Quo vadis, Syria?

Terwijl hier tijdens de nieuwsberichten gesteld wordt dat Assad geen hulpverlening aan Idlib toestond, dat hij zelf geen hulp aanbiedt aan de Idlib-bevolking, terwijl dan uiteindelijk dan toch twee bijkomende grensovergangen Turkije-Idlib geopend werden, is er ook de andere kant van het verhaal. Een kant die hier niet aan bod mag komen. Lees ook onze vorige bijdragen waarnaar onderaan verwezen wordt.

De Syrische regering kondigde onmiddellijk na de aardbeving aan dat ze bereid was hulp te verlenen aan de Idlib-regio via de Saraqib grensovergang in het zuiden. De VAE wilden dit plan steunen en boden aan hulp in Idlib te verlenen in samenwerking met de Syrische Rode Halve Maan.

Na veel over en weer gepalaber, bevestigden de VN op 12.2.23 dat HTS (Hay’at Tahrir al-Sham = al Nusra = al Qaeda) de hulpverlening blokkeerde. Een woordvoerder van de VN gaf te kennen aan Reuters dat “er problemen waren met de goedkeuring” door de terroristen. Een HTS-bron vertelde Reuters dat zij geen toestemming zou geven voor eender welke zending vanuit het regeringsgebied en dat uitsluitend hulp vanuit de Turkse richting zou toegang krijgen. HTS-leider Abu Mohamad al-Julani (… de VSA hebben 10 miljoen dollar op zijn hoofd gezet) bevestigde dit aan The Guardian op 14.2.23.

Dit wordt bevestigd in het gesprek dat de BBC Arabic voerde met Mohamed Bashir, de zgn. “minister van humanitaire zaken” van HTS. Voor dit heerschap is een mensenleven meer of minder van geen tel. Liever dood dan hulp te aanvaarden via het regeringsgebied. De journaliste vraagt hem (04’56”), nadat ze eerst de stemming op peil hield door Assad “verschrikkelijke zaken” te verwijten, “Zegt u nu dat kinderen, die geen hulp kunnen krijgen in ziekenhuizen, dat u hen liever zou zien sterven dan eender welke hulp te aanvaarden die Idlib binnenkomt via Damascus..?.”

Hij omzeilt de vraag en weerkaatst de bal door te vragen “waarom internationale hulp per se moet komen via grenzen die het Syrische volk verwerpt… Geloof me, het Syrische volk geeft de voorkeur eraan te sterven dan iets te aanvaarden van dit criminele regime…”

Dit heerschap heeft alvast geen extreme last van zijn geweten. Hij zou de vraag eens moeten voorleggen aan de moeders in Idlib…

En onze media zouden ook eens verder mogen kijken dan hun politiek-correcte bril toelaat!

Ook regeringsgezinden bevestigden dat HTS 10.000 dollar per camion eiste voor toegang tot het Idlib-grondgebied vanuit regeringsgebied. En ja, de Syrische regering gaf uiteindelijk toe aan de chantage en sloot een akkoord met de VN op 13.2.23, waardoor twee bijkomende grensovergangen Turkije-Idlib zouden kunnen geopend worden. Waarom de andere grensovergangen gesloten bleven, hebben we in het verleden in het lang en het breed uitgelegd: om te vermijden dat er nog meer wapens, nog meer terroristen Idlib zouden kunnen bereiken.

VN secretaris-generaal António Guterres kondigde aan dat de Syrische president Bashar al-Assad persoonlijk de opening van de Bab al-Salama en al-Rai grensovergangen in het noorden van de Aleppo provincie goedgekeurd had voor een periode van drie maanden om de hulpverlening te vergemakkelijken. En op 14.2.23 reed het eerste VN hulpkonvooi met 11 camions via de Bab al-Salam grensovergang Idlib binnen.

De manier waarop onze media moedwillig alles verdraaien is niet te vatten. Voor hen blijven de al-Qaeda lieverdjes (nochtans een erkende terroristische organisatie) onschuldige lammetjes en is de Syrische regering verantwoordelijk voor zowat alles wat er verkeerd kan lopen. Dat HTS humanitaire hulp blokkeert of onmogelijk maakt – tenzij ze zich eraan kunnen verrijken – dat wordt gewoon doodgezwegen en de zwarte piet in de schoenen van de Syrische regering doorgeschoven.

Wordt vervolgd.

We vernemen net (13 u onze tijd) dat er ten noorden van Latakia opnieuw een aardbeving geregistreerd werd van 4.6 op de Richterschaal. Iedereen verliet snel de woningen om op straat de eventuele effecten af te wachten. Het is nog niet voorbij…

https://www.golfbrekers.be/quo-vadis-syria-156/