… behalve als het over De Guchts belastingperikelen gaat

Het nochtans super-verdraagzame land b werd veroordeeld op grond van het fameuze ‘folterverbod’ van art. 3 EVRM omdat dit land van plan was een wegens misdrijven  veroordeelde, evenwel chronisch zieke – en uitgeprocedeerde Georgiër uit te wijzen naar zijn thuisland, Georgië, dat ook deel uitmaakt van de Raad van Europa.

De uitwijzing ging uiteindelijk niet door omdat de man intussen hier gestorven is… wat niet belet dat het land b nog steeds veroordeeld wordt…

Het slachtoffer van onze Leopold II-staat was Georgie Paposhvili, geb. 1958 in  Georgië, aangekomen in onze hoofdstad op 28 november 1998, samen met vrouw en kind.  Vanaf dat jaar begon hij aan zijn beroepsbezigheden, zoals daar zijn… inbraak met geweld, diefstal, lid van criminele organisaties… Hij bracht nogal wat tijd door in onze gevangenissen waar vastgesteld werd dat hij iets onder de leden had, zoals chronische klierleukemie en tbc, waarvoor hij behandeld werd.  De sukkelaar vroeg verschillende keren regularisatie aan wegens zijn erbarmelijke gezondheid.  In augustus 2007 kreeg hij van de binnenminister bevel het grondgebied onmiddellijk te verlaten en zich hier de volgende 10 jaar niet te vertonen wegens het gevaar, dat hij vormde (…niet wegens besmettingsrisico) voor de bevolking.  Het vonnis werd opgeschort tot hij zijn gevangenisstraf uitgezeten en zijn medische behandeling afgehandeld was.  Op 7 juli 2010 was het dan zover: hij werd opgesloten in een gesloten instelling in afwachting van zijn uitzetting.

Zoals gebruikelijk kon de man rekenen op goede rechtsbijstand, want hij ging vervolgens naar het Hof voor de Beruchte Mensenrechten, kreeg tijdelijk gelijk en mocht beschikken.  De daarop volgende bevelen om aub het grondgebied te verlaten werden telkens verdaagd. Het vrouwtje en zijn kroost, inmiddels gestegen tot 3, kregen wel een  voor onbepaalde tijd verblijfsvergunning.  Tijdens de jaren 2012 – 2015 werd Georgie – ondanks zijn ernstige medische toestand – verschillende keren betrapt op winkeldiefstal.  Bezigheidstherapie.

Het Mensenrechtenhof oordeelde dat de belgische staat zwaar tekort geschoten was, onvoldoende de gezondheidstoestand van Georgie onderzocht had en geen rekening had gehouden met diens afhankelijkheid van zijn gezin.  Kortom: mocht het ooit tot een uitzetting naar Georgië gekomen zijn dan zou het land b schuldig geweest zijn aan b.g. zware feiten. Een veroordeling kon niet uitblijven.

Het land b mag – van ons belastinggeld – 5000 euro ophoesten aan de treurende weduwe voor de moeite en kosten.

Wie heel het vonnis wil nalezen (Engels), klik hier.

Voetnoot: Het is opmerkelijke dat statuten van de RvE het lidmaatschap voorbehouden aan staten in Europa, maar Europa niet omschrijven. Maar het optreden van de RvE hier kan vroeg of laat ook maatgevend voor de uitbreiding van de Europese Unie worden.