De Turkse gemeenschap Duitsland eist de invoering van migrantenquota bij de kandidatenlijsten der politieke partijen.
Ter staving: een migrantenquotum zou het aantal kandidaten van vreemde oorsprong op de kieslijsten verhogen en de identificatie der buitenlandse bevolking op het Duitse partijensysteem aanmoedigen… Lees: op de Duitse politiek wegen.
Vietnamezen, Thai, Indiërs, Fransen, Amerikanen, Australiërs, Spanjaarden, Grieken, Nederlanders, Oostenrijkers, Scandinaviërs, Zwitsers, Tsjechen, Hongaren, Polen, Balten, belgen… gelieven zich te melden.
Al vermoeden we dat de Duitsturkse gemeenschap een exclusievere invulling van ‘migrantenquota’ voor ogen had: “De partijen moeten de wens der Duitsturken naar betrokkenheid toe serieus opvatten en niet slechts – buiten de kiesstrijd – beloven,” meende voorzitter Gökay Sofuoglu.
In Beieren staan CSU borden langs de weg. Met witte letters op een blauwe achtergrond (de kleuren van Beieren) kan je lezen: Integration fördern. Leitkultur leben! (
Zo een bekentenis van wereldvreemdheid ziet men zelden. Over het algemeen krijg je de koppen van politici geleverd.
In 1962 kwamen de eerste Turken. Als ze na 55 jaar nog niet geïntegreerd zijn, dan toont dat integratie niet functioneert.
En wat die Leitkultur betreft, dat is een systeem van maatschappelijke en culturele eigenschappen waarop een land zich moet oriënteren.
De huidige Leitkultur wil gelijkheid, daar waar ze niet bestaat. Het is een politiek gokken op de minst intelligente mensen en baart afgunst, frustraties, wrok, haat en sociale/raciale tegenstellingen.
Het gelijkmaken van het mensdom is een droombeeld.
Mens’dom’
“Het gelijkmaken van het mensdom is een droombeeld.”
De zogenaamde maakbaarheid van de (al dan niet domme) mens is eveneens een droombeeld.