Wim Sonnevelds satirische kijk op Valentijn
Antwoorden
Categoriearchief: Cultuur
Pleidooi voor het Nederlands
“Vlaamse en Nederlandse universiteiten zouden dan ook aan ernstige zelfoverschatting doen door te menen dat zij met hun financiële middelen door het kruim van buitenlandse studenten én geleerden overspoeld zullen worden zodra zij het Nederlands integraal inruilen voor het Engels. Het lokken van buitenlanders met het vooruitzicht dat zij geen Nederlands hoeven te leren omdat die taal (en dus die cultuur, en dus die maatschappij) toch niet de moeite waard is om er zich in in te leven, is zowel een misplaatste vorm van zelfonderschatting als een bijna immoreel staaltje van consumentenbedrog. Het Nederlands is namelijk geen taal om beschaamd over te zijn, en het Engels dat wij in de plaats daarvan aanbieden, is meestal ook niet veel meer dan een afkooksel van de taal van Inspector Morse.
Het tweede argument. Onze studenten moeten Engels kennen als de besten, of ze kunnen niet mee. Natuurlijk moeten zij Engels kennen: Engels is namelijk géén noodzakelijk kwaad, het is een groot goed. Het is prachtig dat geleerden over een lingua franca beschikken waarin zij met vakgenoten wereldwijd over de uitkomsten van hun onderzoek kunnen communiceren. En onze studenten moeten bovendien Frans en Duits leren, want er is tot voor héél kort in die talen, die ook nog geografisch dicht bij ons liggen, veel gepubliceerd dat we niet straffeloos kunnen veronachtzamen. Wat niet impliceert, naar mijn bescheiden mening, dat we de leerlingen al in het middelbaar onderwijs een vak als geschiedenis of aardrijkskunde in een vreemde taal moeten onderwijzen. Als je op 11 juli verbaasd bent dat op die dag de Vlaamse nationale feestdag wordt gevierd, omdat je alleen weet hebt van de bataille des éperons d’or, dan ben je niet goed bezig, denk ik.
Terug naar Academia. Zonder Engels kunnen onze studenten internationaal niet mee, zeggen onze universiteitsbestuurders. Maar tegelijk hoor ik hen in koor jammeren over de braindrain, de uittocht van onze beste wetenschappers naar het land van belofte, Amerika dus, waar eindelijk eens met allerlei incentives – geld dus – komaf mee moet worden gemaakt. Tja, zo denk ik dan: in de voorbije decennia, toen al het onderwijs in Nederland nog in het Nederlands gebeurde, en ook in Vlaanderen de moedertaal eindelijk de voormalige wereldtaal Frans had afgelost, toen waren honderden jonge geleerden blijkbaar goed genoeg voorbereid om in Amerika en elders hoge toppen te scheren. Zij hadden duidelijk van professoren die hen in hun moedertaal onderwezen – versta: in de moedertaal van de docenten én van de studenten – voldoende bagage meegekregen om internationaal te excelleren. Laat ons dus maximaal inzetten op verbeterd en versterkt talenonderricht in het middelbaar onderwijs én op de universiteit, maar zonder aantasting van het fundamentele recht en de fundamentele plicht van een gemeenschap om haar taal een essentiële plaats te blijven geven in de overdracht van wetenschap en cultuur.”
Uit het dankwoord prof. dr. Ludo Simons voor Visser-Neerlandiaprijs
6 februari 2020
Op 1 februari 2020 kreeg prof. dr. Ludo Simons de Visser-Neerlandiaprijs voor de wijze waarop hij een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de culturele integratie van Nederland en Vlaanderen. Lees de volledige tekst.
Begeleidend deze terugblik:
Quo vadis, Syria?
Idlib wordt nederzetting na nederzetting, dorp na dorp, stad na stad bevrijd. Het is duidelijk dat de Syrische regering niet langer zal dulden dat deze provincie onverminderd de speeltuin blijft van een verzameld zootje terroristen bewapend, bevoorraad en gesteund door Turkije, of misschien nog steeds ook door het Westen.
Volgens het Russische ministerie van buitenlandse zaken zou HTS & co. in december alleen al niet minder dan 1400 aanvallen vanuit Idlib met zware wapens en zelfs tanks uitgevoerd hebben; in januari meer dan 1000. Honderden Syrische burgers en soldaten, tevens Russische en Turkse militairen werden gedood. De zgn. de-escalatiezone was een lachertje; HTS had onmiddellijk duidelijk gemaakt dat zij zich niet gedwongen zagen aan het staakt-het-vuren mee te werken. Uiteindelijk trad het Syrische leger met de hulp van hun bondgenoten in actie om de provincie te bevrijden van de terroristen.
De Turken zetten zgn. observatiepunten op waar ze er zin in hebben. Ook al is het grondgebied in handen van de Syrische overheid – en al ze dan – per ongeluk – beschoten worden omdat ze zonder aankondiging (wat ze normaal op voorhand aan Rusland mededelen) in Idlib rondtoeren, dan laat Erdogan al zijn Ottomaanse duivels los, dreigt met een open oorlog tegen Syrië, een bezetting, en stuurt een groot konvooi met wapens naar zijn huurlingenleger om de opmars van het Syrische leger te stuiten. De prijs wordt betaald door eenvoudige militairen die hun dienstplicht vervullen. Aan beide kanten, zowel bij het Syrische als bij het Turkse leger. Erdogan verklaarde dat er zich momenteel 12 Turkse observatiepunten op regeringsgebied bevinden; hij wil dat Moskou de Syrische regering onder druk zet en dat het Syrische leger zich tegen het einde van de maand achter deze imaginaire Turkse lijn terugtrekt. Zo niet, zal Turkije de zaak in eigen handen nemen… (…)
Merkwaardig: op dezelfde dag dat het Turkse konvooi mét commando’s en 60 bewapende voertuigen Idlib binnentrok, lanceerde Israël vanuit de bezette Golanhoogte raketten op verschillende doelwitten in Syrië. (…) De meeste raketten werden onderschept door het luchtafweersysteem.
Een satirisch zicht op de toestand, wat de ernst van de miserie niet doet vergeten:
Pompeo liet weten dat hij het Turkse ‘vredes’initiatief toejuicht.
De Generale Staf van het Syrische leger gaf de terroristen in Idlib een laatste kans om hun wapens neer te leggen om zo vele levens te redden. (…) Vergeefse moeite. Vier burgers, waaronder een kind, werden gedood, 7 anderen gewond door raketten afgevuurd op de residentiële wijk Hamadaniyah in Aleppo-stad. U ziet een getuige, een slachtoffer, een burger, wiens woning geraakt werd. Hisham Kayali vraagt zich af wat Syrië de wereld misdaan heeft, waarom de Syriërs dit aangedaan wordt… “We zijn allemaal mensen…”
Ali, een jongetje, waarschuwt voor onbekende voorwerpen: voor granaten, landmijnen, of andere explosieven. Hij heeft een droom: een nieuwe voet. Ali wil politie-agent worden…
De energievoorziening ligt overal onder vuur. We berichtten al over de oliepijplijn in zee, die zwaar beschadigd werd door explosieven aangebracht door (onbekende?) duikers. Enkele dagen geleden werd het Al-Rayan gasverdeelstation in Homs het doelwit van sabotage door terroristen. Na herstelling kon de productie heropgestart worden.
Tal Tamer elektriciteits verdeelstation 66/20 KV in het westen van Hasaka werd door de Turken (of door hun huurlingen) buiten werking gesteld daar de hoogspanningskabel vernietigd werd. Geen stroom in Tal Tamer en omgeving. (…)
Rusland verdeelt in Hasaka-stad voedselpakketten aan families gevlucht voor het Turkse geweld. Tevens geeft een medisch team gratis zorg en medicijnen. Gedurende drie weken toert deze ploeg in de Hasaka provincie rond om hulp te bieden bij allerlei medische problemen, operaties inbegrepen.
Beelden van een ondergronds al-Nusra hoofdkwartier in Idlib:
Waar een gebied bevrijd wordt vindt men wapens, munitie afkomstig uit…
Niets is heilig voor de terroristen. Dat musea en archeologische sites systematisch verwoest, leeggeroofd worden wist u al. Ook Ebla, één van de belangrijkste culturele archeologische sites ter wereld, ontsnapte niet aan vandalisme en georganiseerde diefstal. Het Syrische leger kon Ebla bevrijden van de barbaren. Er zal een gespecialiseerd team naar Tel Mrdikh, het koninkrijk Ebla, gestuurd worden om de schade op te meten. Geen sinecure en veel is onomkeerbaar beschadigd. Met man en macht en zonder enig respect voor de historische waarde werd er gegraven naar verborgen onderaardse schatten die men wel ergens kon verzilveren. Veel werd voor de toekomst definitief vernietigd.
Rusland is blijkbaar niet onder de indruk van Pompeo’s militair inzicht of van Erdogans bedreigingen. De Russische luchtmacht is de voorhoede, het Syrische leger volgt. Beelden van een gerichte luchtaanval op terroristische doelwitten:
Moskou liet er geen twijfel over bestaan dat Idlib deel uitmaakt van het Syrische grondgebied en dat de nationale regering het recht én de plicht heeft tegen de terroristen te strijden. (…)
En het gaat vooruit. Voor het eerst in verschillende jaren kon het Syrische leger (SAA) de Aleppo provincie betreden via de buurprovincie Idlib nadat vier steden en dorpen, m.n. Jdeideh Tlafah, Tlafah, Dhebiyah, Jalas, op HTS heroverd waren door het 5de Korps van het SAA, het Jeruzalem Korps (Palestijnen) en de NDF (nat. defensie strijdkrachten).
Beelden van HTS en de Oeigoeren in de video zijn authentiek; zij worden door hen zelf verspreid. R & U voorziet ze van ondertiteling.
Hiermee werd bijna heel het grondgebied ten oosten van de M5 snelweg (Aleppo-Idlib) veroverd. De strategische stad Saraqib, op het kruispunt van de M4 en de M5, is sinds gisteren helemaal omsingeld. De terroristen zouden uit de stad weggevlucht zijn, richting westen.
Niet volgens deze woordvoerder der terroristen; volgens hem komen de Turken hen helpen. We kunnen dit vandaag niet op de echtheid verifiëren. We zien wel degelijk Turkse voertuigen, tanks… weten echter niet waar de beelden gefilmd werden.
Afsluitend deze boodschap van hoop: Geliefde zanger Thaer Malko bracht deze muzikale video op de markt met een patriottisch lied: “Het (Syrië) zal heropgebouwd worden!… Niet door het Westen, maar door het volk en hun bondgenoten.”
Gedachten in gedichten
Gedachten in gedichten
Het Land der Blinden – door Neerlands Hoop
“Kijk”, zei de koning van het land der blinden
“Ik heb nu jarenlang een oogje toegedaan
Er zijn nog maar zeventien koningsgezinden
Die meelopen achter mijn versleten vaan
Ik weet niet wat jullie daarvan vinden
Maar ik kan het niet langer door de vingers zien
Ik ben niet van plan mij langer op te winden
In elk geval niet voor die zeventien”“Jullie moeten maar een president gaan kiezen
Waarvoor ik me niet verkiesbaar stel
Niet dat ik bang ben te verliezen
Maar ik wil stil gaan leven van mijn geld”
Alle verblinden in het land der blinden
Stelden zich als een man kandidaat
Behalve een, die de stemmen inde
Omdat die boven de partijen staatNa het tellen van de stemmen
Had ten slotte ieder een
Behalve hij, die ze moest tellen
Want die had natuurlijk geen
“Goede raad is duur”, sprak een der blinden
Nogal een zuinig tiep
“Als we niemand kunnen vinden
Dan nemen we toch mij, hiep hiep”“Wacht eens even”, sprak een dikke
op een voor hem helder moment
“Laten we gewoon gaan prikken
Wie ik prik wordt president”
Wat er toen viel te beleven
Was geen verkiezing maar een coup
Omdat ze er in braille schreven
Liepen alle namen in de soep“Als we nu eens blindeman gaan spelen”
Sprak een der blinden heel attent
“Ja”, klonk het toen uit duizend kelen
“Wie het wint wordt president”
Jarenlang zijn ze zo aan het spelen
En de winnaar is nog niet in zicht
Het kan de deelnemers niet schelen
Het spel brengt in hun leven lichtMocht u, o eenoog
Ooit het land der blinden vinden
Doe dan ook of u een blinde bent
Opdat nooit de spreuk zal klinken
In het land der blinde Vinken
Is eenoog presiden
Geen probleem in Brexitland
Ze heten niet “Piet”, maar ze zijn wel zwart. Zwart. Of ook wit. Of oranje. Of eender wat ze plezant vinden. En niemand heeft het daar moeilijk mee, denken niet aan slavenhandel, aan vernedering, aan racisme. Gewoon een volksfeest, waar men leute heeft. Maak kennis met het Straw Bear festival (strooien beer), met stoeten, muziek, dansen…en zonder enige twijfel een stijging van het alcoholgebruik.
Toen was geluk…
… een Zonneland of een Vlaams Filmpje te kunnen lezen!
Geen pc, geen gsm, geen smartphone, i-pad of andere brol die de kinderen vandaag niet meer kunnen missen.
Via de school een abonnement op Zonneland. Een Vlaams Filmpje was een extra traktaatje. Sparen voor een een nieuwe Suske & Wiske of een Nero, met de centjes naar de gazettenwinkel hollen. Iets wat onze (klein)kinderen zich niet meer kunnen voorstellen.
Zonneland bestaat 100 jaar!!!
Daarom maakte KADOC (Documentatie- en Onderzoekscentrum voor Religie, Cultuur en Samenleving) hierover zelf een internettentoonstelling. Dompel je onder in jeugdherinneringen: Voor de lezer(tjes) Zonneland en Vlaamse Filmpjes.
Kerst(ge)mis
De prachtige Vlaamse kerstliederen zijn nergens meer te horen, behalve in een of andere kerk, waar een min of meer traditiegebonden pastoor dit nog toelaat. Uit de Vlaamse media zijn zij totaal verbannen. Op de Radio 1 VRT-zender, zijn ze schijnbaar allergisch voor kerstliederen; geen enkel programma wordt er speciaal aan gewijd. Misschien werd er van hogerhand een of andere oekaze uitgevaardigd, om niet-christelijke bevolkingsgroepen niet te kwetsen, in naam van de nieuwe godsdienst van de ” diversiteit”. Nochtans betaalt elke Vlaamse belastingbetaler jaarlijks 41,2 euro voor het in stand houden van de openbare omroep of staatszender. Het minste dat men zou verwachten is dat deze staatszender rekening houdt met de identiteit van haar geldschieters en dus op regelmatige tijd zendtijd vrijmaakt voor evenementen rond Vlaamse en/of Duitse, Franse , Italiaanse , Poolse enz. kerstliederen. Of is dit teveel gevraagd?
Gelukkig Nieuwjaar!
Reeds eeuwen geleden schreven wij nieuwjaarsbrieven met blijken van liefde, goede wensen en voornemens. Zoals dit pareltje uit Oost-Vlaanderen gedateerd overgang 1745 – 1746 “met een diepe eerbiedigheijt en ootmoedige handt kussinghe” van de “geaffectioneerde ende onderdanige dienaer Gabriel” .
Kerstmis
Kerstmis is voor mij voor altijd met twee personen verbonden: met Louis Neefs die op Kerstdag 1980, samen met zijn vrouw, de dood vond bij een auto-ongeluk en met mijn vader, die op dezelfde dag uren tussen leven en dood zweefde na een zware hartaanval. Beide zijn er niet meer. Of toch… voor altijd in mijn hart.
De keuze voor een passend kerstlied kàn niet anders dan Vlaanderens mooiste kerstlied, Susa Nina, zijn.
Zalige kerst, Louis, zalige kerst, papa. Zalige kerst, iedereen! Wees lief voor elkaar.