Liesbeth List. Ze maakte decennialang deel uit van ons muzikaal beleven. En nu stopt ze er mee. Een dromerige opname uit 1967, met een licht accent-Duits: ‘Herbst‘.
“Het verhaal is verteld”, zegt List in de Volkskrant. “Mij zorgen maken over de toekomst – ik heb het nooit gedaan. Ik leef in het nu. Ik laat alles over me heenkomen, begrijp je? En wat dat podium betreft: het is mooi geweest.” Meer…
Dank, Liesbeth, voor de vele mooie liedjes.
Lolita
Dit nummer draag ik speciaal op aan president Donald Trump. Al bedoelde hij er iets totaal anders mee dan June Carter (echtgenote Johnny Cash) die dit lied schreef. Het werd vooraleer het een Cash-succes werd, gezongen door haar zus Anita.
Johnny’s eerste echtgenote, Vivian Liberto, kwam nogal venijnig uit de hoek toen ze stelde dat echtgenote nummer twee, June, niet de auteur van dit lied is. En dat de titel hoegenaamd niet over de grote, allesverslindende liefde gaat. In werkelijkheid zou Johnny in een dronkemans roes het nummer geschreven hebben met in gedachten een andere ‘ring of fire’…
Maakt niet uit. Blijft een keisterke evergreen.
Liefs van jullie Lolita
Onvergetelijke Patsy Cline zong in 1961 “I fall to pieces” naar de country top.
Virginia Patterson Hensley (Winchester (Virginia) alias Patsy Cline, 8 september 1932 – Camden (Tennessee), 5 maart 1963) was een Amerikaanse countryzangeres. Ondanks haar zeer korte leven (ze werd slechts 30 jaar oud) was ze één van de meest invloedrijke countryzangeressen in de geschiedenis van de Amerikaanse popmuziek. Meer…
Fijn weekeinde!
Lolita
Bobbejaan Schoepen hoef ik niet voor te stellen. In 1951 werd dit 78 toeren-plaatje geperst: De Kleine Wals.
Het origineel kwam uit de notenbalk van Joe Heyne. “Mr. Guitar”, Chet Atkins copieerde het nummer met een tragere gitaarversie.
Maak er ondanks deze trieste herdenking een fijne dag van!
Lolita
Lenny Kuhr won in 1969 samen met drie andere artiesten het Eurovisie Songfestival in Madrid met het liedje ‘De Troubadour’. Schril contrast met de hedendaagse rommel.
Prettig weekeinde,
Lolita
Het liedje herkent u meteen, maar dan wel gezongen door een andere, bij ons beter bekende zangeres.. Het origineel staat echter op naam van Betty Everett, wiens muzikaal talent als pianiste en zangeres niet zal herinnerd worden. Slechts dit liedje werd haar handelsmerk tot het glansrijk geadopteerd werd door de eeuwig jonge Cher in de film Mermaids.
Kusje van jullie Lolita
Slim Whitman… Slim wie? Pas als jullie dit liedje horen gaat er een belletje rinkelen. “Rose Marie”- oorspronkelijk het titellied van de gelijknamige musical. De vertolking van Slim Whitman is country puur, compleet met hoge stem en gitaar, een hit in het begin van de jaren vijftig.
De Amerikaanse countryzanger Slim Whitman werd geboren in Oak Park, Tampa, Florida, op 20 januari 1923 en overleed op 19 juni 2013 op de gezegende leeftijd van 90 jaar.
De zanger maakte onder meer naam doordat hij in verschillende liedjes stukjes jodelde. In 1948 bracht Whitman zijn eerste single uit. Zijn grootste hits scoorde hij in de jaren vijftig. Een van zijn bekendste hits is Rose Marie.
Met dit nummer stond hij in 1955 maar liefst elf weken op nummer één in de Britse hitparade. Een record dat pas in 1991 werd verbroken door Adams. In de jaren negentig was de muzikant te horen in de sciencefiction-film Mars Attacks!. Een paar buitenaardse wezens horen Slim Whitman dan jodelen. Ze vinden dit zo’n afschuwelijk geluid dat hun hoofden exploderen. Het gevoel dat ik ondervind bij nogal wat hedendaagse ‘muziek’.
Bobbejaan Schoepen maakte er Rosse Marie van.
Hou het hoofd koel en geniet van het weekeinde!
Liefs van jullie Lolita
Lang geleden, toen er pas sprake was van gastarbeiders en ‘vluchtelingen’ nog moesten uitgevonden worden, zong Freddy Quinn ‘Heimatlos‘. Hij was ook in Vlaanderen een grote meneer, die Freddy. Antwerpen was hem niet vreemd, al wist toen geen hond hoe hij hier ooit verzeild was geraakt.
In het Nederlands klonk het lied “Zonder thuis”. Als u het mij vraagt, een flauw afgietsel van het origineel. Meer bij Freddy Quinn Archiv.
Liefs van Lolita
Wurlitzerdromen
Lucienne Delyle, een grote dame tijdens de naoorlogse jaren.. Ook bij ons. Ze was de lievelingszangeres van mijn moeder, vooral dan met het lied “Un ange comme ça”, een liefdesverklaring op muziek. Zo’n liedjes maken ze niet meer.
Ga even mee terug in de tijd en lees wat ik bij Angeltjes op 11.3.2011 over haar schreef.
Bisous van Lolita
Wurlitzerdromen
Brenda Lee was op deze leeftijd bij ons nog niet bekend. Een kindsterretje dat enkele jaren later zou uitgroeien (nou ja…1m45…) tot een wereldberoemde zangeres. Jullie zien haar hier samen met Rex Allen in een tv-show op 11 mei 1957 met het country-geïnspireerd liedje “The Trail of the Lonesome Pine”. Eerder ongeschikt als titel in het Nederlands “Het spoor van de eenzame spar”. Hoewel…zingen over een “lekker beest” of over “het kanneke” is waarschijnlijk ook moeilijk te vertalen.
Goed weekeinde iedereen!
Lolita
http://blogs.seniorennet.be/angeltjes/archief.php?ID=711049