“Wat is het doel van contra-roterende propellers in een vliegtuig?”
Zoals we kunnen zien, zijn sommige vliegtuigen uitgerust met tegengesteld draaiende propellers. Contra-roterende propellers verwijst naar een installatie waarbij twee propellers aan dezelfde motor zijn bevestigd en de ene direct achter de andere is geïnstalleerd. Het past het maximale vermogen van een enkele zuiger- of turbopropmotor toe om twee coaxiale propellers in tegengestelde richting aan te drijven (die in tegengestelde richting rond dezelfde as draaien) en het vermogen wordt van de motor overgebracht via een planetaire tandwieloverbrenging of een tandwieloverbrenging.
“Ik weet het zeker, als De Slag om de Schelde bij Den Haag of Rotterdam had plaats gevonden, dan stond het in de geschiedenisboeken.”
“Eén van de redenen waarom De Slag om de Schelde” misschien zo vergeten is, is omdat er zo veel fouten zijn gemaakt. Daar kijk je dan ook niet met heel veel voldoening op terug. Het is een heel zware slag geweest.”
“Er zijn mensen die ook hebben meegevochten in Normandië en die zegden: “De Slag om de Schelde was erger!”
“Mensen weten wel van moeilijkheden tussen geallieerden, maar niet dat het zo erg is!”
Een aan te prijzen reportage van omroep Zeeland over het geklungel, de jaloezie, de wedijver… kortom over de kleine kantjes van zegewellustelingen…
Het antwoord is neen. De VSA, Frankrijk, Rusland, China en het V.K. hebben officieel kernwapens. Waarom mogen zij wat andere landen niet mogen? Simpel, zij hadden ze al voordat het NPV (non-proliferatieverdrag) in 1970 getekend werd.
Als je er dan vanuit gaat, dat alle andere landen over geen kernwapens beschikken, of de mogelijkheid om ze te maken, dan zit je fout. Vier VN-leden hebben het verdrag nooit ondertekend: India, Pakistan en Israël (alle drie kernwapenstaten), alsmede het in 2011 onafhankelijk geworden Zuid-Soedan. En op 10 januari 2003 kondigde Noord-Korea aan zich uit het verdrag terug te trekken nadat ze al het gewenste materiaal geleverd kregen dat ze voor vreedzame doeleinden wilden gebruiken.
Het gebruik van kernenergie voor vreedzame doeleinden is wel toegestaan. Maar… als één der vijf b.g. landen vindt dat een land, misschien, eventueel, waarschijnlijk aan een kernwapen zou kunnen sleutelen, dan is alle hens aan dek. Zij, de happy few, willen per se de beslissende druk op de paddenstoelwolk-knop behouden.
India en Pakistan, die het verdrag niét ondertekend hebben, gaven ronduit toe dat ze over kernwapens beschikken. India zou intussen al over een behoorlijk aantal kernkoppen beschikken, ook Pakistan, echter een kleiner aantal.
Iran, ondertekenaar van het verdrag, ontwikkelt nucleaire technologie voor geneeskunde en energieopwekking, maar wordt – in hoofdzaak door Israël en de VSA – ervan verdacht in het geheim kernwapens te ontwikkelen. Zonder bewijs trouwens. In 2015 beloofde Iran geen kernwapens te ontwikkelen en in ruil werden de sancties opgeheven. (de zgn. Iran-deal) In 2018 trokken de VSA, op aandringen van Trumps beste vriendje, waar ze een dorp in de Golan Hoogte naar hem noemden, zich terug uit de Iran-deal, voerden de economische sancties weer in en maakte ze zelfs nog strenger… met het uitwaaierend effect dat andere landen, die met Iran zaken doen, ook gestraft worden. Het is afwachten of de hernieuwde onderhandelingen – na de overname van de macht in de VSA door de Democraten – zullen een positief resultaat zullen ‘mogen” optekenen.
Irak werd zelfs door de VSA & bondgenoten aangevallen omdat het ergens WMD (massale vernietigingswapens) zou verstopt hebben. Quod non. Ondanks uitvoerige inspecties werden ze nooit gevonden. Bush gaf niet op en begon de tweede Golfoorlog. Een jaar later werd een rapport bekend gemaakt door de Senaat waarin stond dat de vooroorlogse verklaringen omtrent Iraakse WMD misleidend waren opgesteld. In 2008 werd de oorlog, zelfs door presidentskandidaat John McCain “een vergissing” genoemd.
Israël heeft het NPV niet ondertekend. Het houdt de lippen stijf op elkaar over het al dan niet in het bezit hebben van kernwapens. We gaan daar later in een aparte bijdrage op in. Maar gaat tekeer als duivel in een wijwatervat bij de veronderstelling, het vermoeden, dat Iran de nucleaire technologie niet alleen toepast om beeldmateriaal van patiënten te kunnen produceren. Bekijk even dit veelzeggend filmpje:
Noord-Korea is een ongeleid projectiel; het land heeft het verdrag ondertekend en zich op 10 januari 2003 teruggetrokken en bekendgemaakt over kernwapens te beschikken. Ten bewijze: een kernproef op 9 oktober 2006, die dezelfde dag “veroordeeld” werd door de VN-Veiligheidsraad. Dit herhaalde zich op 25 mei 2009 met een onderaardse atoomexplosie en nog een kernproef op 9 september 2016.
In het kleine dichtbevolkte Israël kernproeven uitvoeren is onmogelijk. In 1979 en 1980 namen ruimtesatellieten twee Zuid-Afrikaanse atoomproeven waar, “vermoedelijk uitgevoerd samen met Israël”. Het toenmalige apartheidsregime heeft altijd ontkend dat het aan kernwapens werkte, maar onderminister Aziz Pahad heeft dit in 1997 toegegeven. De regering-Mandela had het kleine arsenaal atoombommen toen al ontmanteld en het Verdrag tegen de Verspreiding van Kernwapens ondertekend.
Dichter bij huis bevindt zich nog zo’n mogelijk ongeleid projectiel: Oekraïne. Na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie kwam een groot deel van het Sovjet-kernwapenarsenaal in Oekraïense handen. In 1996 is dat officieel volledig overgedragen aan Rusland, maar het is onbekend, onduidelijk, onzeker … of er toch nog bruikbare kernwapens in Oekraïne achter gebleven zijn.
Op 11 mei 1995 werd in New York door 170 landen besloten het verdrag voor onbepaalde tijd en onvoorwaardelijk voort te zetten. Rusland nam de plaats in van de voormalige Sovjet-Unie.
Heel af en toe hoort men ook eens een ander geluid. Zoals van prof. John Mearsheimer, tijdens een lezing in de universiteit van Chicago in het jaar 2015. Het is zes, zeven jaar later nog even actueel als toen. Het zou ons te ver leiden dit in zijn geheel te vertalen, vermits er geen ondertiteling of geschreven tekst beschikbaar is. We citeren niettemin een behoorlijk stuk dat we van de audio vertaald hebben:
“Er zijn drie sleutelelementen in onze (VSA) strategie:
1) de uitbreiding van de NAVO – sinds Clintons presidentschap zijn we steeds verder naar het oosten opgeschoven – de Russen vinden dit een rode lijn.
2) de uitbreiding van de EU die als doel heeft Oekraïne economisch in het westen op te nemen. Ook hier een zelfde betrachting: Oekraïne steeds verder van Rusland te verwijderen.
3) een oranje revolutie aanmoedigen… met gekende motto: “democratie” in Oekraïne en elders neerpoten. Zoals u weet lopen de VSA heel de wereld af waarbij het probeert regeringen te doen vallen en te doen vervangen door “democratisch gekozen” regeringen. En ja, wie houdt er nu niet van democratie?…
Wij willen dus regeringen doen vallen en vervangen door democratisch gekozen leiders. We gaan ervan uit dat de “democratisch gekozen leiders” ons, de VSA, goed gezind zullen zijn, waardoor we twee vliegen in een slag vangen: de ongewenste regering is weg en de gewenste leiders zitten op hun troon.
Begrip voor de Russische houding: de Krimbevolking koos met een overgrote meerderheid voor een terugkeer naar Rusland. De Krim is weg. En komt nooit meer terug. Dat Rusland Oekraïne wil heroveren gaat niet gebeuren. Poetin is veel te intelligent om dit te doen; men herinnere zich het débâcle met de Russische invasie van Afghanistan, met de Amerikaanse invasie van Afghanistan, van Irak, met de Israëlische invasie van Zuid-Libanon… we moeten daaruit wegblijven. Als je echt Rusland wil treffen, moet je het juist aanmoedigen Oekraïne te heroveren.
Poetin is veel te slim voor dit scenario. Hij wil Oekraïne treffen. Wat hij wil duidelijk maken is: tot daar en niet verder, terug naar het status quo van februari 2002 of jullie (het westen) doen vrolijk verder en dan zullen we Oekraïne kapot maken.
Rusland zal nooit toelaten dat de VSA & hun bondgenoten een groot stuk onroerend goed binnenrijven aan hun westerse grens, op hun deurdrempel. Dit is en kàn geen verrassing zijn voor de VSA. Wij hebben immers de Monroe doctrine: de westelijke hemisfeer is onze achtertuin en niemand vanuit een veraf regio mag er militaire uitrusting plaatsen. En hij verwijst naar de Cuba rakettencrisis*… en stelt dat “wij ( de VSA)totaal gek werden bij het idee dat de Sovjetunie troepen (bases, raketten e.d.) zou stationeren op Cuba… totaal onaanvaardbaar… kunt u zich voorstellen dat bv. binnen 20 jaar er Chinese kanonnen in Mexico staan? Natuurlijk zal dat niet gebeuren, màg dat niet gebeuren, want we gaan dan opnieuw de Monroe doctrine inroepen!
Dus moet er niemand verbaasd zijn dat de Russen het een rode lijn noemen als het westen Oekraïne als één grote militaire basis gaat uitrusten en bewapenen…. Maar we hielden niet op…”
Op 7 december bood Terzake een verrassend neutraal inzicht met een analyse door prof. Bart Kerremans, prof. Amerikaanse politiek en Ria Laenen, experte Rusland. U kan de uitzending mits aanmelding hier (her)bekijken.
*We verwijzen in dit verband naar onderstaand artikel van 24.12.21:
Als inleiding gaan we even terug in de tijd naar het jaar 1962. In onderstaande video krijgt u een goed gedocumenteerd overzicht en een beschrijving hoe WOIII had kunnen uitbreken en we er hier en nu misschien niet hadden kunnen over berichten.
https://youtu.be/Uzrs2P39AXk
Poetin verwijst dan ook terecht naar de Cubacrisis als hij de plaatsing van Amerikaanse / NAVO raketten in Oekraïne herhaaldelijk met klem van de hand wijst. Oekraïne grenst aan Rusland. De westerse raketten kunnen zonder meer tot voorbij Moskou inslaan. Maar de westerse politici en media hebben het altijd over Rusland die de onruststoker is. Hij stelt dat het niet Rusland is dat steeds verder opgeschoven is naar het westen, dat de VSA omsingeld heeft met militaire bases. Vanuit Oekraïne werden er reeds raketten naar de Krim afgevuurd, iets wat hier door onze media niet bekend gemaakt werd.
https://youtu.be/W2Cugn8JZfk
https://youtu.be/yGO1R4cajSI
Dat hij het meent, zal iedereen intussen wel begrepen hebben. De NAVO houdt manoeuvres voor de Russische kustlijn, zowel in het noorden, in de Baltische Zee, als in het zuiden, de Zwarte Zee. Maar Rusland zou geen troepen op het eigen grondgebied aan de grens mogen stationeren. Dàt ervaart men in het westen als oorlogsdreiging. Stel u nu even voor dat de Russische marine manoeuvres zou houden bv. in de wateren rond Hawaï of in de Golf van Mexico…
Poetin heeft lange tijd de evolutie in Oekraïne afgewacht. En misschien wel vertrouwd dat de akkoorden van Minsk zouden uitgevoerd worden. Quod non. De Oekraïense regering denkt er geen ogenblik aan hun joker (de inzet van de VSA/NAVO/westen) te verliezen doordat er in Oost-Oekraïne een vredesakkoord tot stand komt en gehandhaafd wordt. Meer info: https://nos.nl/artikel/2018873-wat-staat-er-in-het-akkoord-van-minsk
Om druk te zetten heeft Poetin oefeningen laten uitvoeren met nieuwe Zirkon-raketten – sneller dan het geluid. En worden er tests gehouden op de Krim om drones uit de lucht te schieten.
In zijn jaarlijkse persontmoeting met ca. 500 journalisten hield hij geen blad voor de mond.
https://youtu.be/Z1mkj9lU9Zg
Afsluitend: stel u nu even voor dat Spanje overal in de wereld militaire bases zou oprichten:
De nieuwe Roemeense defensieminister Vasile Dincu heeft duidelijk gemaakt dat de VSA beter rekening zouden moeten houden met de cultuur van gastland Roemenië.
Aanleiding: de sinds 2017 systematische brandstofdiefstal op het luchtmachtbasis Mihail Kogalniceanu, goed voor in totaal 2 miljoen dollar.
De politie heeft recent zeven “vermoedelijke daders”, inboorlingen, gearresteerd. De brandstoftanks bij de generatoren op de Amerikaanse militaire basis waren te laks beveiligd, vond Dincu. “Het is hun eigen schuld.” Zoveel nalatigheid en tekort aan kennis van de plaatselijke cultuur is quasi een uitnodiging, die de doorsnee “culturele” Roemeen niet kan weerstaan. Ergo: de VSA werden voor een goede 2 miljoen dollar door bondgenoot Roemenië bestolen.
Dincu deed er nog een schep bovenop: het Roemeense leger is niet zo slordig; alles wordt goed bewaakt en beveiligd, ook de niet werkende installaties, om te verhinderen dat de pappenheimers hun slag kunnen slaan.
Je moet je als bezettingsmacht aanpassen aan de plaatselijke cultuur!
Het is een triest gegeven: de natie die de militaire strijd verliest, wordt door de overwinnaar vervolgens leeggeroofd van onschatbare archeologische vondsten en cultureel erfgoed. Zoals in Syrië nog steeds gebeurt en zoals het in Irak het geval was:
Als ze terugkeren naar hun vaderland, dan is dat niets minder dan gerechtigheid.
Resolutie “Klimaatverandering als gevaar voor de vrede en internationale veiligheid” geraakt niet door de VN-Veiligheidsraad.Rusland en Indië stemden tegen, China onthield zich. 113 van de 193 VN-lidstaten steunden het voorstel, de 12 van de 15 leden tellende Veiligheidsraad inbegrepen.
In gang gezet door Ierland en Niger wou de voorgestelde resolutie de klimaatverandering als een bedreiging voor de internationale vrede en veiligheid goedgekeurd zien. In Moskou voelden ze de bui al hangen. De VN wil ook iets te zeggen hebben over hoe men de klimaatverandering moet aanpakken, opdat “er passende aandacht kan besteed worden aan eender welke onderliggende oorzaken van conflicten of risicotoenames.”. Het doel van de tekst: “klimaatgerelateerde veiligheidsrisico’s, in te schatten als een hoofdbestanddeel bij preventiestrategieën van conflicten en hoe deze in bepaalde brandhaarden kunnen bestreden worden.”
Rusland en Indië vinden dat het probleem bij de gespecialiseerde VN-afdelingen moet blijven, zoals bij het “Framework Convention on Climate Change” (Klimaatverdrag). Het verplaatsen naar de agenda van de VN-Veiligheidsraad zou alleen ertoe leiden dat de breuklijnen dieper worden, zoals bewezen tijdens de Klimaattop in Glasgow. We citeren de Russische ambassadeur, Vassily Nebenzia:
“Door de klimaatverandering onder de noemer van een bedreiging der internationale veiligheid te plaatsen, leidt het de aandacht van de Veiligheidsraad af van echte, diep-gewortelde conflictredenen in de landen die op de agenda van de Veiligheidsraad staan… De resolutie zou dan van een wetenschappelijk en economisch probleem veranderen in een gepolitiseerd probleem en bijgevolg de Veiligheidsraad een reden geven om in eender welke land van deze planeet tussenbeide te komen.”
De diakenwijding van fr. Jean (26 november 2021) is de eerste in de jonge geschiedenis van de heropgerichte gemeenschap van de heilige Jakob de Verminkte (Mar Yakub al moeqatta). Maar wie is deze Jakob?
Hij was van adel, afkomstig uit Seleusië-Ctesiphon, de hoofdstad van de Sassaniden (nu Iran) en de intieme vriend van Yasdagerd I, de Perzische koning (399-425). Hoewel Jakob christen was werd hij door de eerbewijzen van de koning zo verblind dat hij als heiden leefde en mee de zon aanbad volgens het Zoroastrisme.
Zijn vrouw en moeder schreven hem hierover een brief en lieten weten dat zij met hem niets meer wilden te maken hebben als hij als heiden bleef leven. Deze brief trof zijn hart. Jakob ging naar de koning en vertelde dat hij eigenlijk christen was en opnieuw als christen wilde leven. De koning vroeg hem om toch uiterlijk met de heidense diensten mee te doen, wat Jakob afwees. Dit maakte de koning zo woest dat hij aan zijn raad vroeg een voorbeeldige straf te voorzien.
Jakob werd langzaam in stukjes gehakt: tenen, vingers, voeten, armen, benen… Uiteindelijk werd hij onthoofd. Ziehier het gebed dat hij naliet en waardoor hij een grote voorspreker werd voor de eenheid van de christenen:
“Mijn God, zie mij hier op de grond, te midden van mijn ledematen om me heen. Ik heb mijn handen niet meer om ze op te heffen naar U. Ik heb geen voeten meer, geen benen, geen armen. Ik ben als de ruïne van een huis, waarvan alleen de muren nog overeind staan. O Heer, geef aan dit volk dat door tirannen wordt vervolgd en verstrooid, de vrede en de rust. Verzamel het van de uiteinden der aarde. Zo zal ik, de laatste van uw dienaars, met alle martelaren en belijders, vanuit oost en west, noord en zuid, U loven en zegenen, alsook uw Zoon en Heilige Geest in de eeuwen der eeuwen. Amen”.
De oudste aanduiding aangetroffen in het klooster Mar Yakub is een muntstuk van Justinianus II (565-578), de tijd van het Byzantijnse Rijk. Rond 628 stierf Mozes, de Ethiopiër, de marteldood. Hij was een koningszoon, afkomstig uit Egypte die monnik werd in Mar Yakub en vandaar het klooster van Mar Moussa stichtte.
Tussen 600 en 1266 komen vele pelgrims naar Mar Yakub als naar het meest bekende klooster. Rond 1000 wordt een eerste reeks muurschilderingen aangebracht in de kerk en rond 1200 een tweede reeks. In 1266 valt sultan Baïbar het klooster binnen, plundert het en laat de religieuzen onthoofden. Sommigen kunnen langs de onderaardse tunnels vluchten. In Qâra laat hij alle christenen samenbrengen en vermoorden. Van de Sint Nicolaaskerk, oorspronkelijk een heidense zonnetempel, door de heilige Helena op haar zoektocht naar het heilig Kruis hier omgevormd tot kerk, laat Baïbar een moskee maken.
In de bibliotheek van Berlin zijn er enkele geschriften die verwijzen naar het klooster Mar Yakub (van 1300 en 1492). Neem hier een kijkje. In 1403 vallen Turkmenen Qâra en het klooster binnen en plunderen het. Een kroniek uit de tijd van het Ottomaanse rijk vermeldt dat Mar Yakub het voornaamste klooster was in het oosten (1453-1600), later zelf verbonden met de orde van de Choueiri (in Libanon). In de bibliotheek van Saydnay is een evangelieboek, waarin staat dat het geschreven is in 1477 door Joachim Bassem Kassis, een priester van Mar Yakub.
In 1720 dringen Ottomanen met een list binnen in het klooster en vermoorden 120 religieuzen. Enkelen kunnen ontsnappen en vluchten naar het klooster Deir Saydeh in Ras Baalbeck (Libanon). Kroniekschrijver Habib Zayyât vermeldt dat hij bij zijn bezoek aan Mar Yakub slechts één 18e-eeuwse icoon aantrof (1752) “voor het klooster Mar Yakub in Qâra”. In 1750 brengt een aardbeving grote schade aan het klooster, de bron en de molen.
In 1790 plundert emir Jahjah Al Harfouch het klooster. Rond 1800 heeft er nog een ongelukkige transactie plaats. Drie monniken van Mar Yakub treden uit en sluiten aan bij het klooster van Sint Jan van Choueiri. Er werden manuscripten gestolen.
