Een verslag uit Syrië zonder poco bril

Goede Vrienden,

Ziehier de verdere geschiedenis van de Grieks-Melchitische kerk met enkele treffende gebeurtenissen die haar houding illustreren.

Op het eerste Vaticaanse concilie werd het dogma van de pauselijke onfeilbaarheid vastgelegd door de dogmatische constitutiPastor Aeternus (1870).

Ondertiteling en vertaling via icoontjes onderaan

Men kan daartegen bedenkingen opperen zowel van buiten als van binnen de Kerk. Terwijl het marxisme handig inspeelde op de alom heersende ellende onder de arbeiders en het grote onrecht vanwege de “kapitalisten”, hebben de concilievaders haarfijn vastgelegd in welke omstandigheden een uitspraak van de paus, als herder van de hele Kerk over geloof en zeden onfeilbaar is (DS 3075)*.

Ook binnen de Kerk was er wrevel. De Grieks-Melchitische patriarch Gregorius en zeven van zijn bisschoppen stemden tegen. Hun kritiek betrof de wijze waarop hiermee de inbreng van de oosterse patriarchen volkomen genegeerd werd. Zij daarentegen ijverden voor een kerkevenwicht die goldt gedurende het eerste millennium. In die tijd werd de bisschop van Rome beschouwd als de “primus inter pares” (de eerste onder gelijken). Men ging naar Rome om gesterkt te worden in het geloof en de liefde.

In het oosten, vanaf het tweede millennium, zag men met lede ogen hoe de westerse kerk steeds meer macht naar zich toe trok en uiteindelijk aan de paus een absolute jurisdictie wilde toekennen. Daarom stemden de patriarch en de bisschoppen van de Grieks-Melchitische kerk in 1870 tegen dit dogma en vertrokken vooraleer het officieel aangenomen werd. Hierop stuurde de Romeinse curie een delegatie naar de Grieks-Melchitische patriarch en bisschoppen om te vragen dat ze het slotdocument alsnog zouden tekenen. En dat hebben ze uiteindelijk gedaan maar ze voegden er de clausule van het concilie van Firenze (1739-1745) aan toe: “met behoud van de rechten en privileges van de oosterse patriarchen”!

Na paus Pius IX (+1878) wordt de houding van de pausen tegenover de oosterse kerken iets soepeler. Paus Leo XIII (+ 1903) aan wie de grote eer toekomt eindelijk een waardevolle “sociale leer” van de kerk ingezet te hebben met zijn encycliek Rerum novarum**, schreef ook de encycliek Orientalium dignitas (1894). Hierin verbiedt de paus de “verlatijnsing” onder de oosterse katholieken en breidt de jurisdictie van de Melchitische patriarch uit tot het hele Ottomaanse rijk. Hij stelt verder dat de oosterse riten een getuigenis zijn van apostoliciteit, eenheid, waardigheid en eer van de katholieke kerk. De eenheid, zo bevestigt hij,  is geen uniformiteit maar omvat een verscheidenheid. ***

In 1917 richtte Benedictus XV de Congregatie voor de oosterse kerken op en stichtte in Rome het Pauselijk Oosters Instituut voor de academische studies van de oosterse geschiedenis, theologie en liturgie. Ondertussen toonden westerse katholieke theologen steeds meer belangstelling voor oecumenische vraagstukken en begonnen een actieve dialoog vanaf de jaren ‘30 en’40 van vorige eeuw, hierin uitdrukkelijk aangemoedigd door paus Pius XII. Het is ook in 1939 dat Dom Lambert Baudouin (+ 1960) de unieke gemeenschap van benedictijnermonniken van Chevetogne stichtte met een oosterse en westerse ritus.

Het Tweede Vaticaans Concilie leverde een grote bijdrage aan het wederzijds  begrip. De hiërarchie van de oosterse katholieken stond onder leiding van de Grieks-Melkitische patriarch Maximos IV die in heel het verloop van het concilie een belangrijke rol heeft gespeeld. Er was vooraf een commissie opgericht om een document voor te bereiden over de katholieke kerken van het oosten. Maximos IV merkte op dat in deze ontwerptekst duidelijker naar voor moet komen dat de oosterse katholieke kerken werkelijk afzonderlijke kerken zijn en geen tak van de heilige stoel van Rome. Hij waarschuwde voor een Romeinse centralistische kerkvisie, die in het oosten onaanvaardbaar is en die de oosterse katholieken nog meer zal verwijderen van hun orthodoxe broeders. Toch werd in deze commissie de centralistische visie behouden. De uiteindelijke tekst werd het decreet over de oosterse katholieke kerken (21 november 1964). De meeste westerse concilievaders bleken maar een erg beperkte kennis en belangstelling te hebben van en over de oosterse katholieke kerken.

De bekende Franse dominicaan (die uiteindelijk kardinaal werd) Yves Congar (+ 1995) vond dat het decreet enerzijds ontgoochelt maar anderzijds toch ook een poort opent om op nieuwe wijze met elkaar in dialoog te treden. Waarnemers van de orthodoxe kerken, zoals pater Alexander Schemmann en prof. Alovizatos, die argwanend  zijn tegenover de oosterse katholieken, meenden achteraf toch dat Maximos IV door zijn tussenkomsten op waardige wijze het oosten vertegenwoordigde op het concilie.****

Paus Paulus VI en patriarch Athenagoras hebben elkaar in 1964 ontmoet in Jeruzalem, waarna Vaticanum II in 1965 uiteindelijk de banvloek jegens Constantinopel uit 1054 opgeheven heeft en Constantinopel deed daarop hetzelfde jegens Rome. Paulus VI en patriarch Athenagoras hebben elkaar een bezoek gebracht, waarbij de paus zelfs de voeten van de patriarch kuste.

De Grieks-Melchitische aartsbisschop van Baalbek (Libanon), Mgr Zogby***** stelde in 1975 voor om een tweevoudige gemeenschap te vormen, nl met de Grieks-orthodoxen van Antiochië én met Rome en gaf deze geloofsbelijdenis: 

  • 1. Ik geloof alles wat de oosterse orthodoxie leert en
  • 2. Ik ben in gemeenschap met de bisschop van Rome als eerste van de bisschoppen volgens de bepalingen van de Oosterse Vaders tijdens het eerste millennium vóór het schisma van 1054”.

Na twintig jaar werd dit project unaniem aangenomen door de Grieks-melchitische synode van 1996 en het document werd gezonden zowel naar Rome als naar de Grieks-orthodoxe patriarch van Antiochië. De reactie van twee kanten was negatief.  De Grieks-orthodoxe patriarch antwoordde dat daarmee ook alle andere orthodoxe christenen, waarmee zij in gemeenschap leven,  betrokken worden zonder dat zij zich hierop hebben kunnen voorbereiden.  Enigszins in gelijkaardige zin antwoordde Rome dat er eerst eenzelfde geloofsbelijdenis en -leven moet komen tussen alle orthodoxe kerken en Rome. Deze antwoorden waren eigenlijk een uitnodiging om de dialoog verder te zetten.  In een ontmoeting met de oosterse katholieke patriarchen heeft Johannes Paulus II  aan hen  het oprecht voorstel gedaan om samen uit te zoeken hoe het ambt van Petrus best uitgeoefend kan worden, terwijl de Grieks-orthodoxe patriarch van Antiochië in 2014  voorstelde opnieuw het initiatief van Mgr Zogby te bestuderen. De oecumenische roeping van Antiochië werd tenslotte duidelijk verwoord door patriarch Maximos IV tijdens de eerste sessie van Vaticanum II : “Voor ons in het bijzonder, oosterse katholieken van de Byzantijsne ritus is de verdeeldheid van de Kerk een wonde… De eenheid van de kerken is ons grootste streven, onze eerste bekommernis, het brandend verlangen van ons hart… Daarvoor willen we ons leven offeren totdat dit bereikt is…”                                 

P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 14.10.22

*Wie zich afvraagt wat de betekenis is van de twee letters DS + een nummer, vindt hier meer uitleg: https://rkdocumenten.nl/denzinger-uitleg/

**Tekst: https://histobron.nl/encycliek-rerum-novarum-1891-leo-xiii/

***https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_encyclieken_van_paus_Leo_XIII

****http://volgconcilie.be/DagOpDag/188.html en klik op bruggetjes

*****meer info: https://cnewa.org/magazine/healing-the-church-of-antioch-the-greek-melkite-initiative-30753/

Flitsen

Vorige vrijdag was het groot feest  in het kleine, oude, Grieks-orthodoxe kerkje van Qara, toegewijd aan de heilige Sergius en Bacchus, Romeinse soldaten die als martelaren stierven eind 3e eeuw. We namen ’s morgens met heel de gemeenschap deel aan de lauden en Eucharistie voorgegaan door de Grieks-orthodoxe bisschop van Damascus Moussa, abouna Paisios van Deir Atieh en twee andere priesters van het patriarchaat van Damascus. De dienst duurde ruim twee uur en ’n half. Daarna werd een versnapering aangeboden aan de aanwezigen voor en rond het kerkje. Met twee autobussen waren ze van Damascus gekomen.

Wij haastten ons naar huis want alle mensen van buiten Qâra waren uitgenodigd voor een bezoek aan onze gemeenschap. Tevens konden ze daar dan hun picknick gebruiken. Het was een gezellige drukte met gezinnen en flink wat kinderen. Voor de opvang was de grote ontvangstzaal aan de ingang voorzien, maar die was veel te klein en we leidden de mensen naar de nieuwbouw. Er was picknick en thee voorzien voor iedereen. Wij konden druiven aanbieden. In de ontvangsthal kwamen uiteindelijk de bisschop, de priesters, de gemeenschap en nog enkelen samen om contact te nemen met elkaar. De bisschop bleef hoopvol voor de kerk in Syrië die dagelijks haar zonen ziet vertrekken naar de diaspora. Volgens hem heeft de Kerk in de geschiedenis haar vitaliteit altijd uit “de kleine rest” gehaald. Een kleine rest van arme christenen blijft ook nu in Syrië over. Zulke ontmoetingen zijn een ware zegen voor de eenheid tussen katholieke en orthodoxe christenen.

In de namiddag waren we uitgenodigd voor de kerkelijke huwelijksviering in Qâra van een jongen die nauw met de parochie én de gemeenschap verbonden is. Hij huwde een meisje uit Mamura (nabij Homs) waarbij een flink deel van dit uitsluitend christelijke dorpje (1200 inwoners) aanwezig was. Een huwelijksviering hier is nooit met Eucharistie maar omvat mooie gebeden rond deze vier elementen: het overhandigen van de ringen, de kroning van het paar (herstel van Adam en Eva), het drinken van de beker wijn en de dans rond de tafel. Ook de geschiedenis van het ontstaan van Mamura, ’n halve eeuw geleden, is interessant. Destijds woonden er in die streek nog moslims die een deel van de mentaliteit van de Turken tijdens de Ottomaanse overheersing toegedaan waren: christenen zijn onze dienaars. De bisschop stelde voor dat alle christenen zouden wegtrekken en verderop samen gaan wonen. En zo gebeurde het, met de toestemming van de overheid. Er werd een kerk gebouwd en een waterput voorzien. Zo zijn alle inwoners christenen.

Dinsdag kregen  we een delegatie uit het bisdom Toulon-Fréjus (Zuid-Frankrijk) op bezoek, waarmee ons bisdom een verbroedering heeft: Mario, een jongen uit Paraguay, 2 jaar geleden tot priester gewijd, enkele parochianen begeleid door abouna Eduard van Homs. Het was een zeer hartelijke kennismaking. We deelden tevens in de pijn van Mgr. D. Rey, de bisschop van Fréjus aan wie Franciscus vlak voor de voorziene wijdingen verboden heeft de wijdingen te doen.

Onzichtbare, misdadige wereldheersers

Onlangs verscheen dit nieuwe boek: B. IZAR, De macht van de onzichtbare bankiers. Een oneerlijke strijd van de 0,1 % tegen de 99,9 %, eigen beheer, 2022 (www.onzichtbaremacht.nl).

Het trok mijn aandacht. Aangezien Syrië nog steeds lijdt onder strikte sancties, waardoor ik het boek niet toegestuurd kan krijgen,  mailde ik aan onbekenden om te vragen of ik de tekst van het boek niet per email kon krijgen met de belofte deze aan niemand door te geven en er een stukje over te schrijven. Tot mijn blijde verrassing kreeg ik onmiddellijk antwoord van de schrijver, die zijn echte naam bekend maakte en vertelde dat we elkaar al ontmoet hadden in de inspirerende vriendenkring van Macrotrends in Antwerpen. Hij stuurde meteen zijn tekst. Wat kunnen we het leven voor elkaar soms onverwachts eenvoudig en aangenaam maken! Ziehier enkele grepen uit de inhoud van zijn boek, die ik op mijn wijze voorstel.

“Over het belangrijkste van ruim 250 jaar geschiedenis horen of zien we nagenoeg niets in onze geschiedenisboeken, kranten of TV. De media hangen voor onze ogen alleen maar een dik rookgordijn op om de waarheid verborgen te houden. Een geweldige klimaatdreiging, een uiterst dodelijk coronavirus, reddende vaccins, onverwachte aanslagen door terroristen… allemaal fake-news, verzonnen of uitgevonden en uitgevoerd door een kleine club van miljardairs, die eensgezind zijn in het nastreven van één doel: alle rijkdom en macht op aarde naar zich toe trekken. Zij spotten met iedere ijver voor vrede, welvaart  en rechtvaardigheid voor de hele mensenfamilie. Oorlogen, aanslagen, epidemieën, wereldcatastrofen… die brengen pas iets op. Iedere dag kunnen we zelf vaststellen dat ze, wat dat  betreft, zeer goed bezig zijn. Zo kan angst gezaaid worden en kan een massa “nutteloze eters” en armoezaaiers opgeruimd worden.

De auteur brengt  deze criminelen die boven de wet staan, onder in  de bankierswereld met de families, miljardairs en wereldorganisaties die er mee verbonden zijn. Het zijn de Rotschilds  en Rockefellers, grote investeringsbanken zoals Goldman Sachs, Federal Reserve (Fed), Bank of International Settlements (BIS), de Europese  Bank (ECB), het internationaal monetair fonds (IFM), Soros, Bill Gates, de Bilderberggroep, Trilateral  Commission, World Economic Forum, NAVO, CIA, de Agenda 21/30 van de UNO, de Wereldgezondheidsorganisatie, de Big Farma, de Nieuwe Wereldorde… 

Alles is in handen van een vrijmetselaars-piramide, de Khazaarse Maffia. Zij plannen de oorlogen en wereldcatastrofen, die hen en de wapenbazen nog rijker maken. Ontelbare gewone, goede mensen werken mee in hun organisaties zonder zich van enig kwaad bewust te zijn. Omdat ze ook de media in handen hebben, zorgen ze er voor dat monsterleugens verspreid worden opdat in de publieke opinie de oorlogen als gerechtvaardigd en noodzakelijk zouden voorgesteld worden en de schuldigen als slachtoffers worden voorgesteld en omgekeerd.

En het lukt hen perfect. Er  is steeds meer vraag naar oorlogsschepen, oorlogsvliegtuigen, nieuwe tanks, zware wapens, nieuwe raketten en nog dodelijkere vernietigingstuigen. “Het is makkelijker om iemand voor de gek te houden dan om iemand ervan te overtuigen dat hij voor de gek gehouden wordt” (blz. 17). En de hoogste leiders zoals uit de USA, wiens land de laatste decennia tientallen landen heeft uitgemoord en vernietigd met miljoenen onschuldige slachtoffers, worden iedere dag als onkreukbare sterren opgevoerd terwijl hun slachtoffers als de grootste moordenaars worden uitgejouwd.

De schrijver begint zijn geschiedenis met Mayer Amschel Bauer (1744-1812) die trouwde met Gutle Frank Schnapper. Hij was goudsmid en geldwisselaar. Boven hun lucratief winkeltje hing een rood schild. Zo werd het de familie Rotschild. Rond zich vormde hij een groep invloedrijke Chazar joden, die alle rijkdom wilden bundelen en één wereldregering vormen. Het werden de “Illuminati”, de verlichten! Hun vijf zonen vestigden zich in Frankfurt, Wenen, Londen, Napels en Parijs en bepaalden het Europees financieel systeem. Ook hun vijf dochters trouwen met bankiers. Het interesseerde deze familie niet wie de leiding van een land in  handen had, met hun geld bepaalden zij wat er moest gebeuren.

Voor hen die nog steeds geloven dat de Titanic op zijn eerste reis “per ongeluk” tegen een ijsberg botste en zonk, dat de moord op president J. Kennedy (en andere presidenten) het werk was van een zonderlinge misdadiger, dat Bin Laden met vliegtuigen de Twin Torens in New York heeft doen in elkaar zakken, dat Poetin het Maleisisch lijnvliegtuig in Oekraïne heeft doen neerschieten … kan dit boek een schok betekenen.

Steeds meer mensen beginnen echter wakker te worden en hebben de puzzel van het wereldgebeuren al grotendeels af. Opdat zij niet ontmoedigd zouden worden en denken dat we niets kunnen doen, geeft de schrijver al in het begin het goede voorbeeld van IJsland. IJsland maakte korte metten met zijn frauderende bankiers. “Zij gooiden in 2008 26 corrupte bankiers met streepjespak en al in de gevangenis en maakte met die actie subiet een einde aan de financiële beerput in dat land. IJsland loste zijn lening van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) helemaal af en is nu het enige Europese land dat volledig is hersteld van de financiële crisis. IJsland laat weer een gezonde economische groei zien. Er wordt in de media weinig aandacht aan besteed, maar je kunt je afvragen waarom niet elk land van Europa dit voorbeeld van IJsland volgt” (blz. 8).

We kunnen er nu bijvoegen dat IJsland inmiddels ook het hele covid bedrog in de vuilbak gegooid heeft en volledig is teruggekeerd naar de tijd van voor covid. Alle restricties zijn afgeschaft. IJsland wil nu dat de mensen zoveel mogelijk covid krijgen om daardoor een natuurlijke groepsimmuniteit te bereiken, om deze griep zoals steeds voorheen te doorleven en overwinnen, precies zoals onafhankelijke wetenschappers, die brutaal werden gecensureerd, bij het begin al hadden voorgesteld. (https://www.frontnieuws.com/het-ineenstortende-covid-narratief-wordt-vervangen-door-poetin-en-oekraine/).

Het boek vertelt de pittigste en soms bloedstollende verhalen van het ontstaan van enkele belangrijke banken, de Franse Revolutie, W.O. II, de moord op J.F. Kennedy en zijn broers, de Vietnamoorlog, de Illuminati, G. W. Bush, de Protocollen van de wijzen van Sion…

We verwijzen hier slechts naar twee “monsterleugens” uit onze media. De eerste hebben we zelf meegemaakt in Syrië: het zogenaamd onverwacht ontstaan van de  terreurgroep van de islamitische staat die dan zo moedig bestreden zou worden door de westerse coalitie onder leiding van de VS. Velen zullen zich nog de beelden herinneren van de eindeloze colonne auto’s die door de Syrische woestijn scheurden. Onze media vertelden er niet bij dat het splinternieuwe en peperdure 4 X 4 Toyota Hillux pick-ups waren, voorzien van airco en kanon achterop. Ze kwamen recht uit de fabriek van San Antonio in Texas (VS), betaald door belastinggeld!

Het tweede verhaal betreft het ontstaan van de Federal Reserve, mogelijk de meest criminele bank van de VS, die alle democratie ondermijnt. Drie machtige bankiersfamilies waren er faliekant tegen (Benjamin Gugenheim, John Jacob Astor en Isa Straus) en wilden dit beletten. En dan de Titanic! Hierrond speelden allerlei fraude en bedrog, o. m. rond verzekeringen en de wissel met het zusterschip de Olympic. De eigenaar van de rederij, J.P. Morgan nodigde de drie families uit om de glorievolle eerste reis mee te maken en hij wist dat ze deze niet zouden overleven. Zo werden ze uitgeschakeld. Op het eerstvolgende  kerstreces, wanneer nagenoeg iedereen in vakantie was, werd  de Federal Reserve Act aangenomen en konden ze vrij hun misdadige plannen financieren…”

Schrijver hoopt dat hij met de beschrijving van dit misdadige wereldbeleid niet helemaal gelijk heeft. Als je zoveel feiten bij elkaar kunt brengen is het best mogelijk dat je hier en daar toch stukjes legt die er niet in thuis horen. Het tegenovergestelde is echter ook mogelijk. Het zou wel eens erger kunnen zijn dan we vermoeden.

In elk geval is dit boek een oproep om wakker te worden, de leugens van de media af te wijzen, de gruwelijke oorlogspropaganda niet meer te steunen, waardigheid en vrijheid te eisen voor ieder mens en ieder land. Laat me zelf nog een stap verder gaan. Onze enige hoop ligt in het aanvaarden van het Evangelie van Jezus Christus die zei: “De waarheid zal u vrijmaken” (Johannes 8, 32).

Varia

– In Pittsburgh (VS) werd van 30 september tot 2 oktober 2022 de Catholic Identity Conference ( CIC) gehouden, als gespierd en goed gedocumenteerd verzet tegen Franciscus, die de katholieke identiteit van de Kerk steeds meer aan het afbreken is door zijn positieve houding tegenover anticonceptie, abortus, het ontvangen van de sacramenten door gescheiden hertrouwden en anderzijds zijn rabiaat verzet tegen loyale, gelovige katholieken. Op de persconferentie spraken Michael Matt van de katholieke krant The Remnant, Eric Franckovitch (CIC) en John-Henry Westen van LifeSiteNews. Hun uitgebreide en goed onderbouwde toespraken waren staalhard maar bleven zeer hoffelijk. Indrukwekkend! De moeite van het lezen waard :
  • Er is een Open Brief in omloop, gericht aan beleidsmakers: de Belgische regerings- en parlementsleden, aan de Europese Commissie en aan het Europees Parlement. Het is een dringende en goed gedocumenteerde vraag om de voorbije aanpak van  corona af te zweren en te kiezen voor de waardige heropbouw van het maatschappelijk weefsel: https://www.terrafutura.be/openbrief/