Het Finse filmketen Finnko heeft geweigerd een campagnefilmpje van de Finse Partij, met de titel “Een verhaal van woede” (vrije vertaling “A story of being seriously pissed of”, voor de komende verkiezingen nog uit te zenden.
Het filmpje is als een stripverhaal gemonteerd en verscheen in het Fins en Engels.
U vraagt zich wellicht niet af waarom, vermits u de reden wel vermoedt: “racisme”… immers – we citeren – “Finnko verdedigt verdraagzaamheid, vrije meningsuiting en democratie en aanvaardt geen racisme of discriminatie”.
Oordeel zelf:
We vatten de 6 minuten durende film even samen. Het vertelt het trieste verhaal van het huidige Finland en van elk ander westers land.
“Er was eens een kleine natie, bevolkt door tevreden en gelukkige mensen. De bevolking van dit land hield van hun land, van hun onafhankelijkheid waarvoor ze een hoge prijs betaald hadden.
Op een dag besloten de democratisch gekozen leiders van dat land hun beloftes te verraden.
Zij hadden nl. vastgesteld dat als ze hun macht op verschillende manipulatieve wijzen gebruikten ze ongelooflijk rijk konden worden.
Zij wilden afstand doen van hun vaderlandse cultuur, van hun tradities en waarden.
Zij misbruikten hun legislatuur en belastingheffingen om hun eigen volk meer en meer leeg te roven én tegelijkertijd de deuren van het land wijd open te zetten voor vreemde landen.
Zonder rekening te houden met de veiligheid van het eigen volk, openden deze leiders hun poorten, lieten iedereen binnen, zelfs zij die noch opvang of een veilige omgeving nodig hadden.
De leiders palmden ‘s lands media in en veranderden ze in hun eigen propaganda machine.
Zij die het aandurfden tegen te spreken werden gemuilkorfd en als criminelen behandeld.
Het land dat ooit een veilige haven was voor vrouwen en kinderen bestond niet meer.
Volens de leiders moest iedereen zich aan de nieuwe orde aanpassen en – vooral – niet toe te geven aan haat of angst.
De jaren gingen voorbij en het volk werd bozer en bozer. De boosheid werd omgezet in energie en de energie werd een monster, dat op jacht ging en de schuldigen vond. Het was onmogelijk te ontsnappen aan de woede van het volk.
De leider smeekte om genade en beloofde het land weer in goede banen te leiden, maar het volk nam geen genoegen met beloftes.
Tenslotte beloofde de leider theatraal alles te zullen rechtzetten, af te treden en van het podium te verdwijnen.
Toen het monster dit vernam verdween het als rook in de lucht, maar het zou bij de eerste tekenen van bedrog terugkeren als redder van het volk.
Vanzelfsprekend bestaat er geen woedend monster. En het zal ook niet komen en iedereen redden.
De oude partijen zullen hun doelstellingen niet veranderen. Maar als u verandering wilt, dan moet u daarvoor stemmen. Gebruik uw macht.”
Einde.