Kerstmis is in Duitstalige landen hét hoogtepunt van het jaar. Heiligabend, Bescherung, Weihnachten… het heeft iets magisch. Of beter: het hád iets magisch tot een virus er een eind aan maakte. “Bescherung” is niet langer synoniem voor verwachtingsvolle kinderogen op Kerstavond, geschenkenverdeling, lekker eten, drinken en gezellig samenzijn. Intussen is het spreekwoord: “Da haben wir die Bescherung!” eerder toepasselijk en dat heeft niets te maken met het openen van pakjes. Integendeel.
Beelden uit 1970:
Anno 2021:
“Als kerstmarkten door politie-eenheden afgegrendeld worden, toegangscontroles strenger dan op de luchthaven zijn, “verantwoordingsbewuste” gevaccineerden en “criminele” niet-gevaccineerden afgescheiden worden en aan elk kraampje een “vaccinatiestempel” voor de volgzame burger of het geliefde hebbeding, een herkenningsarmbandje (zoals op een festival) uitgereikt wordt, dan weet men, ja, dan weet men, kerst’mis’ is in aantocht in het bonte coronaland.”
