57 Arabische en moslim landen bieden Israël een vredesakkoord aan
Gegarandeerde veiligheid in ruil voor een Palestijnse staat en een einde der bezetting
De Jordaanse buitenminister verklaarde dat de Arabische wereld tot vrede bereid is, maar dat Israël zich hiertegen verzet
Intussen
eist Israël – “de énige democratie in het Midden-Oosten” – dat er nog meer grondgebied in Libanon ontruimd wordt (1 miljoen inwoners zijn reeds op de vlucht)
worden christelijke gebieden nu ingepalmd door gevluchte moslims uit het zuiden
wordt een Palestijns vluchtelingenkamp gebombardeerd
vluchten Syrische vluchtelingen in Libanon naar Syrië, dat hen door de internationale strafmaatregelen niet kan onderhouden of huisvesten
is VN-secretaris-generaal Antonio Guiterres persona non grata verklaard omdat hij – volgens Israël – vooringenomen zou zijn
Erdogan wil dat de VN reageert tegen Israël. Als reactie op het mateloos geweld dat Israël in Gaza en Libanon ontplooit, wil hij dat de VN akkoord gaat om Israël lik-op-stuk te geven. En wil hiervoor de 1950-resolutie “Allen samen voor de vrede” inroepen. Die resolutie stelt dat “indien de Veiligheidsraad van de VN er niet in slaagt vrede te handhaven, dan kan de organisatie collectieve maatregelen aanbevelen voor het gebruik van een bewapende macht…”
Erdogan “vergeet” echter dat Turkije gewapenderhand Noord-Cyprus en Noord-Syrië bezet heeft en houdt…
Schakel ondertiteling en vertaling in voor zijn volledig betoog:
Zelensky’s zgn. “zegeplan” wordt ondermijnd door de realiteit: zijn land heeft niet genoeg manschappen of middelen om te kunnen winnen van Rusland.
Dit is alleszins de korte analyse van The Economist. Oekraïne kan niet rekenen op vrijwilligers maar moet het hebben van dienstplichtigen. En daar knelt het schoentje:
”Officers complain that many of those drafted into service are ill-suited to fighting: too old, too ill, too drunk. There is no clear path out of the army once in it, which makes being mobilized seem like a one-way ticket to the morgue,” The Economist said.
”Some 5-10% of soldiers on active duty are absent without leave,” it added, noting that “fewer than 30% of Ukrainians consider draft-dodging shameful.”
Nederlandse vertaling:
“Officieren klagen dat talrijke dienstplichtigen niet of slecht geschikt zijn voor de strijd: te oud, te ziek, te dronken. Er is geen perspectief om uit het leger te geraken eens dat men erin zit. Wat de mobilisatie doet lijken op een enkele rit richting mortuarium.”
“Ca. 5 à 10% der soldaten in actieve dienst zijn afwezig zonder toelating.” “Minder dan 30% der Oekraïners vindt dienstplichtontduiking een schande.”
En dan is er de generatiekloof. Jonge mannen van dienstplichtige leeftijd zijn veel minder geneigd Zelensky’s compromisloze houding te steunen – dit in vergelijking met degenen die te oud zijn om opgeroepen te worden.
In een apart artikel van donderdag, beschuldigde The Economist Zelensky “de realiteit uit te dagen” met zijn militaire strategie en knoopte er de waarschuwing aan vast dat hij “de Oekraïense steunverleners weg zou jagen en de Oekraïense samenleving verder uiteen te rijten” indien hij deze koers blijft volgen.
Oekraïne moet (volgens The Economist) de overwinning op Rusland herdefiniëren in “de wording van een welvarende, westers-gerichte democratie” nadat het toegevingen gedaan heeft in het belang van de vrede. En als gevolg van “het aanvaarden van de harde werkelijkheid moeten westerse leiders zijn belangrijk oorlogsdoel geloofwaardig maken door de nodige militaire mogelijkheden en veiligheid te garanderen”.
Moskou heeft (herhaaldelijk) verklaard dat het NAVO’s voornemen Oekraïne in diens rangen op te nemen één van de hoofdredenen was voor het uitlokken van de vijandelijkheden. In een stabiel vredesplan zit (volgens Moskou) een limiet op de militaire kracht van Oekraïne en een neutraliteit. Kiev stemde initieel in met die voorwaarden tijdens vredesonderhandelingen in de vroege fase van het conflict, maar maakte vervolgens een bocht van 180° volgens de wensen van het westen.
Voormalig president Donald Trump deelde Oekraïens wereldreiziger Zelensky mee dat “it takes two to tango” – er twee nodig zijn om een akkoord te bereiken. Voorafgaand liet Trump aan de pers weten dat zijn relatie met Rusland en Poetin ” -zeer goed” was. Zelensky drukte zijn hoop uit dat ook Oekraïne en hijzelf beste vriendjes zouden kunnen zijn met Trump.
Waarop: Trump stelde dat men een geschikte danspartner nodig heeft om niet onbeslagen op het politieke dansparket te verschijnen.
Zelensky maakte geen goede beurt bij de Republikeinen toen hij Trumps kandidaat voor het vice-presidentschap, J.D. Vance, te radicaal noemde en het aandurfde eraan te twijfelen dat Trump de oorlog zou kunnen beëindigen.
Trump had ook zo zijn mening over Zelensky toen hij hem de “greatest salesman on Earth” – vrij vertaald: “de beste handelsreiziger op aarde” – daar hij meer geld krijgt van de VSA voor een oorlog die hij hoogstwaarschijnlijk niet kan winnen.
Oorlog tussen vrienden in opdracht van de gemeenschappelijke vijand
Oorlogen zijn sowieso tragisch. En dan vooral als twee traditioneel bevriende landen tegen elkaar moeten vechten in opdracht van een gemeenschappelijke vijand. Een van die oorlogen was de Laplandoorlog.
Nadat de Sovjet-Unie, onder leiding van Jozef Stalin, nog voor het uitbreken van WO II, de Finse buren op 30 november ongeprovoceerd aanviel en het land de zgn. winteroorlog opdrong, zag de Finse David zich gedwongen op 13 maart 1940 aan te sluiten bij de Russische Goliath. Met als gevolg dat vanaf die datum – met het vredesverdrag van Moskou – grote gedeeltes van Karelië en andere gebieden afgestaan werden aan Rusland.
Nadat op 22 juni 1940 de Duits-Sovjetoorlog begonnen was, zag Finland voor zichzelf de kans om op 25 juni 1941 het resultaat van de verloren winteroorlog te kunnen rechtzetten. Echter… ook deze oorlog verloren de Finnen. De door Moskou opgelegde wapenstilstand van 19 september 1944 met Rusland en diens bondgenoot Groot-Brittanië betekende voor Finland niet alleen de afstand van nog meer grondgebied en hoge herstelbetalingen, het betekende bovendien dat de winnaars zich ook met de binnen- en buitenlandse politiek van de verliezer gingen bemoeien.
Enerzijds moet Finland pro-sovjet communistische organisaties toelaten en pro-Duitse zgz. fascistische organisaties verbieden. Anderzijds moest Finland niet alleen de relatie met de Duitse bondgenoot verbreken, maar ook reeds vier dagen voor het ingaan van de wapenstilstand Duitse soldaten op Fins grondgebied oppakken én hen uitleveren aan de Sovjetunie. En de Finnen waren bovendien verplicht binnen twee weken de Duitsers uit hun land te verdrijven.
De Duitsers lieten dit niet zonder weerstand gebeuren en zo kwam het tot de zgn. “Laplandoorlog” tussen de vroegere bondgenoten. De met frisse tegenzin gevoerde oorlog tussen de tegenstanders was aanvankelijk vrij mild en lusteloos. Men noemde het zelfs een “schijnoorlog”. De Finse kwartiermeester-generaal, luitenant-generaal A.F.Airo, had het over “herfstmanoeuvers”.
Dat lieten de Sovjetvertegenwoordigers in de Geallieerde Controlecommissie voor het toezicht op de wapenstilstand in Finland echter niet gebeuren en drongen bij de Finnen aan een meer offensieve, agressievere en vastberadener actie tegen de Duitsers. En de Finnen voldeden aan het bevel op door een landing op Tornio, aan de Botnische Golf en de grens met Zweden. De Duitsers reageerden met verbitterde weerstand. De door hun voormalige Finse bondgenoot verraden voelende Duitsers kozen bij hun terugtocht, richting het nog Duits-bezette Noorwegen, de tactiek van de verschroeide aarde door het gebied achter te laten met talrijke mijnen. Zo kostte de oorlog tussen de voormalige bevriende staten aan beide kanten nog zo’n 1000 soldatenlevens en 5000 gekwetsten. De verhouding tussen de oprukkende Finnen en de terugtrekkende Duitsers bedroeg drie tegen twee.
Op 27 april 1945 trokken de laatste Duitse troepen zich terug via de grensdriehoek tussen Finland, Zweden en Noorwegen. In plaats van de door de Sovjetunie geëiste twee weken hadden de Finnen pas na meer dan 6 maanden dit gedeelte van de wapenstilstandseisen vervuld. Voor de Duitsers ging de terugtocht verder tot de onvoorwaardelijke capitulatie op 8 mei 1945.
Het nieuwsgehalte van de desastreuze overstromingen n.a.v. de storm Boris wordt op de achtergrond gedrongen door de bieper-operatie in Libanon en ook in Syrië. Waar de Hezbollah ronduit zonder nuance een terroristische organisatie genoemd wordt, blijven de poco media terughoudend met betrekking tot het doodseskader dat weliswaar geen mensen voor een vuurpeloton plaatste, maar vanop afstand biepers (of pagers) liet ontploffen. Zonder onderscheid. Dat zo’n ding in de handen van onschuldige kinderen zou kunnen geraken, dat omstaanders mede-slachtoffer kunnen worden… dàt was blijkbaar geen tegenargument; het heeft een soortgelijk willekeurig dodelijk gehalte als een bombardement. “Collateral damage” wordt dit genoemd…
Waar een geweerloop op een golfbaan opvalt, is een verborgen bom in een klein toestelletje dat in elke broekzak past en dat vanop afstand kan geactiveerd worden, veel geraffineerder en gevaarlijker. Châpeau voor de bedenker(s). Het lijkt wel een scenario uit een +18 psychofilm.
Enkele minuten voordat de biepers ontploften, telefoneerde de Israëlische buitenminister Yoav Gallant met zijn VSA-collega Lloyd Austin met de mededeling dat Israël “weldra” een operatie zou uitvoeren in Libanon, gaf echter geen details
De VSA namen de Pontius Pilatus-houding aan: “We wisten niets en hadden er niets mee te maken”.
De “operatie” werd in het begin van de week door Netanyahu en belangrijke regeringsleden samen met de veiligheidsdiensten goedgekeurd.
Het gebeurde één dag nadat de VSA-afgevaardigde Amos Hochstein Israël bezocht en Netanyahu waarschuwde voor de gevolgen bij een escalatie in Libanon.
Dinsdag brachten Netanyahu en defensieminister Gallant verschillende uren door op het IDF-oppercommando in Tel Aviv.
Bijgevolg kan men Israël naar verluidt niets verwijten vermits het hier om een pro-actieve beschermingsmaatregel van het Israëlische grondgebied en bevolking gaat.
Voor de rest blijft Netanyahu’s regering bezorgd om het leven van de gegijzelde Israëliërs in handen van Hamas. Alsof deze straks – als reactie op de gebeurtenissen – ongehinderd, levend en wel, terug naar huis zullen mogen keren…
Een krantenoverzicht:
Haaretz is realistisch: Israël zal er de oorlog niet door winnen.
Volgens de krant Haaretz biedt de Israëlische overheid een permanente verblijfsvergunning aan asielzoekers in ruil voor een deelname aan “mogelijk levensbedreigende militaire operaties” in Gaza. Naar verluidt zou interne kritiek op deze maatregel onderdrukt worden.
Bronnen bij defensie stellen dat het project georganiseerd wordt onder begeleiding van defensie adviseurs. Momenteel zouden ca. 30.000 Afrikaanse asielzoekers zich in Israël bevinden, vooral jonge mannen. 3.500 Soedanezen werden door de rechtbank een tijdelijke (voorlopige) verblijfsvergunning toegekend omdat de behandeling van hun aanvraag te lang duurde.
Het is maar de vraag of het Israëlische leger mogelijk hiermee een islamitische vijand binnen eigen kringen aan boord haalt.
Het is in elk geval een totale ommekeer in de immigratiepolitiek. Enkele jaren geleden vernamen we dat Israëliërs zelfs financieel beloond werden als ze hulp verleenden bij het opsporen én uit het land werken van asielzoekers.
Onderstaande video toont aan dat de bevolking de Afikaanse asielzoekers niet bepaald met open armen welkom heette:
De Oekraïense president Zelensky kon zijn westerse bondgenoten niet overtuigen lange afstandsraketten, diep in het Russische grondgebied, te gebruiken. Volgens de Washington Post viel Zelensky’s pleidooi in Ramstein op een koude steen bij Pentagonbaas Lloyd Austin. Er werd geen informatie vrij gegeven wanneer en of het verbod zou opgeheven worden.
Volgens de NAVO-methodologie besteedt België in 2024 7,9 miljard euro aan defensie. Om aan die 2% BBP te geraken is dat 4,1 miljard euro te weinig. Om aan de 20% investeringssom te geraken moeten we in de begroting van 900 miljoen naar minstens 1,2 miljard gaan.
Op het mogelijke winkellijstje staan o.a. volgende posten vermeld: munitie, marine, gevechts- en transportvliegtuigen, transport- en gevechtsheli’s, lucht- en raketafweer, buitenlandse inlichtingen- en cyberdiensten, AI, personeel…
En… wie zou het belgische Ministerie van Defensie mogen leiden? Maakt popelende Theo Francken een kans? Lees hier alvast het defensiestandpunt van De Wevers Alliantie: https://n-va.be/standpunten/defensie
Nadat bekend raakte dat wereldreiziger-bedelaar Zelensky persoonlijk de sabotage van de Nord Stream-gaspijpleidingen goedgekeurd heeft, volgt nu de Duitse beslissing om niet langer als de wereldwijd tweede grootste sponsor (na de VSA) van Oekraïne te willen fungeren.
Officieel heet het dat de broeksriem aangespannen wordt. Reeds toegezegde hulp wordt nog wel geleverd, maar daarmee houdt de vrijgevigheid dan ook op. Financieminister Lindner heeft collega Postorius (landsverdediging) hiervan op de hoogte gebracht.
“Nieuwe maatregelen mogen slechts nog als deze in de begrotingsplannen voor dit jaar en de volgende jaren financieel voorzien werden…” En “Verzeker u aub dat de bovengrenzen niet overschreden worden.”
Daar de middelen voor Oekraïne (volgens berekeningswijze bedragen die 7.48 of 8 miljarden euro) voor het lopende jaar reeds in de planning opgenomen worden en de geplande bovengrens voor 2025 (… 4 miljard euro) reeds overschreden is, betekent dit: nul, komma nul, niets meer.
Klik op: Bekijken op YouTube
De Oekraïense ambassadeur in Duitsland hoopt op een “machtwoord” vanuit het parlement want… “de veiligheid van Europa hangt ervan af!”. Op verontschuldigingen voor de vernietiging van Nord Stream is het wachten tot… Sint Juttemis!
In welke EU-landen is de kas ook leeg? Hallo, wie heeft er nog geld over voor Oekraïne?
