Martin Bosma, Nederlands nieuwe Kamervoorzitter, voorspelde in zijn boek over de neergang van Zuid-Afrika door het ANC, ook de toekomst voor Europa.
Nederlands nieuwe Kamervoorzitter vergeleek neergang Zuid-Afrika met Europa – Doorbraak.be
En ja, hoor, hij kon Wilders verkiezingsoverwinning verzilveren als nieuwe Kamervoorzitter:
… gebeurde zonder overleg met regeringsleiders der EU-lidstaten
Na Hongarije wil nu ook Oostenrijk niet weten van een EU-toetreding der Oekraïne. Andere landen staan al langer op de wachtlijst. Waarom zou Oekraïne voorrang moeten krijgen? Bovendien zijn de financiële consequenties groot, té groot. Wie moet dat allemaal gaan betalen? Lees voorafgaand artikel onderaan.
Volgens een studie van het Institut der deutschen Wirtschaft (IW) zouden de financiële gevolgen enorm zijn: 17% van het totale EU-budget zou naar Oekraïne vloeien, of anders uitgedrukt: elke 6de euro zou aan Kiev doorgestort worden. Concreet: in het beste geval 130 miljard euro, in het slechtste geval 190 miljard euro. En dat naar een land dat internationaal berucht is voor de alom tegenwoordige corruptie.
Bron: Fiskalische Aspekte einer EU-Erweiterung, klik op PDFherunterladen
Lees eerst dit artikel: Ruzie over EU-plan om Russische sluiproutes aan te pakken | De Standaard
En kijk dan naar de realiteit!!!
Tegen 2027 wil de EU volledig komaf maken met de import van Russische energievoorziening. Dan zal er nog behoorlijk veel zonnen- en windenergie moeten geproduceerd worden. Of een of andere tot op heden onbekende energiebron moeten aangeboord worden.
Estland en Litouwen hebben dit jaar volgens gegevens van Eurostat Russisch vloeibaar gas (LNG) gekocht voor een waarde van … 6.1 miljard euro. Het aantal LNG-tankers, dat vanuit het vermaledijde Rusland koers zet naar Europa, stijgt.
De Russische LNG-leveringen aan de EU bedroegen in 2022 16.7 miljard m3; in het jaar 2021 ‘slechts’ 12.3 miljard m3.
Spanje en het land b waren in de EU de grootste afnemers van gas uit Rusland. Spanje kocht van januari tot oktober 5.21 miljard m3: het land b 3.14 miljard m3. Het aandeel Russisch LNG-gas in Spanje steeg naar 26.5%, in het land b naar 37.2%.
Spanje betaalde 1.8 miljard euro aan Rusland; Frankrijk 1.5 miljard euro en het land b 1.36 miljard euro.
De Russische LNG-leveringen aan de EU stijgen, maar niet alle EU-landen hebben toegang tot de zee en LNG-terminals. Er daarom, lieve kijkbuiskinderen, zijn Spanje en het land nu bijzonder geliefd als draaischijf voor de omzetting van vloeibaar LNG naar gas. En noteer daarbij dat dit gas, nadat het schoongewassen werd in Spanje en het land b, géén Russisch gas meer is.
Financial Times: EU imports record volumes of liquefied natural gas from Russia
EUObserver: Spain and Belgium increased Russian LNG imports, study finds
Decennia lang ging men ervan uit dat Italië ca. 8.000 km kustlijn had. Volgens de regering van Giorgia Meloni zijn het plotseling meer dan 11.000 km.
Eigenlijk, als men de klimaatonheilvoorspellers mag geloven – het zeeniveau stijgt en de erosie van de kustlijn neemt af – zou men moeten geloven dat de kustlijn verminderd is. Maar dat is niet het geval, toch niet in Italië. Italië’s stranden zouden met meer dan 3.000 km uitgebreid zijn. Om u een idee te geven van de lengteverhouding: 3.000 km komt ongeveer overeen met de afstand heen en weer van de Aostavallei (in het uiterste noorden) tot Syracuse (zuiden van Sicilië). Enigszins eigenaardig dat de Italianen pas nu 3.000 km verborgen stranden ontdekt hebben.
De Italiaanse meest gebruikte encyclopedie Treccani vermeldt sinds jaar en dag de lengte van de Italiaanse kustlijn met “ca. 8.000 km”. Daarbij inbegrepen zijn de kusten van de grote eilanden Sardinië en Sicilië en ook alle andere kleinere eilandjes. Dat de encyclopedie geen exact cijfer noemt ligt eraan dat het onmogelijk is de ruige kustlijn 100% correct op te meten. En toch zou naar verluidt dit huzarenstukje gelukt zijn door leden van een “technische commissie”, die Meloni’s regering bijstaat. Aanleiding waren de strandbadconcessies. Volgens deze commissie bedraagt de totale lengte van de Italiaanse kustlijn niet ca. 8.000 km, zoals Treccani vermeldt, maar wel exact 11.172 km en 794 m.
Strandbadconcessies zijn in Italië niet onbelangrijk. En dat is dan nog zwak uitgedrukt. Ze zijn dermate belangrijk dat Italië hiermee bij de EU in de problemen geraakt is. Het gaat om 30.000 „stabilimenti balneari“, m.a.w. de “lido’s, de betaalstranden met parasols en ligbedden. In het hoogseizoen goed voor ca. 300.000 jobs en een omzet van ca. 15 miljard euro! En dat vindt de EU niet in orde wegens illegaal. Daar zij zich bevinden op het te geringe openbaar domein, moeten zij volgens de Bolkestein richtlijn (2006), om de concurrentie een kans te geven, regelmatig opnieuw uitgeschreven worden. En dat worden ze niet.
Alle Italiaanse regeringen, van eender welke politieke kleur, gaven niet thuis. De lido-lobby is gewoon te machtig en ook vele badgasten zouden het node zien gebeuren dat hun lido in de handen van bv. een Chinese touroperator zou vallen als deze een goedkoper uitbatingsbod bij de staat zou indienen. Ook Giorgia Meloni heeft zich steeds als patrones der „stabilimenti balneari“ geuit; tijdens haar verkiezingscampagne beloofde zij dat de “uitverkoop der lido’s slechts over haar lijk zou gebeuren”.
Verleden week verloor de EU-Commissie uiteindelijk het geduld, schreef nogmaals een waarschuwing aan de Italiaanse regering en leidde een proces wegens verdragsinbreuken in. En daarmee komen we bij de wonderlijke groei van de Italiaanse stranden. Als de Italiaanse regering aan de EU kan bewijzen dat het bij de stranden niet om een beperkt aanbod gaat (… men ligt er op sommige stranden als haringen in een ton…), m.a.w. dat er plaats genoeg en zelfs meer dan nodig is, dan vallen de „stabilimenti balneari“ niet onder de Bolkestein richtlijn en moeten er geen herhaaldelijke aanbestedingen uitgeschreven worden. Inderdaad “bezetten” de Italiaanse lido’s “slechts” 2.143 km strand. Bij een totale kustlijn van meer dan 11.000 km zou dit minder dan 1/5 bedragen – een belachelijk klein deel. U herkent de démarche van Meloni’s lido-landmeters. Als deze meetprocedure aanvaard wordt is het probleem van de baan.
De milieubeschermingsorganisatie Legambiente, die de wildgroei van betalende strandgenoegens een doorn in het oog is, heeft er een andere mening over. Deze stelt dat – of 8.000 of 11.000 km als maatstaf – maakt in se niets uit want de concessies voor de „stabilimenti balneari“ worden quasi zonder uitzondering voor zandstranden toegekend. Niet voor afgelegen, moeilijk te bereiken rotskusten. De totale lengte van alle Italiaanse zandstranden bedraagt slechts 3.418 km. 63% daarvan worden door de lido’s opgeëist, hoewel volgens Italiaanse wetgeving slechts 40% toegelaten is. Ergo: de lido’s in de huidige vorm zijn niet alleen in strijd met de EU-wet maar bovendien met de Italiaanse.
Daar bovenop maakt Legambiente attent op het feit dat de zgn. “technische commissie”, die de stranden opnieuw gemeten en 3.000 km bijkomende kustlijn ontdekt heeft, niet minder dan 24 afgevaardigden van de lido’s onder zijn “raadgevers” telt – én geen enkele wetenschapper.
Dat de EU-Commissie geloof zal hechten aan de wonderbaarlijke elasticiteit der Italiaanse stranden is eerder onwaarschijnlijk.
Het Vlaams Belang vindt het voorstel van Europees Parlementslid Guy Verhofstadt (Open Vld) om af te stappen van de unanimiteitsvereiste bij belangrijke beslissingen van de Europese Unie totaal verwerpelijk. “De EU dwaalt steeds verder en steeds sneller af van het pad van de democratie”, zegt Europees Parlementslid Tom Vandendriessche. “Het is waanzinnig dat zich democratisch noemende Vlaamse partijen hierin meegaan.”
Met een nipte meerderheid van 291 stemmen tegen 274 heeft het Europees Parlement een reeks voorstellen goedgekeurd om het verdrag van Lissabon aan te passen. In dat verdrag werd in 2007 de werking van de EU vastgelegd. Zo werd er onder meer in bepaald hoeveel macht de lidstaten en verschillende instellingen hebben in het nemen van beslissingen. “Verhofstadt wil de vleugels van de lidstaten, die toen al stevig geknipt werden, nu nog verder knippen”, aldus Vandendriessche. “Als het van deze ‘liberaal’ afhangt, hoeft met dissidente stemmen, zoals bijvoorbeeld die van de Hongaarse eerste minister Viktor Orban, in de toekomst geen enkele rekening meer te worden gehouden. In Verhofstadts democratie is enkel ja knikken en de pas lopen de boodschap.”
“Het vetorecht waar Verhofstadt van af wil, heeft als bedoeling dat kleine landen beschermd worden, dat ze niet vertrappelt worden door de grote landen”, vervolgt Vandendriessche. “Daarom werd de EU ook opgericht destijds.” Het Vlaams Belang zal zich met hand en tand verzetten tegen Verhofstadts EU-rijk. “Voor zo’n EUSSR hebben we nooit getekend. In 2024 zullen we de nipte eurofanatieke meerderheid in het Europees Parlement breken.”
“Dissidente stemmen via regelgeving monddood maken is trouwens een handelsmerk van dictators en duidelijk ook van Verhofstadt”, gaat Vandendriessche verder. “Tijdens zijn Belgisch premierschap werd bijvoorbeeld meermaals wetgeving gewijzigd, louter en alleen om het toenmalige Vlaams Blok veroordeeld te kunnen krijgen. Aanpassing van regelgeving à la tête du client dus, zoals nu tegen Victor Orban gebeurt.”
“Verhofstadt is aan de laatste maanden van zijn politieke carrière bezig, en daar zijn weinigen rouwig om, maar overal waar hij komt, laat hij helaas een pad van vernieling achter zich. Dat was niet enkel in België zo”, merkt Vandendriessche tot slot op. “Maar hier gaat het om bijzonder grondige vernielingen, om verschroeide aarde. Zijn plannen betekenen zonder meer het einde van de natiestaat en een ernstige bedreiging voor de democratie. Het is onbegrijpelijk dat Vlaamse partijen in die waanzin meegingen.”
12 jaar geleden deed hij al een poging:
“Alleen de overheid en de maffia nemen onder bedreiging van geweld mensen hun geld af,” zegt jurist en belastingexpert Toine Manders. Daarom vindt hij het een morele plicht om zo veel mogelijk belasting te ontwijken, legt hij uit tegenover Flavio Pasquino. Kijken dus!
Manders is dan ook een principiële belastingontwijker. In 2014 werd hij gearresteerd door de FIOD, wat leidde tot vrijspraak met 180 uur taakstraf in de plantsoenendienst. Nu is hij terug, nog altijd rotsvast in zijn overtuiging dat het ieders plicht is om de overheidskas zo min mogelijk te spekken. Als je belasting betaalt, ben je medeverantwoordelijk voor de slechte dingen die een staat daar vaak mee doet, vindt Manders.
“Onze overheid heeft niet zo lang geleden bijvoorbeeld lockdowns opgelegd, waardoor ‘niet-essentiële’ bedrijven moesten sluiten. En ongevaccineerden werden buitengesloten,” zegt hij. “De staat kan dit doen, omdat zij de middelen daarvoor heeft. En die middelen pakt zij van ons af middels belastingheffing.”
Hoewel Manders bewondering heeft voor de zogeheten soevereinen, onderscheidt hij zich toch van deze beweging. En dat weet hij kraakhelder uit te leggen. Manders’ visie is niet alleen bijzonder interessant voor degenen die de overheid al wantrouwen, maar ook voor de meer regime-loyale burgers. “Vrijheid heeft alleen een kans van slagen als voldoende mensen het nieuwe systeem omarmen, als voldoende mensen het idee van vrijheid gaan steunen,” zegt hij. Bekijk en deel dit enerverende gesprek daarom nu!
Ook al hebben de EU-vriendelijke partijen in Polen de verkiezingen gewonnen, toch moeten ze ermee rekening houden dat de Polen niet stoemelings met alles wat hun nieuwe machthebbers bewieroken zullen akkoord gaan.
Ten bewijze: een opiniepeiling van 10 november, waaruit blijkt dat de nieuwe coalitie er niet moet aan denken de nationale munt, de zloty, te vervangen door de euro.
Meer dan 60% van de Poolse burgers zijn naar verluidt tegen een nieuwe coalitie die het land in de eurozone zou willen leiden. Aan de hand van een peiling van IBRiS, in opdracht van de privé zender Radio ZET, werd gevraagd of de nieuwe regering (die waarschijnlijk uit de burgercoalitie KO, de Derde weg en de Nieuwe Linkse partij zal samengesteld worden) zou moeten proberen de Poolse munt, zloty, door de euro te vervangen.
Zoals verwacht hadden de kiezers van de conservatieve (verliezende) partij PiS een duidelijke afwijzende mening: 85% wil er niet van weten. Daarentegen behoren 43% van de voorstanders tot het “liberaal-democratische” kamp. (KO, Derde Weg, Nieuwe Linkse)
Miljoenen gelukzoekers proberen elk jaar Europa binnen te dringen met de hoop op een stukje van onze duurbetaalde welvaart. En de EU? Die wil hen lokken en binnenhalen. Niet als het aan ons ligt!
De EU zal in staat zijn het Hongaarse veto t.o.v. de volgende 50 miljard euro financiële hulp aan Oekraïne te omzeilen. Hoe? Door de regeringen der EU-lidstaten te dwingen eigen hulpprogramma’s voor Oekraïne op poten te zetten. Dit hebben EU-ambtenaren aan Reuters medegedeeld. De EU noemt dit “plan B.”
“Het probleem van geld voor Oekraïne zal op de één of andere manier opgelost worden; Kiev zal de steun van de EU krijgen,” stelde een EU-ambtenaar. “Als Hongarije dwars ligt bij de noodzakelijke éénstemmige beslissing om de transfer via het EU-budget uit te voeren, dan zullen de lidstaten een andere manier vinden, door bv. interlandelijke akkoorden over nationale garanties.”
Verwacht wordt dat de EU-landen op de top van 14 – 15 december over een volgend hulppakket aan Oekraïne zullen stemmen.
Op 20 juni eiste de EU-Commissie dat de EU-lidstaten bijkomende gelden voor het EU-budget voor de periode 2024 – 2027 goed te keuren; ze zijn immers nodig om het 50 miljard euro hulpprogramma voor Oekraïne tijdens de volgende vier jaar goed te keuren. Dit “voorstel” botste in de EU-landen, wiens begrotingen sowieso reeds door de anti-Russische sancties in het rood doken, op een koude steen. Om die reden bleven lange-termijn-hulpprogramma’s aan Oekraïne achterwege.
Donderdag deelde Gergay Guillas, voorzitter van het bureau van de Hongaarse premier, tijdens een samenkomst met de pers nog mee dat Hongarije de veranderingen aan het EU-budget voor 2024 – 2027 af, waardoor bijkomende financiële ondersteuning voor een bedrag van 50 miljard euro aan Oekraïne voorzien moet worden. Guillas beklemtoonde dat zijn land niet akkoord gaat met het “voorstel” van de EU-Commissie om een gemeenschappelijk krediet op te nemen ter ondersteuning van Kiev.
https://www.reuters.com/world/europe/eu-unveil-50bln-euro-aid-package-ukraine-sources-2023-06-20/