Quo vadis, Syria?

Beeldmateriaal over 10 jaar oorlog tégen Syrië.

Deze Syrische diplomate zegt dat er niets te vieren valt. De VSA en hun bondgenoten hebben miljarden uitgegeven om Syrië uiteen te drijven. Gedurende 10 jaar zijn de VN schromelijk tekort geschoten. En mochten Rusland, China, Iran haar land niet gesteund hebben dan zou de situatie nu nog veel erger zijn.

Deze Russische documentaire geeft een overzicht van “de lange weg naar de vrede”.

Deze video gaat over het begin van de Russische betrokkenheid in Syrië. Hoe de Russische inmenging – m.n. door de uitbouw van de luchtmachtbasis Khmeimim in de prov. Latakia – erin slaagde ISIS en andere door het westen bewapende moslimterroristen te verdrijven. Op hun actief: 44.000 operationele vluchten,121.000 doelwitten vernietigd. Het begon “in the middle of nowhere” met slaapzakken onder de blote hemel, enkele tenten, om uit te groeien tot een echte stad met aangelegde straten en groenvoorzieningen, een kerk, drankgelegenheden, restaurants, bakkerijen, winkels en zelfs schoonheidssalons. De Russische steun beperkt zich niet tot militaire interventies en bescherming, maar ook wordt humanitaire hulp en medische zorg verstrekt aan wie deze nodig heeft. Via de Verzoeningscommissie werden “rebellen” overtuigd de wapens neer te leggen en een normaal burgerleven herop te nemen. 2 miljoen ontheemde Syriërs konden naar huis terugkeren.

Rusland kan de door het Westen opgelegde sancties niet ongedaan maken. De Syriërs snakken naar normaliteit, naar het gewone alledaagse leven van voor de oorlog, zonder uren in de rij te moeten staan voor basisproducten zoals brood, meel, rijst en benzine.

Men kan zich afvragen of het ooit nog goed komt tussen Syrië en Israël, of er niet te diepe wonden geslagen zijn. Een gedeelte van het Syrische grondgebied, de Golan Hoogte, werd bezet, geannexeerd, ondanks herhaaldelijke resoluties in de Veiligheidsraad, en daar bovenop wordt het land met de regelmaat van de klok beschoten met raketten – dit alles onder de noemer “proactieve landverdediging”.

Dr. Tim Anderson presenteert zijn conclusies over de voortdurende destabiliserende rol van Israël in Syrië (… en buurlanden). Hij stelt dat de zgn. Arabische Lente een excuus was voor de VSA om hun Midden-Oosten-plan uit te voeren.

De Veiligheidsraad der VN is schromelijk tekort geschoten – drie van de vijf permanente leden zijn immers actief betrokken bij de agressie, het grootste misdrijf van de 21ste eeuw met miljoenen doden en tussen 37 en 59 miljoen ontheemden door de VSA post 9/11 oorlogen.

Aan de hand van overzichtelijke steekkaarten geeft Tim Anderson een overzicht van de gebeurtenissen. U kan de ondertiteling, vertaling en geschreven tekst inschakelen via de icoontjes onderaan.

Als conclusie: “De Arabische Lente was de springplank voor een tweede ronde M.O.- oorlogen – met hulp van zetbazen, de zgn. proxy oorlogen. De enige échte revolutie speelde zich af in Jemen en die werd onmiddellijk ingepikt door de VSA en S.A.. Apartheidsstaat- Israël heeft haar toenemende destabiliserende rol uitgebreid, vooral bij de fase der verliezende zetten in nieuwe M.O. – oorlogen. Hoewel het oorspronkelijke plan voor de regio, die gedomineerd wordt door de belangrijkste agenten der VSA, het niet zo lieftallige Israël en S.A., niet gelukt is, zijn de oorlogen nog ver van voorbij. Ik geloof dat Washington zo lang mogelijk de erkenning van de mislukking zal willen uitstellen.”

Ter herinnering: