Zo worden de nieuwe sancties tegen Syrië omschreven. Niet door ons aller Vrfsdt, die twitterde dat “de EU hetzelfde zou moeten doen”.

De nieuwe zware Amerikaanse sancties tegen Syrië, vervat in de Caesar Act, die woensdag van kracht werden, hebben verdragende gevolgen voor de bevolking. De VSA hopen dat de bevolking uit pure wanhoop zich tégen hun regering, tegen Assad, keert wat vervolgens tot diens val moet leiden zodat een stropop zijn plaats kan innemen en de VSA dan toch hun zin krijgen, iets wat met de inzet van wapens, met de vernieling van het land, niet gelukt is.

De sancties gaan verder dan de vorige; zij richten zich tot eender wie, eender welk land, eender welk bedrijf of organisatie dat zaken doet met of steun geeft aan Syrië én – daar bovenop – “die zaken doet met Russische of Iraanse aanwezigheid in Syrië”. De nieuwe sancties maken het voor de Amerikaanse president Trump mogelijk tegoeden te bevriezen van eender wie die met Syrië handel drijft, van eender welke nationaliteit, en kunnen toegepast worden in meer sectoren, van constructie tot energie.

De Syrische regering controleert ca. 65% van het land en werkt in het NO gedeeltelijk samen met de Syrische Koerden – via Russische bemiddeling. En toch wordt het land aan de nodige heropbouw na de verwoestende oorlogsjaren gehinderd. Niet alleen dat er geen internationale hulp voor de heropbouw is, maar ook staten zoals Rusland, China, Iran, Indië en de Golfstaten, die Syrië bij de heropbouw willen steunen, moeten door de Caesar-wet er afstand van nemen. Worden hierdoor bijzonder getroffen: Irak, Jordanië, Libanon – de buurlanden van Syrië – essentieel voor de eigen economie en de nationale veiligheid.

De Syrische regeriing veroordeelde de nieuwe sancties als “economisch terrorisme”; eenzijdig opgelegde economische dwangmaatregelen zijn in strijd met internationaal recht en tegen het humanitaire volkerenrecht. De maatregelen worden gemotiveerd door “valse getuigenissen van degenen die vijandig ten opzicht van het Syrische volk staan” (voor verduidelijking en bron: zie verder in artikel), luidde een mededeling van het Syrische buitenministerie. Nu al leeft volgens schattingen meer dan 80% der bevolking onder de armoedegrens. Stilaan komt het tot protesten, waarover in het westen met voldoening bericht wordt. Met voldoening en hoopvol: “armoede en nood maakt de Syriërs moedig”, luidde het in de Tagesschau. Een sadistisch vooruitzicht, onwaardig aan een land dat de erfzonde met zich meedraagt.

De nieuwe sancties, bovenop de oude, die de European Council on Foreign Relations verleden jaar al als “politiek van de verbrande aarde” beoordeelde, maken het leven van de Syrische bevolking nog moeilijker. De EU heeft einde mei haar sancties met een jaar verlengd, hoewel meerdere VN-instanties, vooral m.b.t. de coronacrisis, ervoor pleitten deze op te heffen of minstens af te zwakken om een humanitaire catastrofe te verhinderen. Alles boter aan de galg… letterlijk. De EU beantwoordde de smeekbede op 28 mei door koudweg de sancties, zonder enige beperking of consideratie, met een jaar te verlengen. De VSA en de EU hopen op een hongerrevolutie…

Er zijn echter landen die zich alles kunnen permitteren, bvb. Turkije, dat soevereine staten mag aanvallen en bezetten (Cyprus, Syrië, Irak), grenzen in vraag stellen (Griekenland), vluchtelingen als pasmunt gebruiken, de EU chanteren, journalisten opsluiten enz.

De Syrische diplomaat in Moskou, Riad Haddad, veroordeelde de sancties zelfs als “medische terreurdaad”. Gezien de wereldwijde corona-pandemie zijn dergelijke maatregelen onmenselijk. Ook Syrië heeft medicijnen en technische apparaten nodig om de bevolking te beschermen. Volgens een onderzoek, dat recent aan de London School of Economics gepubliceerd werd, kon Syrië in 2010, net voor de oorlog aanbrak, de medicijnenbehoefte grotendeels zelf uit de eigen productie invullen, werd de jaarlijkse omzet op de Syrische markt voor farmaceutische producten op 400 miljoen US dollar geschat, waarvan 350 miljoen US dollar door eigen Syrische bedrijven voorzien werd; de invoer uit het buitenland, vooral middelen tegen kanker en vaccinaties, bedroeg slechts 40 – 50 miljoen US dollar. De sancties hebben ertoe geleid dat de import van farmaceutische grondstoffen moeilijker en veel duurder geworden is. Bovendien hebben westerse firma’s licenties teruggetrokken, werd de import van medische apparatuur zowel voor de fabricage van medicijnen als voor de behandeling van patiënten zeer beperkt. De herhaalde bewering van de EU dat de sancties de medische verzorging van de bevolking niet in het gedrang brengt, is een pure leugen.

Verdeel en heers… “Het nieuwe sanctiepakket richt zich bovendien op de Syrische bondgenoten aan de Perzische Golf,” stelt Haddad,“de sancties moeten de handel met het buitenland, de handel binnen de eigen grenzen en gezamenlijke investeringsprojecten met de Syrische regering, verleende kredieten en financiële transacties blokkeren. Niemand mag in Syrië investeren en ieder, die dit zou willen doen, moet eerst de VSA om toestemming verzoeken.” Bovendien is het gevaar niet denkbeeldig dat Syrië door de sancties opgesplitst zou kunnen worden; de Caesar-wet is immers niet van toepassing in het NO – in het Koerdisch protectoraat – rijkelijk voorzien van water, gas en olie, waar de VSA “de olie beschermen”.

De Iraanse buitenminister Mohammed Dschawad Sarif bevestigde dat Iran de economische relatie met Syrië zou verdiepen: de Syrisch-Iraanse kredietomkadering zou behouden blijven. Sarif, die dinsdag ll. in Moskou een gesprek had met zijn Russische collega Sergej Lawrow, gaf tijdens een persmededeling mee dat er een volgende vergadering “Astana-stijl” met Rusland, Turkije en Iran voorbereid wordt. De economische druk op Syrië is ook een gespreksthema tussen Iran en Rusland.

China vroeg bij monde van haar VN-afgevaardigde de unilaterale sancties op te heffen, noemde ze “onmenselijk”. Alsof de VSA zich daarvan iets zal aantrekken; de VSA regering heeft open en bloot duidelijk gemaakt dat ze mede door de Caesar-wet ook Rusland, China en Iran onder druk wil zetten.

De Caesar-wet heet officieel volledig “voor de bescherming van de Syrische burgers” en maakt deel uit van de begroting der nationale defensie 2020. Volgens Pompeo gaat het om “vergelding voor de vele gruweldaden die Assad en zijn regime begaan hebben”. Alsof Assad zich nu zorgen moet maken of hij het geïmporteerd scheerapparaat wel kan betalen… Telkens een regering weigert naar de pijpen van de VSA te dansen worden sancties opgelegd waarvan de bevolking, die “lijdt onder de dictatuur”, het slachtoffer is. “Voor hun eigen goed”, zoals dat heet. Irak, Venezuela… hebben het ook mogen ondervinden.

… bij de “mannen”, betrokken bij de vecht- en steekpartij op de Meir in Antwerpen met drie gewonden, het ging om een Marokkaanse en een Afrikaanse bende die (niet voor het eerst) met mekaar op de vuist gingen. Vorige keer wonnen de Marokkanen, nu de Afrikanen…

ATV meldt dat er geen bijkomende verdachten gevonden werden. En hét mes werd in beslag genomen. Oef! Geluk gehad. Het gerecht zou nu uitzoeken wat de reden was van het incident, resp. accident. Wie zoekt uit of ze illegaal in het land vertoefden?

Drie gewonden bij steekpartij op Antwerpse Meir: drie verdachten opgepakt, wapen teruggevonden

Herbert Hofer, voorzitter van de Oostenrijkse Vrijheidspartij, de FPÖ, maakt duidelijk hoe krankzinnig de maatregelen zijn die onze regeringen nemen om ‘s werelds CO2-uitstoot terug te dringen.

Hij vindt de bescherming van het milieu en het klimaat belangrijk – wie niet? – maar laten we redelijk blijven. 30% ‘s werelds CO2 komt uit China, 15% uit de VSA, 7% uit Indië en 8% uit heel de EU. Heel het verkeer in de EU veroorzaakt 1%. De Oostenrijkse uitstoot = 0.2%, het Oostenrijkse verkeer 0.06%.

Om het u te schetsen neemt hij het voorbeeld van een woning van 80m2, met 2 slaapkamers, living, keuken, badkamer, wc, hall. Plaatsvervangende oppervlakte voor heel de CO2-uitstoot wereldwijd. Dat wat Oostenrijk uitstoot zou dan zo groot zijn als een postzegel. Een postzegel. En dat wil de Oostenrijkse regering aanpakken… geen slaapkamer, zelfs niet het kleinste kamertje, maar een oppervlakte ter grootte van een postzegel. Terwijl de EUropese auto-industrie kapot gemaakt wordt, zullen er in China méér auto’s gebouwd worden, die voor nog meer CO2 zullen zorgen. Begrijpe wie kan!

Het gaat om een fragment (1:02:21) uit zijn nieuwjaarstoespraak. Hij heeft het over de hetze, de mediastorm, de beschuldigingen, de dagelijkse beledigingen, de nieuwe regering met groen, de schulden-, immigratie-, EU-politiek en de milieu/klimaatwaanzin. En hij herhaalt dat hij trots is voorzitter te mogen zijn van een rechtse partij. Zonder complexen. Zeer aanbevolen voor wie Duits begrijpt. Perfect herkenbare situatie.

De diesel is tot vijand nr. 1 verklaard:

“Sancties”. Bestraffing. Het is méér dan een tik op de billen. Het is niet iets dat snel vergeten wordt. Het is niet iets dat geen invloed heeft op het voortbestaan, op het leven zelf. Het is economische oorlogvoering. Hoe kan je het anders noemen als een volk door de opgelegde sancties niet aan basisproducten en medicijnen kan geraken? Als ze hun beschadigde woning niet kunnen herstellen? Niet kunnen tanken, niet kunnen verwarmen, geen drinkbaar water of elektriciteit ter beschikking hebben? Hun bedrijven niet kunnen rendabel maken, personeel niet kunnen aanwerven, resp. moeten ontslaan, broodnodige onderdelen niet kunnen kopen, hun investeringen in het buitenland in beslag genomen worden? En dit niet voor een afgemeten periode, maar wel voor onbepaalde tijd? Zelfs veroordeelde criminelen worden niet zo behandeld, zien een einddatum in het verschiet.

De VSA heffen sancties tegen alles en iedereen die niet in de pas loopt. Die het durft te concurreren. Die het durft een eigen mening te hebben. Die het durft voor zichzelf op te komen. Die het durft een eigen leven te leiden zonder de leiband van de VSA-schoonmoeder. De VSA willen naar eigen zeggen geen oorlog; ze willen echter slechts vrede volgens hun eigen voorwaarden.

Sancties. Syrië. De VSA leggen sancties op en de rest van de westerse wereld wordt geacht te volgen. Zo niet… U raadt het:… sancties!

We willen u een klein voorbeeld geven hoe zwaar en onmenselijk de bestraffing van het Syrische volk wel is. We laten Alaa Dahood, een lerares Engels, uit een buitenwijk van Aleppo aan het woord.

De VN waren bereid voor deuren, ramen en elektrische bedrading in Alaa Dahoods bescheiden appartement te betalen, maar niet voor de herstelling van de buitenmuur van haar woonkamer, die door een mortier zwaar beschadigd was. Een buitenmuur valt onder de hoofding “heropbouw”, een onder “sancties” vallende categorie, d.w.z. verboden in Syrië. Haar moeder en zijzelf moesten hun spaargeld gebruiken om de muur te dichten.

Alaa woont samen met haar moeder Walaa, een weduwe, in Saif al-Dawla, een buitenwijk van Aleppo, die zich in de frontlinie bevond tijdens de strijd om de bevrijding van Aleppo in 2012. Nadat hun laag appartementsgebouw onder vuur van scherpschutters kwam te liggen, vluchtte het gezin naar de veiligheid van een door de regering beschermde sector van de stad, en later zelfs naar de hoofdstad Damascus.

Haar vader kon de stress niet aan en stierf in 2013 na een hartaanval. Allaa en haar moeder keerden terug naar huis in 2017, toen Aleppo bevrijd was.

Volgens het UNHCR waren er meer dan 521.000 gevluchte Aleppo-bewoners tegen het einde van 2018 naar hun stad teruggekeerd. Een heel klein aantal vond hun woning onbeschadigd terug. In heel Syrië kregen slechts 42,000 bewoners reparatiehulp (rehabilitation) – de categorie die Alaa’s herstellingskosten omvatte. De steun van de VN werd in grote mate beperkt tot korte-termijn noodhulp, de énige hulpcategorie die aanvaardbaar was voor de meeste VN sponsors die tegen de regering Assad zijn.

Vrijdag 8 maart 2019

Het laatste bolwerk van de Islamitische staat wordt opgeruimd: Al-Baghouz Fauqani, in de  vallei van de Eufraat, aan de  grens met Irak (Abou Kamal, Deir Ezzor). Plots geven de  westerse media uitvoerige berichten over het verloop van de gebeurtenissen. Vele terroristen hebben zich overgeven omdat ze begrijpen dat hun situatie uitzichtloos is en velen verlaten de enclave. Op een vierkante kilometer zouden nog een duizendtal terroristen zitten, die brutaal en agressief voor de overwinning van de islamitische staat blijven vechten vanuit tunnels en schuilkelders.

Onze media laten ruimschoots de Arabische-Koerdische strijders, de Syrische Defensie Strijdkrachten, gesteund door de VS aan bod komen, de internationale coalitie of een Amerikaanse generaal. Ze geven ook  alles weer wat het Syrisch observatorium van de  mensenrechten ons wil vertellen. Vele gegevens zullen wellicht ongeveer juist zijn, maar deze theatrale voorstelling is in feite een dik rookgordijn om de werkelijkheid te verbergen.

Met de ontmanteling van al Baghouz is de IS en zijn ideologie nog niet voorbij. Zeker is hiermee het uitmoorden en verwoesten van Syrië nog lang niet gedaan. De Franse  generaal François-Régis Legrier schrijft nu in « Revue Défense Nationale »  dat de internationale coalitie onder leiding van de VS niet de IS bestrijdt maar Syrië, dat zij het land vernietigt en het lijden van het volk verder laat duren, wat kolonel Michel Goya in Le Monde (27 februari 2019) bevestigt. Minister Florence Parly reageert door te zeggen dat zij kolonel Legrier zal straffen* om zijn uitspraken. Er gaat geen week voorbij of de internationale coalitie doodt onschuldige burgers en bombardeert dorpen, nu met het verboden witte fosfor op Dayr al-Zawr (Oost Syrië).

*Guerre en Syrie – Le Colonel Legrier sanctionné pour avoir écrit ce qu’il pense de la guerre à l’américaine ?

De VS blijven  de terroristen van zware wapens voorzien langs de CIA, zorgen voor de veiligheid van Abou Bakr-al-Baghdadi,  hebben belangrijke kopstukken veilig gerecupereerd en een groot aantal overgebracht naar Afrika. Trump vraagt nu dat de Europese landen zorg dragen voor de anderen (waar ze niet veel mee kunnen doen). Overigens, de terroristen  veranderen zonder moeite van naam en groep, maar niet van ideologie.

Over het Syrische leger en hun bondgenoten, de enigen die de terroristen daadwerkelijk blijven bestrijden dank zij immense offers, weten onze media niet een goed woord te schrijven.

We geven een beeld van de beleving van de vasten in de gemeenschap. Verder hebben we ons toch laten verleiden om iets over Venezuela te schrijven. Hierna  bieden we een vastenmeditatie vanuit de wereld waarin wij leven, een rijk  van leugen, oorlog en geweld. We menen dat dit erger is dan algemeen wordt aanvaard. Daarom eindigen we deze meditatie met een uitnodiging tot een radicale keuze. Tenslotte krijg je weer een rijke verzameling van info en video’s.

P. Daniel

De grote vasten

In de westerse kerk begon de grote vasten, als voorbereiding op Pasen,  deze week met “Aswoensdag”. Deze ‘sterke tijd’ heeft steeds minder invloed op het openbare leven. Jaren  geleden nam ik op deze dag de trein van Antwerpen naar Brussel. Na lang aanschuiven om een ticket te kopen, verliet ik de rij en holde net op tijd naar de overvolle trein. Ik liep enkele compartimenten door om een kaartjesknipper te zien maar vond er geen. Tenslotte ben ik maar neergestreken op een nog beschikbare plaats. Toen de kaartjesknipper kwam, deed ik mijn verhaal en zonder enig probleem gaf hij mij een kaartje aan de  gewone prijs. Ik was ook de enige in die overvolle trein die het  zwarte kruis van Aswoensdag goed zichtbaar op mijn voorhoofd droeg. Was dat de reden waarom deze man mij meteen geloofde?

In  de oosterse kerk is de vasten,  veel duidelijker aanwezig, liturgisch althans. Er is een voor-vasten die al met de 10e zondag voor Pasen begint, de zogenaamde zondag van de farizeeër en de tollenaar (video). Dan volgen de zondag van de  verloren zoon,  van de carnaval en van de “tyrophagie” (= Grieks: kaas eten), de laatste zondag dat melkproducten mogen gegeten worden (wat ook hier niet meer tot de vasten behoort). En zo zijn wij deze maandag al de grote vasten begonnen. De huidige Grieks-Melchitische praktijk van vasten is als volgt. Van middernacht tot de middag wordt er van maandag tot vrijdag niet gegeten of gedronken, tenzij water. Bovendien wordt er geen vlees gegeten op woensdag en vrijdag. En ’s avonds worden de  grote completen gezongen, die ruim een uur duren, met vele psalmen en lange gebeden. Aan het einde komen de  drie gebeden van de heilige Efrem waarbij telkens geknield wordt en gebogen tot met het voorhoofd op de grond (= grote ‘metanie’), dan volgen voorbeden  voor de noden in Kerk en wereld (o.a. “voor hen die ons haten en voor hen die  ons liefhebben”) en tenslotte vraagt de priester vergeving en de zegen aan de  gemeenschap en de  gemeenschap vraagt het aan de priester. Op vrijdag wordt in plaats van de  grote completen de akathisthymne gezongen. In de week wordt er in de Byzantijnse liturgie eigenlijk geen eucharistie gevierd maar de “présanctifiés”, een vesperdienst met gedeelten van de  eucharistie, processie  (zonder elektrisch licht maar met kaarsen) en communiedienst  met vooraf geconsacreerde heilige gaven. Wij vieren deze hier wanneer abouna Georges komt.

Tijdens de grote vasten neemt iedere dag een frater of zuster een stille dag, waarbij ieder zijn werk doet maar in stilte en teruggetrokkenheid. En tijdens de maaltijd wordt er uit de Schrift gelezen of uit de bestijging van de berg Carmel van St. Jan van het kruis en is er daarna stilte.

Syrië en Venezuela verdelen de wereld in twee machtsblokken

Wat we in Syrië meemaken, wordt nu op een andere wijze in Venezuela verder gezet. De zionistisch-Angelsaksische wereldheerschappij wilde Syrië omvormen en bij het nieuwe, uitgebreide Midden Oosten voegen: vernietiging van zijn soevereiniteit en territoriale integriteit, verdeling van het land, de “Amerikaanse” pijplijn van de golfstaten naar de Middellandse zee, de verlamming van de Russische economie,  het isoleren van Iran en Hezbollah, het boycotten van China.