N-VA, nuttige idioot om den Belgiek in stand te houden
Categorie archieven: opinie
Dansen op een slappe koord
Voormalig president Donald Trump deelde Oekraïens wereldreiziger Zelensky mee dat “it takes two to tango” – er twee nodig zijn om een akkoord te bereiken. Voorafgaand liet Trump aan de pers weten dat zijn relatie met Rusland en Poetin ” -zeer goed” was. Zelensky drukte zijn hoop uit dat ook Oekraïne en hijzelf beste vriendjes zouden kunnen zijn met Trump.
Waarop: Trump stelde dat men een geschikte danspartner nodig heeft om niet onbeslagen op het politieke dansparket te verschijnen.
Zelensky maakte geen goede beurt bij de Republikeinen toen hij Trumps kandidaat voor het vice-presidentschap, J.D. Vance, te radicaal noemde en het aandurfde eraan te twijfelen dat Trump de oorlog zou kunnen beëindigen.
Trump had ook zo zijn mening over Zelensky toen hij hem de “greatest salesman on Earth” – vrij vertaald: “de beste handelsreiziger op aarde” – daar hij meer geld krijgt van de VSA voor een oorlog die hij hoogstwaarschijnlijk niet kan winnen.
https://thehill.com/policy/international/4903365-zelensky-trump-ukraine-war
Dode mussen aan Duitse grenzen
Na de terreuraanval in Solingen stond Duitsland in rep en roer. Snel “besliste” de regering de grenscontroles, die n.a.v. de voetbalkampioenschappen ingevoerd werden, langer te doen toepassen. En rode binnenministerin Nancy Faeser deed er nog een flinke slok op de borrel bovenop: immigranten zouden aan de Duitse grenzen teruggewezen worden. De federale politie zou daar op toezien.
In onderstaande video kan U vaststellen hoeveel van deze beloftes in huis gekomen is. Journaliste Zara Riffler trok door het land. Aan minstens 7 grensovergangen in het oosten, niet ver van de Poolse grens, stelde ze vast dat talrijke overgangen niet bewaakt werden en dat derhalve vrije inkom voor reislustige exoten gewaarborgd bleef. N.B.: het betrof hier officiële grensovergangen – de sluipwegen door berg en dal, door bos en veld niet inbegrepen.
Zogezegd
“In Duitsland zijn er 700.000 woningen te kort. En dan zouden we elk jaar daarboven nog eens honderdduizenden mensen meer moeten opnemen? (…) Die toename van vreemdelingen scherpt de problemen alleen maar aan. Ook de toestand in onze scholen is een catastrofe. Er zijn leraars te kort en in het bijzonder in de armere woonwijken spreekt soms de meerderheid van de kinderen bij de aanvang zelfs geen Duits. Daar komen culturele problemen bovenop, radicalisering en islamisme (…). Ik zeg u dat er een stopsignaal moet zijn, voor allen die naar Duitsland zouden willen komen. En dat men Syrië beter helpt, door (daar) terug perspectieven te creëren. Ook omdat het toch veel beter zou zijn, als diegenen die nooit echt Duitsland in hun hart gesloten hebben, gewoon zouden terugkeren.”
Sahra Wagenknecht, medevoorzitter van de BSW, in de krant Tagesspiegel op 14 september 2024.
Duitse Grünen vergaat het lachen
Nadat er in drie Bundesländer Landtagswahlen gehouden werden, trad het partijbestuur van de Grüne partij terug. Neen, niet de ministers, niet de parlementsleden, niet de verkozenen in gemeente- en stadsbesturen. Stel je voor! Zo gek zijn ze niet.
Echter: “ze nemen hun verantwoordelijkheid” door het zinkende groene schip te verlaten en de volgende verkiezingsnederlaag aan anderen over te laten.
Onze mening over de bejubelde Ricarda Lang kon blijkbaar eindelijk op instemming in enkele gewesten rekenen. Als je met Duitsers over politiek praat, moet je verdomd op je woorden passen. Ze lijken steeds over hun schouder te kijken of ze niet bespioneerd worden als ze het durven met je eens te zijn. U weet wel, wegens de erfzonde. Hoeveel eeuwen willen ze nog de nazi-verdoemenis met zich meesleuren?
Zelfs DIE ZEIT, nochtans een links-getinte krant (… zijn er nog andere?) durfde te schrijven:
“Lang werd als “groot talent” geprezen. Of de 30-jarige politica aan de leiding van de partij wel op de juiste plaats stond, dat vroegen steeds meer mensen zich af. Dat zij, die zich (… zogezegd…) steeds voor de sociale problematiek inzet, echter bij Markus Lanz (TV) niet wist hoe hoog het gemiddelde pensioen is in Duitsland, vonden velen zeer opmerkelijk (sic.) . En bovendien leidde ze de partij dikwijls in cultuurgevechten: “Ricarda (Lang) dwingt ons steeds meer in debatten over bodyshaming (… zij heeft enkele maatjes méér…) en feminisme. We komen er niet meer toe over inhoud te spreken.” Reeds tijdens de kanselierskandidatuur van Baerbock moest men noodgedwongen aanvaarden dat identiteitspolitieke thema’s de mensen niet automatisch naar het verkiezingshokje brengen, ook al vinden sommige Grünen dit zeer belangrijk. Dit erkennen bereikte nu ook de linker vleugel.”
Klopt als een bus. Ricarda Lang had slechts Ricarda Lang als aandachtspunt: haar (over)gewicht en seksualiteit. Dat de economie de nek omgedraaid werd was in haar Grün wereldje niet aan de orde.
Duitslands vijfde colonne in actie
Duitse overheid financiert anti-uitzettingsbrochure
Hoe schizofreen kan een overheid zijn? Een internetstek met de naam Handbook Germany verspreidt allerlei praktische tips hoe afgewezen asielzoekers hun uitzetting kunnen ontlopen. Asielzoekers met kinderen wordt erop gewezen dat ze niet kunnen worden uitgezet “als een minderjarig kind op het moment van de uitzetting onvindbaar is”. Er wordt ook aangeraden om steeds klacht in te dienen bij het Bundesamt für Migration und Flüchtlinge (Bamf) want “tijdens de duur van de klacht kan u niet worden uitgezet”, aldus de internetstek.
Bij asielaanvragen die worden afgewezen, begint een termijn van 6 maanden te lopen als de asielzoeker een spoedaanvraag indient. Het is deze procedure die de moordenaar van Solingen heeft gebruikt om in Duitsland te blijven. Op deze internetstek wordt verder verwezen naar andere informatie van een Hessische vereniging Abschiebungen stoppen. Bleiberecht für all (uitzettingen stoppen, verblijfsvergunning voor iedereen). Ook daar boordevol tips voor afgewezen asielzoekers. Het kan allemaal in Duitsland, en het wordt zelfs gesubsidieerd door de Duitse overheid.
226.882 vreemdelingen zouden Duitsland moeten verlaten. 14.067 werden uitgezet
Met zo’n krachtdadige overheid zal het niet verbazen dat het aantal uitzettingen bijzonder laag is. Tijdens de eerste 6 maanden van 2024 moesten 23.000 vreemdelingen worden uitgezet, maar 60 procent van de uitzettingen mislukten, aldus informatie van de Duitse minister van Binnenlandse Zaken, Nancy Faeser (SPD). Op een vraag van de parlementsfractie van Die Linke gaf ze toe dat slechts 9.465 vreemdelingen werden uitgezet, en dat 14.067 pogingen mislukten.
Waarom uitzettingen mislukken? De minister somde een lange reeks omstandigheden op: gaande van geschrapte vluchten, migranten die niet op de plaats van afspraak te vinden waren. Andere migranten bleken ziek. Er waren ook heel wat organisatorische hindernissen, aldus de minister. Zo was de dader van Solingen bij de uitzetting niet in het asielcentrum aanwezig…en dan gaat de uitzetting niet door, natuurlijk. In 534 gevallen werd de uitzetting afgebroken, omdat de migrant geweld gebruikte.
De voornaamste reden heeft de rode minister weliswaar niét vernoemd: het gebrek aan politieke wil om werk te maken van uitzettingen. Er valt immers niet te verklaren dat Duitsland momenteel 226.882 vreemdelingen op zijn grondgebied duldt, van wie het asielverzoek werd afgewezen en die het land zouden moeten verlaten, terwijl er slechts 14.067 effectief werden uitgezet. Een rechtsstaat onwaardig!
Peter Logghe
Een verslag uit Syrië zonder poco bril
Goede vrienden,
Meditatie: Rijkdom van de sociale leer van de Kerk (4)
Het nieuwe vuur van sociale inzet dat paus Leo XIII met zijn encycliek Rerum Novarum (1891) ontstak en waarmee de “sociale leer van de Kerk” begon, hebben de volgende pausen levendig gehouden.
Paus Johannes XXIII schreef twee belangrijke encyclieken. In “Mater et Magistra” (1961) legt hij uit dat de Kerk een moeder en leermeesteres is bij de opbouw van de maatschappij. Het is de 70e verjaardag van Rerum Novarum. Nu worden enkele nieuwe onderwerpen aan de orde gesteld: het landbouwvraagstuk (roeping en zending van de landbouwer, nr. 149), de ontwikkelingslanden, de demografische explosie, de werelddimensie van het sociaal-economisch leven.
Het recht op privaat bezit blijft gehandhaafd, maar de encycliek pleit wel voor bezitsspreiding en staatstussenkomst. Bij erg grote economische machten wordt overheidsbezit gerechtvaardigd. En in nr. 193 spreekt deze gemoedelijke paus over “de onschendbare en onveranderlijke wetten van de menselijke voortplanting”, in het kader van de grote nadruk op de algehele waardigheid van de mens! (Hierop zal Paulus VI steunen in zijn encycliek Humanae vitae (1968), wat vele theologen toen (en nu!?) niet gezien noch begrepen hebben).
In zijn encycliek Pacem in terris (1963) handelt Johannes XXIII over “de vrede onder alle volken in waarheid, rechtvaardigheid, liefde en vrijheid”.
Voor het eerst is een pauselijk document gewijd aan een brede visie op de wereldvrede. Het richt zich – en dat is ook een primeur – niet alleen tot katholieken maar tot “alle mensen van goede wil”. Eind 1962 werd de rakettencrisis in Cuba op vreedzame wijze opgelost, waarbij de pauselijke vredesoproepen zeker enige invloed hebben gehad.
| Bij de paus groeide de overtuiging dat de Kerk sterker moet aandringen op vrede, dat oorlog geen oplossing is voor conflicten en dat de hele mensheid een gezamenlijke lotsbetemming heeft. Hierbij kunnen en moeten katholieken een eigen bijdrage leveren. Pacem in terris is logisch opgebouwd: de orde tussen de mensen onderling, tussen de mensen en de politieke gemeenschap, tussen de staten onderling en de vrede op wereldvlak. De vrede tussen de staten berust op deze vier peilers: waarheid, rechtvaardigheid, effectieve solidariteit en vrijheid. De vrede wordt bedreigd door de onduldbare kloof tussen de armoede van de derde wereld en de grote welvaart van de rijke landen. Er moet een rechtvaardige verdeling komen. Hij spreekt ook voor het eerst uitdrukkelijk over “de tekenen van de tijd”: de promotie van de arbeidersklasse, de intrede van de vrouw in het openbare leven, de onafhankelijkheidsdrang van de volken en de politieke rechtsorde. Een lang pleidooi wordt gehouden voor ontwapening (nrs. 109-119). Praktisch wordt de verklaring van de universele rechten van de mens (1948) erkend (die zelf onmiskenbaar beïnvloed zijn door de sociale leer van de Kerk). Deze teksten lijken nu dromen uit mooie sprookjes. De wereld is inmiddels in de greep van enkele superrijke criminele wereldleiders zonder gezicht en zonder geweten. Met behulp van enkele militaire supermachten als schurkenstaten willen ze hun afbrokkelende Angelsaksische wereldhegemonie tegen iedere prijs overeind houden. Aan vrede verdienen ze niets, door oorlog worden ze steeds rijker. Menselijkheid en internationaal recht spelen voor hen geen enkele rol. Zij zijn eugenisten en menen dat de wereldbevolking dringend moet verminderen en dat de rest aan hun totale controle onderworpen moet worden. Ieder land dat zich aan hun heerschappij onttrekt, willen ze met gruwelijk militair overwicht of wurgende sancties op de knieën krijgen, wat we in Syrië nu al meer dan een decennium meemaken. Hele bevolkingen in armoede storten of zelfs uitmoorden en het verwoesten van vredevolle en welvarende landen om hun grondstoffen te stelen, beschouwen ze als bijkomende voordelen. Het uitmoorden van het Palestijnse volk en de oorlog in Oekraïne blijven uitstekend verlopen, zoals zij het willen. En met de verwoesting van Oekraïne en het uitmoorden van de bevolking worden tevens de meeste Europese landen naar de armoede gedreven. Twee vliegen in één klap. De meeste Europese excellenties zijn als gewillige slaven van deze criminele wereldheersers en hun wapenindustrie, bereid om het geld dat ze voor hun volk nodig hebben genereus te besteden aan de waanzinnige oorlog in Oekraïne. Redelijke vredesbesprekingen vanaf het begin hadden Oekraïne intact kunnen laten, mét de Krim en mét de drie oostelijke regio’s. De wereldleiders hebben zulke sfeer weten te scheppen in de westerse openbare opinie dat de oorlogsmachine steeds gewelddadiger bleef draaien tot er geen terugkeer meer mogelijk is. Europese leiders zijn bereid hun eigen volk en land, én Oekraïne te vernietigen voor het duivels plezier van de VS (veilig in een ander werelddeel), hun wapenindustrie en de afbrokkelende Angelsaksische overheersing. Westerse excellenties die criminele oorlogen van wereldleiders steunen is geen nieuw fenomeen. Ook België was destijds bereid met zijn vloot van F-16 mee te helpen aan de vernietiging van Libië, een welvarend land en harmonische samenleving met een door het volk geliefde leider. Dit volk had ons totaal niets misdaan. De wereldheersers wilden echter beletten dat Libië de leider zou worden van een welvarende Afrikaanse Unie. Van welke partij de eerste minister of de minister van buitenlandse zaken ook was, speelde bij ons geen enkele rol. Als slaafse marionetten werkten ze mee aan deze waanzinnige vernietiging. De Libische leider werd als een dier afgeslacht, tot duivels plezier van H/Killary Clinton. Onze F-16’s vlogen naar Libië en gingen met onze voorraad bommen Libië mee naar het steentijdperk voeren. Ze kwamen terug alsof ze een humanitaire opdracht met voedselpakketten hadden uitgevoerd! In het begin van de oorlog tegen Syrië, hadden we een afspraak met de toenmalige minister van buitenlandse zaken. Op het laatste ogenblik liet hij zich vervangen door twee diplomaten. Toen we vroegen om België niet te laten meedoen met de oorlog tegen Syrië, zoals ze tegen Libië hebben gedaan, keken ze op hun horloge en zeiden dat ze nog een dringende vergadering hadden, gaven ons een vriendelijke handdruk en vertrokken! (Wordt vervolgd). P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 20.9.24 |
| 2. Enkele foto’s Liturgie van de Kruisverheffing, Middagmaal bij de ziekenkamer, Feestvuren bij het Kruis |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Positieve discriminatie ziet er zo uit
In Thüringen worden slechts bio-Duitsers gecontroleerd op de betaling van hun reisbiljet. Niet omdat bio-Duitsers gerenommeerde zwartrijders zijn. Omgekeerd: omdat donker gepigmenteerde reizigers dat wel zijn en omdat deze agressief worden als ze daarop aangesproken worden.
Dus laat men maar betijen…
“Zur „Deeskalation“ ist es Zugbegleitern der Süd-Thüringen-Bahn künftig freigestellt, die Tickets von Ausländern zu kontrollieren. Die Strecke wird intern bereits als „Bürgerkriegsgebiet“ bezeichnet. Kurse im Asylheim sollen helfen.
“Om een escalatie te vermijden, moeten ticketcontrolleurs in de toekomst geen bewijs van betaling meer vragen aan buitenlanders. De route wordt sowieso intern reeds als “burgeroorlogsgebied” genoemd. Cursussen in de opvangplaatsen van vluchtelingen zouden hieraan moeten verhelpen.”
Uit: Bahn stellt Mitarbeitern Ticketkontrolle bei Ausländern frei
Zijn officiële TV-zenders neutraal?
Stomme vraag, denkt U wellicht. TV-zenders, met belastinggeld gefinancierd, menen dat ze een missie hebben: de heropvoeding, de hersenspoeling van het klootjesvolk. En daarvoor is geen enkel programma te min.
Of het nu om het journaal, om een duiding- of kinderprogramma, om het weerbericht, een sportverslag, een show, een bezoek aan een stad, tentoonstelling of evenement gaat, kortom: het maakt niet uit … overal en op elk uur van de dag worden we om de oren geslagen met verdoken of duidelijke wenken hoe we ons moeten gedragen én denken.
Zo ook in Duitsland, waar de groen-rode-blauwe Ampelregering in een kramp schoot nadat de verkiezingsuitslag in twee Bundesländer – Thüringen en Sachsen – bekend werd. De AfD (Alternative für Deutschland wordt zoals het Vlaams Belang steevast als extreemrechts (… en dat is nog de bravere benaming) gebrandmerkt en mag dan ook niet meespelen in een regering.
Terug naar TV-programma’s. De ARD zond een documentaire uit met de betekenisvolle titel „Die große Angst“ – niet toevallig net voor de volgende Landtagswahlen in Brandenburg in aantocht, op 22 september. De zgn. documentaire toont een duister beeld van Oost-Duitsland: overal nazi’s, inbreuken op de persvrijheid en mensen die willen vluchten. Het gaat de filmmakers niet om een analyse waarom het kiesvee voor de AfD stemt, het gaat er slechts om een angststemming te creëren, angst voor de AfD. Perfect herkenbaar. We zijn ervaringsdeskundigen.
Maar de beïnvloedingsstrategie hoeft niet altijd via een “ernstig” programma uitgevoerd te worden. De ARD heeft een spelshow misbruikt om het publiek te bespelen tégen de AfD: “Is de AfD eigenlijk een probleem?”, vroeg de AfD in de uitzending “Die 100”. Aan de titel mét een vraagteken, kan U merken dat hierover nagedacht werd. Dezelfde titel met een andere woordschikking “De AfD is eigenlijk een probleem.”, zonder vraagteken, heeft net dezelfde betekenis, kan echter niet door criticasters, zoals wij, gebruikt worden. Met tendentieuze argumenten, AfD-citaten die volledig uit de context getrokken werden, met halve waarheden en hele leugens verspreid om de deelnemers op te stoken tegen de AfD. Meer info in onderstaand artikel (Duits).
Een verslag uit Syrië zonder poco bril
1. Meditatie Rijkdom van de sociale keer van de Kerk (3) De encycliek Rerum Novarum (1891) van paus Leo XIII is de grote keure van de sociale leer van de Kerk. Ze is ook een blijvende oproep aan christengelovigen om waakzaam te zijn voor heersende stromingen die wel populair, maar niet rechtvaardig en menswaardig zijn. Het historisch kader van die tijd toont ons een Kerk en een staat die zich aan het herstellen zijn van de verwoestingen van de Franse Revolutie. Niet de hoge clerus en de adel krijgen nu alle aandacht maar het gewone volk. De industriële revolutie brengt fabrieksarbeid in plaats van thuisarbeid en machinearbeid in plaats van handenarbeid. Door een versnelde urbanisatie beginnen de steden te groeien. Technische vooruitgang en liberale ideologie brengen spectaculaire veranderingen teweeg. De heersende opvatting was zeer logisch. Technische ontwikkeling en machines brengen grote vooruitgang mee. Daarvoor is veel kapitaal nodig en dit kan maar bereikt worden door de lonen zo laag mogelijk te houden. Hiermee werden de sociale wantoestanden over het hoofd gezien: onmenselijke arbeidsduur en –voorwaarden, hongerlonen, vrouwen- en kinderarbeid. Rerum Novarum wijst in een eerste deel het socialisme krachtig af omdat het streeft naar een communistische eigendomsopvatting die strijdig is met de natuurwet. Dit brengt wanorde in de samenleving. In een tweede deel wordt een christelijke oplossing voorgesteld in een samenwerking tussen Kerk, staat en belanghebbenden, namelijk werkgevers en werknemers. Samenwerking in plaats van klassenstrijd. De blijvende waarden van Rerum Novarum zijn: de plicht en het recht van de staat om te zorgen voor het algemeen welzijn en de arbeiders beschermen tegen willekeur en uitbuiting. Verder vraagt de waardigheid van de menselijke persoon dat het arbeidsloon kan volstaan voor het levensonderhoud en voor een bescheiden persoonlijk bezit. Vervolgens hebben de arbeiders een natuurlijk recht op vereniging en het oprichten van eigen vakverenigingen. Andere tijden brengen andere noden mee. Zo zullen bepaalde stellingen uit Rerum Novarum nu niet meer op dezelfde wijze verdedigd hoeven te worden. De strikte verdediging van het private bezit komt uit de agrarische samenleving waar land, werktuigen en woning een geheel vormden. Industrialisatie en urbanisatie brachten hierin grondige veranderingen. Onder paus Pius XI (1922-1939) is het maatschappelijk kader veranderd. In het kapitalisme is er een grote crisis ontstaan (o.a. met de beurscrash van New York in 1929) met massale werkloosheid en armoede. In het marxisme ontstaat een splitsing tussen het strakke communisme en het gematigde socialisme. In verschillende landen komen totalitaire regimes (communistisch Rusland, fascistisch Italië, nationaal-socialistisch Duitsland). Katholieken streven naar een soort “derde weg” als nieuwe orde. Hun aandacht gaat naar de inhoud en de grenzen van het eigendomsrecht en naar de verhouding tussen arbeid en kapitaal. Er ontstaan allerlei sociale acties, sociale werken en verenigingen uit dit “sociaal katholicisme”. De Belgische kardinaal Jozef Cardijn (1882-1967) werd de grote bezieler van de katholieke arbeidersjeugd: K.A.J., 1925 en J.O.C., 1926).  (J. Cardijn en kajotsters in Brussel)Hierop zal Pius XI inspelen met zijn encycliek, veertig jaar later: Qadradragesimo anno (1931). Hierin worden eerst de goede vruchten van Rerum Novarum voor Kerk en staat vermeld. Vervolgens wordt het recht van de Kerk verdedigd om tussenbeide te komen en worden de grote thema’s vermeld: het eigendomsrecht (waarin nu een persoonlijke en sociaal aspect erkend wordt), kapitaal en arbeid, rechtvaardig loon, herstel van de sociale orde en herstel van de zedenwet (“alles herstellen in Christus”, instelling van het feest van Christus-Koning). Het doel was de herkerstening van de arbeiderswereld. Pius XI heeft aan de katholieke actie een belangrijke steun gegeven door een waaier van verschillende verenigingen op dit gebied te erkennen. Hierna kon men spreken van een ”verzorgingsstaat” of een “welvaartsstaat” (al schiet er in de praktijk nu niet veel meer van over!) En wie heeft daarvoor gezorgd? Het zijn niet de grote bankiers, de internationale organisaties, de wereldberoemde “filantropen” of politieke leiders die aan de basis liggen van deze “welvaartsstaat”. Helemaal niet. Het waren bezielde christenen van de Kerk. Het was een pastoor die een kas begon aan te leggen voor de armsten, wezen en weduwen, die geen middelen van bestaan meer hadden. Het waren zusters, religieuzen die zieken verzorgden, waar niemand naar omzag. Het waren broeders, religieuzen die gehandicapten verzorgden, die aan hun lot werden overgelaten. Het waren bezielde christenen die straatkinderen verzamelden en leerden lezen en schrijven. De voornaamste bezieling hiervan, tot spijt van wie het benijdt, kwam niet van liberale manifesten of socialistische betogingen, maar van het christelijk geloof en de katholieke Kerk. In de huidige openbare opinie is er maar weinig waardering voor de katholieke Kerk, mede dankzij tv-programma’s zoals “Godvergeten”. Inderdaad is het seksueel misbruik in de Kerk een schande. Vergeet echter niet dat zoveel rijkdom van de westerse beschaving én van onze “welvaartsstaat” vooral te danken is aan de bezieling van het christelijk geloof en de katholieke Kerk! (Wordt vervolgd). . 2. Enkele foto’s – Ontbijt en avondrecreatie voor/in de ziekenkamer van onze zwaar gewonde fraters – Sommige fraters slapen liever buiten op het terras – Uitbreiding van kleine kapel vordert langzaam – De grootste vijgenboom op het terrein – Kleine wijngaard binnen en muren en grote wijngaard buiten de muren – granaatappelboom         |
P. Daniël, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 13.9.24