Categorie archieven: nationalisme
Onze (Anne)Man(s)- in de EU-praatbarak
Quo vadis, Syria?
Opnieuw gaan we aandacht besteden aan optimistisch nieuws uit en over Syrië.
De VN hebben een uitstervend Syrisch beroep op de lijst van immaterieel cultureel erfgoed geplaatst, de schaduw-poppenspeler. Het schaduw-poppenspel heeft een lange traditie, nog uit Ottomaanse tijden, in Syrië, Turkije, Egypte. Stilaan dreigde het helemaal te verdwijnen, niet alleen omwille van de oorlog, maar vooral door de moderne tijden, waarin geen plaats meer is voor het langzaam genieten van een verhaal, begeleid door uit lederlappen gesneden schaduwpoppen. De verhaallijn loopt rond de naïeve Karakoz en zijn slimme kompaan Aywaz. Een Syrisch-Arabische versie van de Dikke en de Dunne, van Bert en Ernie.
De onvermoeibare Chrétiens d’Orient organiseren een kerstfeest voor de bevolking van Homs:
Getuigenis van hoop door een schoenenverkoper in Aleppo:
https://youtu.be/2672A580jhA
Aleppo: De terroristen maakten er hun hoofdkwartier van. Na reparatie- en opkuiswerken kon deze school eindelijk weer de opdracht vervullen waarvoor ze gebouwd werd: les geven.
https://youtu.be/j_o_JOesgFw
Nu we het toch over Aleppo hebben: deze videobeelden werden in 2009 gedraaid: een bruisende, hectische stad.
Een rondleiding in het recent heropende nationaal museum:
Donderdag keerden opnieuw ca. 1000 gevluchte Syriërs vanuit Libanon terug via de al-Dabbousyia, al-Zamrani and Jdeidet Yabous grenspunten. De Syrische en Libanese regeringen werken goed samen met het doel om uiteindelijk alle gevluchte Syriërs terug naar hun thuisland te laten terugkeren. Medewerkers van het Min. van Gezondheid stonden hen aan de grens op te wachten voor nodige medische zorgvoorziening en vaccinaties, in het bijzonder tegen polio. (…)
In samenwerking met het Syrische leger en het Russische verzoeningscentrum kozen ook vanuit de Deir Ezzor provincie en de zgn. de-escalatiezone van Idlibistan burgers met have en goed de weg naar regeringsgebied. Ook daar werd voeding en medische zorg voorzien. (…)
Het Syrische leger ontdekte een tunnel tussen Daraa en Jordanië, waardoor de terroristen zich ongemoeid konden verplaatsen. Er werd een voorraad wapens gevonden. (…)
Een Slovaakse delegatie had verschillende besprekingen met de Syrische overheid. Jan Charnogurski, hoofd van de Slovaakse delegatie, (ex. premier, ex-justitieminister, voorzitter CDM en voorzitter Slovaaks-Russische vereniging) zegt dat het doel van de missie was de Europeanen te overtuigen hun politiek tegenover Syrië te wijzigen (intrekken sancties, samenwerking) en wijst op de verdiensten van de Syrische regering en leger in de strijd tegen het terrorisme. Hij probeert de Slovaakse bevolking een correcte verslaggeving over de toestand in Syrië te verstrekken.
N.a.v. de Dag van de Vrijwilliger schilderden 50 artiesten een reusachtig panoramisch doek, met als thema het Syrische vaderland, naast de Harasta autobaan. De schilderij is 170 m lang en toont de bekendste archeologische plaatsen in de Syrische provincies. Het duurde ca. een jaar vooraleer het af was. Het is een teken van de heropstanding van Syrië.
Damascus maakt zich gereed voor Kerstmis: kerstboom in Qassaa straat.
Kerstdecoratie in Mharda, Hama provincie:
Het Ministerie van Toerisme bereidt zich voor op een herleving van deze economisch tak:
Tot slot: een prachtige symfonie over de geschiedenis van Syrië, diens beschaving en cultuur uit de film “Vensters van de ziel”:
NSV tegen Zelfmoordverdrag
Cyclus
Omkadering van de CYCLUS.
In mijn jeugd ben ik “flamingant” geworden, vanuit twee verschillende invalshoeken. Enerzijds uit het klaarste romantisme (de Blauwvoeterij, ons roemrijk verleden, onze integere voormannen); anderzijds uit het besef van rechtvaardigheid. De Vlaming, hoe braaf hij ook is, wordt in dit België altijd benadeeld; in een staat die opgericht is met een heersersrol: de Franstaligen en een volk om te dienen: de Vlamingen.
De “shock” die aanleiding gaf tot mijn verdere averechtse deelname aan de Vlaamse strijd, was het kiezersbedrog vanwege de Volksunie. Als naïeve jongeling dacht ik verkeerdelijk dat de partij (VU) die toch non-conformistisch en rebels was, aan zijn hoofdlijnen zou vasthouden. Vanaf dit gedenkwaardige jaar 1977, ben ik de achtergronden gaan opzoeken naar het waarom van de beleidsbochten van partij(en).
Een grote confrontatie is er gekomen vanaf 2015 toen de achtergronden moesten onderzocht worden van de grote asiel-invasie. Daarop ben ik bij de talrijke “blogs” beland, waarvan de pocro-wereld zegt : het zijn allemaal “samenzweringstheorieën”. Het voornaamste van de discussies rond de Nieuwe Wereld Orde, de Bilderbergers, het satanisme aan de top van de geheime clubs, de infiltratie in de kerk(en) worden afgedaan als hersenspinsels. Ik wil hier echter de overleden Malachi Martin, de overleden hoofd-duiveluitdrijver in het Vaticaan, citeren. Hij bracht de verdorvenheid van een groot deel van de top van het Vaticaan aan het licht, en zegde dat zijn onthullingen op de hoop van zgn. samenzwerings-ideeën werden gegooid. U kunt trouwens op You Tube zijn onthullingen vinden (intikken Malachi Martin).
De grote vraag voor Vlaanderen, die ik tracht uit te vissen, is waarom de Vlaamse Beweging met zo’n groot fanatisme wordt bestreden. Na al die jaren zijn er verregaande conclusies gevolgd, die u in verdere afleveringen nadrukkelijk kunt lezen. Een eerste (pijnlijke) vaststelling is dat de “politieke” tak van de Vlaamse Beweging een aaneen-schakeling is van kiezersmisleiding, het sluiten van oneerbare compromissen en het gebrek aan zelfrespect. Zo is de lijn die de N-VA (ook voor de volgende legislatuur) volgt niet met de broek op de enkels, maar gewoonweg in slip. Vanwaar deze neiging om mijlen verder te gaan dan compromissen? Een neiging die ik zelfs bij een aantal Vlaams Belangers vaststel!!
Wanneer ik nog ijverde binnen het Nationalistisch Verbond, kon ik trots zeggen dat de kern van de Vlaamse Bewegers niet “plooide”. Intussen zijn er veel strijdgenoten overleden, te oud geworden of hebben afgehaakt. Maar de strijd voor de voleinding van de Vlaamse Beweging MOETEN we verder voeren : anders pakt men ook nog alles terug af wat we hebben bereikt. Daarvoor liggen de belgicistische VLD en Groen op vinkenslag (als uitvoerders van de echte machthebbers achter de schermen).
Deze reeks heet “CYCLUS”, omdat heel het leven en universum altijd een uitdeinen en terugkomen; een eeuwige beweging is. Voor onze vrijheid is het noodzakelijk dat de “slinger” van dit universum terug in de goede richting draait. Voor vrijheid en tegen terreur!
PS.: Ik heb in een voorgaand artikel vermeld dat de grote meerderheid van boetes in dit land niet wordt betaald. Ondanks de dagelijkse verdere repressie-controles van minister Weyts. Nu blijkt dat de niet-recupereerbare boetes een bedrag van 1 miljard euro omvatten. Heel de onderwereld en alle booswichten in dit land lappen de boetes aan hun laars, en de Belgische staat laat dit zo!
Jos Wouters, Boom
Het Zelfmoordverdrag… bekeken langs alle kanten
Het gaat blijkbaar om “geloofwaardigheid” van het land b. Als Vlamingen kunnen wij daar meerdere boeken over schrijven… Triest te moeten vernemen dat de N-VA er twee jaar geen graten in zag…
Gedachten in gedichten
Wat claegt gy, heer van Heel, wat doet gy Hollant treuren,
Omdat een wilde Swaen syn kust verlaten heeft?
De Swaen, met een meerder recht, tot rouwe sigh begeeft,
Nu een soo soet verblyf niet meer hem magh gebeuren.
O Hollant ! vreedsaem lant, waerin de vryheyt leeft,
Wat socht ik die vergeefs by uwe nagebueren,
Waer Frans en Castiliaen de rust en vrede schueren,
Waar’t hooft der borgery voor vreemde heeren beeft…
O had ik, lieve Lant, in uw begryp gebleven,
Hoe vroylyk wiert myn stem tot singen voorts gedreven,
Of aen de Rotte-stroom, of midden op de Maes!
Nu leef ik in een oort waer vreughde is uytgeweken;
Myn spys is bittre gal, myn sang… Eylaes! Eylaes!
Och! Och! waer heb ik my, misleyde Swaen, versteken!’
Uit: De zedighe doot van Carel den Vijfen; aen den heer Van Heel, my onbekent, over syne clacht, op myn vertrek, uyt Hollant,
Michiel de Swaen, Duinkerke 20.1.1654 – 3.5.1707, over het verlies van het huidige Frans-Vlaanderen.
Meer info bij Wikipedia en bij de Digitale Bibliotheek voor Nederlandse Letteren
Duidelijk toch: we moeten onze soevereiniteit opgeven.
Merkel wil dat ze onze soevereiniteit opgeven. Wat drijft haar? Of beter: wie betaalt haar? Welk postje wacht haar na het kanselierschap?
Is het toeval dat Soros dit weekend naar Brussel komt voor een onderonsje met de grote voorstander van een zo groot mogelijke rassenmengeling, Frans Timmermans? Waarbij men zich ook de vraag kan stellen aan welke lokkertjes hij toegegeven heeft. (…)
Komt Soros met een dikke portefeuille om de twijfelende landen omtrent het Zelfmoordverdrag met financieel-aantrekkelijke argumenten te overtuigen het alsnog goed te keuren? Of – als dat niet lukt – met welke chantagemiddelen? Hij heeft tenslotte bij herhaling beloofd “nationalisme” te zullen bestrijden. (…)
Met een Merkeliaans-typische drogredenering, zijn wij volgens Merkel niet meer “het volk”. Het volk dat zijn de mensen die in het land leven, gewenst of ongewenst, legaal of illegaal, brave belastingbetalers of criminelen, resp. terroristen. “Globalisme is het doel. Samen met de VN en de EU. Compromissen sluiten is de nieuwe bijbel koran. Want pas dan kunnen onze eigen belangen het beste gediend worden.”
Naties hebben niets meer te zeggen. De VN en EU hebben onze zaakjes overgenomen.
Tijdens een Saar- CDU-partijdag toonde ze zich bezorgd om het toenemende nationalisme met de verwijzing naar de erfzonde “Hebben we dan niets geleerd uit het verleden?”. Vrhstdt deelt trouwens Merkels bezorgdheid: zie video.
https://youtu.be/8Ha47L1GlzA
Quo vadis, Syria?
Onze redactie wil vandaag uitsluitend optimistisch nieuws uit Syrië brengen. Kwestie van duidelijk te maken dat het normale leven stilaan terugkeert in regeringsgebied, ondanks de sancties en tegenwerking van westerse landen.

Abuzuriyak souk
De Abuzuriyak souk, ten zuiden van de Umayyad moskee binnen de oude ommuurde stad Damascus, UNESCO werelderfgoed, werd in eer hersteld. De souk is bekend voor zijn kruidenverkopers en de vele historische khans in de buurt, daarbij inbegrepen de prachtige Asdad Pasha khan. Ten zuiden bevindt zich de Medhat Pasha souk, één van de belangrijkste markten van Damascus. U kan met uw muis 360° roteren en alles beter bekijken.
Internationale Dag van het Kind: ook in Damascus, met een tentoonstelling kindertekeningen en -knutselwerkjes en muzikale optredens:
Syrische jongeren studeren in Cuba medicijnen; zij steunen de regering:
Het Min. van Landbouw maakte bekend dat er ca. 102 miljoen olijfbomen in Syrië geplant werden op een oppervlakte van 692.417 ha. Er werden in 2017 565.847 jonge olijfboompjes gekweekt. (…)
Op 28 en 29 november vinden de volgende Astana (de 11de) besprekingen plaats over Syrië’s toekomst met Turkije, Rusland, Iran, de Syrische regering en de “oppositie”. De VN en Jordanië werden ook uitgenodigd als waarnemers. (…)
Homs: De industrie komt weer tot leven. Getuige daarvan het Hassia Industrial Homs, met 898 investeerders en 222 producerende bedrijven, een investeringskapitaal van SYP 58.42 miljard, goed voor 7.480 jobs. Nog in voorbereiding: 676 bedrijven, goed voor SYP 128.6 miljard, en meer dan 17.000 jobs. Het industrieterrein is verdeeld in vier gedeeltes voor voeding, chemie, textiel en mechanische bedrijvigheden. De eigenaars van beschadigde bedrijven worden gesteund door de overheid. (ter vergelijking deze video uit 2016)
Nadat het Syrische leger de rust en veiligheid in de regio hersteld had, bracht de Syrische Rode Halve Maan (SARC) voedselhulp naar de naar huis gekeerde bevolking van Basr al-Harir in het platteland van de Daraa provincie. 1300 voedsel- en een gelijk aantal meelpakketten waren afkomstig van het Wereld Voedsel Programma.
Premier Imad Khamis ontving woensdag een Jordaanse parlementaire delegatie op bezoek in Syrië. Besproken werd de parlementaire samenwerking tussen beide landen, recente ontwikkelingen bij de oorlog tegen terrorisme. Khamis onderlijnde het belang van Syrië’s zege als veiligheidsklep voor de Arabische natie en doelstellingen. De delegatieleden toonden zich trots op de Syrische resultaten en vertrouwen erop dat heel het Syrische grondgebied herenigd wordt dankzij de steun van de bevolking voor hun leiders en leger.(…)
Sinds de heropening in oktober van de Nassib grensovergang Daraa provincie – Jordanië keerden 2380 Syrische vluchtelingen terug naar huis binnen een maand tijd. 300 van hen waren deserteurs – zij kregen amnestie toegekend. Men verwacht dat er nu nog meer zullen terugkeren want Damascus en Amman voeren hun samenwerking over de repatriëring op. (…)
Damascus, Bagdad Straat (l), ter gelegenheid van Eid Mawlid al Nabi (verjaardag van de Profeet): gisteren. Alsook feestelijkheden in Homs (r). Onderaan: vrijwilligers delen snoepjes uit op straat en door de luchtvaartmij. Cham Wings. Als laatste straatversiering in Aleppo:
Gisteren: Charme-offensief van Hafez, de oudste zoon van president Assad in Damascus, waaruit mag blijken hoezeer het gezin Assad gehaat wordt. We zien het prinses Elisabeth nog niet doen…
Syrië nam deel aan de jaarlijkse expositie van humanitaire acties en goede doelen in het Paleis van de Naties in Genève, georganiseerd door de Vrouwenbond der VN. Het Syrische paviljoen kreeg grote belangstelling met handwerken en unieke producten uit de Syrische samenleving, cultuur en geschiedenis. Geen haat, geen vijandschap. Een hartelijk welkom terug!
De Syrische kortfilm “Jasmine Throes” (Het lijden van Jasmine) wint goud voor de beste regie op het Los Angeles Festival. De film is gebaseerd op de realiteit en wil duidelijk maken hoe multinationaal terrorisme onschuldige mensen treft. Het verhaal gaat over een Syrisch gezin, hoe het lijdt onder de bezetting, onder het terrorisme, over geboorte en dood en hoe de jonge moeder alles doet om haar pas geboren dochtertje “Jasmine” te beschermen. Kortom: het verhaal gaat over de pijn van de Syriërs. (…) De film gaat nadien internationaal en zal deelnemen aan filmfestivals in Frankrijk en Indië.
Het Syrische nationaal elftal versloeg Koeweit bij een vriendschappelijke match met 2-1 in Koeweit:
Tot slot: nooit gedacht dat we een verkeersopstopping nog eens als goed nieuws zouden brengen: Damascus, Beiroet Street, gisteravond
Cyclus
Een reeks beschouwingen over het verleden, heden en de toekomst van en over de Vlaamse Beweging door Jos Wouters, Boom.
“Start van een Cyclus
Met dit eerste stuk wil ik starten met een regelmatige column; vooral in de geest van wijlen Mark Grammens, wijlen Clem de Ridder en wijlen Lieven van Gerven. Ze hebben gemeen dat ze zonder aanziens van welke tegenstander(s) ook, de belangen van Vlaanderen en het Vlaams-nationalisme verdedigden. Ik noem deze reeks “cyclus”, omdat het hele leven een cyclus van gebeurtenissen is.
Speciaal start ik hier met een onderwerp over een belangrijke passie: de muziek. Niet-actualiteitsverbonden onderwerpen zijn intermezzi. Het belangrijkste in het leven is m.i. de schoonheid en de liefde. Met schoonheid bedoel ik dan de esthetica; met de liefde bedoel ik niet de erotische liefde, maar de hogere liefde voor abstracte, maar diepmenselijke zaken. Als voorbeeld geef ik de passionele liefde voor mijn Vlaanderen en het Vlaamse volk. Zeer theoretisch, het houdt de onverschillige doorsnee Vlaming niet bezig! Maar voor mezelf: ik hou van mijn Vlaanderen met heel mijn hart, heel mijn ziel en heel mijn verstand.
Vandaag over kunst : mijn lievelingscomponist is Franz Schubert (31.1.1797-19.11.1828). Mijn diepe genegenheid voor hem en zijn muziek komt voort uit zijn romantisme, zijn prachtig door Slavische muziek beïnvloede werk en zijn tragische korte leven.
Franz Schubert werd maar 31 jaren oud. Hij leefde in het toenmalige Oostenrijks-Hongaarse rijk, dat overweldigd werd door de Franse troepen van Napoleon. Zijn vader was onderwijzer en had uit 2 huwelijken 19 kinderen. Het tragische, waarom ik zo om hem geef, is dat “hij nooit van ’t straat geraakte”, zoals men dat in het dialect zegt. Door zijn armoedigheid kon hij geen fiat krijgen om met zijn liefde Therese Grob te trouwen. Zijn altijddurende verdriet in de liefde klinkt door in zijn “Lieder”, waaronder “Die schöne Müllerin”(klik hier: audio-video) en de liederencyclus “Winterreise” (klik hier: audio video)
Maar de gevoeligste snaar raakt hij in zijn met de “Volkslieder” geïnspireerde muziek, zoals zijn “Divertissement à la Hongroise” (klik hier: audio-video), zijn “polonaises” en “sonates” (pianomuziek).
Franz Schubert staat zo dicht bij onze denkwereld, omdat zijn werk breed gezegd in ons cultuurpatrimonium ontstond (het midden-Europees christelijk Donau-gebied). Hij leefde in dezelfde periode en omgeving van de grote Beethoven, wiens familie van Nederlandse afkomst was (Mechelen).
Nu de dreiging t.o.v. ons esthetisme van de gulden regel en de verbinding tussen de goddelijke en de wereldrijke muziektrilling bedreigd wordt, dienen we te herbronnen bij figuren zoals Schubert. We hebben dit nodig, want op wereldlijk vlak dienen we de rauwe werkelijkheid onverbloemd weer te geven. Dat zullen we, in een regelmatige cyclus, doen.”