Als de realiteit toeslaat…

De Schotse première Nicola Sturgeon verslikt zich als ze uitleg moet geven over het al dan niet opsluiten van veroordeelde verkrachters transvrouwen in vrouwengevangenissen. Alsof men een pedofiel in een kleutertuin vrijwilligerswerk laat doen… Bij alle waanzin die we dagelijks zien passeren, is dit een klein lichtpuntje. Grijns…

De journalist dringt haar in het nauw:

Sturgeon: “Transvrouwen zijn vrouwen maar in de huidige context bestaat er geen automatisch recht voor een transvrouw…”
Journalist: “Is er dan een context dat een transvrouw geen vrouw is?”
Sturgeon: “… neen, er is, er zijn omstandigheden waarbij een transvrouw ondergebracht zal worden in een mannengevangenis…”
Journalist herhaalt een tweede keer zijn vraag: “En wat met vrouwen die als vrouwen geboren zijn?”
Sturgeon: verward, aarzelend: “Ik denk niet dat er daar omstandigheden zijn…”
Journalist: “Het is dus anders voor transvrouwen?…”
Sturgeon: “Ja, zeker, en… euh… ik ben, ik heb… euh…”
Journalist: “Ze zijn dus niet hetzelfde?”
Sturgeon: hakkelend: “Er wordt dus een risico-inschattingsprocedure gehouden bij transvrouwen die rekening houdt met de aard van het misdrijf. Er is bezorgdheid bij seksuele misdrijven en de vraag is of het wel passend is dat ze in een vrouwen- of mannengevangenis geplaatst worden.”
Journalist: “Nog even over de wet an sich: moet iemand met seksuele misdrijven tegen vrouwen op zijn kerfstof wel een “gender recognition certificate” (officieel bewijs van geslachtswijziging,ook op erewoord) mogen krijgen?”
Sturgeon: “Wel, er zijn vanzelfsprekend voorwaarden, die nog niet in kracht getreden zijn, vermeld in die wet. Als iemand in het proces van het al dan niet toekennen zit en wij hebben daar twijfels over… dan kan er een pauze ingelast worden…”

M.a.w.: hij moet dan nog maar eens proberen als hij overtuigender overkomt!