We berichtten reeds over het standpunt dat een delegatie in de EU-praatbarak innam, nl. dat Afrika weigert zich voor de kar van de VSA, resp. EU, te laten spannen. En dat het Italiaanse ENI (zie onderaan) zoete broodjes wil bakken in Ivoorkust in de hoop een stukje van de energietaart te kunnen bemachtigen.
Ook de Duitse kanselier Scholz trok naar Afrika in de hoop twee invloedrijke Afrikaanse staten, Senegal en Zuid-Afrika, te overtuigen actie te ondernemen tégen Rusland. Tot op heden ijdele hoop. Westerse diplomaten en regeringsleiders gingen herhaaldelijk aankloppen met hun sanctiesvaliesje. Wij kopen niet van leurders… luidde het antwoord, ook aan de VSA-ministerin Victoria Nuland. En de dreiging ontwikkelingshulp in te trekken, wekte eerder verontwaardiging dan begrip op.
Scholz herinnerde zich het gezegde “men vangt meer vliegen met siroop dan met azijn” … en sprak over samenwerking tussen “democratieën”. Senegal is momenteel voorzitter van de Afrikaanse Unie (AU). De Senegale president Macky Sall liet in aanwezigheid van Scholz optekenen dat hij binnenkort naar Moskou zal vliegen voor onderhandelingen.
Tijdens de alg. vergadering van de VN op 2 maart, tijdens dewelke de Russische inval met 141 van 193 stemmen der lidstaten veroordeeld werd, stelde het Afrikaanse continent dat het niet bereid is zomaar in te stemmen met de isolatie van Rusland. Slechts iets meer dan de helft der Afrikaanse landen (28) waren bereid de oorlog te veroordelen. Eritrea heeft zelfs helemaal Ruslands kant gekozen, stemde tegen, en 17 Afrikaanse staten onthielden zich en 8 namen zelfs niet deel aan de stemming.
Zelfs voor b.g. VN-stemming had het westen zich veroorloofd “enige” druk uit te oefenen: 24 diplomaten van EUropese landen hadden in een krantenartikel de Zuid-Afrikaanse regering opgeroepen zich aan de kant van het westen op te stellen. Pretoria reageerde niet en onthield zich tijdens de alg. vergadering.
Het westen geeft echter niet op. De druk blijft en de sancties maken deel uit van hun mogelijke beloftes voor Afrika in de toekomst. Einde maart trok een Amerikaanse delegatie naar Senegal om de regering ervan te overtuigen van Moskou afstand te nemen. Zonder succes. Toen de Amerikanen vertrokken waren, arriveerde een Russische delegatie om een intensievere economische samenwerking voor te stellen. Daarvoor had de Amerikaanse regering geprobeerd om de commissievoorzitter van de Afrikaanse Unie, Moussa Faki Mahamat, te overtuigen de westerse houding – m.n. sancties – te steunen. Eveneens zonder succes.
En de Oekraïense TV-ster Zelensky mag er niet – zoals hier quasi dagelijks – een video-optreden houden tijdens de zitting van een parlement, eender welk Afrikaans parlement, zelfs niet tijdens een topvergadering van de staats- en regeringsleiders der Afrikaanse Unie. Middenapril probeerde Zelensky het nog in Kenia. Nairobi weigerde: het wil zich niet in een conflict tussen het westen en Rusland laten betrekken. Idem dito weigering van Moussa Faki Mahamat, voorzitter AU, die er meteen op aandrong “een vreedzame oplossing” te vinden. In Afrika braadt Zelensky’s haring niet.
Reeds begin maart reageerde de Senegalese regering eerder bot op de Oekraïense poging via hun ambassade in Dakar buitenlandse vrijwilligers voor de oorlog tegen Rusland – huurlingen dus – aan te werven, zoals het in de westerse staten kort voor het begin van het conflict gebeurde. Buitenministerin Aïssata Tall Sall reactie was dat ze “met verbazing” vernomen had dat de Oekraïense ambassade op facebook een dergelijke oproep gelanceerd had en liet de Oekraïense ambassadeur ontbieden om duidelijk te maken dat dergelijke “inbreuk van het Wener Verdrag betr. diplomatieke relaties” niet geduld werd en dat alle aanwervingsprocessen van personen met een Senegalese of buitenlandse nationaliteit onmiddellijk dienden te stoppen. Bovendien werd erop gewezen dat: “de recrutering van vrijwilligers, huurlingen en buitenlandse strijders op Senegalees grondgebied illegaal is en dat deze zullen gevolgd worden met de wettelijk voorziene straffen”.
Dit gezegd zijnde en nadat alle pogingen vanuit het westen om door politieke druk de Afrikaanse staten te overtuigen de westerse anti-Russische visie te volgen, probeert Scholz het nu met een andere strategie, nl. appelleren op de democratie-gevoelens: “Samen staan we sterk.” En verwees naar zijn uitnodiging voor de G7-top eind juni in Elmau waarvoor hij Senegal, als één van de vijf staten uit Afrika, Azië en Latijn-Amerika, uitgenodigd had als “als teken van een wereld die samen werkt”. Tweede staat is Zuid-Afrika, waar Scholz ook naartoe trok om hen te overtuigen meer afstand van Rusland te nemen.
Tweede thema van het bezoek van Scholz aan Senegal: gas.
In Senegal ving Scholz, tenminste voorlopig, bot. President Macky Sall deelde zondag tijdens een gezamenlijke persconferentie met Scholz mee dat hij in zijn capaciteit als AU-voorzitter binnenkort naar Moskou zou vliegen. Hij zou van de AU de volmacht gekregen hebben om met de Russische regering te onderhandelen over de levering van granen en meststoffen. Vervolgens wil hij naar Kiev vliegen voor een bezoek aan Zelensky. Neem nota van de volgorde. Zelensky zal dat zonder enige twijfel ook doen.