Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede Vrienden,

Wie leeft zonder te willen sterven, zal sterven zonder geleefd te hebben. Sterven hoort wezenlijk bij het leven en begint al bij de geboorte. Heel ons leven is tevens een sterven aan onze oude mens om de “nieuwe mens” te laten geboren worden: “Bekleedt u met de nieuwe mens, die naar Gods beeld is geschapen in ware gerechtigheid en heiligheid” (Efeziërs 4, 24). Zo is ons hele leven een strijd tegen ons diep geworteld egoïsme en onze zelfzucht, om vrij te worden voor een onverdeelde inzet voor anderen en voor God. Alleen op die wijze kunnen we de samenleving verbeteren. Als de onuitputtelijke rijkdom van Jezus’ Evangelie  voor u door te veel slordig gebruik, als versleten pasmunt geworden is en geen inspiratie meer biedt, verpoos dan even bij de mystiek-religieuze poëzie van de Indisch-Bengaalse dichter-filosoof Rabindranath Tagore (+ 1941), de “Bengaalse nachtegaal”, die eindeloos het leven en de dood kon bezingen als de oevers van eenzelfde stroom die uitmondt in de eeuwigheid.[1]

Laat dit mijn inleiding zijn op “de sociale leer van de Kerk”, een bron die in onze tijd te weinig gekend en benut wordt.  We willen deze leer nu eerst situeren en een volgende keer trachten we enkele toepassingen te maken.

Sociale rechtvaardigheid is niets anders dan authentiek christelijk leven zelf, vervat in de heilige Schrift. Christenen hebben dikwijls de maatschappij ten goede gekeerd maar op het einde van de 19e eeuw gebeurde dit op bijzondere wijze. Vanaf dan spreken we van een echte “sociale leer van de Kerk”.  Er heerste al een eeuw lang een antiklerikale en antichristelijke geest. Hieruit ontstond in 1789 een stoere Verklaring van de rechten van de mens en van de burger. In 1848 schreef Karl Marx zijn Communistisch Manifest maar de stroom van “socialistische” acties kwam pas een halve eeuw later op gang en Marx kreeg zijn officiële bevestiging pas in de Russische Oktoberrevolutie van 1917. Kerk en staat waren  zich aan het herstellen van de verwoesting van de Franse Revolutie. De industriële revolutie bracht fabrieksarbeid in plaats van thuisarbeid, terwijl machines de handenarbeid vervingen. Technische vooruitgang en liberale ideologie veroorzaakten  ook wantoestanden. De onderliggende gedachte was: er is groot kapitaal nodig om machines aan te schaffen die voor de vooruitgang zorgen en ondertussen moeten de lonen laag blijven. De gevolgen waren: onmenselijke arbeidsduur en -voorwaarden, hongerlonen, vrouwen- en kinderarbeid.

Talrijke christenen zetten zich heldhaftig in  op sociaal, politiek en economisch gebied,  waardoor sterke christelijke, sociale bewegingen ontstonden. Frédéric Ozanam (+ 1853) was een van de stichters van de Vincentiusvereniging in Frankrijk.

In Duitsland ontstond een generatie katholieke, sociale pioniers onder leiding van Mgr. Von Ketteler (+ 1877) bisschop van Mainz, de priester Adolf Kolping, (+ 1865), die het internationaal Kolpingwerk stichtte en baron Karl Freiherr von Vogelsang (+ 1890).

In België werd kanunnik J. Triest (+ 1836) de stichter en bezieler van de Broeders en Zusters van Liefde met hun enorme toewijding voor verwaarloosde kinderen, zieken, gehandicapten.

En de Schaarbeekse priester Jozef Cardijn (+ 1967) stichtte in 1925 een beweging voor jonge arbeiders en arbeidsters, de “Kajotters”, die fabrieken met een christelijke geest doordrongen. Twee jaar voor zijn dood werd Cardijn tot kardinaal verheven.

Priesters, religieuzen  en christengelovigen richtten allerlei “sociale voorzieningen” op voor armen, wezen, weduwen terwijl charitatieve instellingen zoals hospitalen en scholen, als paddenstoelen uit de grond oprezen. Het is veel te weinig bekend dat zij de grondleggers zijn  van onze zogenaamde “welvaartsmaatschappij”. De pauselijke nuntius in Brussel leerde deze “sociale katholieken” kennen en toen hij paus Leo XIII werd schreef hij in 1891 de encycliek “Rerum Novarum” die de “magna charta” of “grote keure” werd van “de sociale leer van de Kerk”. Zijn kordate aanpak van de erbarmelijke behandeling van de fabrieksarbeiders en de relatie tussen kapitaal en werk, zal door latere pausen overgenomen worden. Hij wijst het socialisme als streven naar  een communistische eigendomsopvatting af, omdat hiermee het recht op eigendom en het natuurrecht geschonden worden. Vervolgens stelt hij in plaats van klassenstrijd een samenwerking voor tussen Kerk, staat en belanghebbenden, nl. werkgevers en werknemers. Hij stelt dat de staat zorg moet dragen voor het algemeen welzijn en de waardigheid van de arbeiders moet beschermen. Arbeiders moeten een rechtvaardig loon krijgen voor hun levensonderhoud en de mogelijkheid om een bepaald persoonlijk bezit te verwerven. Zij hebben recht op verenigingen en vakverenigingen.

De sociale onrechtvaardigheid jegens arbeiders op het einde van de 19e eeuw deed een menigte “sociale katholieken” opstaan die de samenleving hebben veranderd. Het mensonwaardige leven dat nu (2020-2021) wordt opgelegd is nog veel schrijnender. Nu wordt niet één groep van burgers uitgebuit maar een hele wereldbevolking. Het covid-19 virus wordt hierbij als voorwendsel gebruikt en de sluwe opvoering van een panische schrik als middel om een werelddictatuur af te dwingen, met behulp van corrupte regeringen als medeplichtigen. Dit kan en moet gestopt worden door een terugkeer naar het Evangelie en “de sociale leer van de Kerk”.

*

In Flitsen geven we nieuws uit de gemeenschap. Over de recente presidentsverkiezingen geven we een nabespreking in Een aardbeving met naschokken. En dit nog geeft goede informatie over Syrië, corona, geopolitiek, geloof en Kerk.

P. Daniel


[1] TAGORE, Zwervende vogels, Wereldbibliotheek Amsterdam: “Wees stil, mijn hart, deze grote bomen zijn  gebeden” (blz. 31)“De stempel van de dood geeft waarde aan de munt van het leven…” (blz. 32); “De fontein van de dood doet het stille levenswater opspringen” (blz. 60); “Dit leven is het oversteken van een zee… In de dood bereiken wij de kust…”(blz. 64); “De dood behoort bij het leven evenals de geboorte. Het lopen is in het optillen van de voet evenals in het neerzetten” (blz.  70); “Wanneer al de snaren van mijn  leven gestemd zullen zijn, mijn Meester, dan zal bij elke van Uw aanrakingen, de muziek der liefde  weerklinken” ( blz. 81); “Laat dit mijn laatste woord zijn, dat ik geloof in Uw liefde” (blz. 83).

R. TAGORE, Wij-zangen (Gitanjali), Ankh-Hermes bv-Deventer, 1973 7e druk (vertaling Frederik van Eeden): “Ik heb Zijn gelaat niet gezien, ik heb Zijn stem niet vernomen. Ik heb alleen Zijn zachte voetstap gehoord op de weg voor mijn huis” (blz. 8). “In ene groet aan U, mijn God, mogen al mijn zinnen zich spreiden… Als een vlucht heemzuchtige kraanvogels, die nacht en dag doorvliegen tot hun nest in de bergen, zo moge heel mijn leven afreizen naar zijn eeuwig thuis, in ene groet aan U” (blz. 68)

Flitsen

Liturgie

De Byzantijnse liturgie heeft haar eigen logica.  De 2e Pinksterdag was toegewijd aan de heilige Geest als de auteur van Pinksteren. En deze zondag werden alle heiligen gevierd, als het schitterend resultaat van het werk van de heilige Geest. Daarom is de eerste lezing ook genomen uit Hebreeën 11, over de immense  menigte van getuigen, die door hun geloof wonderen hebben verricht. Hierbij gaat het niet over bepaalde grote heiligen of bijzondere vormen van heiligheid. De nadruk ligt op de heiligheid zelf als volmaaktheid van de liefde, die op oneindig verschillende wijzen van plaats en tijd beleefd kan worden, onder de creatieve stuwing van de heilige Geest. Zo werd “Allerheiligen” de afsluiting van de paastijd. In de Latijnse liturgie wordt nu de heilige Drie-eenheid gevierd, oorsprong en einddoel van de schepping en van de mens, de bron van alle andere mysteries.

Het feest van het Allerheiligste Sacrament op donderdag werd in het westen ingevoerd, eerst in Luik in 1229 onder stuwing van de heilige Julienne van Cornillon om naast Witte Donderdag een aparte dag te hebben voor de aanbidding van Christus’ aanwezigheid in de heilige Eucharistie.

In de Grieks-Melchitische kerk werd het in de 18e eeuw ingevoerd en het officie werd samengesteld door de deskundige liturgisten en grote dichters, patriarch Maximos Hakim en pater Nicolas Sayegh. Zo vierden ook wij op donderdag op byzantijnse wijze dit feest en na de Eucharistie werd en bleef het Allerheiligste Sacrament uitgesteld voor de rest van de dag en de nacht tot morgenvroeg. We willen graag in een extra aanbidding het lijden van het Syrische volk en vooral van het Libanese volk bij de Heer brengen.

Dag van het kind

Dinsdagvoormiddag was er naar aanleiding van de internationale dag van het kind op 1 juni een bijzondere ontmoeting georganiseerd tussen kinderen uit een school in Lissabon (CSM, colégio  de Santa Maria) en kinderen van de parochie van Qâra langs een groot computerscherm. Onze Portugese zuster Myri zorgde voor de vertaling. De ontmoeting begon en eindigde aan beide kanten met gebed. Onze kinderen vroegen wat ze in Portugal het liefst deden. Vanuit Portugal vroegen ze hoe de kinderen zich in Qâra amuseerden en of ze genoeg eten hadden. Vanuit Syrië vroegen ze of de kinderen in Portugal nog naar de kerk gingen en alle vingers gingen naar boven. Aan Portugese kant hadden allen een mondmasker, aan onze kant niemand! Daarna ging de pastoor abouna Georges met de kinderen nog wat zingen in de kerk. Dit is immers tevens het kinderkoor. Op de grote binnenkoer werd uiteraard nog een partij voetbal gespeeld. ’n Aangename en leerrijke dag voor de kinderen.

PORTUGAL: “Lição de vida” no Dia da Criança em encontro virtual entre alunos de Lisboa e da Paróquia de Qara, na Síria

Ondertussen is hierover een artikel verschenen in Portugal in een publicatie van Kerk in Nood (“Lição de vida” no Dia da Criança em encontro virtual entre alunos de Lisboa e da Paróquia de Qara, na Síria). Daarin wordt gesteld dat de Portugese kinderen vooral de sereniteit, vreugde en moed van de Syrische kinderen bewonderden. Een Syrisch jongetje had inderdaad nogal sterk getuigd dat er hier wel een crisis  is maar dat ze toch in vreugde leven en dat “het geld ook niet alles is”. Een van de jongens is de zoon van een “martelaar”. Zijn vader heeft een ander willen redden uit handen van terroristen en toen het bijna gelukt was kreeg hij een kogel door het hoofd. Pas drie dagen later kon zijn lichaam opgehaald worden. Kinderen krijgen hierdoor waarden mee voor hun hele leven.

Een aardbeving met naschokken

Dat de huidige president de presidentsverkiezingen op 26 mei 2021 zou winnen, kon algemeen verwacht worden. Dat deze verkiezingen een uitbarsting zouden worden van zulk een feestvreugde en zulk een uitdrukking van het blijvende, eensgezinde verzet van het hele volk tegen de leugens, het bedrog en het terrorisme van het westen, was een grote verrassing. Dagen voor de verkiezingen begonnen de feesten al, niet zozeer om de overwinning van één persoon maar om de fierheid als volk, onafhankelijk van buitenlandse druk, verkiezingen te kunnen houden. En na de verkiezingsoverwinning barste de feestvreugde over heel het land voor goed uit.

De massale steun voor de president was nog veel groter dan in 2014. En nog lang na de verkiezingen, ja tot nu toe wordt er in de straten van de grote steden massaal gedanst en gezongen. Christenen zijn niet erg geneigd tot een personencultus van een regeringsleider, maar ze kunnen wel goed het onderscheid maken tussen een staatsman en tafelspringers of marionetten van het buitenland.  

Bachar al-Assad wordt al meer dan tien jaar door westerse politici en media  door het slijk gehaald zoals niemand anders terwijl hij de meest populaire regeringsleider in heel de Arabische wereld is. Hij kan met zijn vrouw ook overal op bezoek gaan als gewone burger zonder escorte en je ziet soms oudere vrouwen die hem hartstochtelijk omhelzen. Hij wilde zelf geen president worden,  zelfs niet na de dood (moord?) van zijn oudere broer Bassel en zelfs niet na de dood van zijn vader Hafez. Daarom had hij zich ook als gewone oogarts al in 1992 in Londen gevestigd. Onder druk heeft hij het presidentschap aanvaardt en zich totaal ingezet voor zijn volk, dat hem steeds meer  waardeerde. Hij en zijn gezin werd als geen ander bedreigd. Men heeft hem ooit gevraagd waarom hij zichzelf en zijn gezin niet in veiligheid brengt. Zijn antwoord was duidelijk: hoe kan ik vragen aan het volk om weerstand te blijven bieden aan de onrechtvaardige agressie van buiten af en daarna het land weer op te bouwen, wanneer ik zelf ga vluchten? Hij heeft zich altijd koelbloedig verzet tegen de laffe aanvallen van de grote mogendheden. De vijanden van het land, die zich paradoxaal genoeg “vrienden van Syrië” noemden organiseerden eerst manifestaties met de slogan “Bachar weg”. Toen dat niet lukte werden ze grimmiger en stelden de president voor als “de beul van zijn volk”, rijkelijk geïllustreerd met verzonnen gruwelen. Hij heeft zonder angst stand gehouden en alle middelen gebruikt om de soevereiniteit van volk en land te handhaven. Hij heeft gezorgd dat Syrië een lekenstaat blijft en niet ten prooi gevallen is aan fanatieke extremisten. De vele verschillende godsdiensten en etnische groepen blijven elkaar als één Syrische familie zien en  behandelen in een harmonische samenleving. Hij ijvert voor de bescherming van en het behoud van de rijkdom van de verschillende godsdiensten en etnische groepen. Ook voor christenen zou er op dit ogenblik maar weinig hoop zijn van overleven in Syrië zonder deze president. Hij doet al het mogelijke opdat ook christenen hier kunnen blijven en dat hun rijkdom, o.a. het behoud van de Aramese taal als de taal van Jezus bewaard blijft. Het volk heeft hem op overweldigende wijze hiervoor bedankt en deze verkiezingen hebben alle leugens van het westen als een kaartenhuisje doen ineenstorten.

Westerse politici en media hebben de andere kant op gekeken, zoals te verwachten was omdat deze verkiezingen radicaal het tegendeel bewijzen  van wat zij al tien jaar uitbazuinen. De feestvreugde en fierheid van het Syrische volk hebben ze stralend genegeerd. Ze volharden in hun lafheid en blindheid. De EU heeft de Koerden die, gesteund door de VS, 90 % van de oliebronnen stelen nog een flinke steun van miljoenen gegeven en tegelijk de sancties tegen het volk gehandhaafd in de hoop dat de ellende zo groot wordt dat het volk toch in  opstand komt en ze hun lang gedroomde “regeringswissel” kunnen doorvoeren. Het zal ijdele hoop blijven maar wel veel lijden veroorzaken. De “humanitaire hulp” van de EU is pure huichelarij. Uiteindelijk wil het westen zijn  eigen misdaden verbergen en doorschuiven naar de Syrische president. Saddam Housein en Khadafi kunnen de moordenaars van hun volk niet meer voor het gerecht dagen. Bachar kan dat nog wel. Het volk zal steeds meer eensgezind standhouden rond zijn leger, regering en president en blijven ijveren voor de bevrijding van het door Turkije bezette gebied in het NW, van het door de VS en de Koerden bezette gebied in het NO en voor de bevrijding van de Golan Hoogten, dat door de zionisten wordt bezet.   Inmiddels heeft de president een toespraak gehouden tot het volk (zie illustratie van ons vorig bericht, de zesde video, Arabisch met Engelse ondertiteling: https://www.golfbrekers.be/een-verslag-uit-syrie-zonder-poco-bril-217/; Franse vertaling: https://www.mondialisation.ca/syrie-allocution-du-president-bachar-al-assad-suite-aux-elections-presidentielles-du-26-mai-2021/5657047). Hij dankte en feliciteerde het volk voor zijn loyaliteit en blijvende weerstand aan de buitenlandse agressie.

Voor het westen is de oorlog tegen Syrië over heel de lijn een schandelijke mislukking, die het niet kan erkennen.  De lekenstaat vervangen door fanatieke islamisten is een nog sterkere lekenstaat geworden. De invloed van Rusland, Iran, China uitschakelen of verminderen is spectaculair in het tegenovergestelde uitgedraaid. Hezbollah, als het hart van de weerstand tegen de waanzinnige zionistische agressie uitroeien is eveneens in het tegendeel uitgevallen. En Assad is herkozen met meer dan 95 % van de stemmen en met een opkomst van 78 %!

Prof. Daniel Kovalik, Internationale Mensen rechten, universiteit Pittsburg (Pennsylvania, VS), heeft Syrië doorkruist voor, tijdens en na de verkiezingen. Hij bezocht de kapot geschoten delen van de  steden en de  gesofistikeerde, eindeloze tunnels en stelt dat de oorlog tegen Syrië al lang op voorhand is gepand door VS, NAVO, Saoedi-Arabië, Israël, UAE, Turkije. De verkiezingen zijn  normaal verlopen, vindt hij en de explosie van vreugde doet hem besluiten dat deze verkiezingen de diepste wil van het volk weerspiegelen: “De wereld zou eerbied moeten hebben voor deze keuze en het Syrische volk zijn vrede gunnen, zijn  nationale soevereiniteit en de kans om zijn gebroken land herop te bouwen” (31 mei 2021: -syria-war-vote-foreign-peace/

En dit nog

*

– Het volk wordt wereldwijd in een gigantische economische, mentale en sociale crisis gestort en als kers op de taart aan een schandalig medische experiment onderworpen. In Oostenrijk is er nog een partij die zich hiertegen verzet (Duits): https://www.youtube.com/watch?v=SpT8aiQV7Uo
– Dringend weerstand bieden! https://www.golfbrekers.be/cyclus-63/
– Sam Brokken: massavaccinatie brengt alleen maar nadelen en gevaren mee: –https://www.golfbrekers.be/coronavaccinaties-en-mogelijke-bijwerkingen/ µ
*
– De unipolaire wereld eindigt. Het zijn China en Rusland die de kaarten van de  nieuwe geopolitiek zullen schudden. De grote tegenstelling zal zijn: Eurazië-Atlantisch blok: /les-cartographes-chinois-et-russes-tracent-lordre-post-unilateral/5657135
– Udo Ulfkotte, de beroemde Duitse journalist  (inmiddels overleden) van de invloedrijke Franfurter Algemeine Zeitung vertelt hoe hij de mensen bewust moest bedriegen en voorliegen. De gewone media geven voornamelijk vals nieuws (Engels): https://deeljevideos.nl/watch/YuiUar4RfBKVEqo
– Thierry Baudet toont naan hoe het rapport van Rockefeller Foundation uit 2010 onder “Lockstep” alles al beschrijft wat ons nu wordt opgelegd: lockdown, mondmaskers, afstand, vaccinatiepaspoort…(Nederlands): https://www.youtube.com/watch?v=nwUXLykvBu4 
– John Luka en Pieter Stuurman. Voor “agenda 2030” wordt de gezondheid als dwangmiddel gebruikt om de mens zelf te veranderen (ontwrichten) door “transhumanisme”. Er is hoop vanuit massale weerstand van onder uit: https://www.youtube.com/watch?v=nwUXLykvBu4 
– Israël wil nog eens 1 miljard dollar van de VS voor wapens. Het zal de zionistische entiteit alleen maar nog kwetsbaarder en onhoudbaar maken: https://www.golfbrekers.be/israel-vraagt-om-dringende-noodhulp/
– De afluisterpraktijken onder nauwe bondgenoten: https://www.golfbrekers.be/bondgenoot-spel-je-met-een-v-de-v-van-vijand/

*