Quo vadis, Syria?

Een wekelijks overzicht van de situatie in Syrië:

Deze week was het in vergelijking met de vorige weken relatief rustig in het NW van Syrië; de terroristen waren de enigen die met een grondaanval terrein wilden winnen op het Syrische leger. Dinsdag probeerde HTS de stad Qasabiyah te heroveren op de regeringstroepen – echter zonder succes. Er vielen meer dan 30 doden in hun rangen.

Deze afbeelding heeft een leeg alt-attribuut; de bestandsnaam is 18june_Syria-War-Map-541x516.jpg

Turkije opende het vuur op het Syrische leger – naar verluidt in antwoord op een aanval tegen een observatiepost. Over de aanval van terroristen in de Latakia provincie (N) die via Turkije een omcirkelende beweging konden maken, werd geen woord geuit.

Wie kritiek heeft op de herovering van Idlib vraagt zich nooit af hoe de burgerbevolking omgaat met de aanvallen vanuit de terroristenenclave op burgerdoelwitten in regeringsgebied. 12 Burgers in het dorp al-Wadehi (Z-Aleppo) werden door een raketaanval van HTS vanuit de richting Khan Touman en al-Rashedin gedood, 15 zwaar gekwetst. (…)

In midden Syrië stak ISIS nog eens de kop op met een verrassingsaanval op het Syrische leger ten noorden van Al-Sukhnah (Palmyra regio). Het Syrische leger zou ca. 10 verliezen moeten noteren. Ook over de Eufraat waar de Koerden op vraag van de VSA op de Syrische landbouw- en oliegronden mogen passen werden er door ISIS aanslagen gepleegd in Raqqa en Hassakeh, met slachtoffers zowel bij de strijdkrachten als de burgerbevolking. (…)

Oogsten worden in brand gestoken. Een rondje zwartepieten… De bevolking heft een beschuldigende vinger naar de YPG (Koerden) omdat ze geen deel van de oogst willen afstaan – de YPG doet hetzelfde in de omgekeerde richting.

De zgn. Syrische oppositie is niet te spreken over de Libanese samenleving, beschuldigt deze zelfs van haat en racisme. Libanon heeft inderdaad meer dan genoeg eigen problemen en wil de Syrische vluchtelingen liefst zo snel mogelijk zien vertrekken. Libanezen vinden dat Syriërs hun job afpakken daar zij onder de gangbare tarieven werken. Maar “racisme”… Is de Syrische nationaliteit ook een ras? De Libanese overheid laat door Syriërs lukraak neergeplante woningen – zonder bouwvergunning – afbreken – als stimulans om zo snel mogelijk hun biezen te pakken, hoewel het verklaard wordt als een inbreuk tegen de bouwvoorschriften. Tenzij ze het zelf doen… Wat dan meestal ook gebeurt omdat ze nog willen redden wat er te redden valt vooraleer een bulldozer alles met de grond gelijk maakt vanaf 1 juli. Slechts stenen muurtjes tot aan de heupen zijn toegelaten.

De Libanese minister voor buitenlandse-, emigratie- en immigratiezaken, Gebran Bassil, zelfverklaarde beschermheer van de christenen en schoonzoon van de huidige 84-jarige president Michel Aoun, draaide niet rond de pot: 600.000 (anderen spreken over 1 miljoen) Syrische vluchtelingen in Libanon ontwrichten de economie, zorgen voor werkeloosheid bij de eigen bevolking, betalen geen belastingen, kunnen perfect naar huis want met hun “vluchtelingenpas” gaan ze ongehinderd van Libanon naar Syrië en terug mét hun in Libanon verdiende spaarcentjes om ze in hun thuisland te gaan deponeren. Dit met de hulp van internationale en nationale NGO’s… die hij onomwonden een “maffia netwerk” noemt, die slechts de terugkeer van de Syriërs wil uitstellen tot sint juttemis. Hij voegde er nog aan toe dat de “internationale motivatie om Palestijnen in Libanon te hervestigen ook van toepassing is op de Syriërs en stelde dat heel de Libanese bevolking, eender van welke afkomst of geloof, daar het slachtoffer van is.”… Eigen volk eerst, nietwaar!

Op een meeting met als motto “Stel een Libanees te werk” scandeerde het publiek “Syriërs buiten!”. Heethoofden probeerden een winkeltje van een Syriër te vernielen. In de sociale netwerken en in het straatbeeld verschijnen affiches met de oproep Syriërs die zonder arbeidsvergunning werken aan te geven. Libanon heeft het hoogste aantal vluchtelingen per inwoner (1 op 5). (…)

Deze activist waarschuwt voor een 5de kolonne in Libanon:

Volgens Libanese autoriteiten keerden tussen december 2017 en maart van dit jaar 170.000 Syriërs terug naar huis. Sinds de beslissing over de afbraak van stenen onderkomens viel, meldden tientallen Syriërs hun bereidheid terug te keren naar huis. Degenen die per se willen blijven hebben diverse redenen: ofwel zijn ze in hun thuisland alles kwijt, zowel eigendom als familie, ofwel zijn ze extreme islamisten, tegenstanders van Assad, ofwel zijn het ondergedoken ISIS-strijders (de angst voor een 5de kolonne is niet denkbeeldig), ofwel hebben ze criminele feiten op hun kerfstok en riskeren ze gevangenisstraf, ofwel willen ze gewoon niet in het leger opgeroepen worden.

De Syrische regering heeft als stimulans voor de kleinschalige voedingsproductie 1 miljard Syrische ponden ($ 2.3 miljoen) uitgetrokken voor de verdeling van gratis kippen en hun voer aan gezinnen op het platteland. Voor elk gezin 15 leghennen en 50 kg voer. (…)

In Merkelland begint stilaan het besef te komen dat er een keerkant aan vluchtelingenmedaille zit. Syrische vluchtelingen sturen geld – dat ze door de Duitse Gutmenschenkliek toegeschoven krijgen – naar huis.

Afbeeldingsresultaat voor aristoteles het doel van de oorlog is vrede
Aristoteles

In Jeruzalem zullen de drie “veiligheidsadviseurs” van de VSA, Rusland en Israël elkaar op 24 juni treffen om de situatie rond Syrië en Iran te bespreken. Verwacht wordt dat de VSA zich uit het M.O. zullen terugtrekken om zich volledig aan de herverkiezing van Trump te kunnen wijden, dat de Golan Hoogte aan Syrië teruggegeven wordt, en dat Rusland, na het tekenen van het vredesakkoord, zich in de Veiligheidsraad uitgebreid zal verontschuldigen voor het in gevaar brengen van de westerse democratie. (…)