Quo vadis, Syria?

Sinds jaren klaagt de Syrische regering herhaaldelijk op verschillende internationale fora, o.a. in de VN-Veiligheidsraad, de Amerikaanse bezetting van Syrisch grondgebied aan – een duidelijke inbreuk van internationale wetgeving. Het gaat om de regio met daarin de Amerikaanse basis al-Tanf bij de Jordaanse grens en niet minder dan 1/3 van het Syrische grondgebied ten oosten van de Eufraat. In al-Tanf worden “rebellen” opgeleid en bevindt zich een groot vluchtelingenkamp waarin de “rebellen” de scepter zwaaien. Ten oosten van de Eufraat bevinden zich de belangrijkste olie-en gasvelden van Syrië… U zal zich Trumps triomfantelijke uithaal herinneren: “I took the oil!”

Inderdaad, de exceptionele VSA stelen olie uit het arme Syrië en vervoeren deze met tankwagens via een illegale grensovergang naar Irak. We hebben herhaaldelijk hierover bericht met beeldmateriaal. De VSA maken er trouwens geen geheim van. Het recht van de sterkste, nietwaar…

Als de poco media verontwaardigd toeteren dat de Krim bezet is door Rusland, dan “vergeten” ze erbij te vermelden dat de VSA een gedeelte van Syrië bezetten. De Krim is historisch Russisch gebied, bevolkt door etnische Russen en een kleine minderheid Tataren. Oost-Syrië en al-Tanf daarentegen hebben bij ons weten nooit een Amerikaanse ster in de Stars& Stripes gehad. Turkije heeft niet alleen Noord-Cyprus bezet maar ook de noordelijke grensstreek van Syrië en ze steunen in de provincie Idlib het verzameld zootje ongeregeld van terroristen die verdreven werden uit het regeringsgebied. Israël bezet sinds jàààren de Syrische Golanhoogte en daar ligt ook geen mens van wakker. Twee maten, twee gewichten.

We besteedden in een vorig artikel aandacht aan de Amerikaanse legerbases die verspreid over heel de aardbol de hegemonie van de VSA moeten uitdragen en verzekeren. Ook in Syrië.

Momenteel zijn er een indrukwekkend aantal – 28 – Amerikaanse bases op Syrisch grondgebied. Zij werden allemaal zonder toestemming van de Syrische regering opgericht en dienen om militaire steun te verlenen bij de olieroof.

Er zijn er dus nu 28: m.n. 17 in de provincie Hasakah, 9 in de provincie Deir Ezzor en 2 in de provincie Homs. Nu komt er eentje bij dichtbij de al-Raqqa brug over de Eufraat in Deir Ezzor. In het oosten van Deir Ezzor bevinden zich de strategisch belangrijkste militaire bases, nl. dichtbij de belangrijkste oliebron al-Omar en het Conoco gas-uitbatingsveld.

Het Brits éénmans observatiepunt ‘Syrian Observatory for Human Rights’ (SOHR) publiceerde recent foto’s van de bouw der nieuwe basis in het dorp Naqara, 3 km van Qamishli in de NO provincie Hasakah. De VSA versterken hun aanwezigheid in Syrië.

De illegale Amerikaanse bases in Syrië vormen een cordon rond de olie- en gasbronnen ten oosten van de Eufraat, die de meerderheid der Syrische minerale grondstoffen leveren. De olie en gas zijn broodnodig in Syrië, voor de Syrische bevolking, voor de verwarming en energieopwekking. De VSA verhinderen de facto de heropbouw van het land.

We haalden ook de Turkse bezetting aan, zgz. om de veiligheid van Turkije te verzekeren tegen Koerdische aanvallen. Toen we vernamen dat de bomaanval in Istanboel op 13.11.22 toegeschreven werd aan een Syrische vrouw, die handelde in opdracht van de PKK, lag het vervolg van de gebeurtenissen voor de hand. De Turkse belofte twee dagen later dat ze – na de militaire aanvallen in Irak, zouden actie ondernemen in Noord-Syrië kwam niet als een verrassing. Hoewel de PKK en het SDF elke betrokkenheid ontkenden, werd op 20 november de Turkse luchtmacht ingezet boven Koerdische doelwitten in Irak en Syrië.

U zal zich misschien niet meer herinneren dat toen de VSA hun terugtocht aankondigden (die uiteindelijk slechts een verplaatsing naar de olie- en gasbronnen zou worden), Erdogan onmiddellijk in het gat sprong (begin 2020) met zijn invasie van de Syrisch-Turkse grensstreek. De Koerden moesten verdreven worden om plaats te maken voor zijn geliefde “rebellen”. Erdogan is een koorddanser. NAVO-lid en Poetin-bondgenoot. Turkije en Rusland hebben geschillen en gemeenschappelijke belangen. Rusland bouwt in Turkije een grote kerncentrale en een gaskruispunt voor de transit van Russisch gas. Rusland laat Turkije in Syrië min of meer betijen zolang Rusland hierbij niet geschaad wordt.

De VSA en de NAVO zijn ‘not amused’ over de Turks-Russische verstandhouding. Als ze erin slagen een stok in het hoenderhok te gooien zullen ze het niet laten. De luchtaanval op de Koerden in Syrië is in zover problematisch dat een Koerdisch militair stutpunt ook door de Amerikanen gebruikt wordt. Noteer hoe de Spiegel nog altijd probeert een rad voor de ogen te draaien door het een “anti-IS-basis” te noemen. De VSA hebben nog slechts één missie: Syrië tot de hongerstaf veroordelen door hun grondstoffen te roven en oogsten te stelen of zelfs plat te branden.

De Russen zijn ‘not amused’ over de Turkse vrijpostigheid omdat ze hun bondgenoot en protégé Syrië liefst niet in een precairdere situatie zien belanden.

Woensdag kwamen de afgevaardigden van Rusland, Iran en Turkije in Astana bijeen om voor de zoveelste keer het probleem Syrië te bespreken. Rusland wil dat Turkije inbindt. De speciale gezant van de Russische president voor Syrië, Alexander Lawrentjew, liet bij het officiële Russische persagentschap TASS weten dat “een Russisch grondoffensief niet kan toegelaten worden.” Tegelijkertijd liet Erdogan optekenen dat de recente luchtaanvallen op Iraaks en Syrische grondgebied “slechts het begin” zijn en dat hij ernaar streefde de Syrische grenssteden van terroristen (lees Koerden) te “zuiveren”.

Met een serieuze schep galgenhumor stelden de protagonisten een gezamenlijke verklaring op dat er voor het conflict in Syrië geen militaire oplossing bestaat, dat ze de territoriale integriteit van Syrië ondersteunen, dat ze “alle pogingen om op het (Syrisch) grondgebied nieuwe realiteiten te scheppen” afwijzen en dat ze de activering van terreurgroepen veroordelen. Ze veroordeelden bovendien de Israëlische aanvallen op Syrisch grondgebied, inbegrepen de burgerdoelwitten, keurden de sancties tegen Syrië af en eisten dat de internationale gemeenschap Syrië zou helpen bij de heropbouw en steun te verlenen bij het vluchtelingenprobleem. Bovendien waren ze akkoord dat ze allemaal bezorgd waren over acties van separatisten. M.a.w. de Koerden.

Vandaag berichtte TASS dat het Turkse defensieministerie kort spel zal maken met terroristische dreigingen (Koerden) vanuit Noord-Syrië. En de herhaling dat de implementatie van alle voorgaande akkoorden i.v.m. Syrië gesteund wordt door de Turkse defensieminister.

Onderhuids wordt er gefluisterd dat de geruchten over een mogelijke ontmoeting Erdogan-Assad misschien toch niet zo gek zijn. En Rusland zou graag China bij de Astana-groep halen. Iran heeft geen bezwaar. Erdogan moet erover nadenken.

Het EU-Opperkommando deelt mee

De tijd van “Sois belle et tais-toi” is definitief voorbij. De EUropese praatbarak nam dinsdag na een tweede lezing een wet aan waardoor tegen midden 2026 alle grote beursgenoteerde bedrijven in de EU moeten zorgen dat er meer vrouwen in de bestuursorganen zetelen. Tegen die datum moet ca. 33% van alle leidinggevende besturen een vrouw zijn. Vanzelfsprekend staat transparantie bij de keuzebepaling bovenaan met als belangrijkste criterium de geleverde prestaties.

Beursgenoteerde bedrijven moeten bij de hiervoor verantwoordelijke overheid één keer per jaar informatie geven over de aanwezigheid van mannen / vrouwen in hun directies. En als ze de vooropgestelde doelen niet bereiken, dan moeten ze mededelen hoe ze deze willen bereiken. Wat betreft de transparantie wil de EU dat de bedrijven dit “in een gemakkelijk toegankelijke vorm” op hun eigen webstek publiceren.

Enkele cijfers: in 2021 waren gemiddeld 30.6% der bestuursleden in de grootste beursgenoteerde bedrijven der EU vrouwen. Gemiddeld. D.w.z. dat er verschillen zijn tussen de lidstaten. In Frankrijk is het aandeel 45.3%, in Cyprus 8.5%. Waarschijnlijk door de nefaste invloed van de Russen die er dikwijls (een deel van) hun spaarpot geparkeerd hebben.

Hoe wil de EU dit afdwingen? Met “werkzame, afschrikkende en verhoudingsgewijze sancties” bv. geldboetes. Als de gekozen raad van bestuur van een tegendraads bedrijf tegen de fundamentele principes van de wet ingaat, dan kan deze door een rechtbank voor nietig en onbestaande verklaard worden.

Men kan zich nu al e.e.a. afvragen:

  • hoeveel bedrijven tegen 2026 nog niet failliet gegaan zijn
  • hoeveel bedrijven de EU intussen verlaten hebben
  • waarom de EU het slechts over 2 geslachten heeft
  • wat er dan op stapel staat voor de andere 952.369 geslachten
  • of de vrouwen ook spreek- resp. stemrecht moeten krijgen
  • of de EU-bollebozen niets anders te doen hebben…

EU Parliament passes directive on gender quotas for corporate boards

Achterpoortjes voor Russische olie

Nadat de traditionele kopers in Europa het omwille van de opgelegde sancties laten afweten, heeft Rusland wellicht een andere belangrijke afzetmogelijkheid voor haar ruwe olie ontdekt in de VAE.

De tanker Tahiti loste begin van de maand ca. 700.000 barrels Russische ruwe olie, afkomstig van de Arctic export terminal in Moermansk, bij de Abu Dhabi National Oil Co. Ruwais raffinaderij (ADNOC). Dit meldde Bloomberg na een Bloomberg-analyse van de afgelegde route. ADNOC gaf geen commentaar.

De olie werd gelost tussen 2 en 4 november – nadien bleef de tanker nog een week voor de terminal liggen. Gedurende deze periode toonde het nog diepgang, waaruit men zou kunnen opmaken dat de lading nog aan boord was. Naar verluidt wordt de diepgang echter manueel in het satelliet volgsysteem (soort GPS) ingevoerd.

Vrijdag verliet het schip de ankerplaats en de diepgang werd gecorrigeerd waardoor men zou kunnen veronderstellen dat de tanker toen leeg was. Geen enkele andere olietanker kwamen tijdens de ligtijd voor anker, zodat men er kan van uitgaan dat de lading niet overgepompt werd in een ander schip.

Naar verluidt ligt het schip sinds gisteren voor anker bij Fujayrah, VAE.

https://english.alarabiya.net/business/energy/2022/11/15/Russia-delivers-first-crude-cargo-to-UAE-ADNOC-s-Ruwais-refinery-Report

Bah… Russische olie… wie koopt die nog?

…”ik ga het zeggen, Walter…en neen, ik heb geen klinker nodig..”: … “De Joenaaited Steets of Amerikaa”!!

Juist! U denkt dat wij raaskallen? Absoluut niet.

Dit artikel bij DWN bevestigde het bovenstaande:

Russische olie in de VSA? “Eigenlijk” onmogelijk! Hoewel Washington kort na het oorlogsbegin een importverbod van Russische olie uitgevaardigd had, vloeit deze verder. Reden is een truuk waaraan de Europeanen hun medewerking verlenen.”

Vermits de rest van het artikel achter een betaalmuur schuilt, gingen wij op zoek naar meer informatie. Bleek dat de Wall Street Journal dezelfde informatie bood, zonder dat we hiervoor een abonnement hoeven te hebben.

Russische olie uit Rusland … naar Russische raffinaderij Lukoil op Siclië … geraffineerde olie wordt Europese olie … verscheping naar VSA van… Europese olie! Hoe is dit mogelijk, vraagt u zich af. Wel, Lukoil had in maart reeds de vooruitziende blik te pleiten om de “tragische gebeurtenissen” in Oekraïne te beëindigen.

In de video krijgt u uitgebreide informatie. Schakel ondertiteling en vertaling in via icoontjes onderaan.

Met verwijzing naar het vorige artikel: Er wordt dik met onze voeten en met ons geld gespeeld.

Als de gasprijs te laag wordt…

… dan blijven LNG-tankschepen op zee dobberen in afwachting van hogere prijzen!

Het Handelsblatt wist gisteren te melden dat een vloot van meer dan 30 LNG-tankschepen voor de West-Europese havens blijft dobberen in afwachting van meer opbrengst voor hun lading vloeibaar gas.

Met een schildpadsnelheid van ca. 3 knopen dobbert de „Seishu Maru“ sinds dagen tussen Den Haag en Rotterdam op de Noordzee. Het 288 m lange schip heeft als vracht vloeibaar aardgas, LNG, die sinds de Oekraïne-oorlog en de hiermee verbonden sancties stroom en warmte naar Europa moet brengen. Op “Vesselfinder” wordt er zelfs geen bestemming medegedeeld. Pas als je de afgelegde route raadpleegt vind je de positie ter hoogte van Den Haag, met als datum 31.10.22. De vraag naar LNG is hoog maar het schip heeft geen haast om de welgekomen lading te lossen.

Zeevaartexperten hebben een soortgelijk vaargedrag vastgesteld bij de LNG-tankschepen „Grace Dahlia“ dagenlang dobberend op zee voor Funchal (Madeira) – intussen gesitueerd nabij Jerez, Z-Spanje, met zgz. bestemming Cadiz (met vraagteken), de „Shinshu Maru“ in de buurt van Noord-Portugal – met bestemming noord-westen Europa – of de „Rudolf Samoylovich“ – “wachtende op orders”, boven Noord-Noorwegen.

Vortexa, het Londense energiemarkt-analysebedrijf, stelde vast dat er zich zo meer dan 30 LNG-tankschepen voor de Europese kusten en havens bevinden. Ze varen met een traagheid van 3 à 8 knopen, zelfs niet op halve kracht.

De reden kan u zelf wel bedenken. Als het aanbod groter wordt, dan zakt de verkoopprijs. Dus is het lucratiever de levering uit te stellen door de tankers op zee te laten wachten op een stijgende prijs. De “Great Reset”, allemaal even arm, behalve de elite, is in volle uitvoering.

Er wordt dik met onze voeten en met ons geld gespeeld.

Flüssiggas: LNG-Tanker gestoppt – Gashändler warten auf besseren Gaspreis

Westerse merken verlieten Rusland. Is dit zo?

Verleden week kondigde Mercedes-Benz aan dat het de bezittingen in Rusland verkocht had. Ook de fabriek in de buurt van Moskou. Niet uit politieke overtuiging maar wel omdat de productie bemoeilijkt wordt door de economische sancties en… ‘s wereld publieke opinie.

Mercedes is de derde autogigant met een fabriek in Rusland die het land verlaten heeft sinds februari. Vooraf lieten Renault (zie artikel onderaan) en Nissan hun bezittingen achter: goed voor een totaal verlies van $ 3 miljard! Beide automerken verkochten hun Russische bezittingen voor symbolische bedragen, schreven het verlies in hun eindbalans. Renault “verkocht” voor zegge en schrijve 2 roebels, Nissan voor de helft: 1 roebel. (Koers van vandaag: 1 roebel = 0.016 euro)

Is het vertrek definitief? In de afscheidscontracten staat een eerder ongewone clausule, nl. zowel Renault als Nissan kunnen hun Russische eigendom binnen de zes jaar terug kopen, op voorwaarde dat de interim eigenaar vergoed wordt voor investeringen die hij sinds 2022 gedaan heeft. Uitsluitend voor deze investeringen. Bovendien is het eigenaardig te noemen dat Nissan de Russische personeelsleden volgend jaar zal doorbetalen, ook al heeft Nissan geen enkele wettige verplichting hiertoe.

Men kan eruit concluderen dat het afscheid van Rusland eerder aarzelend en symbolisch was en dat beide automerken quasi zonder overgangsproblemen zich opnieuw op de Russische markt kunnen storten. Vooral Nissan ziet de toekomst blijkbaar rooskleurig in, vermits het personeel doorbetaald wordt.

Kledingmerk Zara vond een andere creatieve oplossing: in maart werd de solidariteit met Oekraïne benadrukt door de 86 Zara-winkels te sluiten… tot oktober. Dan werden de eersten heropend onder de naam Phenomena van de Daher groep, hun Libanese franchisenemer.

“Inditex (Zara) sluit niet uit om in de toekomst zijn activiteiten in Rusland weer op te pakken, staat in het statement. De Spaanse modegigant en Daher staan open voor een mogelijke samenwerking via een franchiseovereenkomst als de huidige situatie verbetert.” (https://fashionunited.be/nieuws/business/inditex-verkoopt-russische-zara-winkels-einde-van-alle-activiteiten/2022102636753)

En McDonalds… kreeg een andere – Siberische – eigenaar en een aangepaste naam: “Gewoon lekker!” zonder dat de klanten wegbleven.

Are Western Brands as Serious About Withdrawing From Russia as They Appear?

Pragmatische Erdogan

Turkije is ermee begonnen geïmporteerd Russisch gas in roebels te betalen, bevestigde de Turkse energieminister Fatih Donmez op dinsdag. Dit werd in september overeen gekomen.

In een vraaggesprek met TRT Gaber stelde hij dat het aantal betalingen in lokale munt van energiefacturen de volgende maanden zal toenemen. Turkije probeert ook de handel in Turkse lira aan te moedigen.

Turkije is niet afkerig van Poetins voorstel om in Turkije een gas-knooppunt te bouwen. Donmez wil tegen het einde van het jaar een stappenplan opstellen en eventueel een internationale gasconferentie, voor verkopende en importerende landen organiseren.

Turkey-starts-paying-for-some-Russian-gas-in-rubles

Alternatief voor Bosporus, Dardanellen en Suez-kanaal

Via het INSTC tracé (International North South Transport Corridor) moet de goederenstroom tussen Rusland, Iran en Indië afgewikkeld worden zonder dat deze kan gehinderd worden door ingrijpen in het Suezkanaal, de Bosporus of de Dardanellen. Een niet in te schatten belangrijk puzzelstukje in een geostrategische handelsroute. (zie kaart)

Daarbij worden waren bv. vanuit Rusland per schip over de Kaspische Zee naar Noord-Iran gebracht, van waar ze – overgeladen op treinen – naar het zuiden van het land aan de Perzische Golf vervoerd worden. Vervolgens worden ze daar gelost en geladen in schepen die naar de westkust van Indië varen.

Dit project werd in het jaar 2000 door Rusland, Indië en Iran in het leven geroepen. In 2002 volgde dan hierover een akkoord. Knooppunten zijn de Russische havenstad Astrachan aan de Kaspische Zee, de Iraanse haven van Bandar Anzali in het noorden en diens zuidelijke evenknie Bandar Abbas in het zuiden van Iran, vervolledigd door de Westindische havens Nhawa Sheva nabij Mumbai en Mundra, iets verder noordelijk.

En ja hoor, ondanks alle politieke en financiële achterhoedegevechten werden midden juni – zo berichtte India Shipping News* – de eerste goederen vanuit Rusland naar Indië vervoerd. Het ging nu nog om een bescheiden vracht: twee containers met houtlaminaat, die vanuit Sint Petersburg aan hun reis naar het verre Indië begonnen.

Het Noord-Zuid-tracé biedt de betrokken landen economische vooruitzichten. Zo wordt de reistijd tussen Rusland en Indië van ca. 40 dagen op ca. 25 dagen duidelijk ingekrompen, terwijl tegelijkertijd de gevaarlijke (in beslagnames, sancties e.d.), langere alternatieve routen door de Zwarte Zee, de Middellandse Zee, het Suezkanaal, de Rode Zee en de Indische Oceaan vermeden worden.

India Shipping News haalt de voorzitter van de unie der Indische exporteurs aan, die stelt dat volgens berekeningen de ingebruikname van het Noord-Zuid tracé ook de reistijd tussen Indië en de centraal-aziatische staten met 40% en de kosten met 30% kan doen verminderen.

Nog belangrijker dan de economische zijn de geostrategische voordelen die b.g. tracé biedt. Het maakt het voor Rusland mogelijk op regelmatige basis handel te voeren met de warme wereldzeeën waarbij zowel het Suez-kanaal als de riskante zeestraten van de Bosporus en de Dardanellen, die Erdogan met een vingerknip kan doen afsluiten, vermeden worden.

Vooral sinds het begin van de Oekraïne-oorlog en de daaruit vloeiende economische sancties is Rusland meer dan geïnteresseerd in een handelstracé dat buiten de lange arm van Washington valt. Langs dit tracé bevinden zich noch NAVO-lidstaten of VSA-bondgenoten. Iran, als geopolitieke rivaal der VSA, lijdt sinds jaar en dag onder de sancties die de VSA opgelegd hebben.

Geostrategisch is dit tracé ook goud waard voor de eurazïatische integratie van het Chinese infrastructuurproject – de Nieuwe Zijderoute – of als instrument van de BRICS-landen, waarvan zowel Rusland als Indië deel uitmaken en waarin Iran ook geïnteresseerd is.

De versterkte samenwerking van Indië met Rusland geeft het tracé een bijkomende betekenis: New Delhi blijft Russische energie grondstoffen en wapens kopen en is wegens de VSA-sancties ook op de neutralere Iran-route aangewezen.

Poetin heeft nog lang niet zijn laatste zet gespeeld op het geopolitieke schaakspel.

*Russia uses INSTC corridor to beat sanctions and drive trade with Iran and India – India Shipping News

DWN

Drooglegging van Rusland

Rusland moet wel over een grote voorraad huishoud- en andere toestellen beschikken. Zelfs na 9 maanden ongeziene sancties…

Beelden uit een grote elektronicazaak in Sint Petersburg. Neem nota van internationale merken als Haier, Hansa, Samsung, Epson, Brother, enz. Neem tevens nota van de prijzen. Huidige koers: 1 roebel = 0.016 euro.