Shepherds, called by angels, called by love and angels: No place for them but a stable. My Lord has come.
Sages, searching for stars, searching for love in heaven; No place for them but a stable. My Lord has come.
His love will hold me, his love will cherish me, love will cradle me. Lead me, lead me to see him, sages and shepherds and angels; No place for me but a stable. My Lord has come.
Bethlehem, waar Jezus het levenslicht zag in een kribbeke gevuld met stro, is ook niet meer wat het geweest is. Mochten zijn ouders vandaag een plaats zoeken in een ‘herberg’, ze zouden geen problemen hebben om een bed te vinden.
Bethlehem is – voorlopig nog – een Palestijnse stad, op de Westelijke Jordaanoever. Ooit liep het vol rond de kerstdagen. Nu is het er troosteloos en leeg, armoe troef. Mensen zoeken naar iets eetbaars in het afval. De reden? U kent ze, toch? En neen, het ligt niet aan een slechte weersvoorspelling…
… of hoe zowel het verleden, het heden als de toekomst der Palestijnen uitgewist werden en worden.
We citeren een paragraaf uit Pater Daniëls wekelijks bericht:
“Op 2 november 1917 schreef de Britse minister van Buitenlandse Zaken Arthur James Balfour een brief aan Lord Lionel Walter Rothschild van de bankiersfamilie, bestemd voor de zionistische federatie, waarvan deze laatste een van de leiders was. De brief toont veel begrip voor de zionistische beweging en verklaart dat de Britse regering alles zal doen om het mogelijk te maken dat het joodse volk in Palestina een nationaal huis zal hebben “met inachtneming van de burgerlijke en religieuze rechten van de plaatselijke niet-joodse gemeenschappen”. De zogenaamde stichting van de staat Israël in 1948 werd door velen (ook christenen en vooral protestanten) beschouwd als een gave Gods en het einde van de verdrukking en van de “tijd van de heidenen” (Lucas 21, 24).
De gezaghebbende joodse historicus Ilan Pappe (Ethnic cleansing of Palestine, 2006*) heeft echter op verpletterende wijze aangetoond dat de genocide van het Palestijnse volk door de zionisten toen al begon. De joden genoten van de Palestijnse gastvrijheid, noteerden alle gegevens van de Palestijnse dorpen en kwamen daarna terug om het dorp met militair geweld in te nemen en de verantwoordelijken te arresteren of te doden. Er was geen sprake van enige erkenning van de Palestijnse bevolking.
Terecht stelt de Syrische volksvergadering op 2 november 2024 dat de Balfourverklaring het begin is van een lange periode van “historisch onrecht”, “misdaden” als bezetters, waarbij “alle internationale wetten, normen en overeenkomsten” met voeten getreden werden (https://sana.sy/en/?p=340986).
De joden hadden best in Palestina een plaats kunnen krijgen als dat in respect voor de Palestijnen met wederzijds overleg geregeld zou worden. Nu was het in feite de bezetting van een land en het onderdrukken, verjagen en uitmoorden van de bevolking. Ondertussen werd iedereen die dit onrecht wilde aanklagen als antisemiet gestraft. De zionisten zelf wisten zich voor te doen als arme slachtoffers en ondertussen een supermilitaire macht uit te bouwen met conventionele, chemische, biologische én atoomwapens, zonder enige internationale controle. Ook nu nog spreken de meeste westerse leiders van het “recht op zelfverdediging” van Israël, alsof iemand die uw huis binnendringt, de ijskast leeg haalt, uw familieleden gijzelt en vermoordt, nog moet beschermd worden!”
Wat er nog rest van het oude Libanon, zal snel verdwijnen. Israël verplicht de bevolking te verhuizen. Wie? Sjiieten. Waarheen? Naar christelijke nederzettingen. In christelijke kerken. En waar kunnen de christenen heen? Moeten zij noodgedwongen plaats ruimen voor verdreven moslims?
Quasi in elke geleding, in elke partij, in elke politieke formatie, in elke krant, bij elke TV-zender of andere media, bij elk overheidsorgaan, bij elke financiële machthebber… houden joden de touwtjes in handen: zichtbaar of onzichtbaar.
Zoals de presidentskandidaten Trump of Harris: beide hebben hechte familie- en financiële relaties met joden. U herinnert zich toch nog dat Israël een dorp in de door Israël bezette Syrische Golanhoogte naar Trump noemde? U weet toch dat – mocht Kamala Harris tot presidente der VSA verkozen worden, dat dan haar joodse halve trouwboek een niet onaanzienlijke stem, resp. invloed in de politieke besluitvorming kan (… zal?) hebben?
Er zijn veel verhalen en theorieën over de eerste aankomst van het Jodendom in China. Een aantal daarvan is verbonden met legendes zoals de Tien Verloren Stammen van Israël.
Een grote meerderheid van historici die over het onderwerp hebben gepubliceerd heeft de opvatting, dat de eerste permanente vestigingen van Joden in China uit de tiende of elfde eeuw moeten dateren. Giovanni da Montecorvino, de eerste aartsbisschop van Peking, schreef begin veertiende eeuw in zijn brieven over een joodse gemeenschap in de stad. Marco Polo meldde in Il Milione hetzelfde en noemde een nog grotere gemeenschap in Hangzhou. Ibn Battuta benoemde naar aanleiding van zijn bezoek aan Hangzhou een van de belangrijkste toegangspoorten tot de stad als de Joodse Poort. Diverse overheidsdocumenten uit de periode van de Yuan-dynastie maken duidelijk, dat vanaf 1300 ook joodse religieuze instellingen belastingvrijstelling konden krijgen. Andere joodse gemeenschappen waarvan het bestaan historisch onomstreden is waren aanwezig in Kaifeng, Ningbo, Yangzhou en Ningxia.
Is religieuze onverschilligheid de nieuwe norm?De ‘nones’ duiken al een tijdje op in de godsdienstsociologie. De term slaat op mensen die in enquêtes aangeven dat ze tot geen enkele religie behoren. Ze vormen ondertussen een meerderheid. Is religieuze onverschilligheid de nieuwe norm? En wat betekent dat voor de Kerk? Een prangende vraag die om nuancering vraagt, maar tegelijk een paradigmawissel in de Kerk nodig maakt, stellen socioloog Staf Hellemans en filosoof Peter Jonkers.
“... Voor de minister van nationale veiligheid Ben-Gvir en zijn collega Smotrich, verantwoordelijk voor de nederzettingenpolitiek, is er eigenlijk geen Palestijnse kwestie, het zou ‘een uitvinding van de vorige eeuw’ zijn. De Palestijnen verjagen is simpelweg Gods belofte vervullen van een groot Israël dat alle sinds 1967 bezette gebieden omvat, inclusief Jeruzalem en de Westelijke Jordaanoever. Dit gebied wordt, via een omvolkingsproces dat nu volop aan de gang is, rijp gemaakt voor annexatie….”
… dat er zo’n zware orkaan, Milton, over de VSA raasde!
De énige, échte God, die van de Israëli’s, “Jahweh”, die liet zijn toorn neerkomen op de VSA. Deze rabbi weet waarom:
“Like in Florida now, hurricane over there. Yesterday, the pro-Palestinian dance over there, today God destroyed the place. They want to learn the hard way, they’ll learn the hard way.”
“Zoals daar in Florida: de orkaan. Gisteren was daar nog een pro-Palestijnse dans, vandaag vernielde God die plaats. Als ze het op de harde manier willen leren, dan zullen ze dat krijgen.”
Tja. Raar dat Jahweh geen orkaan in onze richting stuurde. In praktisch elk Europees land werden er solidariteitsacties, betogingen, en duidingsprogramma’s gewijd aan de Palestijnen.
Zo heeft U het Onze Vader wellicht nog nooit gebeden. Maak kennis met een kinder-jongeren-koor uit Basel én met Baba Yetu, het Onze Vader in het Swahili.
Hopelijk kregen zij geen klacht aan hun been voor culture toe-eigening…
