Het is helemaal niet grappig hoe de EU zich bemoeit met futiliteiten. Blijkbaar is het streng verboden de afbeelding van een hond met een zonnebril te publiceren...
Voor wie nog niet besefte dat een internet-afbeelding van een hond met een zonnebril een gevaarlijke uiting van extremisme kan zijn, heeft de Europese Commissie nu een rapport laten opstellen: “It’s not funny anymore. Far-right extremists’ use of humour”. Humor wordt als een gevaarlijke wapen beschouwd in handen van “ultra-rechtse extremisten”. Vermits de linksen geen greintje humor in hun DNA hebben, moet iedereen als extreem rechts geklasseerd worden die niet voor “anders gaan leven” te vinden is, voor 1 x in de week een wasbeurt in een zinken teil voor heel het gezin, voor verplichte bedtijd samen met de kippen, voor de terugkeer van de bakfiets, de afschaffing van TUI, de verplichte recyclage van de eigen-brei-trui, voor een Big Brother-dictatuur….
Het is helemaal niet grappig hoe de EU zich bemoeit met futiliteiten. Onder het motto “Radicalisation awareness” (Bewustwording van radicalisering) heeft de EU-Commissie het nodig geacht de EU-bevolking te waarschuwen voor rechtse humor.
Blijkbaar is het streng verboden de afbeelding van een hond met een zonnebril te publiceren…
Mocht u willen weten in welke mate u het verboden grappigheidsgehalte overschrijdt: klik dan hier. (Engels)
Geen satire. We zouden ermee kunnen lachen moest het niet zo intriestig zijn. Honden zijn sociale beestjes. Van nature uit sociaal naar de mens toe, sociaal naar soortgenoten (tenzij asociaal opgevoed of gefokt). En dàt is verboden in Merkelland. Corona!!! Het onderstaande gebeurde reeds maanden geleden, is echter nog steeds van toepassing:
Twee hondenbezitsters werden beboet omdat hun honden met elkaar speelden.
Het “misdrijf” waar twee spelende honden zich schuldig aan maakten gebeurde in Flensburg, N-Duitsland. Twee collega’s die regelmatig aan de Oostzee (Baltische Zee) met hun jonge honden gingen wandelen, ontmoetten elkaar toevallig. Reden voor de politie om in te grijpen. “Spelende honden” … goed voor een boete vermits er verboden ongewenst dicht contact zou kunnen uit voortvloeien.
De vrouwen begrijpen er niets van: “Hoe zeg ik mijn hond dat spelen en snuffelen vanaf nu verboden is? Ik vind het – mild uitgedrukt – eerder raar dat als ik toevallig een collega met haar hond aan het Flensburger strand ontmoet, onze jonge honden – die elkaar kennen en goed met elkaar omgaan, bijgevolg met elkaar spelen, hiermee volgens de politie een inbreuk tegen de “Ordnung muss sein”, regels gepleegd wordt…“
Daarbij hielden beide dames zich aan een min. afstand van 2 m van elkaar. Zij hadden dus geen “misdrijf” gepleegd, maar wel hun honden. Echter zijn de hondenbezitters verantwoordelijk voor de daden van hun huisdieren. Bovendien droegen geen der beide honden een snuitmasker en besnuffelden ze zowat alles wat ze op hun wandeling interessant vonden en lieten daar vervolgens hun markering achter.
Bovengenoemde feiten werden de wereld ingestuurd door RTL en verschillende andere media, zoals het plaatselijke moin.de. De vraag om een reactie werd door de politie niet beantwoord. De persverantwoordelijke voor de stad Flensburg, Clemens Teschendorf, relativeert: “een loepenrein grensgeval”. Twee honden aan de leiband, met twee “verantwoordelijke” burgers als baasjes, die elkaar ontmoeten, kort groeten – vanop een respectabele afstand – dàt mag, maar een kwartiertje op twee meter afstand met elkaar staan babbelen en de honden gewoon met elkaar laten omgaan – alsof er geen coronavuiltje aan de lucht is – daaraan moet paal en perk gesteld worden. Laat ze een voorbeeld nemen aan China!
In het hondenreglement van de stad Flensburg staat veel, heel veel, echter niets over snuitmaskerplicht. Voorbeeld van een goed-opgevoede hond:
Hun metabolisme is immers om zeep door de negatieve stress die ze ondervinden door in het dagelijkse leven geconfronteerd te worden met de blanke overheersing. En daarom worden ze dik. Te dik. Zoals deze lieflijke dame van pakweg 150 kg (vanaf 1’12”). De vorige dame lamenteerde slechts dat ze zichzelf te weinig soigneerde omdat…
Bovendien creëren blanke gezondheidsgoeroes bewust diëten die bij zwarten niet helpen. Nochtans is vermageren eigenlijk iets heel eenvoudig: minder caloriën verorberen dan je kan verbranden. En je stofwisseling activeren door meer te bewegen.
Bovendien, stel we volgen even de gedachtengang van deze mevrouw, stel dat zwarte madammen niet afvallen van diëten die door blanke mensen “uitgevonden” werden, wat let hun dan een eigen “zwart” dieet samen te stellen? Je kan het ook anders noemen, nl. verantwoordelijkheid opnemen voor de eigen daden en levensstijl.
Ach, het is preken in de woestijn. Kijk maar naar het bevestigend knikken der hoofden… Je kan ook stellen dat IQ-waarden niet van toepassing zijn op zwarten, dat hun hersens door de eeuwenlange onderdrukking door blanken niet meer functioneren zoals het hoort. Of tenminste de hersens van het aanwezige publiek, wiens IQ waarschijnlijk niet veel hoger ligt dan de kamertemperatuur…
Nu we toch bij het thema IQ zijn: in 1994 publiceerden politiek wetenschapper Charles Murray en psychogie professor Richard Herrnstein van de Harvard Universiteit het boek “The Bell Curve: Intelligence and Class Structure in American Life.” Een bestseller met daarin de thesis dat etnische bevolkingsgroepen in de VSA een verschillend gemiddelde IQ hebben. Aziaten zouden gemiddeld intelligenter zijn dan blanken, blanken intelligenter dan zwarten. Met niet minder dan 15 IQ punten. Uitzonderingen bevestigen de regel. Bovenstaande mevrouw met gewichtsproblemen is géén uitzondering op deze regel.
https://youtu.be/axcEhQ3BqvA
Dat dr. Charles Murray na de publicatie en het succes van b.g. boek spitsroeden moest lopen (… hij werd zelfs toegang geweigerd aan universiteiten) kan u zich wellicht voorstellen. Hierbij een kennismaking, waarbij hij het heeft over de bovenlaag van de Amerikaanse bevolking: de “elite”. Je moet je wel even verplaatsen in de Amerikaanse samenleving die nogal wat verschilt van de onze.
U leest niet: “iedereen kan vader worden” in de zin van zich voortplanten. Volgens de linkse alles-moet-kunnen-ideologie kan en mag iedereen – ongeacht zijn bio-geslacht – zich vader noemen. Of de heilige Jozef dan ook hun patroonheilige is, werd niet gevraagd aan het geacht publiek… Duidelijk is wel dat de “gelukkige vaderkensdag”wens niet zonder risico’s is. Risico op belediging, uitsluiting, discriminatie en de inbreuk op de inclusiviteits-woke-waanzin.
Op een simpele vraag “wie is vader?” is er blijkbaar geen simpel antwoord:
een vrouw die zich man voelt en desondanks een kind krijgt
iedereen
een vrouw
iedereen die vader wil worden
maar een moeder is degene die het kind ter wereld bracht… hoewel (zie eerste punt)
Als de vraag aan een man gericht wordt, voelt de sukkelaar zich in nauwe schoentjes, kijkt hulpzoekend naar zijn andere helft.
De wereld is behoorlijk ingewikkeld geworden. Vroeger zou men je meewarig aangekeken hebben… en vermoeden dat je last van de hitte of een glas teveel gedronken had.
Dries is van alle markten thuis. Zelfs de lingeriewereld heeft voor hem geen geheimen:
https://youtu.be/TWZmT12mf0k
Dries liet zich inspireren door onderstaande video.
Of de verkoopcijfers van Victoria’s Secret zullen stijgen door hun lingerie te tonen op… euh… minder aantrekkelijke meer inclusieve “waarheidsgetrouwe” modellen is nog maar de vraag. In elk geval wordt er vooral de draak mee gestoken… “What women want”… voor zover dit niet gecensureerd wordt. Ook de Raad van Bestuur zou in de toekomst uitsluitend bevrouwd worden met vrouwelijke wezens volgens een regenboog-kleurenpalet – voltooid, onvoltooid, verzonnen of verwezenlijkt. Als dit geen discriminatie is…!
Het linkse firmament ligt in een aanbiddingstrance “long overdue”. Whoopi Goldberg kon uiteraard niet ontbreken bij dit hoogst interessant hedendaags probleem. “Hoog tijd”; het zijn immers de mannen die lingerie kopen…omdat ze eigenlijk gluurders zijn, lingerie kiezen voor imaginaire droomvrouwen, maar geen functionele lingerie voor alledaagse vrouwen met vetrolletjes, voor transvrouwen, voor manvrouwen die nog beschikken over een overbodig lichaamsdeel… kortom heel het frivole lingerietheater: wèg ermee! Terug naar de flanellen onderbroeken en inbraakveilige borstforkliften van ons moemoe.
Ik ben blank, heb sproeten, rossig sluik haar, groene ogen. Volgens Johannes Friedrich Blumenbach hoor ik tot de “universam Europam“, of het Kaukasische ras. Dat is echter slechts uiterlijke schijn. Diep vanbinnen voel ik, weet ik, dat ik in werkelijkheid een kind ben van de Varietas Aethiopica, met een melkchocolade-teint, prachtig dik kroezelhaar en bruine wakkere ogen. Maar niemand ziet dat. Ook de zon niet vermits ik zonder factor 50-bescherming niet langer dan 30 minuten bij een waterzonnetje kan buiten komen. Weet iemand een oplossing om van mijn levenslange frustratie af te geraken?
Grapje!
Er zijn mensen die zich gemakkelijker binnenste-buiten kunnen keren. Zoals Oli London, die zich Koreaans voelt en intussen 18 operaties heeft ondergaan om zijn/haar* ware diepste “ik” gestalte te kunnen geven. Oli is in het dagelijkse leven wat men noemt een “influencer”, iemand die zichzelf ernstig neemt en verwacht dat de rest van de planeet aan zijn/haar* voeten neervlijt in stomme aanbidding.
De beleving van het “uit de kast komen” als zijnde een Koreaans geslachtsneutraal wezen wordt bevestigd door een oogoperatie die de Koreaanse binnenste kern moet bevestigen.
‘I’ve been transitioning, and now I’ve officially come out Korean.’
https://youtu.be/fccOsafAXgE
We zijn blijkbaar niet de enigen die dit complete waanzin vinden:
U leest het goed. De Saksische SPD eist dat er op openbare toiletten afvalemmertjes geplaatst worden voor “hygiënische producten” (… maandverband en/of tampons). Nou en, denkt u, die staan daar toch altijd? Inderdaad, maar niet in de mannentoiletten. En daar willen de Saksische sossen verandering in brengen.
Op hun gewestelijke partijdag werd een voorstel voor “niet-binaire toilettenuitrusting” door de meerderheid der aanwezige SPD-leden aangenomen en wel met onderstaande argumentatie:
“Menstruerende mannen en menstruerende niet-binaire personen worden gediscrimineerd in publieke mannentoiletten,nl. bij de afvalverwijdering van hygiënische producten; deze toiletten worden immers in vergelijking met vrouwentoiletten benadeeld daar er geen mogelijkheid aangeboden wordt in de wc-cabines om hun hygiënische benodigdheden in een daarvoor voorziene afvalbak achter te laten.”
Een journalist had daar zo zijn mening over: “Niemand heeft iets tegen bijkomende afvalemmers voor hygiënische producten. Maar een partij die op een partijdag de problemen van “menstruerende mannen” probeert op te lossen, heeft in de loop van haar lange geschiedenis ergens het kompas verloren.”
IKEA heeft een aantal sofa’s ontworpen geïnspireerd door het nog steeds groeiend aantal multigeslachten-vlaggen. Verleden week werd de collectie voorgesteld met 10 verschillende “seksuele identiteiten” – ze worden niet verkocht maar tentoongesteld in verschillende IKEA-verkooppunten in Canada. Het is immers ‘Pride Season,’!
Er viel één minpuntje te noteren, nl de versie van de bi-seksuele vlag in “verschillende tinten roza” met (losse?) handjes en twee kussens met een tekst die vragen oproept. Op het ene kussen: “als je van OF naar EN gaat” en op het kussen ernaast: “gelooft niemand je”.
Naar verluidt zou de bi-seksuele personen zich “niet vertegenwoordigd voelen” door de sofa, die hen naar verluidt “eerder angst zou bezorgen”.(…)
Evenveel vrouwelijke kandidaten op de lijsten als mannelijke.
Omdat lijsten uit een oneven aantal kandidaten bestaan, mag het verschil tussen het aantal vrouwelijke en mannelijke kandidaten niet groter zijn dan één.
Op plaats één en twee geen kandidaten van hetzelfde geslacht.
Volledige ritssysteem voor de lokale kieslijsten in Brussel en Wallonië.
De ministerraad bestaat minstens uit één vrouw.
Het schepencollege en de provinciale deputatie bestaan uit minstens één vrouw.
Op lokaal niveau is minstens een derde van eenzelfde geslacht in de advies- en overlegorganen en de raden van bestuur van autonome bedrijven.
Wat gebeurt er dan als er een omgebouwde kandidaat/kandidate/resp. geslachtsneutraal wezen zich op het politieke pad wil begeven?
Stel een zich vrouw-voelende bio-man kan de drang “ons” te vertegenwoordigen in de politieke arena niet weerstaan. Een politieke partij die gebeten is door de regenboogmuskiet, zal hiervoor een topplaats voorzien op de lijst. Stel dat een klassieke man, een klassieke vrouw en een gereviseerd exemplaar op de drie eerste plaatsen beslag willen leggen. Hoe moet dat dan met de wet die stelt dat er geen twee kandidaten van hetzelfde geslacht op de eerste twee verkiezingsplaatsen mogen staan? Beschouwt men de zich-vrouw-voelende man als vrouw of blijft men hardnekkig vasthouden aan het ouderwetse principe dat, wie een penis tot zijn attributen mag rekenen, wel degelijk een mannelijk wezen is?
In het land b draait men zoals bekend zijn hand niet om voor enige creativiteit opdat het neo-geslacht ook aan zijn politieke trekken komt. We verwijzen naar dr. Peter De Sutter, die zich ondanks naamverandering, vrouwelijke kleding, maquillage en pruik, ondanks het behoud van de attributen die sinds de geboorte zijn lichaam sieren, die zich desondanks Petra noemt, nochtans een vrouwelijke partner heeft zonder lesbisch te zijn, toch carrière kon maken in de politiek. Je benoemt een dergelijk persoon gewoon tot minister(in) en dan is de plaats op een verkiezingslijst van geen enkel belang.
Bij de Grünen in het Duitse Saarland zijn ze anders geëvolueerd. Volgens de statuten moet er steeds een vrouw op plaats 1 en vervolgens bij alle onpare plaatsen een vrouw staan. Tenzij de kandidate op plaats 1 bij het stemmen over de lijstvorming gebuisd wordt. Dan kan plaats 1 ook aan een vrouw-met-penis vrij gegeven worden.
Net dàt scenario speelde zich af bij de Saarlandse partijdag der Grünen. Tina Schöpfer viel drie keer in ongenade, zodat de eigenlijk niet zo heel populaire Hubert Ulrich verrassend plaats 1 kon innemen en daarmee met zekerheid vanaf september in het genot van voor Groenen onbelangrijke accessoires zoals een federaal pensioen en een dienstwagen zal komen.
Tina Schöpfer moest plaats maken. Zoveel is duidelijk. Ulrich is een “fixer”, iemand die enerzijds giften van de gehate FDP aanneemt, anderzijds deze in het halfrond vervloekt. Dit alles gebeurde met het doel de gewenste Jamaica-coalitie mogelijk te maken. Het hoger doel, u weet wel… staatsmanschap. En zo gebeurde het dat Hubert het “fixte” dat hij Hubertina werd.
De federale Grünen “hadden zich het anders gewenst”. Ulrich wou zich eigenlijk niet als “transfluide” mens uiten; pas bij het meest geschikte moment koos hij voor het vrouwenschap. Waarmee niet gezegd wil zijn dat deze toestand niet kan veranderen.
https://youtu.be/JBo0fv_x4hk
Wie nog niet mee is in de regenboogconstellatie: transfluïditeit is een toestand met veranderende geslachten, een soort op-en-neer-gaande grafiek van testosteron en oestrogeen. Moet bijzonder verwarrend zijn. Je staat op als man, kleedt je in pak, hemd en das om naar kantoor te gaan. Daar aangekomen voel je bij de 10 uur-koffiepauze dat je vrouwelijke alter-ego heel het boeltje overneemt. Daar zit je dan, verveeld met je pak, verlangend naar het wuftige kleedje, je handtas, je valse wimpers en hoge hakken. Een verrader in je eigen lichaam.
Trouwens de “transfluide” vlag verschilt wel degelijk van de regenboogvlag. Wat meteen een probleem voor de zebrapaden creëert als een fluïde mensensoort verkozen wordt. Discriminatie loert om de hoek.
Keren we terug naar de Saarlandse Grünen. Na het buizen van Tina Schöpfer had eigenlijk een andere vrouw, zonder mannelijke concurrentie, op plaats 1 aanspraak moeten maken. Echter… in de politiek is alles mogelijk. En zo won Huberta Ulrich tegen de excuustruus, de uit het niets plotseling opkomende kandidate Jeanne Dillschneider, de bijna 30-jarige voorzitster van de Grünen Jugend, tevens eeuwige studente rechtswetenschappen.
In alles is er ook een komische kant aan het lijstvormingsverhaal. Door het opzij zetten van de partijstatuten werd er plaats gemaakt voor een nieuwe ster aan het groene firmament: Iryna Gaydukova, een wezen dat een bewezen menstruatie-achtergrond laat optekenen. Qua IQ hoeft er niets bewezen te worden. Iets wat bij de Grünen sowieso van ondergeschikt belang is. Nietwaar, Annalena Baerbock?. Iryna is van Oekraïense oorsprong en wou bij de Grünen carrière maken omdat ze geschrokken was van “het verbazingwekkende en blijvende succes der extremisten”. Intussen heeft de charmante Iryna de partij verlaten. Waarom? Kijk even mee naar deze beelden:
