… door een “genderfluide” trend in beeld te brengen
Weg met modedictaten. Draag wat je wilt, hoe je je voelt, er zijn geen grenzen… Klik op: https://www.zalando.be/genderless-home/ … Het lijkt wel elke dag carnaval!
Naar verluidt wordt daarbij ook gebruik gemaakt van Michael De Geyters diensten: een 26-jarige Instagramwondermens, tevens danser, die zich maar al te graag laat fotograferen in typische damesnietigheden aangevuld met volgens onze begrippen normale verhullende kledingstukken. Al staat hij ook open voor complete dameskledij met bv. een doorkijkbloes boven een kort rokje en hoge hakken aan zijn schattige voetjes..
U kan hem via dit bruggetje bekijken samen met de zgz. “belgische muzikante Chibi Ichigo”. Wegens auteursrecht mogen wij de foto niet publiceren. Een citaat:
„Als ik vrouwenmode draag, die eigenlijk de vrouwelijkheid moet accentueren, dan toont deze op mijn lichaam juist het tegenovergestelde, nl. dat ik geen vrouwelijke vormen heb. En daardoor wordt mijn mannelijkheid juist geaccentueerd.”
De Zwitserse Confederatie zal “man” en “vrouw” in officiële documenten blijven gebruiken. Tijdens de laatste federale parlementszitting van 2022 werd een verslag over de “kennismaking met een derde geslacht” voorgesteld met daarin vervat dat de geslachtsideologie verwierp. De parlementsleden zagen de noodzaak van de erkenning van een officieel derde geslacht niet in. De Nationale Ethiekcommissie kwam in 2020 al tot een zelfde conclusie.
Kortom: in officiële documenten, zoals paspoorten en volksregisters, is er geen sprake van “diverse” of “niet-binair”.
Wie een gezond lichaamsgewicht nastreeft is een racist.
“Anti-dik = anti-zwart. Wie gaat sporten wil eigenlijk op blanke mensen lijken. Wie dikke mensen haat, haat ook zwarte mensen. De reden is dat men een verband ziet tussen overgewicht en ras. “Maatje-meer” en rondingen worden geassocieerd met zwarte mensen, vooral met vrouwen en dat is de reden dat zij gediscrimineerd worden op de werkvloer… enz.”
Als we die retoriek volgen dan zijn alle fitnesstrainers, diëtisten en bepaalde medische specialisten een soort heropvoeders ten bate van de zuivere rassenleer.
Bij een omgekeerde redenering zijn alle blanken met een overgewicht dus geen racisten, daar zij de overdadige vetlagen uit sympathie en solidariteit met gepigmenteerde medemensen met zich mee sleuren.
“Foute” Vlamingen belandden tijdens de repressie wel eens in de apenkooien van de Antwerpse dierentuin. En ISIS hield optochten met gevangen genomen anders denkenden in kooien.
Dàt schoot ons even in herinnering, toen we het onderstaande beeldmateriaal van een feestelijke gebeurtenis in de dierentuin van Los Angeles zagen. En neen, de deelnemers zaten niet in kooien. Ook niet in dwangbuizen. Eentje vindt dat het er heel comme il faut uitziet. Hij beroept er zich op dat hij minstens drie keer per maand verhaaltjes over dragqueens en neo-geslachten aan kinderen voorleest.
De verslaggever probeert een antwoord op zijn vraag “is dit niet té seksueel getint voor kinderen”, te krijgen. Stilte. “Waarom is mijn vraag over de ‘voorstelling’ kwetsender dan de voorstelling zelf?” De deelnemers vinden dat het allemaal heel onschuldig is, ze vieren gewoon de regenbooggeslachten-fierheid. Alle reden om trots te zijn…
We halen er nog even een klein stukje uit: “We give the children a little something to snack on.”, waarbij hij ostentatief met zijn valse borsten speelt…
U vindt onderaan een citaat uit haar boek. Niet verplichte lectuur. We gaan er desondanks even op in.
Martha Nussbaum vindt dat natuur en wildernis ten prooi vallen (sic) aan een verkeerde benadering, nl. de foute, geweldgeoriënteerde mensheid tégen de kosmische moraal en het gebod van de gelijkheid. Om die reden moet men (… wij, met z’n allen) in het rijk der wilde dieren voor gerechtigheid zorgen… om het simpel uit te drukken met een voor de hand liggende vergelijking: de voortzetting van het feminisme als bescherming tegen mannen kan men ook toepassen bij de bescherming van een gazelle tegen leeuwen. En neen, dat betekent niet dat men mondiaal safaritochten moet organiseren om leeuwen neer te knallen zodat ze de arme gazellen niet meer kunnen verslinden. Het ligt nochtans – vanuit Nussbaums logica – voor de hand dat de natuur omgevormd moet worden en dat elke diersoort, zoals in een ouderwetse dierentuin, in een eigen reservaat moet gehouden worden, waar ze onder elkaar zijn, en die geen toegang biedt voor buitenreservaatse dieren.
Martha Nussbaum verwerpt het argument dat de natuur gewoon zó in elkaar steekt, omdat – zo vindt zij – dat de mens dominant is en om die reden ook verantwoordelijk is voor het welzijn van de dieren.
We hebben geen filosofie gestudeerd, evenmin hebben we de mogelijkheid studenten te hersenspoelen, we beschikken slechts over ons gezond verstand. Het stoort professores Nussbaum dat dieren andere dieren opeten. Het zou niet mogen gebeuren, vindt zij. Als mensen hebben wij, zo stelt Nussbaum, de verantwoordelijkheid voor alles wat er leeft, ook voor wilde dieren, die dringend een vredesakkoord moeten sluiten met hun menukaart.
U hoeft Nussbaums redenering over een utopische wereld niet te begrijpen. U hoeft zelfs niet proberen er begrip voor op te brengen. Niet iedereen heeft het geluk gehad zijn filosofische horizon aan de universiteit te kunnen verruimen. Zij verwijt de natuur dat deze zich niet voegt volgens haar filosofisch-dictatoriale wenswereld. Leeuwen die vegetariër zouden moeten worden… en dat ondanks de moedwillige uitroeiing van de boerenstiel… onder welk ministerie zou die bevoegdheid vallen?
Should we try to leave nondomesticated animals alone in “the wild,” imagined as their evolutionary habitat, but also known to be a place full of cruelty, scarcity, and casual death? Or do we have a responsibility to protect “wild” animals from scarcity and disease and to preserve their habitats? And what about predation of vulnerable animals by other animals? Could it possibly be our responsibility to limit that? Can we envisage such a thing as a multispecies society, where “wild” animals are concerned?
And what is “the wild”? Does it even exist? Whose interests does this concept serve?
My answers to these questions will be, in some cases, controversial. But my conclusions, albeit provocative, are also tentative, since we are searching for new ways to think and act in a world dominated everywhere by human power and activity.
The fascination of an idea of “wild” Nature lies deep in the thinking of the modern environmental movement. The idea is entrancing, but also, I believe, deeply confusing. Before we can make progress, we have to understand its cultural origins and the work it was meant to do for those who employed it.
Here, in a nutshell, is the Romantic idea of Nature: Human society is stale, predictable, effete. It lacks powerful sources of energy and renewal. People are alienated from one another and from themselves. The Industrial Revolution has made cities foul places where the human spirit is frequently crushed (as in Blake’s “dark Satanic Mills”). By contrast, out there somewhere—in the mountains, in the oceans, even in the wild West Wind—there beckons something truer, deeper, something uncorrupt and sublime, a type of vital energy that can restore us, because it is the analogue of our own deepest depths. Other animals are a large part of this “wild”: of Nature’s mysterious and vital energy (think of Blake’s “Tyger, tyger, burning bright”).
“… Op 20 november 2003 verkrachtte en vermoordde Amber McLaughlin haar voormalige vriendin, Beverly Guenther (45) in St. Louis County, nadat de twee uit elkaar waren gegaan. Zo’n drie jaar geleden begon McLaughlin in de gevangenis aan de transitie naar vrouw. “Het spijt me voor wat ik heb gedaan”, zei de veertiger in een laatste geschreven statement voor ze werd geëxecuteerd. “Ik ben eigenlijk een liefdevol en zorgzaam persoon.”
De media moedigen heel de transwaanzin aan door een man, een moordenaar, die zijn vriendin ombracht, te beschrijven als een “transgender vrouw”. Moeten we dat als een excuus opvatten? Is het slachtoffer minder dood omdat zij vermoord werd door een zgz. transmens? Welke redactie is moedig genoeg om een einde te maken aan dit walgelijk stukje theater?
De dader, Scott McLaughlin, besloot pas nadat hij zijn proces verloren had en de transtrein aan populariteit won van geslacht te veranderen. Toen hij met Beverly Guenther een koppel vormde, was hij wel degelijk een man met mannelijke seksuele gewoontes. Ook verkrachtte hij haar eerst nog vooraleer haar te vermoorden.
Mr. McLaughlin was charged with first-degree murder, forcible rape, and two counts of armed criminal action (one based on the murder, the other based on the rape). After admission of all the evidence in the guilt phase, Mr. McLaughlin moved for a judgment of acquittal on the forcible rape charge on the ground that there was no evidence that he had sex with Ms. Guenther while she was alive. The trial court overruled the motion, stating that even if the sexual intercourse occurred at the riverbank after Ms. Guenther was dead, “it’s still a part of the continuous series of events that’s part of the rape.”
De verdediging probeerde het tij te doen keren door de moeilijke jeugd van Scott McLaughlin in beeld te brengen. En bijgevolg te pleiten voor begrip en strafvermindering.
Nadat dit niet lukte en de doodstraf in het verschiet kwam, besloot Scott de huidige geslachtswaanzin voor zijn kar te spannen in de hoop het eindvonnis te kunnen afwenden. Het mocht niet baten: inclusiviteit geldt ook voor de bestraffing van criminele daden.
Een transmens werd in oktober ’22 door Biden uitgenodigd op de koffie. Niet zomaar een transmens, een zgn. transinfluencer. Voor de oningewijden, da’s iemand die in zijn/haar/x koppeke een ander biologisch wezen is én… die bovendien tot in het Witte Huis bekend is als zgn. “influencer”, een IT-versie van een huis-aan-huis leurder met overbodige producten en/of doelstellingen.
Komen we terug bij Bidens gast: het gaat om Dylan Mulvaney, die naar verluidt meer dan 9 miljoen volgelingen heeft. Of die allemaal geslachtsonzeker zijn? Waarschijnlijk niet. Ook als supporter kan je een volgeling worden, zoals je bv. een gelovige bent van een religie, zonder geloften uit te spreken. Stevige concurrentie voor de Hindoe-god Nataraja, die met zijn/haar/x lichaamsaccessoires ook alle kanten uit kan. Nataraja staat trouwens voor de wereldondergang en de schepping, die danst binnen het denkbeeldige universum.
Wel, b.g. Dylan Mulvaney, moest een operatie ondergaan. “Moest” is overdreven. Hij/zij/het/x liet zich vrijwillig op de operatietafel neerglijden voor wat men noemt een vervrouwelijkingsoperatie. Daarbij worden gezichtsbeenderen afgezaagd en bijgeschaafd. Toch raar dat de vervrouwelijking niet vanuit het koppeke kan gestuurd worden. Dylan, de transmens, hield vanzelfsprekend zijn schare volgelingen op de hoogte, kwestie van hen gerust te stellen, door filmbeelden op sociale media te plaatsen. Wie die operatie betaald heeft? Geen idee, waarschijnlijk één of ander bedrijf waarvoor de transmens reclame maakt. En ja, hoor, Biden beloofde de “geslachtsbevestigende zorg” te beschermen. Heeft de president der VSA geen andere zorgen? En wat bezielt hem om zo’n nitwit op het Witte Huis uit te nodigen?
Blijkbaar zijn er toch nog rationale mensen die de Dylan Mulvaneyshow doorprikken: “hij is een acteur, had had geen werk…” Dat deze transmens altijd tampons in zijn handtas meedraagt, is niet omdat hij die “als vrouw zonder baarmoeder” nodig heeft, maar wel om andere vrouwen-in-tamponnood te helpen”. Krankzinnige wereld… kijk zelf maar…
Een recent ingericht speelpleintje heeft de gemoederen reeds doen oplaaien. Reden: één der speeltuigen, het zgn. waterslot, had op de toren een purperkleurig kruis. Enkele burgers trokken daarop naar het districtshuis. Daar reageerde men prompt: het kruis werd vervangen door een kat.
Bij de planning van het speelpleintje waren ook kinderen betrokken. Zij mochten hun voorliefde aan de hand van een tekening voorleggen, een tekening met, jawohl, kruisafbeeldingen.
Een bijbelcitaat, in gouden letters, omsluit het Berlijnse Humboldt Forum, zoals ook het geval reeds was voor de restauratie van het stadslot.
“Es ist kein ander Heil, es ist auch kein anderer Name den Menschen gegeben, denn der Name Jesu, zu Ehren des Vaters, daß im Namen Jesu sich beugen sollen aller derer Kniee, die im Himmel und auf Erden und unter der Erde sind.”
Volgens Grüne Duitsland- en christenenhaatster Claudia Roth, federale commissaresse verantwoordelijk voor cultuur, is dit zonder enige twijfel een politieke boodschap, immers: “het citaat zou staan voor een koninkrijk, dat God aanvoert voor diens aanspraak van de macht, en niet de zelfbeschikking van het volk”. De tekst is volgens haar onbescheiden mening niet “weltoffen” genoeg en sluit andere religies uit. De Pruisische koning Friedrich Wilhem IV (1795-1861) kon immers niet bevroeden dat Berlijn ooit zou bezet worden door ketterse stammen uit zandbaklanden.
De rood-groene-streepje-blauwe regering vindt dat het moet weggemoffeld worden onder een soort lichtreclame met een “alternatieve, verduidelijkende, reflecterende tekst”.
U gelooft het niet, of wel. Tegenwoordig is alles mogelijk. Kijk en verbaas u, of niet meer. Een zgn. transvrouw, d.w.z. een man die zich in zijn waanwereld als een vrouw voelt, stelt dat hij/zij/het/x tijdens die bewuste dagen – menstruatie – onvoorstelbare pijn voelt. Menstruatiepijn. Bij een denkbeeldige menstruatie in een even denkbeeldige baarmoeder, die zich denkbeeldig samen trekt.
Vroeger werd zo’n persoon weggevoerd in een bepaald model vest, waarmee men zichzelf en de buitenwereld niet in gevaar kon brengen. Vandaag wordt zo’n persoon bewierookt voor betoonde moed. Is deze wereld nog te redden?
