En zo is het vandaag.Ze – de Zwarte Piet-haters – hielden een – onaangekondigde – demonstratie op de markt van het vissersdorp, en daar zat het vissersdorp niet op te wachten. Met vuurwerk, eieren en oliebollen (lol) werd de groep ongewenste demonstranten het dorp uit gejaagd. De politie bewaarde de rust, maar greep niet echt in.
Tijdens een bezoek aan Oostenrijk had Poetin een gesprek met Oostenrijkse zakenlui… kijk en luister zelf naar de voor de hand liggende oplossing van het probleemland Oekraïne. Immers: tijdens het Habsburger Keizerrijk behoorde een deel van Oekraïne tot Oostenrijk!
Vandaag is het de eerste dag van de maand december die in onze gewesten meestal de Winter-, Donker- of Sneeuwmaand werd genoemd.
De benaming December verwijst naar het Latijnse woord voor ‘tien’, decem. December was oorspronkelijk namelijk de tiende maand van het jaar, omdat tot 153 v. Chr. het Romeinse kalenderjaar op 1 maart begon. Een maand die in het teken van de winterwende – in gekerstende vorm Kerstmis en Oud & Nieuw – staat.
Al duizenden jaren wordt de winterwende in vele culturen op het noordelijk halfrond als feest gevierd, omdat dit solstitium het moment bepaalt waarop het licht na een periode van duisternis en verwijdering, als het ware rechtsomkeert maakt en de dagen weer gaandeweg beginnen te lengen. Daarom ging het feest rond de winterwende veelal gepaard met het maken van veel licht en vuur. Soms werd een brandend wiel of rad gebruikt, dat de zon symboliseerde.
Dit lichtfeest stond onder meer bekend als het joelfeest. De Joeltijd of de tijd van de twaalf gewijde maar donkere nachten, Nachten die langer zijn dan alle andere in het jaar. Dagen waarbij de zon met zichtbare moeite net boven de einder uit kruipt…. Niet voor niets worden de twaalf donkerste nachten de ruwe nachten genoemd. Want de chaos ligt in het duister op de loer. De zinnen worden begoocheld, tovenarij en spokerij hangen dreigend in de lucht.
Het zijn de nachten waarin de doden rondgaan, ‘De Wilde Jacht’ die resoluut aan de zijde van de levenden tegen de krachten van de chaos ten strijde trekt. De Goden, de voorouders en de levenden, de gehele gemeenschap dus, werken op dit scharniermoment van het jaar samen. Waar de rumoerige troep de aarde raakte werd de grond vruchtbaar en dat was goed voor de oogst van het nieuwe jaar.
Daarom werd het Joelfeest intens gevierd. Offer en feestmaal, schieten, hoornblazen, klokluiden, joelen, uitroken, fakkelen en branden van vuren. Alles moet op alles gezet worden, zodat de kruier het joelrad – de voorloper van de gekerstende adventkrans – weer in beweging zette en de zon zou herrijzen.. Of hoe uit het duister het leven opnieuw wordt geboren…
Zoals elke eerste dag van de maand breng ik een paar, van generatie op generatie overgeleverde weerspreuken, getuigen van oude wijsheden:
December zacht en dikwijls regen, geeft weinig hoop op rijke zegen. December mist, goud in de kist. Decemberwind uit het oost, brengt de zieken weinig troost. Kerstmis donker, wordt de boer een jonker. Als de zon met Kerstmis schijnt op de toren, dan is het vlas verloren. Als met Kerstmis de muggen zwermen, moet ge met Pasen uw gat wermen. December koud en wel besneeuwd, zo maakt maar grote schuren gereed. Als Sinte Barbara wil, staat de vriezeman stil. Donder in de decembermaand, belooft veel wind in ‘t jaar aanstaand. December koel en nat, ledigt gans het korenvat. Zoveel ijzelbochten in de winter, zoveel koren in de oogst.
Met dank geleend bij Jan Huijbrechts, die ons steeds blijft verbazen met zijn bodemloze inspiratie en wijze kennis.
De Gasser Gitschn zijn twee lieflijke jonge dames uit het prachtige Süd-Tirol: Marion en Anna Katharina. Zij hebben het zingen, thuis in het ouderlijk gezin, met de paplepel mee gekregen, namen deel aan verschillende zang- en volksmuziekwedstrijden en -optredens. Hun motto: “Wenn des Singen net war, war die Welt woll laar”. Vrij vertaald: zonder gezang zou de wereld wel heel leeg zijn..
Een grote twaalfpuntige ster werd gisterochtend geïnstalleerd om de toren van de H. Maagd van de Sagrada Familia in Barcelona te bekronen. De toren, met een totale hoogte van 127 m, kreeg zijn afwerking in de vorm van een twaalfpuntige ster die overdag de zonnestralen weerkaatst en ‘s nachts verlicht zal worden met schijnwerpers. De ster heeft 1,5 miljoen euro gekost, heeft een diameter van 7,5 meter, weegt 5,5 ton. Als de kerk – eindelijk! – klaar is, zal de Sagrada Familia 18 torens hebben. Deze, gewijd aan de Maagd Maria, zal de op een na hoogste zijn, alleen overtroffen door die van Jezus Christus, die zal worden bekroond door een kruis en uiteindelijk een hoogte van 172 m zal bereiken.
Speed, bonnie boat, like a bird on the wing, Onward! the sailors cry; Carry the lad that’s born to be King Over the sea to Skye.
Loud the winds howl, loud the waves roar, Thunderclouds rend the air; Baffled, our foes stand by the shore, Follow they will not dare.
Though the waves leap, soft shall ye sleep, Ocean’s a royal bed. Rocked in the deep, Flora will keep Watch by your weary head.
Many’s the lad fought on that day, Well the Claymore could wield, When the night came, silently lay Dead on Culloden’s field.
Burned are their homes, exile and death Scatter the loyal men; Yet ere the sword cool in the sheath Charlie will come again.
The Skye Boat Song is een Schots volksliedje dat als wals kan worden gespeeld. Het herinnert aan de ontsnapping van prins Charles Edward Stuart(Bonnie Prince Charlie) van South Uist naar het Isle of Skye na zijn nederlaag bij de Slag bij Culloden in 1746. De tekst werd geschreven door Sir Harold Boulton, 2de Baronet, op een melodie die in de jaren 1870 werd verzameld door Anne Campbelle MacLeod (1855-1921).
Het lied vertelt hoe Bonnie Prince Charlie na de nederlaag van de jakobietenopstand in 1745 weet te ontsnappen. Met de hulp van Flora MacDonald slaagt hij erin om, vermomd als dienstmeisje, in een kleine boot weg te geraken. Het lied is een traditionele uiting van jacobitisme en het verhaal werd gevormd tot een Schotse legende.
Er werden veel covers van het lied gemaakt. De versie van Roger Whittaker en Des O’Connor haalde in 1986 elf weken de Britse UK Singles Chart. Een van de meest recente is die voor de televisieserie Outlander uit 2014. (Bron: Wikipedia)
Kerstmis is in Duitstalige landen hét hoogtepunt van het jaar. Heiligabend, Bescherung, Weihnachten… het heeft iets magisch. Of beter: het hád iets magisch tot een virus er een eind aan maakte. “Bescherung” is niet langer synoniem voor verwachtingsvolle kinderogen op Kerstavond, geschenkenverdeling, lekker eten, drinken en gezellig samenzijn. Intussen is het spreekwoord: “Da haben wir die Bescherung!” eerder toepasselijk en dat heeft niets te maken met het openen van pakjes. Integendeel.
Beelden uit 1970:
https://youtu.be/HNZz0YHkcNY
Anno 2021:
“Als kerstmarkten door politie-eenheden afgegrendeld worden, toegangscontroles strenger dan op de luchthaven zijn, “verantwoordingsbewuste” gevaccineerden en “criminele” niet-gevaccineerden afgescheiden worden en aan elk kraampje een “vaccinatiestempel” voor de volgzame burger of het geliefde hebbeding, een herkenningsarmbandje (zoals op een festival) uitgereikt wordt, dan weet men, ja, dan weet men, kerst’mis’ is in aantocht in het bonte coronaland.”
