Onze verontschuldigingen voor de vertraging bij de publicatie. Wij werden opnieuw op non-actief gezet.
Goede Vrienden,
Vrijdag 24 december 2021 vierden we een bijzondere Kerstmis. We begonnen met de lange byzantijnse ‘matines’ of morgengebed. Na het ontbijt werden die verder gezet met de “koninklijke uren” (primen, tertsen, sexten, nonen), waarna de uitgebreide vespers. (“Koninklijke” uren genoemd, omdat destijds de keizer in Constantinopel daarbij aanwezig was).
Het was de bedoeling het gebed af te sluiten met een Latijnse Eucharistie. We moesten evenwel de vespers voortijdig afbreken omdat het al tegen drie uur in de namiddag liep. In de nieuwbouw was immers al een grote groep weeskinderen, gehandicapten en gasten toegekomen, klaar om de gouverneur en zijn gevolg te ontvangen: mo’taz (gouverneur) Abu Nasr Guran. Een gouverneur is hier als een president ter plaatse en wordt ook met die eer ontvangen.
De hoge gasten werden eerst naar de grote zaal aan de ingang geleid. Daar zei de gouverneur dat hij gekomen was om een kaars aan te steken voor de opvang van weeskinderen, een kaars voor Syrië, voor de president, het leger en het volk en een kaars voor hemzelf en zijn gezin. De wrede oorlog tegen Syrië heeft heel vele gehandicapte kinderen en weeskinderen nagelaten. Het is al lang de bedoeling rond ons klooster de terreinen klaar te maken voor een dorpje om deze meest behoeftigen een warme thuis te geven. Na de ontvangst in de grote zaal, trokken we naar de nieuwbouw die overvol was. Behalve veertig weeskinderen en gehandicapten met hun begeleiders (die tijdens de grote vakantie de zaterdag bij ons komen doorbrengen), waren er nog drie groepen kinderen in kleurige danskledij.
Een van hen was een delegatie vanwege een Chinese hulporganisatie “Peaceland foundation”* die wil helpen bij het oprichten van een centrum voor weeskinderen. Elk van de groepen bracht een dansje terwijl een van de kinderen met heldere, ja keiharde stem in de micro een smetteloos toespraakje hield. Een kleine gehandicapte jongen, door zijn vader in de armen gedragen, zong voor de micro feilloos het nationaal volkslied. Tussendoor klonken de internationaal gekende kerstliederen, waarbij groot en klein dansten, waar nog een ruimte vrij was.
Lees verder