Categorie archieven: militair

Quo vadis, Syria?

Geplaatst op door

Syrië lijkt wel uit de redactiekamers der media verdwenen te zijn. De armoe neemt dag na dag toe. Elektriciteits- en bijgevolg waterbevoorrading (buiten werking gestelde pompen) is één der bekommernissen van de bevolking en de regering. De VSA gaan verder op de ingeslagen weg: het stelen van de natuurlijke rijkdom – de olie – en van de oogsten. Een zoveelste inval van Turkije is nakend: of Rusland / de VSA hen nog kan op andere gedachten brengen, is twijfelachtig. Turkije heeft nood aan “Lebensraum” voor de Syrische vluchtelingen en dat ze tegelijkertijd de gehate Koerden verder naar het zuiden drijven is dan mooi meegenomen. Bovendien hoopt Erdogan zijn populariteit terug te kunnen doen stijgen als hij erin slaagt de lastpakken – de Syrische vluchtelingen – terug over de grens te doen verhuizen.

Beelden die u hier nergens bij de poco media zal zien:

Een oproep voor donaties om scoutsuniformen voor christelijke kinderen te kunnen aanschaffen:

Kirche in Not ondersteunt christelijke gezinnen bij hun dagelijks levensonderhoud. Een gevlucht gezin dat alles verloren had:

Fondsenwervingsactie van L’Oeuvre d’Orient in Armentières (Fr) ten bate van onderwijskosten van 200 leerlingen in Syrië. Mgr. Joseph Tobji (Aleppo) legt uit: “een staatsambtenaar verdient 100.000 Syrische £ per maand, m.a.w. 20 à 21 euro per maand. De schooluitgaven bedragen ca. 1,5 à 1,8 miljoen per maand.”

Tentoonstelling en verkoop van hebbedingetjes gemaakt door psychisch gehandicapten om geld in het laatje te brengen:

In het door de VSA bezet gebied ten oosten van de Eufraat, is kinderarbeid geen uitzondering. U ziet hen hier aan het werk in primitieve, levensgevaarlijke “doe-het-zelf” raffinaderijen. Op 14’50 van de tijdlijn verneemt u dat “in ruil voor militaire bescherming het SDF (Koerden) het uitbatingsrecht voor een groot gedeelte van de Syrische olie overdroegen aan de VSA” . De VSA beschermen inderdaad de olievelden en de tankwagenkolonnes die de gestolen olie vervoeren naar een illegale grensovergang met Irak.

…Abou Juwan, directeur van de energiesector, stelt:

“We hebben een contract over de oliewinning, de export en de raffinaderij. De Amerikanen hebben ons een officiële raffinaderij beloofd, geen tweedehandse. Die had via Iraaks Koerdistan moeten komen… daar wachten we nog op. Dan zouden we de “doe-het-zelf” raffinaderijen niet meer nodig hebben. Tot dan moeten we ons behelpen. We hebben de keuze: ziekte of de dood. We hebben voor ziek zijn gekozen. We weten hoe schadelijk die is en hoe milieuschadelijk. We hebben echter geen andere oplossing. De internationale standaard wordt niet nageleefd, noch de veiligheidsmaatregelen. Het is gewoon onze realiteit. Zo slaan we ons erdoor. We hebben enorm veel slachtoffers, ook vrouwen en kinderen…”

China klaagt de illegale bezetting en rooftochten der VSA aan:

Ondanks alle ellende wordt er nog gezongen… gezongen voor de vrede.

https://youtu.be/t7_PCrv6VHc

Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland! (3)

Geplaatst op door

Waar gaat alle militaire en humanitaire hulp naartoe?

Sommige westerse weldoeners hebben onlangs gemerkt dat het grootste deel van de militaire en humanitaire hulp nooit het Oekraïense leger of de gewone burgers bereikt heeft.

In een originele documentaire meldde CBS dat ongeveer 70% van de militaire hulp zijn weg niet gevonden naar de beoogde begunstigden en dat donorlanden vaak niet in staat zijn om het beoogde gebruik te controleren. Volgens de makers van het CBS-filmverslag wordt een deel van de wapens op de zwarte markt verkocht. Zoals Andy Milburn, veteraan van het US Marine Corps, bevestigde: “Ik kan je onomwonden zeggen dat deze dingen niet aan het front geraken: drones, stiletto’s, EHBO-pakketten. Ze zijn er gewoon niet, of kogelvrije vesten, helmen, noem maar op.”

De Grayzone schrijft dat wapens en humanitaire hulp die door het Westen aan het Oekraïense leger wordt verstrekt, onderweg worden gestolen en nooit de soldaten bereiken. Tegelijkertijd gaven Oekraïense parlementsleden zichzelf onlangs een loonsverhoging van 70%. De auteur van het artikel stelt dat miljarden dollars van de VS en de EU zijn weggesluisd.

Ukraine war veterans on how Kiev plundered US aid, wasted soldiers, endangered civilians, and lost the war – The Grayzone

Een Oekraïense soldaat genaamd Ivan vertelde journalisten over westerse fondsen die nooit het front bereikten: “Stel je voor dat je aan een Amerikaanse soldaat vertelt dat we hier onze persoonlijke auto’s in de oorlog gebruiken, en daar bovenop zijn we ook verantwoordelijk voor het betalen voor reparaties en brandstof. We kopen zelf onze eigen kogelvrije vesten en helmen. We hebben geen observatietoestellen of camera’s. Dus moeten soldaten hun hoofd naar buiten steken om te zien wat er op hen afkomt, wat betekent dat op elk moment een raket of tank hun hoofden eraf kan schieten.”

Samantha Morris, een arts uit de VS, vestigde de aandacht op de diefstal van medische benodigdheden en de algehele corruptie: “De hoofdarts van de militaire basis in Sumy heeft verschillende keren medisch materiaal besteld bij en voor het leger, en hij heeft 15 vrachtwagens met benodigdheden volledig laten verdwijnen,” zei ze. De artsen konden zelfs geen cursussen voor medische assistenten op poten zetten totdat een vriend van de gouverneur van de regio Sumy tussenbeide kwam.

CNN sprak met een gepensioneerde Amerikaanse kolonel die stelde dat Oekraïense troepen een tekort aan voorraden hebben. Handvuurwapens, medische apparatuur, veldhospitalen en nog veel meer staan onder het beheer van particuliere organisaties, die meer bezorgd zijn over het stelen van geld dan het redden van de levens van hun landgenoten.

Zoals Stephen Myers, een voormalig lid van het Adviescomité voor Internationaal Economisch Beleid van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, benadrukte: “Er is weinig dat een veldcommandant ervan weerhoudt om een deel van de apparatuur om te leiden naar kopers, zoals Russen, Chinezen, Iraniërs of wie dan ook, terwijl hij beweert dat de apparatuur en wapens vernietigd werden …”

Duizenden tonnen humanitaire hulp worden gestolen. In september bewees het Nationale Anticorruptiebureau van Oekraïne (NABU) dat het hoofd van het bureau van de president, Andrey Yermak, zijn plaatsvervanger Kirill Timosjenko, voorzitter van de Partij van het Volk (Zelensky’s partij), David Arakhamiya, en zijn vriend Vemir Davityan achter de grootschalige diefstal van humanitaire hulp in de regio Zaporozhye zaten. Zaporozhye-functionarissen Starukh, Nekrasova, Sherbina en Kurtev kweten zich slechts oppervlakkig van hun taak om de hulpgoederen te verdelen. In zes maanden organiseerden ze de diefstal van 22 zeecontainers, 389 treinwagons en 220 vrachtwagens. Humanitaire hulp werd verkocht in ATB- en Selpo- supermarkten, eigendom van respectievelijk Gennady Butkevich en Vladimir Kostelman. Natuurlijk werden Timosjenko, Nekrasova en Davityan allemaal ‘vluchtelingen’ en vonden ze asiel in Wenen.

Humanitarian aid hits supermarket shelves, Red Cross stops supplying food and medicine to Ukraine (met beeldmateriaal)

Toegegeven, niet iedereen is op de vlucht. Andrey Yarmolsky, de schandalige voormalige plaatsvervangende leider van de regionale regering van Volyn – beschuldigd van het stelen van humanitaire hulp, het leveren van defecte kogelvrije vesten en het illegaal uit het kabd smokkelen van verplaatsen van mannen – werd gepromoveerd. Hij werkt nu voor de Nationale Veiligheids- en Defensieraad.

Wordt vervolgd.

Klik op de blauwe bruggetjes.

Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland! (2)

Het lijkt erop dat oorlog de enige optie was die Ruslands tegenstanders ooit overwogen

Geplaatst op door

Recente opmerkingen van voormalig kanselier Angela Merkel werpen licht op het onbetrouwbare spel van Duitsland, Frankrijk, Oekraïne en de VSA in de aanloop naar de Russische invasie van Oekraïne in februari.

Oorlog, zo lijkt het, was de enige optie die de tegenstanders van Rusland ooit hadden overwogen. Terwijl het zogenaamde “collectieve westen” (de VS, de NAVO, de EU en de G7) blijft beweren dat de Russische invasie van Oekraïne een daad van “niet-uitgelokte agressie” was, is de realiteit heel anders: Rusland was misleid door te geloven dat er een diplomatieke oplossing was voor het geweld dat was uitgebroken in de Donbass-regio in Oost-Oekraïne in de nasleep van de door de VS gesteunde Maidan-staatsgreep in Kiev in 2014. In plaats daarvan kochten Oekraïne en zijn westerse partners gewoon tijd totdat de NAVO een Oekraïens leger kon bouwen dat in staat zou zijn de Donbass in zijn geheel te veroveren en Rusland van de Krim te verdrijven.

In een interview vorige week met Der Spiegel zinspeelde Merkel op het compromis van München uit 1938. Ze vergeleek de keuzes die de voormalige Britse premier Neville Chamberlain moest maken met betrekking tot nazi-Duitsland met haar beslissing om zich te verzetten tegen het Oekraïense lidmaatschap van de NAVO, toen de kwestie ter sprake kwam op de NAVO-top van 2008 in Boekarest. Door het NAVO-lidmaatschap uit te stellen, en later door aan te dringen op de akkoorden van Minsk, geloofde Merkel dat ze Oekraïne tijd kocht zodat het een Russische aanval beter kon weerstaan, net zoals Chamberlain dacht dat hij het VK en Frankrijk tijd kocht om hun krachten te bundelen tegen Hitlers Duitsland

De conclusie van deze terugblik is verbluffend. Vergeet even het feit dat Merkel de dreiging van het naziregime van Hitler vergeleek met die van het Rusland van Vladimir Poetin, en focus in plaats daarvan op het feit dat Merkel wist dat het uitnodigen van Oekraïne tot de NAVO een Russische militaire reactie zou uitlokken. In plaats van deze mogelijkheid helemaal af te wijzen, voerde Merkel in plaats daarvan een beleid om Oekraïne in staat te stellen een dergelijke aanval te weerstaan.

Oorlog, zo lijkt het, was de enige optie die de tegenstanders van Rusland ooit hadden overwogen. Zaai de wind, oogst de wervelwind.

Bij nader inzien was Merkel niet verkeerd om München 1938 te citeren als een antecedent voor de situatie in Oekraïne vandaag. Het enige verschil is dat dit geen geval was van nobele Duitsers die de brutale Russen wilden afhouden, maar eerder dubbelzinnige Duitsers (en andere westerlingen) die goedgelovige Russen wilden bedriegen.

Dit zal niet goed eindigen voor Duitsland, Oekraïne, of een van degenen die zichzelf hebben gehuld met de mantel van diplomatie, terwijl ze het zwaard achter hun rug verbergen.

Auteur: SCOTT RITTER: Merkel Reveals West’s Duplicity (consortiumnews.com)

Scott Ritter is een voormalig Amerikaanse Marine Corps Intelligence Officer, was actief in de Sovjet-Unie met als opdracht toe te zien op uitvoering van de wapenbeheersingsverdragen, in de Perzische Golf tijdens operatie Desert Storm en in Irak bij de ontwapening van de WMD (weapons mass destruction). Zijn meest recente boek is ontwapening in de tijd van Perestroika, gepubliceerd door Clarity Press.

In onderstaande video ziet u als inleiding van een gesprek met Scott Ritter, John Mearsheimer, die in 2015 reeds de politieke inmenging van het westen aankaartte, m.n. de beïnvloeding van Oekraïne om geen onderhandelingen en akkoord te sluiten met Rusland. Hij waarschuwde dat Oekraïne tot schroot zou geschoten worden en dat het westen dit aanmoedigde. Hij pleitte dan ook voor een neutraal Oekraïne…

Hoewel er traag en duidelijk gesproken wordt, kan u de ondertiteling, eventuele vertaling en geschreven tekst activeren via de icoontjes onderaan. In elk geval hoort u een ander geluid dan dat wat politici en media dagelijks uitkramen en uw goedgelovigheid tarten.

Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland! (2)

Geplaatst op door

Zoals u in de eerste bijdrage (zie onderaan) van het gelijknamige artikel kon vernemen, verlieten volks’vertegenwoordigers’ en zakenlieden van “pro-Russische” parlementaire fracties Oekraïne tijdens de oorlog. Zij waren niet de enigen; ook talrijke actieve aanhangers van de huidige Zelensky-regering gaven er de voorkeur aan het vaderland vanuit het buitenland te verdedigen.

Het Wenen Bataljon

Ukrainska Pravda slaagde erin om Andrey Kholodov, een parlementslid van Vladimir Zelensky’s ‘Dienaar van het Volk’-partij, tot een gesprek te verleiden vanuit zijn huidige residentie in Wenen.

“Hier, in Wenen, rijden er nu zo veel Oekraïense wagens rond dat je soms denkt in Kiev te zijn. En het zijn bijna nooit goedkope auto’s, maar wel veel dure auto’s.” stelt de reporter, “En, in tegenstelling tot in Monaco, waar iedereen rijk is en er weinig aandacht aan elkaar besteed wordt, hier merk je dat de Oostenrijkers, de plaatselijke bevolking, een reactie tonen op de dure luxe auto’s. Je ziet dat ze verrast zijn omdat 1) het vluchtelingen zijn en 2) omdat er zo veel rijke vluchtelingen uit een arm land als Oekraïne komen.”

Ondertiteling, vertaling en geschreven tekst via icoontjes onderaan.

De Oostenrijkse hoofdstad werd ook gekozen door de nationalist Nikita Poturaev en Sergey Melnichuk, een voormalige leider van het Aidar-bataljon dat bekend staat om oorlogsmisdaden zoals aangeklaagd door Amnesty International.

Ook het voormalige hoofd van het Constitutionele Hof van Oekraïne, de 59-jarige Alexander Tupitsky, en de 45-jarige ex-procureur-generaal van Oekraïne, Ruslan Ryaboshapka gaven de voorkeur aan een supportersrol bij de verdediging van het vaderland vanuit buitenlandse ‘loopgraven’.

Leden van het Oekraïense parlement zien zelfs in oorlogstijd de hoogdringendheid niet in om levensbelangrijke wetten voor het land te stemmen. Volgens het Telegram-kanaal Volyn News waren op 11 maart meer dan 20 parlementsleden om niet nader toegelichte redenen naar het buitenland verhuisd. Hun bestemmingen kunnen verschillen: Groot-Brittannië, Polen, Qatar, Spanje, Frankrijk, Oostenrijk, Roemenië, Hongarije, VAE, Moldavië, Israël, enz. In maart startte het openbaar ministerie van Oekraïne een onderzoek naar het reilen en zeilen van zes volksvertegenwoordigers die naar het buitenland trokken en er bleven.

Blijkbaar kunnen oorlog noch strafmaatregelen hen verleiden terug aan het werk te gaan. Slechts 99 van de 450 afgevaardigden woonden de zitting van het Parlement op 20 juli bij. Vermoedelijk waren ze er niet helemaal met hun gedachten bij, afgeleid door de zomer, de Azurenkust, de Malediven en het spelevaren… Het verdedigen van Oekraïne? Laat dat maar over aan de buitenlandse vrijwilligers, zeggen ze.

Klik op de blauwe bruggetjes.

Wordt vervolgd.

Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland!

Bye, bye Kiev. Hello Luilekkerland!

Geplaatst op door

Sinds het begin van het militaire offensief van Rusland in Oekraïne hebben de VS, de EU en hun bondgenoten Kiev $ 126 miljard aan hulp verstrekt, een cijfer dat bijna gelijk is aan het volledige bnp van het land. Bovendien hebben miljoenen Oekraïners hun toevlucht gevonden in de EU, waar ze huisvesting, voedsel, werkvergunningen en emotionele steun kregen. De omvang is enorm, zelfs naar westerse maatstaven. Gezien het feit dat de EU-landen Oekraïne hebben gefinancierd terwijl ze zelf te maken hebben met een eigen economische en energiecrisis, is de hulp misschien vooral daarom des te opmerkelijker.

Kiev baseert zijn eindeloze verzoeken, of eerder eisen, voor financiële steun op de ineenstorting van zijn economie, als gevolg van de oorlog, en zijn noodzaak om “weerstand te bieden aan de Russische agressie”. Maar bereikt de hulp de beoogde bestemming?

Het Monaco Bataljon

Terwijl Oekraïne een algemene mobilisatie uitriep voor alle mannen onder de 60, verhuisden talrijke voormalige en huidige hooggeplaatste functionarissen, politici, zakenlieden en oligarchen naar veiliger oorden in het buitenland – meestal naar EU-landen.

De massale vlucht van Oekraïense elites gebeurde zelfs al voordat het gewapende conflict begon. Op 14 februari 2022 werden 37 afgevaardigden van de Oekraïense parlementaire fractie (Dienaar van het Volk), de partij van president Zelensky, plotseling vermist. Indien het de volgende dag niet verboden werd voor parlementsleden het land te verlaten, zouden anderen zeker ook aangestoken zijn geweest door de reismicrobe. Voormalige hoge ambtenaren en oligarchen genoten echter meer bewegingsvrijheid. Volgens de Italiaanse krant La Repubblica stegen op 14 februari ook 20 zakenjets (privé of gecharterde vliegtuigen) op vanaf de luchthaven Boryspol in Kiev.

Met vooraan in de rij ‘s lands tycoons. Ondernemer en parlementslid Vadim Novinsky, zakenlieden Vasily Khmelnitsky en Vadim Stolar, Vadim Nesterenko en Andrey Stavnitzer verlieten allemaal het land met chartervluchten.

Miljonair-politicus Igor Abramovich boekte een privévlucht naar Oostenrijk voor 50 personen – familieleden, zakenpartners en partijgenoten vlogen met hem mee. Oligarchen vlogen van Kiev naar Nice, München, Wenen, Cyprus en andere EU-bestemmingen. Een andere groep zakenlieden steeg op vanuit Odessa met privévliegtuigen. De eigenaar van Vostok Bank vloog naar Israël, terwijl het hoofd van de Transship-groep Limassol (Cyprus) als bestemming koos. Een ex-gouverneur van de regio Odessa, Vladimir Nemirovsky van Stalkanat, verliet ook het land.

De krant Ukrainska Pravda maakte in de zomer en vroege herfst 2022 verschillende documentaires over dienstplichtige Oekraïense miljardairs en hogere ambtenaren tijdens hun “vakantie” aan de Azurenkust. Een film met de ironische titel “The Monaco Batallion” toont Oekraïense oligarchen die rusten in hun villa’s, herenhuizen en op jachten. In het eerste deel ziet u zakenman Konstantin Zhevago, die op de “gezocht”-lijst staat van Interpol voor de verduistering van 113 miljoen dollar, zich van geen kwaad bewust, ontspannen op zijn privéjacht ter waarde van 70 miljoen dollar. Met de Azurenkustlijn als decoratie, ziet u Zhevago’s familie die van boord gaat. Kharkov-ondernemer Alexander Yaroslavsky, die beloofde zijn yacht te verkopen en het geld over te maken voor de heropbouw van Charkov, ziet u langszij varen.

Ukrainska Pravda-journalisten kregen in Frankrijk ook een glimp te zien van de gebroeders Surkis, die momenteel appartementen huren voor de luttele som van € 2 miljoen per jaar. Ondertussen werd een Bentley van 300.000 dollar van de Oekraïense zakenman Vadim Ermolaev opgemerkt in de buurt van het casino in Monaco. Eduard Kohan, de mede-oprichter van Euroenergotrade, werd gezien in een van de chique hotels van Monte Carlo.

Een hele kolonie Oekraïense oligarchen heeft blijkbaar zijn intrek genomen in de Franse elitegemeente Cap-Ferrat. Landontwikkelaar Vadim Solar, oligarchen Dmitry Firtash, Vitaly Khomutynnik en Sergey Lovochkin behoren tot degenen die midden in de oorlog een luizenleventje leiden. De villa Cap-Ferrat, ooit eigendom van koning Leopold II van België, werd gekocht door de rijkste Oekraïense oligarch Rinat Akhmetov. Zijn buren zijn Alexander Davtyan, voorzitter-ceo van de investeringsgroep DAD LLC, en Vladislav Gelzin, een voormalige afgevaardigde van de regionale raad van Donetsk.

Wordt vervolgd.

P.S. Het YT-kanaal Ukrainska Pravda vermeldt over zichzelf:

Oekraïense waarheid (Ukrainska Pravda)  is een onafhankelijke online publicatie over sociaal-politieke en economische gebeurtenissen in Oekraïne. Politicologen, economen, schrijvers, culturele figuren, bekende journalisten zijn vaste auteurs van artikelen in de Oekraïense Pravda. Sinds de oprichting in 2000 heeft de site verbluffend stabiele bezoekersaantallen bereikt - honderden miljoenen lezers per jaar.Elke dag bezoeken meer dan drie miljoen unieke lezers de site van de Oekraïense Waarheid en worden er tot wel 5 miljoen pagina's bekeken.

Mocht het Russisch-gezind of van Russische makelij zijn, dan zou u het niet kunnen raadplegen, vermits het dan door YT zou gecensureerd geworden zijn, zoals RT en andere Russische zenders en nieuws- en opiniekanalen.

Utrechts ‘verlossing’

Geplaatst op door

We blikken terug naar 28 november 1813, toen Utrecht bevrijd werd door Russische troepen – de eersten die Utrecht bereikten waren Kozakken.

Geïnteresseerd? Onderstaand artikel, met illustraties, kunnen wij ten zeerste aanbevelen:

Kozakkendag in Utrecht

100 jaar lang vierde Utrecht haar vrijheid op 28 november. Op die dag in 1813 werd Utrecht namelijk bevrijd, van de Fransen, en door de Russen!

Eerder al, op 18 en 19 oktober leed Napoleon een verpletterende nederlaag bij Leipzig. Dat was het begin van het einde voor de keizer. Hij werd achtervolgd door Russische en Pruisische troepen. Op 28 november 1813 kwam er een einde aan de Franse overheersing van stad Utrecht sinds 1795. In alle vroegte maakten de Franse troepen de aftocht door de Tolsteegpoort. De Fransen namen gijzelaars mee naar Parijs die na enkele maanden werden vrijgelaten. Enkele uren later na de aftocht van de Fransen arriveerden drie Kozakken van het Russische leger als eersten bij de stad. Meer…

Quo vadis, Syria?

Geplaatst op door

Sinds jaren klaagt de Syrische regering herhaaldelijk op verschillende internationale fora, o.a. in de VN-Veiligheidsraad, de Amerikaanse bezetting van Syrisch grondgebied aan – een duidelijke inbreuk van internationale wetgeving. Het gaat om de regio met daarin de Amerikaanse basis al-Tanf bij de Jordaanse grens en niet minder dan 1/3 van het Syrische grondgebied ten oosten van de Eufraat. In al-Tanf worden “rebellen” opgeleid en bevindt zich een groot vluchtelingenkamp waarin de “rebellen” de scepter zwaaien. Ten oosten van de Eufraat bevinden zich de belangrijkste olie-en gasvelden van Syrië… U zal zich Trumps triomfantelijke uithaal herinneren: “I took the oil!”

Inderdaad, de exceptionele VSA stelen olie uit het arme Syrië en vervoeren deze met tankwagens via een illegale grensovergang naar Irak. We hebben herhaaldelijk hierover bericht met beeldmateriaal. De VSA maken er trouwens geen geheim van. Het recht van de sterkste, nietwaar…

Als de poco media verontwaardigd toeteren dat de Krim bezet is door Rusland, dan “vergeten” ze erbij te vermelden dat de VSA een gedeelte van Syrië bezetten. De Krim is historisch Russisch gebied, bevolkt door etnische Russen en een kleine minderheid Tataren. Oost-Syrië en al-Tanf daarentegen hebben bij ons weten nooit een Amerikaanse ster in de Stars& Stripes gehad. Turkije heeft niet alleen Noord-Cyprus bezet maar ook de noordelijke grensstreek van Syrië en ze steunen in de provincie Idlib het verzameld zootje ongeregeld van terroristen die verdreven werden uit het regeringsgebied. Israël bezet sinds jàààren de Syrische Golanhoogte en daar ligt ook geen mens van wakker. Twee maten, twee gewichten.

We besteedden in een vorig artikel aandacht aan de Amerikaanse legerbases die verspreid over heel de aardbol de hegemonie van de VSA moeten uitdragen en verzekeren. Ook in Syrië.

Momenteel zijn er een indrukwekkend aantal – 28 – Amerikaanse bases op Syrisch grondgebied. Zij werden allemaal zonder toestemming van de Syrische regering opgericht en dienen om militaire steun te verlenen bij de olieroof.

Er zijn er dus nu 28: m.n. 17 in de provincie Hasakah, 9 in de provincie Deir Ezzor en 2 in de provincie Homs. Nu komt er eentje bij dichtbij de al-Raqqa brug over de Eufraat in Deir Ezzor. In het oosten van Deir Ezzor bevinden zich de strategisch belangrijkste militaire bases, nl. dichtbij de belangrijkste oliebron al-Omar en het Conoco gas-uitbatingsveld.

Het Brits éénmans observatiepunt ‘Syrian Observatory for Human Rights’ (SOHR) publiceerde recent foto’s van de bouw der nieuwe basis in het dorp Naqara, 3 km van Qamishli in de NO provincie Hasakah. De VSA versterken hun aanwezigheid in Syrië.

De illegale Amerikaanse bases in Syrië vormen een cordon rond de olie- en gasbronnen ten oosten van de Eufraat, die de meerderheid der Syrische minerale grondstoffen leveren. De olie en gas zijn broodnodig in Syrië, voor de Syrische bevolking, voor de verwarming en energieopwekking. De VSA verhinderen de facto de heropbouw van het land.

We haalden ook de Turkse bezetting aan, zgz. om de veiligheid van Turkije te verzekeren tegen Koerdische aanvallen. Toen we vernamen dat de bomaanval in Istanboel op 13.11.22 toegeschreven werd aan een Syrische vrouw, die handelde in opdracht van de PKK, lag het vervolg van de gebeurtenissen voor de hand. De Turkse belofte twee dagen later dat ze – na de militaire aanvallen in Irak, zouden actie ondernemen in Noord-Syrië kwam niet als een verrassing. Hoewel de PKK en het SDF elke betrokkenheid ontkenden, werd op 20 november de Turkse luchtmacht ingezet boven Koerdische doelwitten in Irak en Syrië.

U zal zich misschien niet meer herinneren dat toen de VSA hun terugtocht aankondigden (die uiteindelijk slechts een verplaatsing naar de olie- en gasbronnen zou worden), Erdogan onmiddellijk in het gat sprong (begin 2020) met zijn invasie van de Syrisch-Turkse grensstreek. De Koerden moesten verdreven worden om plaats te maken voor zijn geliefde “rebellen”. Erdogan is een koorddanser. NAVO-lid en Poetin-bondgenoot. Turkije en Rusland hebben geschillen en gemeenschappelijke belangen. Rusland bouwt in Turkije een grote kerncentrale en een gaskruispunt voor de transit van Russisch gas. Rusland laat Turkije in Syrië min of meer betijen zolang Rusland hierbij niet geschaad wordt.

De VSA en de NAVO zijn ‘not amused’ over de Turks-Russische verstandhouding. Als ze erin slagen een stok in het hoenderhok te gooien zullen ze het niet laten. De luchtaanval op de Koerden in Syrië is in zover problematisch dat een Koerdisch militair stutpunt ook door de Amerikanen gebruikt wordt. Noteer hoe de Spiegel nog altijd probeert een rad voor de ogen te draaien door het een “anti-IS-basis” te noemen. De VSA hebben nog slechts één missie: Syrië tot de hongerstaf veroordelen door hun grondstoffen te roven en oogsten te stelen of zelfs plat te branden.

De Russen zijn ‘not amused’ over de Turkse vrijpostigheid omdat ze hun bondgenoot en protégé Syrië liefst niet in een precairdere situatie zien belanden.

Woensdag kwamen de afgevaardigden van Rusland, Iran en Turkije in Astana bijeen om voor de zoveelste keer het probleem Syrië te bespreken. Rusland wil dat Turkije inbindt. De speciale gezant van de Russische president voor Syrië, Alexander Lawrentjew, liet bij het officiële Russische persagentschap TASS weten dat “een Russisch grondoffensief niet kan toegelaten worden.” Tegelijkertijd liet Erdogan optekenen dat de recente luchtaanvallen op Iraaks en Syrische grondgebied “slechts het begin” zijn en dat hij ernaar streefde de Syrische grenssteden van terroristen (lees Koerden) te “zuiveren”.

Met een serieuze schep galgenhumor stelden de protagonisten een gezamenlijke verklaring op dat er voor het conflict in Syrië geen militaire oplossing bestaat, dat ze de territoriale integriteit van Syrië ondersteunen, dat ze “alle pogingen om op het (Syrisch) grondgebied nieuwe realiteiten te scheppen” afwijzen en dat ze de activering van terreurgroepen veroordelen. Ze veroordeelden bovendien de Israëlische aanvallen op Syrisch grondgebied, inbegrepen de burgerdoelwitten, keurden de sancties tegen Syrië af en eisten dat de internationale gemeenschap Syrië zou helpen bij de heropbouw en steun te verlenen bij het vluchtelingenprobleem. Bovendien waren ze akkoord dat ze allemaal bezorgd waren over acties van separatisten. M.a.w. de Koerden.

Vandaag berichtte TASS dat het Turkse defensieministerie kort spel zal maken met terroristische dreigingen (Koerden) vanuit Noord-Syrië. En de herhaling dat de implementatie van alle voorgaande akkoorden i.v.m. Syrië gesteund wordt door de Turkse defensieminister.

Onderhuids wordt er gefluisterd dat de geruchten over een mogelijke ontmoeting Erdogan-Assad misschien toch niet zo gek zijn. En Rusland zou graag China bij de Astana-groep halen. Iran heeft geen bezwaar. Erdogan moet erover nadenken.

US expanding its military presence in Syria

Is de wereld veiliger door de honderden Amerikaanse militaire bases, verspreid over heel de wereld?

Geplaatst op door

Hoeveel militaire bases en steunpunten er zijn zullen we nooit weten. De officiële zijn geen geheim; de andere lijken niet te bestaan. Of fungeren onder een andere naam, zoals onderzoekscentra, medische ondersteuning, laboratoria, democratiserings-, raadgevingsbureaus…

World Beyond War deed een verdienstelijke poging om de zichtbare 867 VSA-militaire basis in beeld te brengen. Het gaat om bases buiten het grondgebied van de VSA; deze binnen de VSA werden niet meegerekend.

U kan inzoomen en informatie oproepen. U kan filterfuncties gebruiken om meer te weten te komen over het resp. land, regeringstype, openingsdatum, personeelsbezetting enz.

Deze visuele gegevensbank werd door World Beyond War verzameld en ontwikkeld om journalisten, activisten, onderzoekers en gewone stervelingen te helpen het probleem van de overmatige oorlogsvoorbereiding te kunnen begrijpen, een oorlogsvoorbereiding die zonder omkijken naar internationale pesterijen, inmenging, dreigingen, escalatie en ellende voert. Door het VSA-imperium extra muros zichtbaar te maken, hoopt World Beyond War inzicht te scheppen.

Hoe ontstonden ze? Sommige door oorlogssituaties, door het zich toe-eigenen van grondgebied als oorlogsbuit. Door afspraken met regeringen die dankzij de VSA-aanwezigheid aan de macht kunnen blijven. Door afspraken met zgn. “rebellen”, die als stoottroepen moeten dienen om ongeliefde “regimes” te kunnen afzetten. Door de aanwezigheid van lucratieve bronnen. Of gewoon door ordinaire machtswellust. Dikwijls hebben deze buitenlandse bases geleid tot bloedvergieten, tot verdrijving van volkeren, vernietiging van infrastructuur, oogsten e.d. Voorbeelden: Afghanistan, Irak, Jemen, Somalië, Libië, Syrië, Oekraïne…

Naar schatting kosten de buitenlandse militaire bases per jaar ergens iets tussen de 100 en 250 miljard dollar. De heropvoeding van de wereld naar VSA-stramien mag ten slotte iets kosten.

Neem eens een kijkje: USA’s Military Empire: A Visual Database – World BEYOND War

Dit thema hebben we in het verleden al eens behandeld; echter zonder de IT-mogelijkheden die vandaag geboden worden door World Beyond War:

Hoe groot is het “Great America”-rijk eigenlijk?
De heersers der wereld

“… De VS beheert 90-95% van het totaal aantal militaire basissen en posten in de wereld. Frankrijk, het Verenigd Koninkrijk en Rusland beschikken tussen de 10 tot 20 buitenlandse militaire basissen…” Uit: https://vrede.be/nl/nieuws/waarom-er-verzet-tegen-buitenlandse-militaire-basissen

Marcheren en/of sterven onder vreemde vlag

Geplaatst op door

Ingesloten reportage geeft een beeld van de inzet der al dan niet vrijwillige, verplichte of betaalde soldaten in een vreemd leger, in dit geval bij de Duitse Wehrmacht.

Dat de Duitse Wehrmacht in WO II ook vrijwilligers lokte uit andere landen is algemeen bekend. Dat ze uit minstens 42 andere landen afkomstig waren zal u wellicht toch nog kunnen verbazen. Zelfs uit het verre Indië.

Al in januari 1942 bevond zich in de vrijwilligersafdeling van de militaire school der divisie “Brandenburg”, in het Regenwurmlager te Meseritz (het huidige Miedzyrzecz, Polen) al een compagnie Indische vrijwilligers die men als de basis van het door Subjas Chandra Bose opgerichte “Legion Freies Indien” kan beschouwen. Toen er het aantal vrijwilligers toenam ontstond op 14 april 1943 het Legioen van het Indische Infanterieregiment 950 (IR 950) en uiteindelijk in augustus 1944 dan het Indische Vrijwilligers Legion der Waffen SS. De Indische legionairs onderscheidden zich in talrijke gebieden van de andere buitenlandse contingenten die in WO II aansloten bij de Duitse Wehrmacht.

Foto met o.a. Indische vrijwilligers op tijdlijn 0’13”

950ste Infanterie-Regiment (Ind.) – kort IR 950. Het regiment was onder de naam “Indische Legion” bekend; werd echter pas ingezet in 16.4.43 in Frankenberg bij Chemnitz. Men geloofde toen nog in de eindzege en hoopte dat men in Azië tegen de Britten actief kon worden. Het regiment werd op 25.5.43 ondergebracht bij de 16de Feld-Division (L) in Beverlo, vanaf 31.8.1943 bij de 344ste Infanterie-Division in Bordeaux en vanaf 8.1.1944 bij de 159ste Reserve-Division.

Het Indische Legion „Azad Hind“ (werd ook Bajadere genoemd) werd gevormd uit vrijwilligers-oorlogsgevangenen in Afrika en uit kampen in Duitsland. Hun strijd had als exclusief doel de vrijheid van Indië en bijgevolg tegen G.B. Het legioen bestond uit 2/3 moslims en 1/3 hindoe’s en sikhs. Hun inzet is omstreden. O.a. bij veiligheidsopdrachten aan de Atlantikwall en had slechts een geringe betekenis als vechtende eenheid. Hun eed van trouw gold zowel Hitler als ook de Indische nationalitische leider Subhash Chandra Bose.

Daar de uitbreiding van het legioen in Frankenberg ongeschikt was, werden ze in 1942 voorlopig op de oefenplaats Königsbrück nabij Dresden ondergebracht. Waarschijnlijk verbleef slechts een minderheid der 3500 inzetbare Indische soldaten in het Regenwurmlager.

Foto’s en kaarten bij Heimatkreis Meseritz e.V. (heimatkreis-meseritz.de); klik hier voor video over de huidige toestand van het Regenwurmlager.

In onderstaande video zal u vernemen dat de Indiërs het niet zo nauw namen met de Duitse “Ordnung muss sein”. De discipline viel hen blijkbaar niet mee. Initieel had de Duitse Wehrmacht begrip voor de andere zeden, maar uiteindelijk moesten ze mee in de pas lopen, zoals Duitsers en vrijwilligers uit andere landen.

Een interessant tijdsdocument.

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Wie verdient de volgende Nobelprijs van de vrede?

Geplaatst op door

… De Poolse fotograaf die een foto nam van de raketbrokstukken… !!!

Stel u even voor dat de Poolse fotograaf, die toevallig de raketbrokstukken vereeuwigde, dit niet had gedaan. Het terrein zou afgesloten geweest zijn, de toegang door de Poolse regering gecontroleerd, Oekraïne zou “mede onderzoek verricht hebben”, wat nu luidkeels geëist werd. Wat zou dan het resultaat geweest kunnen zijn?

Er zou met veel poeha bevestigd geworden zijn dat het om een Russische raket ging. De daarop volgende dag zou oorverdovend oorlogsgehuil door alle westerse mediakanalen geklonken hebben, Vasily Nebenzyja zou door de VN Veiligheidsraad vogelvrij verklaard geweest zijn en daar bovenop dan – als kers op de oorlogstrommen – het MH-17-vonnis.

Goed voor een algemene mobilisatie der NAVO-legers. We verwijzen nogmaals naar de geënsceneerde beelden van de Witte Helmen, die dezelfde kinderen, met dezelfde kleren ‘redden’ vanonder het puin in verschillende Syrische steden op andere tijdstippen en naar de iconische foto van een ongeschonden gifgasraket, in het midden van een bed, onder een even onbeschadigd dak, zogezegd gedropt door vliegtuigen die niet vlogen.

Was… is een dergelijk scenario denkbaar? Een drama dat op het laatste nippertje niet kon opgevoerd worden omdat een vlijtige fotograaf een foto maakte…

Tucker Carlson vraagt zich ook af…