Zolang de moslim terreuraanvallen elders gebeurden, stonden de Duitsers er niet echt bij stil dat ook zij er niet aan konden ontsnappen.  De kleinere probleempjes die de getraumatiseerde ‘vluchtelingen’ veroorzaakten, werden door de media grotendeels stil gehouden of op zijn minst zo lang mogelijk verzwegen en goedgepraat.

Bij de Duitse regimezender ARD is men de mening toegedaan dat een bevolking die stilaan aan terreurfobie begint te lijden dringend moet ‘gemerkelt‘ worden.

Een incidentje?  Seksuele intimidatie?  Een verkrachting hier en daar?  Een vechtpartij of een uit de hand gelopen woordenwisseling?  Straatgeweld, ja, zelfs amok, of – inshallah – ‘terreur’?

Allemaal niet zo erg.  Wordt teveel uitvergroot.  Alles is relatief.  Gaat het ons niet goed?  Lijdt er iemand honger?  Vroeger stierven er veel mensen aan allerlei ziektes.  Het zijn niet de koppensnellers, de rugzakbombardiers, de hakbijlvillers en de messenzwaaiers die de angst veroorzaken.  Het zijn de foto’s en de leugenachtige berichten die ons stressvermogen aantasten.  Dus best kop in het zand steken en de politici vertrouwen.  Zij weten het best.

De kans je te verslikken en te stikken in je eten is oneindig veel groter dan in je eigen bloed bij een terreuraanslag.