Golfbrekers

Vlaams-radicale blog: verbonden maar niet aan banden

Golfbrekers

Terug naar huis

De bronafbeelding bekijken

Een reportage van de BBC over Syrische vluchtelingen die de omgekeerde tocht ondernemen. Ditmaal niet op de vlucht, maar terug naar huis. Je zou dan toch verwachten dat ze een normale reismogelijkheid zouden aangeboden gekregen hebben. Niet dus. Opnieuw via smokkelroutes en ermee samenhangende gevaren.

Aan de Griekse grens worden een aantal Syriërs opgepakt. Niet omdat ze EUropa binnen willen, maar omdat ze uit EUropa willen ‘ontsnappen’.
Zakariya vertoefde veilig en wel gedurende twee jaar in Merkelland. Hij stelt dat hij de beste voornemens had, wou meer zijn dan een ‘vluchteling’, maar vindt dat hij niet in de Duitse maatschappij geïntegreerd werd. De Merkellanders zouden koude mensen zijn, die zelfs geen poging doen om hen – de anderen – te aanvaarden. In die twee jaar heeft hij niets bereikt, zoals trouwens ook andere jonge mannen. Hij zal zichzelf dus terug-smokkelen via dezelfde route als de heenreis.
Op de busdepot in Thessaloniki zitten nog meer Syriërs met dezelfde plannen als Zakarya te wachten. Naar schatting honderden elke week. Ze zijn met z’n 50, die een 5 uur durende busrit naar de Grieks-Turkse grens zullen ondergaan. Elk met hun eigen redenen om EUropa achter zich te laten. Van daar zullen ze te voet proberen Turkije illegaal binnen te komen. Sommigen van hen werden daar bij hun vorige grensoverschrijding – naar Griekenland – gearresteerd.

Zakariya’s laatste boodschap aan zijn voormalig gastland: “Het is voor mij onmogelijk om terug te keren naar Duitsland of enig ander EUropees land. Wij zijn moslims maar zij beschouwen ons als terroristen. Ze bekijken ons en hebben angst, alsof we monsters zijn, en geen mensen.”
Iedereen van deze groep geraakte veilig over de grens. Zakariya is nog niet teruggekeerd in zijn thuisland. Hij blijft en werkt voorlopig bij zijn broer in Zuid-Turkije.

De Duitse zender ARD zond in april een soortgelijke documentaire uit.  Reden van hun terugkeer: bureaucratie, depressies, aanslepende gezinshereniging.  Ze willen (nog?) niet terug naar Syrië, maar wel naar Turkije, waar ze hun familie zullen treffen.

Ook zij moeten illegaal de grenzen oversteken, want een visum krijgen ze niet.  Een getuigenis: “hier heeft het niet gefunctioneerd, drie jaar van mijn leven verloren, mijn verloofde krijgt geen asiel…”  Ook hij moet een smokkelaar onder de arm nemen om de Turkse grens veilig te kunnen oversteken.  Volgens de smokkelaar zijn het vooral Merkels beschermelingen die hun gastland in de steek laten.  Vakkrachten die node zullen gemist worden…  En de smokkelaarshandel floreert.

Merkelland wil hen niet zomaar laten gaan.  Wie wil vertrekken krijgt moeilijkheden – het paspoort wordt slechts node teruggegeven:

Terug naar huis

 

Goe bezig, importsecretaris!

Rusland-Duitsers keren terug “naar huis”

Afbeeldingsresultaat voor russlanddeutsche flagge

https://derrusslanddeutsche.wordpress.com/

Rusland-Duitsers dragen een zware rugzak.  Oorspronkelijk uitgenodigd door de tsaren, vooral Katharina de Grote, om de landbouw op te vijzelen, met de belofte van grond, woningen, een beperkte autonomie, belastinglokkertjes, uiteindelijk vervolgd, vermoord, gedeporteerd naar Siberië, waar ze hun taal slechts nog thuis konden spreken.  Hun cultuur, hun taal, hun aanwezigheid moest uitgegomd worden.   De geschiedenis van de Duitstalige Russen is één en al tragiek, een speelbal van de winnaars.  Vooral na de Wende mochten zij naar Duitsland emigreren.  Velen namen het aanbod dankbaar aan, ook al werden ze in de Bundesrepublik niet met open armen door de bevolking ontvangen. (… men vergelijke met de “Flüchtlinge-Willkommen”-waanzin).

Deze video toont een jong koppel met kindjes dat terugkeert omdat ze hun kindjes niet willen blootstellen aan de alles-moet-kunnen-retoriek in scholen, media en samenleving.

Of ze vragen ze zich af of ze – na de derde-wereld-invasie niet beter in Rusland zouden wonen:

Of omdat Rusland zelf veranderd is:

Een terugblik:

Aliyah

De verwijtende kreten “nazi’s, fascisten” klinken overal. Tot er weer synagogen branden in Europa. De ‘democraten’, die overal “nazi’s” menen te ontwaren, zwijgen in alle talen.
In Göteborg probeert ‘men’ een synagoge in de fik te steken. In Duitse en Oostenrijkse steden wordt de uitroeiing van het joodse volk geëist. Joden in Frankrijk en andere landen houden het voor bekeken in het verdraagzame westen, want ze voelen zich niet meer veilig.
Stilte alom bij media en politici. Kwestie van hun neo-kiezers niet voor het hoofd te stoten. De droom van een multicultureel en open Europa werd een nachtmerrie.

Eindelijk…

IOM

IOM, The International Organisation For Migration, doet zijn best om gestrande wereldreizigers in Libië terug naar huis te brengen.   Blijkbaar gaat het de goede kant op.  De organisatie krijgt steeds gemakkelijker toegang tot de opvangkampen en kan nu steeds meer mensen terug naar hun thuislanden brengen.

Voorlopig is er sprake van enkele duizenden.

Dromen gingen in rook op:

Maar sommigen blijven in Libië, hebben er (tijdelijk) werk gevonden en kunnen geld naar huis sturen:

 

Terugkeren naar huis is bijna even moeilijk…

Afbeeldingsresultaat voor terug… als hun ‘vlucht’ naar de EU

Wie over geen officiële identiteitspapieren beschikt kan niet op legale manier terugreizen naar Syrië, tenzij een laissez passer uitgereikt wordt. Opnieuw moeten ze beroep doen op mensensmokkelaars.  Opnieuw worden ‘papieren’ verkocht, zowel paspoorten als verblijfstoelatingen.  Nog een klein miljoen te gaan…

Uit West-Europa…

… maar ook uit buurland Jordanië

Ontgoocheling…

… en onrealistische verwachtingen:

 

Naar Oostland willen wij rijden…

Afbeeldingsresultaat voor naar oostland willen wij rijdenWillen of moeten?

Het geschaffte Merkelland verliest niet alleen miljonairs maar ook gepensioneerden uit de bevolkingscijfers.  Met hun pensioen kunnen deze laatsten slechts ‘over’leven: te veel om te sterven, te weinig om behoorlijk te leven.  Wie tijdens zijn actieve beroepsleven geen eigendom vergaard heeft, of een tweede, derde, pensioenpijler heeft (kunnen) voorzien moet het maar zien te ‘schaffen’ met het wettelijk pensioen.  Merkel heeft geen oog voor haar gepensioneerde landgenoten.  Zij geeft de voorkeur aan import-vakkrachten die de sociale woningen vullen en het sociaal systeem plunderen.

Ook bij ons is de situatie voor vele gepensioneerden schrijnend, al hebben hier – in tegenstelling tot Duitsland – een groot aantal een eigen woning verworven, waarmee ze de factuur van het rusthuis zullen kunnen betalen vooraleer de kinderen aangesproken moeten worden.

In Duitsland kijken gepensioneerden naar het Oosten, naar Polen, Tsjechië,  Hongarije, Roemenië of Bulgarije.  Daar zijn zowel de onroerende eigendommen,de rusthuizen en het leven in het algemeen een pak goedkoper dan in Merkelland.  Schrijnend.  Weg van de heimat, weg van de kinderen, kleinkinderen, vrienden en kennissen, van de vertrouwde omgeving, de eigen taal en cultuur.  Zo lang een echtpaar nog in een behoorlijk goede gezondheid verkeert, zolang ze samen kunnen zijn, zal de ontheemding eventueel nog te verdragen zijn, maar wat als er iets verkeerd loopt?  Ziekte, ongeval of erger?   Hebben zij gewerkt, belastingen betaald, om op de gezegende pensioenleeftijd ingeruild te worden voor…  u weet wel wie..?

Lees ook: 2012: Schon über 10 000 deutsche Rentner leben in Osteuropa… und es werden immer mehr!

Waarheen?

Op de vlucht

Op de vlucht wegens de ‘vluchtelingen’

 

Waarheen?

“Jaren geleden, toen ik nog klein en blond was, wilden de Russen in Berlijn mij het liefste meenemen. Zo vertelde mijn moeder mij later. Zij moest vluchten uit haar dorp in Oberschlesien, zoals miljoenen andere Duitstaligen in het oosten.
Vandaag ben ik iets groter, grijs-blond en zou liefst vrijwillig naar de Russen trekken. Ik weet alleen niet of het nog de moeite is.”

Afbeeldingsresultaat voor deutsche wandern aus1.5 miljoen Duitsers vonden dat het wel degelijk de moeite is. Weg uit Duitsland, weg, weg…

Gepensioneerden werden aangetrokken door de hoge temperaturen en de lage immobilienprijzen in Turkije. Tot Erdogan het Ottomaanse Rijk naar een heropstanding leidde. Of ze trokken naar de Spaanse costa’s, resp. Balearen. Over oude bokken op zoek naar een groen blaadje in Zuid-Oost Azië zullen we maar zwijgen.

De vraag is echter: wat jaagt in de loop van de laatste tien jaar 1.5 miljoen Duitsers weg uit Duitsland? In 2014 alleen al: meer dan 140.000. Ze trekken richting Polen, Hongarije, Zwitserland, Spanje.  Of verder, naar andere continenten.  Redenen zat. De CDU-hegemonie, dreigend pensioendébâcle, stagnerende lonen, “de islam die tot Duitsland moet behoren”, de dreigende islamisering, de vazallenstaat van zowel EU als VSA.
En de uittocht van de miljardairs. Niet alleen uit Duitsland. Slechts Frankrijk doet het beter met de exodus van 12.000 miljonairs in 2016. In 2015 “slechts” 10.000, in 2014 “amper” 6.000.

Een ramp voor de staatskas: niet alleen omdat ze hun belastinggeld mee emigreren, maar ook gaan er talrijke jobs verloren als zij hun bedrijf sluiten. Miljonairs vormen slechts 1% van de bevolking, betalen echter 25% van alle belastingen.

Merkels beschermelingen liggen er niet van wakker. Citaat van een Syrische ‘vluchteling’:
“Wij ‘vluchtelingen’, willen niet met jullie ‘woedende burgers’ in hetzelfde land leven. Jullie kunnen – en dat ik vind ik terecht – uit Duitsland vluchten, neem dan meteen Saxen mee en de AfD”

De redenen voor de emigratiedrang der bio-Duitsers worden in geen enkele statistiek vermeld. Bij persoonlijke gesprekken wordt duidelijk  Merkels migrantenhordes, migrantencriminaliteit, verkrachting, seksuele misdrijven, islamisering… dit alles zonder toestemming van de bevolking en daar bovenop de lafheid van de pers.

Ter illustratie een brief van een moeder (35) van twee kindjes in Milbertshofen die in de Münchener tz gepubliceerd werd. Zij werd bij een ‘vrouwenontbijt’ uitgenodigd en nam salami en ham mee. Aanwezig in de ronde: een zestal moeders met hoofddoek. De sociaal-pedagogische leidster – zonder hoofddoek – van de groep meende dat zij – de mevrouw uit Milbertshofen met de salami en ham – zich moeilijk hier zou kunnen integreren…
De mevrouw schreef nadien aan de SPD-burgemeester, Dieter Reiter, van München een afscheidsbrief: “Wij wonen hier echt heel aangenaam met veel plaats en een tuin in het groen… Wij zullen alles achter ons laten… Ik ben Duitse, spreek Duits, en moest mij bij dit vrouwenontbijt ‘integreren’. De sociaal-pedagogische leidster verlangde geen Duitskennis, de Turks-Arabische vrouwen spraken geen Duits… Mannen en vrouwen moesten zelfs apart ontbijten. “

Op de vlucht

Gatestone Institute: Deutsche verlassen Deutschland “in Scharen”

Op de vlucht wegens de ‘vluchtelingen’

Business Insider

Stern: Millionäre geheen: die Nerze verlassen das sinkende Schiff

Focus