Twee kleuren, één ideologie

Twee kleuren, één ideologie

            

 De Saoedische elite keert zich slechts uit eigen interesse tegen IS.

De vlaggen van Saoedi-Arabië en het kalifaat IS zijn identiek; slechts hun kleur verschilt.  De Saoedische vlag toont de islamitische geloofsbelijdenis op groene achtergrond, IS op een zwarte.  Beide vlaggen zijn een symbool van de ideologische gelijkheid van de Saoedische bovenlaag met de soennitische terroristen.

In oktober togen weer miljoenen moslims in hun traditioneel wit pelgrimskleed naar de Kaaba in Mekka.  Een paar honderd kilometer noordelijker onthoofden zwartgeklede moslim terroristen hun slachtoffers.  In de islam is wit de kleur van de Mekka-pelgrims.  Nog vooraleer de bedevaarders Mekka bereiken vervangen ze hun kleding door twee witte doeken die om hun middel en schouders gedrapeerd worden.

Soennitische moskee in Vladikavkaz

De symboolkracht der kleuren en hun uitwerking op de mensen speelt ook in de islam een belangrijke rol.  Toch is noch wit noch zwart de hoofdkleur van de islam, wiens symbool de halve maan is.  Hun profeet Mohammed zou gezegd hebben dat het kijken naar groen een geloofsdienst is.  Om die reden is groen de kleur van de islam.  Mohammed zou zich bij voorkeur in het groen gekleed hebben.  Daaruit volgt dat sierelementen in moskeeën liefst in het groen aangebracht worden; de hoofdmoskee in Medina is zelfs helemaal in het groen.

In vele nationale vlaggen van islamitische staten vindt men de kleur groen; prominent is de vlag van Saoedi-Arabië, die dezelfde spreuk bevat als de zwarte terreurvlag van IS.  De Saoedische vlag bevat onderaan bovendien een Arabisch kromzwaard, niet bepaald een teken van een vreedzame intentie.  Op beide vlaggen staat de geloofsbelijdenis – in een verschillende kalligrafie: “Er bestaat geen God buiten Allah en Mohammed is zijn Profeet.”.  Beide bewegingen, het salafisme van IS en het wahhabisme van het Saoedische koninkrijk, marcheren onder dezelfde vlag, zij het met een andere kleur.

De zwarte kleur van de salafisten, die een terugkeer naar de oer-islam prediken en toepassen, heeft zijn oorsprong bij de profeet Mohammed.  Volgens de overlevering zou de profeet op de dag van de verovering van Mekka een zwarte tulband gedragen hebben.  En daarnaar refereren de salafisten tot de dag van vandaag; en daarom hebben ze zwart als de kleur van hun vlag en van hun kleding gekozen.
De kleur zwart heeft echter nog een betekenis, nl. dat het doel van de “kalief” Abu Bakr al Baghdadi van IS de stad Mekka en dat de oorlog in Syrië en Irak slechts de inleiding is voor de eindstrijd om Mekka.  Helemaal zoals de profeet Mohammed hem voorgegaan is, die met de verovering van Mekka zijn definitieve erkenning  en de doorbraak van de islam als sterkste godsdienst in de Arabische wereld bereikte.

Het opeisen van Mekka door de IS-jihadi’s heeft waarschijnlijk de Saoedi’s overtuigd zich aan de zijde van de in juli opgerichte coalitie tegen de IS-terreur te scharen, niettegenstaande Saoedisch geld de opkomst van IS als ‘s werelds grootste terreurorganisatie mogelijk gemaakt heeft.  In de beginperiode kreeg IS giften uit Saoedi-Arabië van privé sympathisanten, die de soennietische extremisten als speerpunt tegen de gehate sjiieten beschouwden.

Saoedi-Arabië heeft een 900 km lange grens met Irak.  Aan die kant van de woestijngrens staan IS-jihadi’s op vele plaatsen quasi voor de neus van de Saoedi’s.  De IS-terroristen controlleren de West-Irakese regio Anbar, die bijna de helft van de grens met Saoedi-Arabië beslaat.  30.000 soldaten en een hoogtechnisch spionage- en bewakingssysteem – kwalitatief op een hoger niveau dan deze op de grens Turkije en Syrië – moet de Saoedi’s beschermen tegen de inval van de IS-terroristen.

“De jihadi’s interesseren zich niet voor de olie.  Ze hebben genoeg geld”, zegde de onlangs overleden journalist en islamkenner, Peter Scholl Latour, in een van zijn laatste interviews.  “Ze willen naar Mekka en Medina.  Ze willen de heilige plaatsen van de islam bevrijden van de controle der Saoedi’s, die in hun ogen huichelaars zijn.”  Vooral bij jonge mannen in Saoedi-Arabië groeit het ongenoegen t.o.v. de heersende klasse met hun dubbele moraal van decadente luxe en de strategische samenwerking met aartsvijand VSA.

De Saoedische heersende elite heeft een dubbel gevoel tegenover de IS.  Enerzijds verheugt die zich erover dat IS-strijders de opgang van de sjiieten, in gang gezet door de omwenteling in Irak met de hulp van de VSA, afgeremd wordt.  Een nieuwe soennitische staat in de regio, die voor hen toch nog altijd als de wieg van de islam geldt, zou de Saoedi’s niet ongelegen komen.  En vooral voelen veel Saoedi’s zich aangetrokken door de strikte salafistische ideologie der IS-strijders.
Andere Saoedi’s daarentegen zijn sceptisch, want ze herinneren zich aan de opstand der wahhabitische Ichwan (Moslimbroeders) tegen koning Abd-al Aziz, die in de late 20-er jaren bijna voor de ineenstorting van het wahhabisme en de dynastie van Saoed gezorgd heeft.  Dat de grootmoefti van Saoedi-Arabië nog voor de hadj (bedevaart naar Mekka) zich minachtend over de IS-terroristen als moslims uitliet omdat ze ook de dood van moslims erbij nemen, werd wereldwijd slechts als een nepexcuus, een doekje voor het bloeden, vanwege de hoogste Saoedische instantie beschouwd.

FVE

Vertaling en bewerking van Zwei Farben, eine Ideologie door redactie Golfbrekers.

1 gedachte op “Twee kleuren, één ideologie

Reacties zijn gesloten.