Een goede verstaander heeft maar een half woord nodig. Waarom wil een regenboogsekte per se dat ze door kinderen half of quasi naakt gezien worden? Zou het een indicatie kunnen zijn dat de regenboogbeweging stapje na stapje de seksualisering van kinderen vanaf de kleutertuin én de bijhorende pedofilie salonfähig wil maken? Mogen kinderen nog kinderen zijn?
De regenboogsekte “Pride of the Treasure Coast” (trots van de schattenkust) wou een zgn. “parade” houden. U kent ze, dit soort stoeten, die onder het poco mom van inclusiviteit uitpakt met de meest wansmakelijke vertegenwoordigers van het specimen “mens”.
“Not on my watch,” niet zolang ik gouverneur van Florida ben, vond Ron Desantis. Hij wil nl. een wet doordrukken die kinderen van drag-shows weghoudt en minderjarigen verbiedt deel te nemen aan regenboogstoeten. En plots hoefde die stoet niet meer… zonder kinderen was de pret eraf.
Uitgaande van de stelling dat men zijn geslacht kan kiezen (… het zit in het koppeke, niet in de lichaamsorganen…), kan men dan ook zijn ras kiezen? Waarom is trans-geslacht acceptabel en trans-ras niet?
Blijkbaar kan – of màg – dat niet. Negroïde mensen vinden het niet kunnen dat blanken zich als neger identificeren. Dàt is het zich toe-eigenen van een ander ras en bijgevolg bijzonder kwetsend voor het gecopieerde slachtoffer. M.a.w. ook al steekt men pauwenveren in een kieken zijn gat, het blijft een kieken.
Geen enkele van de personen in het filmpje konden een antwoord geven op de vraag waarom men zich niet zwart mag schminken maar wel opgedirkt als een nep-vrouw. De negers mogen zich terecht beledigd, gekwetst, voelen maar de vrouwen die moeten het allemaal maar aanvaarden.
Ben je perfect als je je hormonenhuishouding vermoordt, lichaamsdelen laat amputeren, namaak-lichaamsdelen bijvoegt, kortom je laat ombouwen tot een neo-geslachtsmens?
“You belong
You are enough
You deserve joy & opportunity
You are perfect and I will always be in your corner.“
Tja… het zal niet morgen zijn. Zolang we het aanvaarden van journalisten en ministers, zolang de machtigste man van de VSA en het westen de rode loper uitrolt voor een dergelijk exemplaar… ach… Is de wereld krankzinnig geworden?
Weer heeft een transpersoon wraakplannen gekoesterd en bijna uitgevoerd. Wraak op de samenleving, wraak op moeder-natuur… Ditmaal was de politie er op tijd bij. Hoeveel smeulende transvuren kunnen nog in lichterlaaie ontbranden?
Het is een vergelijkbaar verhaal als bij Audrey Hale. Dit verward specimen kreeg bij de geboorte de naam William Whitworth, maar noemde zichzelf – nadat hij zijn ingebeeld ware geslacht ontdekt had – Lilly. Hij wordt verantwoordelijk geacht voor “bedreigingen aan scholen in Colorado Springs Academy District 20.”, werd gearresteerd en riskeert beschuldigd te worden van poging tot moord.
Is de geslachtsonzekerheid de lont die het verlangen naar moord doet ontbranden? Moeten we naar hen met dezelfde voorzichtigheid, resp. angst, kijken als naar baardmannen, soepjurken en boerka’s?
“Wanneer intelligente mensen zich verliezen in een ideologie, faalt hun intellect om henzelf te beschermen tegen wensdenken, waardoor ze hun waanbeelden nog verder versterken en op een slimme manier idiotieën verantwoorden. Zo worden intelligente mensen die gevangen zitten in een ideologie veel gevaarlijker dan domme mensen, omdat intelligente mensen met allerhande rationaliseringen en slimme argumenten voor de dag komen om hun idiote standpunten te onderbouwen’, stelt Gurwinder. Je kan dit fenomeen het beste vergelijken met een zeer krachtige wagen die aan hoge snelheid in de foute richting rijdt.”
Het “Geweten” mocht weer in actie treden. Het EUropees Hof voor de Rechten der Mensachtigen heeft gevonnist dat een transman, die een kind krijgt, “moeder” mag genoemd worden.
Een transman uit het steeds gekker wordende Duitsland, die in de geboorteakte van haar kind als “vader” wou vermeld worden, werd afgewezen – waarmee trouwens vonnissen van meerdere Duitse rechtbanken bevestigd werden. Er is geen sprake van zware discriminatie, zo verklaarde het Geweten dinsdag in Straatsburg. De eiser werd geboren als zijnde een vrouwelijk specimen van de zoogdierenklasse “mens” en had een kind op de wereld gezet nadat diens identiteit als “man” reeds juridisch geboekt stond. ( Lees: vonnis ECHR 105 (2023) – 04.04.2023 )
De Duitse federale rechtbank vonniste vooraf tegen de eis van de transman met argumenten over de biologische oorsprong van de “mens”: “De moeder is de persoon waaruit het kind geboren werd. Aan het verband tussen de voortplantingsfunctie en het geslacht is niet te tornen!”
… We hebben intens medelijden met het kind dat in dit gekkenhuis moet opgroeien.
Heel geslachtsbewust Duitsland stond de laatste dagen op zijn kop nadat de “Tagesschau” in een bericht over de nieuwe invulling van kraamverlof der ouders niet over de “moeder“, maar wel over de “geboortegevende persoon” sprak om, zoals het in moderne woke-tijden hoort, transmensen niet uit te sluiten. Onmiddellijk daarop begon het debat. Markus Söder (CSU), premier van de Freistaat Bayern, had het over “woke-waanzin” bij de zender. En de voormalige federale ministerin voor het gezin, Kristina Schröder (CDU), uitte haar bezorgdheid over moeders die beroofd worden van hun geslachtelijke identiteit “vrouw”.
De “Tagesschau” heeft intussen in “achteruit” geschakeld en gebruikt weer het normale begrip “moeder”.
Alle gekheid op een stokje: zou het KMSH toestaan dat we onze teef aanbieden als dekreu?…
Sinds 1985 wordt jaarlijks een Europese culturele hoofdstad aangeduid. Het doel daarvan is om de rijkdom, de verscheidenheid en de gemeenschappelijke kenmerken van Europese culturen en een specifiek aspect van de cultuur van een stad, regio of land in de verf zetten. In het verleden viel deze eer al te beurt aan Antwerpen (1993), Brussel (2000) en Brugge (2002). Voor de editie van 2030 stelt Brugge zich opnieuw kandidaat. Om deze kandidatuur te verdedigen stelde CD&V-burgemeester Dirk De Fauw op zaterdag 1 april Dalilla Hermans aan als trajectbegeleider. Ondanks wat velen dachten, bleek dat helaas geen aprilvis te zijn.
Racisme in het DNA van de Vlamingen
Dalilla Hermans is afkomstig uit Rwanda, maar groeide op in de Kempen. Ze studeerde vier jaar in het hoger onderwijs, maar haalde geen diploma. Ze had zich naar eigen zeggen wel kostelijk geamuseerd. Daarna werkte ze in het gesubsidieerd jeugdwerk. In 2014 was ze kandidaat voor Groen bij de federale verkiezingen. We leerden Dalilla Hermans pas echt kennen eind 2014 door haar open brief op de extreemlinkse blog dewereldmorgen. Daarin beweerde ze slachtoffer te zijn van racisme. Dat kwam niet door daden of woorden van individuen. Neen, ze beweerde dat Vlaanderen systemisch racistisch is. Om racisme aan te pakken moet de Vlaamse cultuur gedekoloniseerd en identiteit deconstrueerd worden om te transformeren naar superdiversiteit. Hoe dat volgens haar gebeurt? ‘Als 65 procent van de min-25-jarigen in Antwerpen migratieroots heeft, dan heb je verloren, klaar.’ De oerwoudfuif van de plaatselijke scouts in Hansbeke? Racisme! Zwarte Piet? Racisme! Standbeelden van Leopold II? Racisme! Na de tragische dood van George Floyd sprong ze helemaal op de kar om Black Lives Matter te importeren en zelfs anti-blank racisme te propageren. ‘In bijna elk verhaal brachten de blanken dood, verderf en miserie’ beweerde ze. Blanken kunnen volgens haar bovendien geen slachtoffer zijn van racisme, maar zijn per definitie dader, beweerde ze. En precies daar ligt het probleem. Want, meende ze, ‘de doorsnee Vlaamse middenklasse is het niet gewend om te luisteren. Die wil zelf bepalen wat kan en niet kan.’ En dus trok Dalilla Hermans op missie als woke taliban om eens duidelijk te maken wat de Vlamingen eigenlijk nog mogen doen, zeggen of denken.
Commercialisering van slachtofferschap
Sihame El Kaouakibi was pionier in het commercialiseren van slachtofferschap en de diversiteitsindustrie. Ze beloofde jongeren met haar dansschool van de straat en uit de sociale uitsluiting te halen. Een verhaal dat vooral werd geschreven met miljoenen subsidie. Bedrijfsleiders, lokale en nationale overheden, ze strompelden over mekaar om haar te overladen met miljoenen. Ze wilden er allemaal bij zijn, deugdpunten scoren bij bevriende bobo’s en zich zo moreel verheven voelen boven gewone mensen. Sihame gaf hen die publiciteit en dat gevoel over zichzelf. En dan werd al eens een oogje toegeknepen.
Sihame is echter niet de enige die de voordelen inzag van de commercialisering van slachtofferschap. Het is de hele fond de commerce van Dalilla Hermans. Ze schreef er boeken over, geeft er lezingen over, kreeg een column in De Standaard, en werd zelfs zonder enig diploma fellow bij de Vrije Universiteit Brussel. Ook hier staan de oude witte mannen in de rij om met subsidies aflaten te kopen in de kerk van de woke-ideologie.
De nieuwste in die rij is Brugs CD&V-burgemeester Dirk De Fauw. Die heeft €67.305 over om Dalilla Hermans het gezicht te laten zijn van de Brugse kandidatuur als culturele hoofdstad van Europa. Op amper enkele weken tijd werd deze functie ingevuld, met een minimum aan competenties, testen en formaliteiten. Alles aan de vacature ruikt dan ook naar platte vriendjespolitiek. Bovendien, hoe kan iemand die onze Vlaamse cultuur wil dekoloniseren in hemelsnaam het gezicht zijn van een open maar identiteitsbewuste cultuurstad zoals Brugge? Deze woke-extremiste zal zelfs de inhoud van het cultureel programma mee bepalen. Wat is het eerste standbeeld dat zal neergehaald worden? Welke Vlaamse schilder zal de eerste zijn om gecanceld te worden? Welke Vlaamse boeken zullen als eerst herschreven worden met genderinclusief taalgebruik?
Wat is woke?
Woke is een neomarxistische ideologie die de maatschappij door de postmoderne blik van machtsrelaties bekijkt. Volgens woke bestaat de samenleving uit niets anders dan onderdrukkers en onderdrukten. Slachtofferschap is fundamenteel in de woke-ideologie. Wie niet actief de onderdrukking bestrijdt is dus per definitie onderdrukker. Daaraan koppelt woke identiteitspolitiek. Men is geen individu, maar wordt gedefinieerd door zijn vermeend groepslidmaatschap (LGBT-‘gemeenschap’, zwarte ‘gemeenschap’, etc.). Tenslotte koppelt woke daaraan kruispuntdenken. Dat betekent dat lidmaatschap van meerdere groepen in hoger slachtofferschap uitmondt (bv. een zwarte homo) en zwaardere onderdrukkers (bv. blanke hetero). Machtsrelaties zijn volgens woke geen individuele keuze, maar zitten ingebakken in structuren en systemen. Daarom wil woke heel onze identiteit, cultuur en manier van leven deconstrueren, afbreken en vernietigen. Dat willen ze doen door rechten van zogenaamd ’geprivilegieerde’ groepen (bv. blanke Vlamingen) af te nemen en andere, vermeend onderdrukte groepen precies meer rechten te geven (bv. quota). Daarom moeten oude witte mannen zwijgen, tenzij ze natuurlijk subsidies willen uitdelen.
Woke hoort niet thuis in Brugge
De woke-ideologie is fundamenteel tegengesteld aan onze democratische rechtstaat. Daar hebben burgers immers gelijke rechten op individuele basis. Bij woke hebben burgers afhankelijk van hun intersectioneel slachtofferschap meer rechten of door zogenaamd wit privilege minder rechten. Woke polariseert en verdeelt onze samenleving. Het ondermijnt burgerschap en zet mensen tegen mekaar op. Het is bovendien onwetenschappelijke onzin, manifest anti-democratisch en ronduit totalitair. Neocommunisme in een Westers jasje.
Dalilla Hermans is zonder enige twijfel een aanhanger van deze woke-ideologie. Dat mag ze zijn, maar dat maakt haar ongeschikt om Brugge te vertegenwoordigen en te verenigen rond een kandidatuur als Europese culturele hoofdstad. Ze etaleert een manifeste diepe minachting voor onze Vlaamse cultuur en etaleert flagrante haat tegenover onze Vlaamse identiteit. Nog los van de erg beperkte artistieke prestaties van Dalilla Hermans is zij door haar anti-blank racisme en woke-extremisme ongeschikt.
Waar is Dirk De Fauw eigenlijk mee bezig? Woke hoort niet thuis in Brugge. Het vergiftigt onze samenleving. Ofwel is die oude man naïef, ofwel doet hij de deur moedwillig open voor de woke-ideologie. Ofwel is hij Brugse burgervader, ofwel linkse meeloper. Wij Bruggelingen houden van onze stad. Wij zijn trots op onze unieke Vlaamse cultuur en prachtige geschiedenis. Daar gaan wij ons nooit voor verontschuldigen. Dat willen we tonen aan Europa en aan de wereld. Open en gastvrij, maar niet gek en zelfhatend. Ofwel trekt De Fauw de benoeming van Dalilla Hermans in, ofwel zal hij daarvoor de rekening van de kiezer gepresenteerd krijgen. Hoedanook nemen wij onze stad terug. Brugge weer van ons!
Tom Vandendriessche, Europees Parlementslid Vlaams Belang
Dries geeft U de evaluatie van Dalila’s woke-gehalte er bovenop:
Ze kon het niet laten zichzelf te prijzen voor haar levensopdracht, nl. verdediging van de mensenrechten, vooral dan van hen die aan en onder een seksuele verwarring lijden. Dacht ze nu echt daarmee in Afrika punten te kunnen halen?
Meer dan 30 Afrikaanse landen, Oeganda inbegrepen, verbieden relaties tussen hetzelfde geslacht.
