Met enkele dagen vertraging… (wegens overmacht pesterijen).
Joelklanken uit Noorwegen
Categorie archieven: Cultuur
Kerstmelancholie
Karsmis deur de joare
Tom VG blikt vooruit
“Transformatieve” Belle en het Beest
“Raises Belle to a new level“, bewierookte The Washington Post… “Tilt Belle op naar een nieuw niveau”…
… maar ze schrijven er niet bij hoeveel man hiervoor nodig zijn.
In Maryland werd een hedendaagse versie van “Belle en het Beest” opgevoerd, waarbij het publiek mag raden wie de mooie Belle en wie het lelijke Beest is.
Voor de vrouwelijke hoofdrol van het jonge meisje Belle, dat door haar goedheid en liefde een monster uit zijn gedaante – een vloek – bevrijdt werd bewust gekozen voor het gepigmenteerde, lesbische XXXXL-model Jade Jones.
De linkse cultuurbono’s en poco media verdringen elkaar met superlatieven:
https://www.msnbc.com/know-your-value/there-s-new-belle-town-she-s-shattering-all-kinds-n1285221
New Gorgeous Disney Belle Breaks All Standards
Zij kan alleszins wel zingen, maar is de rol van Belle haar nu echt op het lijf geschreven?
Het “Beest” ziet er in werkelijkheid zo uit:
In 2017 speelde Emma Watson de Belle-rol in de muzikale Disneyfilm:
Profetische Stef Bos
” … En onze kinderen vragen: waar gaat het naartoe? En we geven hun toekomst uit handen… We vertrouwen een stuurman die de sterren niet leest…”
4de Adventszondag
Rorate Caeli,
gezongen door de Schola Cantorum Gloriae Dei, een katholiek koor van de Latijnse Mis-vereniging van Las Vegas*.
Rorate is een gregoriaans introïtusgezang voor de mis van de vierde zondag van de advent en tevens de naam voor deze adventszondag. De tekst van het gezang is gebaseerd op de oudtestamentische tekst: Jesaja 45,8.
De liturgische kleur die op die zondag, en tijdens de advent in het algemeen, wordt gebruikt is paars, omdat de advent een periode is van inkeer en voorbereiding op de komst van de Heer. Verneem meer…
Woke-wind in Nederland
Symbiose van de Sint en Kerst
Personent Hodie is een kerstlied in het Latijn geschreven dat oorspronkelijk werd gepubliceerd in het Finse liedboek Piae Cantiones uit 1582, in een volume van 74 middeleeuwse liederen verzameld door Jacobus Finno (Jaakko Suomalainen), een Zweedse lutherse geestelijke.
Het liedboek vond zijn oorsprong in de bibliotheken van zangscholen in de kathedraal , waarvan het repertoire sterke banden had met het middeleeuwse Praag, waar administratieve studenten uit Finland en Zweden generaties lang hadden gestudeerd.
Een melodie gevonden in een manuscript uit 1360 uit de nabijgelegen Beierse stad Moosburg in Duitsland lijkt sterk op elkaar, en het is uit dit manuscript dat het lied meestal gedateerd is.
De Latijnse tekst is waarschijnlijk een muzikale parodie op een eerder 12e-eeuws lied dat begint met ‘intonent hodie voces ecclesie’, geschreven ter ere van Sint Nicolaas , de patroonheilige van Rusland, zeelieden, prostituees en kinderen – aan wie hij traditioneel geschenken brengt op zijn feestdag, 6 december.
Hugh Keyte en Andrew Parrott merken op dat twee van de verzen een ongebruikelijke dubbele herhaling hebben (“Submersum, -sum, -sum puerum”; “Reddens vir-, vir-, vir-ginibus”). In “intonent hodie” werden deze gebruikt om de drie jongens en drie meisjes te illustreren die door Sinterklaas werden gered van respectievelijk verdrinking en prostitutie. Liederen uit Piae Cantiones werden tot in de 19e eeuw in Finland uitgevoerd. Het boek werd bekend in Groot-Brittannië nadat een zeldzaam exemplaar van Piae Cantiones van Peter van Nyland als geschenk werd geschonken aan de Britse minister in Stockholm . Hij gaf het vervolgens aan John Mason Neale in 1852, en het was van dit exemplaar dat Neale, in samenwerking met Thomas Helmore, liedjes publiceerde in twee collecties in respectievelijk 1853 en 1854.
De grootste grap is dan ook dat wij het lied weer vanuit het Engels overnemen en er vervolgens een tekst bij maken die niet zoveel meer met Kerst te maken heeft: “God is goed altijd weer”…
Latijnse tekst:
Personent hodie
voces puerulae,
laudantes iucunde
qui nobis est natus,
summo Deo datus,
et de vir, vir, vir (2x)
et de virgineo ventre procreatus.
In mundo nascitur,
pannis involvitur
praesepi ponitur
stabulo brutorum,
rector supernorum.
Perdidit, dit, dit,(2x)
perdidit spolia princeps infernorum.
Magi tres venerunt,
munera offerunt,
parvulum inquirunt,
stellulam sequendo,
ipsum adorando,
aurum, thus, thus, thus,(2x)
aurum, thus, et myrrham ei offerendo.
Omnes clericuli,
pariter pueri,
cantent ut angeli:
advenisti mundo,
laudes tibi fundo.
Ideo, o, o, (2x)
ideo gloria in excelsis Deo.
Ons vir jou
Die amptelike lied tydens die 170 jarige herdenking van die slag van Bloedrivier.
De Slag bij Bloedrivier (16 december 1838) werd uitgevochten aan de oever van de rivier de Ncome, in wat tegenwoordig KwaZulu-Natal, Zuid-Afrika is, tussen 464 Voortrekkers (“Nederlandse pioniers”), geleid door Andries Pretorius, en naar schatting 10.000 tot 15.000 Zulu’s. Er vielen meer dan 3.000 doden onder de soldaten van koning Dingane, waaronder twee Zulu-prinsen die met prins Mpande streden om de Zulu-troon. Drie leden van het Voortrekker-commando raakten lichtgewond, waaronder Pretorius. De slag bij de Bloedrivier speelt een centrale rol in het Afrikaner nationalisme. Er wordt aangenomen dat de strijd Gods tussenkomst aantoont en daarmee ook het goddelijke recht om als onafhankelijk volk te bestaan. Afrikaners beschouwen de plaats van de Bloedrivier en de herdenking van de dag als heilig.