Zijn dood is geen “fait divers”…

“Daders zijn trouwe klanten van ons commissariaat”

Elias was 14 jaar. Hij werd op 24 januari door twee minderjarigen van 16 en 17 jaar doodgestoken, toen hij de deur van de voetbaltraining achter zich dicht klapte. Hij had geweigerd zijn gsm af te geven. Op de plaats van de moordpartij hangt nu een pluchen beertje, bloemen en de volgende boodschap: “We mogen Elias niet vergeten. Uit respect voor de herinneringen aan hem moeten we nu de maatregelen nemen die zich opdringen. We mogen het geweld niet banaliseren”.

De twee daders werden al snel opgepakt, want ze waren bekend bij de politiediensten. Een politieman getuigde anoniem: “De twee jongens zijn trouwe klanten van ons commissariaat. Van zodra de eenheden van de BAC (Brigade anti-criminalité) de beschrijving van de vermoedelijke daders ontvingen en kennis kregen van hun manier van handelen, wisten we eigenlijk onmiddellijk wie de daders waren”. Omdat de media weigerden – omwille van de minderjarigheid van de daders – gegevens te verstrekken over de herkomst van de daders, moest het publiek het doen met een vrij vage beschrijving. De ene “was 1,8 meter en van het Afrikaanse type met kroezend haar”, de andere, die de dodelijke messteek zou hebben gegeven, zou “van het Antilliaanse type zijn, met dreadlocks”.

De zoveelste moord die perfect vermeden had kunnen worden

Volgens parlementslid Marie-Claire Carrère-Gée (LR) is deze moord “het resultaat van een misdadig falen van de burgemeester van het 14de arrondissement”. Misschien een brug te ver, maar in elk geval is er sprake van het zoveelste verzuim bij Justitie. De minderjarige daders waren namelijk al bekend bij Justitie. Eén van de twee was al veroordeeld tot opvoedkundige maatregelen in december 2023. Toen ging het om diefstal en afpersing.

De twee vermoedelijke daders van de moord op Elias verschenen vorig jaar in oktober voor de rechter – opnieuw dus. Dit keer voor diefstal met geweld. Maar ze werden niet veroordeeld. Het Parket had een voorlopige hechtenis gevraagd, maar de rechter wou er niet op ingaan. Deze beslissing heeft dus waarschijnlijk het leven gekost aan de jonge Elias, want bij voorlopige hechtenis verbleven de beide daders nog in de gevangenis.

Opsluiting wordt in Frankrijk slechts in 24 procent van de veroordelingen uitgesproken, zegt Pierre-Marie Sève van het Franse Institut pour la Justice. En zelfs bij die 24 procent zijn de gevangenisstraffen voor 84 procent “aanpasbaar”, zodat de veroordeelden zelfs niet naar de gevangenis moeten. Het laksisme bij Justitie heeft dodelijke gevolgen. Tijd om puin te ruimen, ook hier dus.

Peter Logghe

Nvdr: Intussen werd bekend dat de moordenaars van Elias een machete gebruikten. Dus geen aardappelschillertje… Wie heeft er nu een machete in zijn binnenzak?

Bajesklant maakt gebruik van nieuwe geslachtswetgeving

De administratieve wijziging van het geslacht is in Duitsland sinds 1 november een fluitje van een cent. In Baden-Württemberg heeft een gevangene daarvan gebruik gemaakt. Volgens de nieuwe wetgeving kan een administratieve geslachtsverandering gebeuren met een eenvoudige verklaring, zonder medisch bewijs of beslissing van het gerecht.

De gevangene had dit al in november 2024 gemeld; er is echter een bedenktijd van 3 maanden. In welke gevangenis (zij… het… ???) nu zijn (haar…???) straf moet uitzitten, is onbekend. Het is geen federale bevoegdheid, maar komt toe aan de deelstaten.

Elk geval wordt individueel bekeken. Het zou kunnen dat de geslachtsonzekere gevangene in de ziekenboeg, in een beschermde afdeling of elders ondergebracht wordt.

Tja. Onze oosterburen krijgen nu de rekening gepresenteerd van hun betweterige woke-aanbidding.

Lieb Vaterland, magst ruhig sein…

https://www.sueddeutsche.de/panorama/gesellschaft-neues-gesetz-erster-haeftling-aendert-geschlechtseintrag

Surrealisme versus realisme

De zaak Acharian en de Franse woke-waanzin

Dokter-gynaecoloog Victor Acharian werd voor een maand geschorst omdat hij een man weigerde te onderzoeken, die zich uitgaf voor een vrouw. Een symbooldossier van medische beroepen die steeds vaker aan de dogma’s van een bepaald progressisme worden onderworpen. In augustus 2023 krijgt dokter Acharian via Doctolib een consultatie binnen. Een transpatiënt komt zijn kabinet binnen. De secretaresse wordt geconfronteerd met een voor haar onbekende situatie: de patiënt beantwoordt niet aan de normale patiënt die in de gynaecologie wordt behandeld.

In zijn streven naar eerlijkheid en competentie stelt de dokter dat hij deze klant niet kan behandelen en stelt voor beter opgeleide specialisten te consulteren, die beter kunnen omgaan met de noden van de patiënt. Kort gezegd: een specialist die weigert om buiten zijn competenties te improviseren, een fundamenteel principe van elke geneeskundige deontologie, toch? Maar in Frankrijk werkt het niet zo, blijkbaar. Men moet zich onderwerpen aan linkse dogma’s. Men moet blijkbaar genderideologie aanvaarden als wetenschappelijke waarheid. Genderactivisten werpen zich op de zaak.

76 procent van de Fransen vindt dat er slechts twee geslachten zijn

De regionale raad van de Franse Orde van Geneesheren plooit voor de eisen van de militanten, en vindt de onafhankelijkheid en de vrijheid van geneesheren niet het verdedigen waard. Gynaecoloog Acharian wordt voor 6 maanden geschorst, waarvan één maand met onmiddellijke ingang. De zaak is hiermee niet afgesloten, want er loopt nog een strafonderzoek tegen dokter Acharian. Want ja, men kan in Frankrijk worden vervolgd als men stelt dat een man een man is. Multirecidivisten worden op vrije voeten gesteld, maar dokter Acharian, die moet hangen.

Hoe ver kan men de woke-waanzin drijven? Uit de resultaten van een recente CSA-peiling, voor de media CNews, Journal du Dimanche en Europe 1, blijkt dat 76 procent van de ondervraagde Fransen vindt dat “er slechts twee geslachten zijn, mannen en vrouwen”. Zowel bij mannen (78 procent) als bij vrouwen (74 procent) liggen de cijfers op hetzelfde niveau. Ook bij linkse kiezers vindt 58 procent van de ondervraagden dit. Enkel bij kiezers van Europe Ecologie-Les Verts vindt slechts 48 procent dat er maar twee geslachten zijn.

Peter Logghe

Hoeveel meer slachtoffers eer Duitsland ontwaakt? (5)

Het lijkt wel een televisiereeks met elke week een nieuwe aflevering over een misdrijf door een zelfde soort dader. De slachtoffers kunnen iedereen zijn: kinderen, vrouwen, oude en jonge mensen. De wapens: messen, pistolen en auto’s.

De daders: bescherming zoekende “vluchtelingen”, Mohammeds volgelingen, uit de intussen beruchte zandbaklanden. Ditmaal een 24-jarige Afghaan die met een auto inreed op een vakbondsbetoging in München:

Intussen houdt politiek-Duitsland zich bezig met het monddood maken van de AfD omdat deze een strengere immigratiepolitiek wil zien.

Gratuite woorden van kanselier Scholz: “We kunnen dit niet dulden…” Binnen enkele dagen komen de even gratuite verontschuldigingen: “De dader is bij justitie bekend. De dader is getraumatiseerd. De dader is psychisch gestoord.”

Lieb Vaterland, magst ruhig sein.

Iemand een vuurwapen nodig?

Amerikaanse toestanden veroveren de Oude Wereld. 20% van de Rotterdamse jongeren zou een wapen bij zich hebben. Politie houdt zich gedeisd omdat het verwijt “racisme, etnisch profileren” als een sloophamer hun carrière dreigt kapot te maken.

Wilt U zo’n onmisbaar schietding in huis halen? Contacteer de jonge man in de video: “Als jullie een vuurwapen nodig hebben, kan je me gewoon berichten…” Blijkbaar geraakt men gemakkelijker aan een wapen dan aan een doktersafspraak.

Nog enkele opmerkelijke verkoopslogans:

“We laten de kogels praten… Hoort er gewoon bij in 2025… Het is het leven, he, wapens…”

Wapens? Hét leven? We voelen ons totaal uitgerangeerd in deze wereld.

Marseille aan de Zenne

De schietpartijen in Brussel trokken ook internationaal de aandacht: “Another day, another shooting in Brussels…”

Wordt Brussel het ‘Marseille van het Noorden’?

Nieuwe schietpartij in Anderlecht, met dodelijk slachtoffer dit keer. Derde schietpartij in evenveel dagen in Anderlecht. Vier zware schietincidenten in Brussel. Het dodelijk schietincident deed zich voor in de wijk Peterbos, volgens het bericht op VRT ‘een hotspot’ van de drugscriminaliteit in Anderlecht. Maar de twee andere schietincidenten in Anderlecht deden zich voor aan de metro Clemenceau, volgens een ander persbericht ‘een gekende hotspot van drugscriminaliteit en -handel in Anderlecht’.

Als het nù niet het moment is om de Grote Kuis te houden, wanneer dan wel?

Wanneer wordt die ganse handel blootgelegd? Wanneer krijgen de burgers op hun openbare zender eindelijk eens een avondvullend programma waarbij alle, tot hiertoe zwaar onderbelichte ‘gevoelige’ thema’s worden belicht:

– Hoeveel ‘hotspots’ inzake drugscriminaliteit zijn er eigenlijk in Brussel? In Antwerpen? In andere grootsteden? Betekent ‘hotspot’ automatisch een verhoogde politieaanwezigheid? Of net een grotere politieafwezigheid?

– Hoeveel strafbare feiten inzake drugscriminaliteit? Hoeveel schietincidenten? Wat is de evolutie tijdens de jongste jaren?

– Hoeveel internationale drugsbendes zijn er in Brussel, in Antwerpen en in andere grootsteden actief?

– Net zoals het onderscheid tussen jongens en meisjes mij relevant lijkt in het onderzoek naar spijbelen en problematisch schoolgedrag, lijkt mij de herkomst van daders van zware drugcriminaliteit BIJZONDER RELEVANT. Hoeveel van de opgepakte daders van drugscriminaliteit hebben dus een migratieachtergrond? Hoeveel een dubbele nationaliteit?

– Hoe zit het met de band naar Marseille, tot hiertoe de onbetwiste criminele drugshoofdstad van Europa?

Nog belangrijker dan een avondvullend programma over onderbelichte thema’s van de drugsproblematiek is het uitrollen van een efficiënt en kordaat drugsbeleid natuurlijk. Het is duidelijk dat de bevolking op ingrijpende maatregelen wacht, dat men de onveiligheid in Brussel (en andere grootsteden) spuugzat is en dat de burgers bij falend beleid de rug zullen tonen aan de systeempartijen.

De tijd van praten en discussiëren is stilaan voorbij. Tijd om te handelen dus, de kern van de politiek met andere woorden.

Peter Logghe

Video van pakweg een jaar geleden… non, non, rien n’a changé…

Verwardheidvirus slaat toe in Nieuwegein (NL)

“Een man van 29 jaar”... blijkt een Marokkaan te zijn. Het slachtoffer, een meisje van 11 dat vrijdag haar verjaardag gevierd had, werd zaterdag rond 15 uur in het midden van de Anemoonstraat door een 29-jarige Marokkaan tegengehouden en zomaar, zonder reden, door meerdere messteken vermoord. Reddingsdiensten konden haar niet meer redden. De “vermoedelijke” dader werd gearresteerd.

De politie werd gedurende de laatste drie maanden meermaals opgeroepen omdat de dader zich “opvallend gedroeg” en een verwarde indruk maakte. Er werden echter geen maatregelen getroffen die de moord hadden kunnen verhinderen.

Ook in V.K. worden dekseltjes op stinkende potjes gehouden

3 op de 4 Britten willen onderzoekscommissie – Sir Starmer zegt ‘neen’

De kwestie van de grooming gangs, bendes voornamelijk bestaande uit Pakistanen, die jarenlang in grote getale blanke minderjarige meisjes verkrachtten, blijft de gemoederen beroeren in het Verenigd Koninkrijk. Nadat Elon Musk deze zwarte Britse Justitiebladzijde onder de aandacht van de nationale en de internationale pers bracht, en Nigel Farage als eerste een onderzoekscommissie in het Parlement wilde om de zaak tot op het bot uit te spitten, is nu ook de voorzitster van de Britse Conservatieven op de kar gesprongen.

Op 6 januari had de Britse Eerste Minister, Sir Keir Starmer, diegenen die kritiek hadden in deze zaak, verweten dat ze “zich op één lijn stelden met de retoriek van uiterst rechts”, dat een nationale onderzoekscommissie wilde. Op 9 januari heeft Kemi Badenoch, voorzitster van de Engelse Conservatieven, hem van antwoord gediend en heeft zij een parlementsverzoek ingediend voor het organiseren van een onderzoekscommissie naar de grooming gangs. Ondanks publieke vragen en steeds meer overtuigend bewijsmateriaal werd het verzoek door het Parliament afgewezen met 364 stemmen tegen 111.

“Het is niet uiterst rechts dat een onderzoekscommissie wil, het is het Engelse volk”

Volgens een recente enquête van YouGov zijn 76 procent van de ondervraagde Britten voorstander van het organiseren van een onderzoekscommissie naar de massaverkrachtingen van blanke, Engelse meisjes door voornamelijk Pakistaanse bendes. De peiling toonde verder aan dat 77 procent van de ondervraagden wenst dat mensen met een dubbele nationaliteit, die schuldig zouden zijn aan deze misdaden, uit het land worden gezet.

De resultaten zijn duidelijk, wat de organisator van deze peiling, Paola Diana, voorzitster van Women’s Policy Center, deed verklaren: “Het is niet uiterst rechts dat een openbare onderzoekscommissie wil naar dit onwaarschijnlijk schandaal, maar het Engelse volk”. Het lijkt dat Labour eigen partijbelangen vooropstelt, en minder aandacht heeft voor de slachtoffers.

Is de zaak met de stemming in het Parliament afgerond? Het komt Labour in elk geval bijzonder slecht uit dat net deze dagen de arrestatie bekend werd van voormalig Labourminister Ivor Caplin. Hij had afgesproken met een 15-jarige jongen voor seks – maar werd vermoedelijk in de val gelokt door pedofiliejagers. Caplin was eerder al in opspraak gekomen. Sir Starmer had zijn premierschap allicht gans anders voorgesteld – en het einde is nog niet in zicht. Niet te verwonderen dat Labour geen onderzoekscommissie wil, zou je haast denken. En in onze mainstreammedia was hierover weinig of geen nieuws te rapen…

Peter Logghe

Maaseikenaar

Een gelukzoeker kwam met zijn gezin naar België en verbleef in een vreemdelingenkamp. Ze was amper vier jaar oud toen hij voor het eerst toesloeg. Haar vader nam haar regelmatig mee op wandeling in een bos in Genk, waar hij haar toen ook verplichtte tot seksuele handelingen. “Want daar kwamen weinig mensen.”

Deze kinderverkrachter noemt Het Belang van Limburg een “Maaseikenaar”…

Lees: Maaseikenaar (59) krijgt 12 jaar cel voor verkrachting van zijn dochter

Trump leert ons hoe we ballen moeten krijgen

Sinds jaren zegt men ons dat het uitwijzen van criminele immigranten praktisch onmogelijk is omdat hun thuislanden weigeren hun eigen burgers terug te nemen. Een toestand, waarbij slechts de schouders opgehaald worden. “We doen ons best…maar het lukt niet…” En dan zijn er nog de gesubsidieerde mensenrechtenorganisaties die meer inzitten met de “rechten” van criminele buitenlanders dan met deze van de eigen bevolking.

En dan legde Trump de eed af als Amerikaans president. En maakte een aantal beloftes bekend. Zoals het uitwijzen van criminele illegalen. En hij doet het. Reeds na enkele dagen vertrekt een vliegtuig naar Colombia met een boord b.g. passagiers. Colombia weigert twee van deze vluchten met als reden dat het land geen criminele staatsburgers uit de VSA wil aanvaarden. Bij ons zou men slechts even zuchten en opgeven.

Wat doet Trump? Hij reageert – snel, beslist en overduidelijk. Met zijn voeten wordt er niet gespeeld. Invoertaksen van 25% op alle Colombiaanse waren én daar bovenop de belofte dat deze binnen de week naar 50% zullen verhoogd worden. Bovendien mogen Colombiaanse regeringsafgevaardigden en hun gezinnen geen toegang meer of visa tot het VSA-grondgebied krijgen, krijgen Colombiaanse instellingen financiële sancties, worden de grenscontroles opgevoerd voor alle Colombiaanse burgers en waren.

Trump zet druk waar het pijn doet. En Colombiaans president Petro heeft de boodschap begrepen. Hij biedt zelfs het presidentieel vliegtuig aan om uitgewezenen te gaan ophalen. En Trump toont hiermee aan dat men zich niet moet laten chanteren door “mensenrechten”- en andere linkse organisaties of politici. Trumps snelle en besliste reactie op de Colombiaanse weigering maakte ook andere oorsprongslanden van illegalen wakker: China zal ook meewerken aan een deportatie en onderhandelingen met andere landen worden gevoerd.

Hoe reageren de media? Zij vinden het een schandaal.

En wat doen onze politici? Ongeacht wat de immigranten op hun kerfstok hebben, blijven ze hen bescherming bieden, blijven ze ontwikkelingshulp zenden, blijven ze onze contreien met ongewenste gelukzoekers overspoelen. Ze noemen zich “democraten” maar geven geen bal om de wens van de kiezer.

Democratie (van het Grieks δῆμος/dèmos, "volk" en κρατειν/kratein, "heersen", dus letterlijk "volksheerschappij") is een bestuursvorm waarin de wil van het volk de bron is van legitieme machtsuitoefening.