Een verslag uit Syrië, zonder poco bril

Goede vrienden,

De “zondeval” en de moord van Caïn op Abel uit Genesis, het eerste Bijbelboek (hoofdstuk 3 en 4), zijn de samenvatting van de hele politieke en maatschappelijke geschiedenis van de mensheid. Een van de meest originele denkers van onze tijd, René Girard (+ 2015) heeft aangetoond dat onze verlangens in feite niet authentiek zijn. Eva mocht van alle vruchtbomen eten maar zich niet voor god zelf uitgeven door te grijpen naar de boom van kennis van goed en kwaad. In plaats van te luisteren naar God die de mensen wil laten delen in zijn geluk, luistert ze naar de slang,  beeld van  Satan. De duivel wil Gods plan tegenwerken  en de mens ongelukkig maken. En Eva neemt gewoon het verlangen van de duivel over. Hetzelfde doet Adam. Hij heeft vruchten in overvloed maar hij neemt het verlangen van zijn vrouw over.

Abel offert het beste van zijn kudde en vindt welbehagen bij God. Caïn wil dit welbehagen ook.  Zijn broer is eerst zijn model en daarna zijn rivaal, die hij vermoordt. Zo werkt het “nabootsend verlangen” en draagt de kiem van het geweld in zich. Alle maatschappijen van de oertijd tot nu toe worstelen met de vraag: Hoe voorkomen dat een samenleving aan dit geweld ten onder gaat? De grote menselijke oplossing is die van de hogepriester Kajafas: Het is beter dat één mens voor het volk sterft dan dat het hele volk ten onder gaat (cfr.Johannes 11, 50). Dit is het mechanisme van de zondebok. De schuldige wordt gestraft en uitgeschakeld. Zo komt er even rust, totdat het “nabootsend verlangen” weer tot  een spiraal van geweld uitgroeit, waarna  het volgende slachtoffer wordt aangewezen en uitgeschakeld, enzovoort. In de Griekse mythen zien we hoe telkens een onschuldige als slachtoffer algemeen wordt aangewezen. Vijanden worden hierbij vrienden, één in geweld om de onschuldige met de dood te straffen (stenigen, kruisigen, vergiftigen, ophangen, onthoofden…). 

Jezus heeft de profetie van psalm  78, 2 vervuld: “Ik zal openbaren wat verborgen is geweest vanaf de grondvesting van de  wereld” (Mattheus 13, 35),  nl. dat alle menselijke beschavingen gebouwd zijn op geweld en het offeren van een “zondebok. Zijn Kruisdood is het begin van een geheel nieuwe beschaving. Hij wil geen offers maar barmhartigheid (cf.Mattheus 9, 13):  geen (on)schuldige doden. Hij nam zelf de schuld van anderen op zich en aanvaardde als onschuldige de gruwelijke dood.

In zijn kruisdood zijn alle onschuldige slachtoffers vanaf het begin van de mensengeschiedenis tot het einde der tijden vertegenwoordigd.

Hij heeft de wet van Mozes niet afgeschaft maar op onvoorstelbare wijze vervuld, verruimd, verdiept. Aan de farizeeën die een overspelige vrouw willen stenigen zegt Hij: “Laat degene onder u die zonder zonden is, het eerst een steen op haar werpen” (Johannes 8, 7).Zo openbaart Hij verrassend dat ze het kwaad eerst in eigen hart moeten zoeken. Jezus zegt ons nu: “Wie mijn volgeling wil zijn, moet Mij volgen, door zichzelf te verloochenen,  en zijn kruis op te nemen” (Marcus 8, 34). De huidige wereld (en wijzelf!) heeft nog te veel van de oude al te menselijke beschavingen. We hebben de boodschap van Christus nog niet goed  begrepen en zeker nog niet goed nagevolgd.

Misschien is de lente van het christendom nog maar pas begonnen… en onze wereld heeft er de grootste behoefte aan.

Je krijgt een sfeerbeeld van de grote vasten hier in het oosten, een commentaar op de Belgische militaire aanwezigheid in Syrië en op  de veiligheid van Israël. Daarna volgt weer een ruim aanbod aan info en video’s.

P. Daniel

Vrijdag 5 mei 2019

De  grote vasten, een sfeerbeeld

Naargelang de vasten vordert, worden de  gebeden in de liturgie intenser. Zo baden we gisteren “de grote canon”, een schitterend gebed van meer dan twee uur, waarbij  heel het Oude en Nieuwe Testament overlopen wordt met de vele gelegenheden die om vergeving vragen. En er is nogal wat beweging bij. Voor ieder gebed wordt geknield en gebogen met het hoofd tot op de grond (zeker meer dan 100 keer!). Tevens heerst er een grotere rust en stilte dan anders, afgezien van de  regelmatige explosies van de kinderen. Wekelijks komen ook verschillende  gezinnen om deel te nemen aan de eucharistie of om gebed te vragen voor de genezing van een gezinslid of bevrijding van een van de kinderen die als Syrisch soldaat gekidnapt werd door terroristen en waar men al jaren niets meer van vernam. Het zijn meestal christelijke gezinnen maar ook moslimgezinnen komen af en toe om gebed of genezing vragen.

Nvdr: Deze beelden ter illustratie van de periode voorafgaand aan Pasen in Mar Yakub:

Verder komen wekelijks een vijftiental gehandicapten uit het dorp om zich een dag met ons te amuseren. Dit is altijd een vreugdevolle ontmoeting voor hen en voor ons. Zo integreren zij steeds meer in het gewone leven, wat vroeger hier ondenkbaar was. Het is de bedoeling dat we  de samenwerking met hen nog uitbreiden. En ondertussen hebben we al verschillende dagen een beetje Belgisch weer gehad met ‘s morgens zon en ‘s namiddag regen, wat  hier een zegen is. En daardoor zie je tussen de bomen op het terrein overvloedig het gras met kleine gele bloemetjes  opschieten, waar de schapen zich te goed aan doen. Omdat er in november al regen gevallen is zijn er in het gebergte een soort paddenstoelen (kama) te vinden die door de mensen van het dorp gegeerd zijn. Ondertussen blijven de regelmatige lange perioden van onderbreking van elektriciteit en internet voortduren, maar we trekken onze plan en richten onze dagorde er naar. Wat minderen op dit gebied kan geen kwaad, al is het soms erg vervelend. Trouwens, de  vasten dient om materieel wat minder afhankelijk te worden en geestelijk sterker, waardoor we in staat zijn Jezus’ volgeling te worden  met een voor onze tijd noodzakelijk missionair vuur.

Nvdr: Lente in Oost-Ghouta:

Belgische militaire aanwezigheid in Syrië: onwettig en crimineel

Het hoofd van het Russisch centrum voor verzoening, Maj. Gen. Viktor Kupchiskin meldde  vorige vrijdag dat geheime diensten van Frankrijk en België in Idlib een ontmoeting hebben gehad  met commandanten van de terroristische groepen Hayyuat  Tahrir Al-Sham (het voormalige Al Nousra), Hurras Al-Din alsook met vertegenwoordigers van de Witte Helmen om een chemische aanval te ensceneren en nogmaals de schuld daarvan aan Syrië of Rusland te geven. Tussen 24 en 27 maart 2019  hebben Belgische geheime diensten, volgens hem, Russische bombardementen op wapendepots van terroristen gefilmd om deze achteraf als bewijs te gebruiken voor een chemische aanval. Er zou 100 dollar afgesproken zijn  per persoon die wil meespelen in de opnamen. De Russische militair sluit niet uit dat er ook echt mensen slachtoffer zullen worden van een chemische aanval om het geheel geloofwaardiger te maken. Tegelijk werd, aldus Kupchiskin, chemisch materiaal van Saraqib overgebracht naar de steden Khan Sheikhoun, Maaret Horma en Kafer Zaita (N.O. Idlib).

De reactie vanwege de Belgische pers en regering was een zelfverzekerde eensgezindheid: ziedaar een typisch voorbeeld van fake news vanwege de Russen, zoals we dat gewoon zijn! Bovendien krijgen we een artikel dat uitlegt  “Hoe Rusland van de (des)informatie een wapen maakt…” en nog een uitgebreide commentaar over de “Missie chaos”, de wijze waarop Rusland chaos en verwarring zou zaaien. De hysterie van de  russofobie is hiermee flink in onze pers doorgedrongen. Als groot gezag voor Russische desinformatie wordt de Franse president Macron aangehaald, inmiddels wereldwijd bekend als de gewiekste  leugenaar en manipulator die zijn land naar de dictatuur leidt. Frankrijk ontkent natuurlijk ook betrokken te zijn bij enige slechte activiteit in Syrië.  En er wordt aangehaald hoe misschien, eventueel, mogelijk de Russen de Amerikaanse presidentverkiezingen hebben willen beïnvloeden. De uiteindelijke ontdekking is dat de Russen de EU en vooral het kleine België willen verzwakken! Vervolgens wordt gewaarschuwd voor de methoden van de  Russische geheime diensten van de oude Sovjet, de KGB van een halve eeuw geleden. Alles gesteund op uiteraard volkomen betrouwbaar Amerikaans onderzoek!  Voor hen telt de waarschuwing van de Syrische president Bachar Al-Assad blijkbaar niet: “Het terrorisme zal hier niet eindigen maar zich exporteren  naar Europa door illegale immigratie” (17 juni 2013). Dat het hele opzet van de EU een Amerikaans plan is om de Europese landen te verzwakken (zie het laatste ‘livre  choc’ van Philippe de Villiers, J’ai tiré sur le fil du mensonge…), dat de NAVO niets minder is dan een immens leger, rechtstreeks  onder het  commando van de VS, waarbij Europa enkele bloempotten mag leveren (zie de grondige studie van Daniele Ganser, Les guerres illégales de l’Otan), dat de VS niet mogelijk of misschien enige invloed uitoefenen maar werkelijk heel de wereldbol rond revoluties organiseren om regeringen omver te werpen, landen en volken te verwoesten en uit te moorden (James A. Lucas, US has killed more dan 20 million people in 37 ’Victim Nations’ since  World War II, Global Research 7 maart 2016* video onder deze paragraaf), dat de VS zonder probleem atoomwapens kunnen opstapelen in heel Europa, ook in België, tegen onze  grondwet in en dat ons land een gewillig slaafje is van een vernietigende Amerikaanse oorlogsmachine… daar hebben onze politici en journalisten blijkbaar nog nooit van gehoord. Met balken in hun ogen zoeken ze ijverig  naar de splinter in het oog van een ander.

Bij de huidige vieringen van 70 jaar NAVO klinkt er  alom een lofprijzing voor deze grote garantie voor vrede, veiligheid, democratie en recht, terwijl ze al deze waarden tot in de grond afbreekt (Collectif  Echec à la guerre, L’Otan aura 70 ans le 4 avril…Non à la guerre, mondialisation.ca, 2 april 2019).

En uiteindelijk wordt in deze pers uitdrukkelijk gewaarschuwd voor het grote gevaar van het euroscepticisme. Dat de spectaculaire overwinning van Thierry Baudet bij de laatste regionale verkiezingen in Nederland  maar een voorbode is van wat  ook in andere landen  spoedig zal  openbarsten, heeft onze pers nog niet opgemerkt. Vele mensen beseffen dat de EU zelfs geen hervorming meer waard is!

De triomfantelijke zelfverzekerdheid over de Russische (des)informatie klinkt mogelijk overtuigend voor een aantal Belgen maar geenszins voor de Syriërs die al acht jaar slachtoffer zijn van een gruwelijke van buiten af  gevoerde oorlog. Ziehier enkele nuchtere vragen en bedenkingen.

Welk recht heeft België om in Syrië militair aanwezig te zijn? Zelfverdediging? Heeft Damascus Brussel aangevallen? Of heeft België een UNO mandaat? Of is België door de wettige Syrische regering uitgenodigd? Dit laatste is wel het geval voor Rusland, de Hezbollah,  Iran en zij zijn ook de enigen die samen met Syrië het terrorisme daadwerkelijk bestrijden. Al de anderen zijn  onwettige en criminele helpers van het terrorisme.

Chemische aanvallen werden gedurende  gans deze oorlog gepleegd en ze  waren  het meest succesvolle product van de  westerse oorlogspropaganda. De overgrote meerderheid van het volk weet hier dat het Syrische leger geen chemische wapens heeft gebruikt. Voor een gewoon leger is dit ook zinloos  omdat het te onberekenbaar is. Dat is iets voor terroristen, die in de illusie leven dat ze het paradijs krijgen als ze hierbij zelf omkomen. Trouwens, wanneer de media zulk een hysterie opgevoerd hebben rond het gebruik van chemische wapens, kan iedereen toch wel begrijpen dat Syrië niet zo dom zal zijn om tegen iedere logica in chemische wapens in te zetten en zichzelf volkomen voor schut zetten op internationaal vlak. Zelfs Carla Del Ponte heeft ooit in een eerlijk moment zich laten ontvallen dat terroristen chemische aanvallen  pleegden, maar er was niemand van de media of politieke leiders die één stap zette om dit uit te zoeken. Terroristen hadden in 11 dorpen in Lattakia een massa kinderen gekidnapt  (waarover geen woord in onze media!) om die twee weken later (augustus 2013) slachtoffer te laten zijn van hun grote gifgasaanval in Ghouta. En is het geen wonderlijk toeval  dat er juist toen een grote mediacampagne gevoerd werd rond een internationale onderzoekscommissie die naar Damascus gestuurd werd? Wanneer die  net toekomt, heeft vlak onder hun neus die grote gifgasaanval plaats, waarvan heel de wereld meteen op de hoogte gebracht werd van de grote schuldige: Assad! Er was nog geen enkele vaststelling gemaakt of bewijs gegeven. En dan volgde de meesterzet van Poetin. Obama stuurde meteen zijn  oorlogsvloot naar Syrië, maar de Engelsen deden deze keer niet mee en vreesden dat aan het licht zou komen dat de aanval een opzet van terroristen en geheime diensten van het buitenland was. Frankrijk was razend omdat het militaire geweld niet meteen doorging. Obama zat op het dak en hoe moest hij er nu af? Syrië had zich  laten verleiden om  chemisch materiaal aan te schaffen toen de zionisten volop bezig waren chemische, biologische en atoomwapens op te stapelen. Poetin en Assad zagen nu de kans  om die chemische rommel, die nergens voor diende, goedkoop te laten opruimen  onder internationaal toezicht. En Obama kon zichzelf en de wereld wijsmaken dat door zijn moedig optreden nu de laatste gram van chemische wapens opgeruimd werd. De westerse propaganda bleef echter de succesvolle formule  van de chemische aanvallen gebruiken, ook al had Syrië niets meer. Het is nu net een jaar geleden dat het westen met behulp van de Witte Helmen in  Oost Ghouta een chemische aanval, die er geen was, ensceneerde. Dit was weer voldoende voor de VS, VK en Frankrijk om een week later Syrië te komen bombarderen.  Alle werkelijke of vermeende chemische aanvallen in Syrië werden door terroristen gepleegd en het westen kon moeiteloos  Assad hiervan de schuld geven om met “humanitaire bombardementen” het land te ontwrichten. Waarom zou het nu niet lukken om te verhinderen dat het Syrische leger het laatste bolwerk van de terroristen in Idlib bevrijdt?

Wanneer Viktor Kupchinskin de hoger genoemde mededelingen doet, hebben we alle reden om  aan  te nemen dat er iets van waar is. Het fake news kwam tot heden steeds van de westerse propaganda en de Russen vertelden wat er werkelijk in Syrië gebeurde. Poetin is ook de enige westerse leider die werkelijk Syrië geholpen heeft om zijn  soevereiniteit te bewaren. Hij zei wat hij deed en deed wat hij zei. Vergeten we ook niet dat het overgrote deel van de Syrische  bevolking achter het leger staat. In gebieden door terroristen bezet, zoals Idlib, doet ze er alles aan  om nuttige informatie door te spelen. Zo hebben de Russen in september vorig jaar al een chemische aanval onmogelijk gemaakt door hun tijdige openbaringen. Verder is er nog de onverbloemde steun van Stanislav Grospic, hoofd van de Tsjechische parlementaire groep voor vriendschap met Syrië. Dinsdag 2 april veroordeelde hij in Praag scherp de geheime samenwerking van Frankrijk en België met drie terroristische groepen om een chemische aanval te provoceren. Volgens hem openbaart dit de blijvende  bedoeling van Europese landen om samen met  terroristen Syrië te ontwrichten.

En als afsluiter dit nog. Donderdag 7 februari 2019 veroordeelde de correctionele rechtbank van Antwerpen 2 bedrijven en hun leiders voor de uitvoer van isopranol (waarmee het uiterst gevaarlijke saringas gemaakt kan worden) naar Syrië (voor wie, de Witte Helmen of andere “gematigde” groepen?). Het gaat om niet minder dan 24 leveringen tussen mei 2014 en december 2016. Bedenk daarbij dat het Syrische leger al verschillende geheime laboratoria  ontdekt heeft in voormalige kampen van terroristen, van al het nodige (westers) materiaal voorzien.

De schande van de Belgische hulp aan het uitmoorden en vernietigen van Libië heeft ons respect voor de waardigheid van onschuldige slachtoffers al weggenomen. Geachte Belgische journalisten en politici, de lijdensweg van het Syrische volk is nu zwaar en lang genoeg geweest. Hou op met het steunen van een onwettig en crimineel gedrag. Het is hoog tijd om te verwisselen van kamp en eindelijk aan de kant van de onschuldige slachtoffers te gaan staan.

(Ziedaar wat ik vanuit mijn ervaring in Syrië en vanuit een gevoel voor rechtvaardigheid kwijt wil. Een deskundig journalistiek antwoord aan onze nep-journalisten geeft Willy van Damme op Novini: http://www.novini.nl/syrie-russische-beschuldigingen-tegen-belgische-militaire-veiligheidsdienst/).

Voor de veiligheid van Israël?!

De VS president Donald Trump wil dat de Syrische Golan voortaan Israëls grondgebied wordt.  Wat dit betreft heeft de “internationale gemeenschap” blijkbaar nog voldoende rechtvaardigheidszin behouden en verwerpt deze nieuwe bokkensprong van de Amerikaanse president. Toch zijn er alom nog verblinde geesten, helaas ook onder christenen,  die menen dat de Golan “wezenlijk” is voor de veiligheid van Israël. Voor hen hebben we enkele vragen.

Is dat een reden om tegen alle internationaal recht in,  tegen de soevereiniteit van Syrië en tegen alle menselijkheid in, een kostbaar stuk land af te nemen,  het volk dat Syrisch is en Syrisch wil blijven te gijzelen en te onderdrukken? Bestaat er ergens een rechtvaardiging voor dergelijke brutale agressie?

Is de Golan wezenlijk voor de veiligheid van Israël? Is het feit dat de VS onderneming Genie Oil & Gas daar boort naar olie voor eigenbelang van VS en Israël niet veel “wezenlijker”  en van grotere betekenis?

Van wie zou Israël moeten bang zijn met zijn massa chemische, biologische en atoomwapens  (te land, ter zee en in de lucht)? Als het zelf ophoudt met “de etnische zuivering van Palestina” (zie het gruwelijke verhaal van een eminente joodse historicus zelf, Ian  Pappe** video onder deze paragraaf) zal niemand Israël bedreigen, als het daarbij  ook ophoudt andere landen en volken uit te moorden en te vernietigen? Waarom zouden terroristen van de islamitische staat  overal ter wereld  aanslagen plegen behalve in Israël? Moet Israël bang zijn van dergelijke terroristen? Het levert de grootste steun aan de meest fanatieke terroristengroepen en is ook de beste vriend met hen als ze maar meehelpen andere landen in dienst van het  zionisme te vernietigen.

De zionisten hebben met de steun van de VS al decennia lang een onvoorstelbare straffeloosheid bereikt voor hun steeds brutalere misdaden tegen de menselijkheid. Waarom zou de zelfmoord de eerste doodsoorzaak onder de Israëlische soldaten zijn?

Israël, het joodse volk, het uitverkoren volk, het volk van God…  Deze woorden wekken bij velen terecht een groot ontzag op, vooral onder christenen. Het is het volk van de openbaring van de ene ware God. Van dit volk ontvingen we  de Bijbel en de Tien Geboden, de basis van de natuurwet voor gans de mensenfamilie en voor altijd. Dit volk gaf ons de wijsheid en het voorbeeld van de aartsvaders en de profeten. In dit volk zijn de heilige Jozef en de apostelen geboren. Hieruit is vooral Jezus Christus  voortgekomen, geboren uit de Maagd Maria, ontvangen van de heilige Geest. Hij is de God-Mens, die alle profetieën van de  Bijbel vervulde, de Messias van Israël en de enige waarachtige Redder van de wereld. Zijn  leven en leer zijn de absolute vervulling van de openbaring van de ene ware God. Met zijn Kruisdood en Verrijzenis heeft Hij een nieuwe wereldorde gevestigd, niet meer gebouwd op offers en het straffen  van anderen,  maar op barmhartigheid en liefde. Helaas zijn we nog maar nauwelijks begonnen aan het begrijpen en beleven hiervan. In Israël zelf  was het zionistisch regime vanaf het begin de grootste vloek voor het joodse geloof, zoals orthodoxe joden al jaren uitschreeuwen. En toch gaat de gruwel van het zionisme onverminderd verder. Voor de veiligheid van Israël moet het zionisme met wortel en al uitgeroeid worden. Dit zal nu de belangrijkste bevrijding zijn van het joodse volk zelf en een van de  voornaamste bijdragen aan de  wereldvrede.

En dit nog

P. Daniel