezenkop, al dan niet met slagtanden of een hoog knuffelgehalte. Een figuur uit een tekenverhaal, uit de gevechtssport, uit een fabeltje, een Disney-icoon, u kiest maar.
De kans dat er een trouwlustig juffrouwtje daar haar toekomstige man weet te strikken lijkt ons bijzonder klein.
„De Syrische huisvader reisde verleden jaar met vier echtgenotes en 23 schatten van kinderen vanuit Turkije naar Merkelland. Dit ‘traditioneel’ gezin woonde daarvoor verspreid in verschillende steden in Syrië.
De welvarende zakenman kon zich voor elke vrouw en kroost een apart huis met personeel veroorloven. Met Allahs goedkeuring mag hij immers met vier vrouwen trouwen en daar bovenop een relatie hebben met een onbepaald aantal maitresses. Let wel: in Syrië moet hij zijn testosteronbehoeftes zelf bekostigen. Quelle
In Merkelland wordt hij echter voor zijn huisvlijt betaald. Deze ‘vluchteling’ krijgt voor zijn vier vrouwen en 23 kinderen elk maand 30.000 euro. Per jaar: 360.000 euro.
Meer dan de kanselier, meer dan de president of een directeur-geneesheer in een ziekenhuis. Meer dan de meeste Siemens managers verdienen. En 10 tot 20 maal meer dan een Duitse arbeider bruto verdient met een 40-uren werkweek.
Bijna 1/3 der Arabische mannen in Berlin Neukölln is met meerdere vrouwen gehuwd:
https://youtu.be/FAwZu63ebg0
Eerst waren ze met vier. Nu zijn ze met 32… Of binnenkort meer…wie weet. Maar de eerste, een arts die in Duitsland gestudeerd heeft en die met één gelukkige Duitse getrouwd is, heeft beloofd zelf voor hen financieel in te staan.
We hebben zijn wijze woorden en inspirerende voorspellingen gemist. Maar vanmorgen, op de radio, was ie d’r weer om zijn mening over terroristen te delen met ons. Ditmaal ging het over teruggekeerde, terugkerende terroristen jongeren en hoe we met hen moeten omgaan.
Volgens de professor die jaren geleden het gevaar van een everzwijneninvasie voorspelde – intussen heeft hij gelijk gekregen – moeten we ons focussen op preventie. Voorkomen. Zoals in alle moslims buiten gooien. Grapje. De professor blijft hameren op dezelfde nagel: het is onze eigen schuld, we zijn niet lief genoeg. En we moeten hen leren vertrouwen.
“Een deel van onze jongeren leeft nog altijd met het gevoel tweederangsburgers te zijn. Het stigma op moslims en kinderen uit de migratie is nog altijd reëel. Die voedingsbodem heeft IS gecultiveerd. En als we die niet wegnemen en preventie niet serieus blijven nemen, kan je niet uitsluiten dat er binnen vijf jaar geen nieuwe jihadistische beweging uit ontstaat.”
“Je kan mensen begeleid opnieuw laten aansluiting vinden bij de samenleving vanuit het idee dat ze geweld moeten afzweren, maar verder mogen denken wat ze willen.”
Hoewel, hun gedachten zijn net het probleem. Blijkbaar hebben moslim hersenen geen aan/af-schakelaar, ook al proberen we de stroom – deradicaliseringsproces – te onderbreken.
“Alle internationale studies zeggen dat deradicalisering zo goed als onmogelijk is. De overheid die een alternatief discours ontwikkelt met een ‘echte’ versie van de islam: dat lukt gewoon niet. De meerderheid van de terugkeerders is hoegenaamd niet geïnteresseerd in een theologische discussie. Je kan die gedachten niet zomaar uit hun hoofd praten.”
Hij stelt dat eens zo’n jihadvirus geactiveerd wordt geen enkel anti-programma deze kan uitschakelen. Wat nu? Enerzijds moeten we hen als onze verloren zonen ontvangen, goed wetende dat heropvoeden niet zal lukken. De professor zegt zelf dat internationale studies bewezen hebben dat dit geen kans op slagen heeft. Dat een ‘echte’ versie van de islam – u weet wel, de beruchte geroemde godsdienst van de vrede – door hen niet aanvaard wordt. Ook al leggen we er tonnen fipronilvrije eieren onder.
Waar de professor de moed en doorzettingsvermogen blijft vinden om ons, onwetende stervelingen, te overtuigen van zijn pamperstrategie is een raadsel. Heeft er iemand een dwangbuis bij de hand?
Het staat ouders vrij de namen van hun kroost te kiezen. In Palestina zag een drieling het levenslicht. De kindjes zullen naar de namen: “Palestina, Jeruzalem en Hoofdstad” luisteren. Dit als protest tegen Trumps erkenning van Jeruzalem als Israëls hoofdstad.
Heb ik even geluk gehad. Mag er niet aan denken dat ik “belgië, Brussel of Hellhole” zou heten.
In Merkelland worden integratiecursussen aangeboden. Zoals bv. in de Volkshochschule (VHS) Dresden, waar men zich kan voorbereiden om met het‘nodige vingertoppengevoel culturele raakpunten kan doen groeien’. Of vrij vertaald: “Je met de gewenste dhimmitude laat islamiseren.” Nadat de cursisten nieuwsgierig gemaakt werden door de ‘lokkende kleurrijke hoofdbedekkingen’ mag elke deelneemster eens ‘praktisch proberen hoe een boerka aanvoelt’.
Ze zijn daar in Merkelland verder geëvolueerd dan wij. Hier zijn boerka’s officieel verboden. Onze oosterburen willen het dragen van een boerka als een gunst verkopen… zijn de Merkellanders “von allen guten Geistern verlassen”, d.w.z. zijn ze daar totaal gek geworden?
Het door de VHS ingeschakeld reclamebureau verklaarde de ontelbare voordelen van de boerka. Zoals nooit meer: “Ik heb niets om aan te doen, mijn oude rok past niet bij mijn nieuwe vest, ik moet dringend naar de kapper, heb geen tijd om me te schminken, zonnebescherming overbodig…” en, dé klap op de vuurpijl, als extreem spitsvondige aanbeveling: “Het dragen van een boerka kan uw waarneming verscherpen.”
Juist. Steek een vrouw in een tent met een verluchtingsopening, resp.-gordijntje, opdat ze beter kan zien. Optiekers zijn bij deze gewaarschuwd.
Cathérine mocht “Transbo” aan het brede publiek voorstellen. Gisteravond maakte grijzend VTM-journalist Boudewijn Van Spilbeeck aan geschokt Vlaanderen bekend dat hij zij zijn haar ware geslacht eindelijk ten volle zou gaan beleven. VTM is enthousiast; alle collega’s gaven hem haar drie zoenen en een XXXL verpakking netkousen. Zijn gezin, echtgenote en kinderen, gaan er samen voor. Dochterlief vond zelfs met Kerstmis dat hij er als vrouw beter uitzag dan als man. Waarbij wij ons in al onze achterlijkheid een kerstman verkleed als dragqueen voorstellen. Nachtmerrie verzekerd.
Voorlopig blijft hij zij achter de schermen verder werken tot de vervelling helemaal àf is, maar de toekomst oogt belle. Al zien we Bo nog niet met een hoofddoekje in Ankara of in Riyad een vraaggesprek houden met een regeringsafgevaardigde.
Vrijwilligerswerk. Afrika leren kennen. De wereld is een dorp. Ouders moeten diep in hun portemonnee duiken voor de globaliseringsdroom van hun kinderen: goed voor de toekomstige loopbaan, goed voor de talenkennis, goed voor hun karakter, ‘iets sociaal voor de wereld doen’. Alle paar weken komen ze, de nuttige idioten die menen een plaatsje in de hemel te kunnen verdienen. Gutmenschen’dom’ in het kwadraat.
“De kinderen zijn verwend… De kinderen zijn niet echt dankbaar voor wat wij geven…”
Sinds de #Metoo virus door de westerse wereld waart, struikelen politici en media over elkaar bij hun zoektocht naar een adequate behandelmethode.
Sex, dat is geen eenzijdig verhaal. Betrokken partijen (… variabel aantal) moeten wel degelijk akkoord gaan. Nederlandse programmeurs hebben een app ontwikkeld die voorziet in een virtueel toestemmingscontract: LegalFling’. Waarschijnlijk zijn ze hun mosterd gaan halen bij de Tinder-app, die sekszinnigen bij elkaar wil brengen.
Met LegalFling kunnen eventueel bereidwillige sekspartners in de toekomst vooraf zeker stellen welke praktijken (…) tijdens hun ‘liefdes’spel toegestaan, resp. absoluut niet gewenst zijn. Criticasters vrezen dat het contract niet rechtsgeldig is. En wat met de oubollige sukkelaars zonder een slimme telefoon? Naar de notaris?