Mohammeds Dead Poets Society

In een reactie op de aanslag op Charlie Hebdo zegde een Gentse imam: “Dit is moord, criminaliteit van de ergste soort. Theologisch wordt er nochtans geen enkele reactie gevraagd. Was de profeet hier geweest, hij had de daders zelf gestraft en op hun verantwoordelijkheid gewezen.”

Het klinkt zo goed, dat veel mensen het waarschijnlijk zullen geloven. Maar het is een sluwe leugen. Van een pittaverkoper zou ik nog kunnen geloven dat het een vergissing was uit onwetendheid, maar van een imam, die bovendien aan de universiteit van Antwerpen bezig is met een doctoraat over radicalisering bij moslims, kan dat excuus niet gelden.

Mohammed zou die aanslagen toegejuicht hebben. Hoe weet ik zo zeker dat die imam liegt, en in zijn kielzog vele andere moslims die de aanslagen “onislamitisch” noemden? Omdat Mohammed zelf minstens tien mensen heeft laten vermoorden, alleen maar omdat ze kritiek op hem hadden geleverd, of de spot met hem hadden gedreven. Geen vijandelijke strijders, geen gewapende tegenstanders, gewoon critici en spotvogels.

De details kan u nalezen in het voortreffelijke Engelstalige artikel “Muhammad’s Dead Poets Society”. Gewoon de titel als zoekterm in Google invoeren, en hop! De leugen is ontmaskerd. In Mohammeds tijd bestonden er nog geen spotprenten, maar er waren wel hekeldichters en zangers, die kritiek leverden op of de spot dreven met machthebbers.

Komt die informatie misschien van een omstreden islamcriticus? Van groepen die toen al vijandig stonden tegenover de islam? Van joden of christenen? Van Arabische heidenen uit de zevende eeuw? Dan zou er nog twijfel mogelijk zijn. Maar dit komt uit gezaghebbende islamitische standaardwerken, de zogenaamde hadiths, geschreven door Bukhari en Al-Ishaq. Boeken die door de islamitische organisaties en “culturele centra” nog steeds herdrukt en verkocht worden, en die overal in het islamitisch onderwijs als lesmateriaal gebruikt worden.

En een imam zou dat niet weten? Om even de denkoefening van de imam over te nemen: Mohammed zou de moordenaars van de Charlie Hebdo-redacteurs misschien inderdaad uitkafferen, maar om een andere reden: omdat zij hun opdracht niet grondig hadden uitgevoerd. Er waren immers enkele redacteurs ontsnapt.

Soortgelijke leugenachtige propaganda wordt ons nu overal voorgeschoteld over de misdaden van de Islamitische Staat. Die zouden helemaal niet islamitisch zijn, maar een “perversie” of een “misbruik” van de ware islam. Dat is onzin. Alle misdaden van IS, op één na, worden gepleegd in navolging van Mohammed, en in overeenstemming met de islamitische wetgeving.

Mohammed liet ook zijn tegenstanders onthoofden en als slaaf verkopen. Hij liet zijn krijgers toe vrouwen te verkrachten, hoewel dat een grove schending was van de  toenmalige Arabische erecode. Hij trouwde met een zesjarig meisje, en “consumeerde” het huwelijk toen zij negen jaar was. Ook dat staat allemaal in de koran en de hadiths

En wat nog erger is: dat gebeurde niet alleen dertien eeuwen geleden, maar het is voor eeuwig verankerd in het islamitische “recht”. Pedofilie, het verkrachten van slavinnen, kindhuwelijken, het besnijden van vrouwen, slavernij, terreur en onthoofdingen… Het is in het islamitische recht allemaal toegelaten.

Alleen gevangenen levend verbranden, dat mag niet. Dat mag alleen Allah himself doen, in het hellevuur. Dat is vanuit islamitisch oogpunt de enige onislamitische misdaad waarvan men IS kan beschuldigen. Al de rest is alleen maar een toepassing van de echte, zuivere islam. Misschien dat de stomkoppen en nuttige idioten in De Morgen, De Standaard, de CD&V of het Witte Huis dat niet weten, omdat zij te lui zijn om de oorspronkelijke islamitische teksten op te zoeken. Maar de meeste moslims weten het wel. En de imams zeker. Zij hebben de ideologische onderbouw geleverd voor de misdaden van IS. Zij hebben de grond bemest en omgeploegd. Zij hebben de kiemen van terreur en moord gezaaid. IS heeft alleen maar de oogst binnengehaald.

Marc Joris

 

6 gedachten over “Mohammeds Dead Poets Society

  1. Een Brusselse poet over zijn society (misschien luidop lezen)

    As ‘k in Schoerbeik main kommiskes goen doen,
    in de veur of in den achternoen,
    den ziede veul gekamoefleide vraave,
    en dei moete van eule pei dei klodde oen aave.

    Vantaad mè troilles vui eule uuge of ‘n spleit,
    den vroeg ‘k ma af of dak weit,
    wat da ter achter daane sjal zit of achter dei rokke,
    ‘n aai mei, of e joenk mokke?

    En ‘k vroeg ma af, es da na en slumme of
    ‘n stoemme trien?
    of es ze zuu kiekek d’ak eu gezicht nie mag zien?
    Op iederen hoek van de stroet es er ‘n moskei,
    en binne tien joer g’ omme mè eule mei.

    As waaile den van ze leive ghoen fusioneire,
    goen die van den islam wel iet probeiere
    en…
    den Brusseleir deporteire.
    Den steiken ze ons in e gruut reservoet,
    gielgans geàncercleit mè pinnekensdroet.

    En veu nen Brusseleir te zien, goije moete betoele
    binnen 15 joer emme ‘t oen ons goere.
    Waaile kraaige den van dei gekamoufleide vraave,
    openotjes veu onze smoel toe ‘t aave
    en vroege waaile, “en masse” vergiffenis
    oen onze kammeroed Menneke Pis.

    (geleend uit Berkenkruisje januari-februari 2016)

    • Ook uit Berkenkruisje januari – februari 2016,
      van de Wase dichter Wim De Cock.

      WIJZEN UIT HET OOSTEN;
      De wijzen die destijds,
      zo hebben wij geleerd,
      met hebben en met houden,
      uit het oosten kwamen
      zijn zonder pamperen of pramen,
      vrijwillig naar het land van herkomst weergekeerd.

      Die tijd, mijn vrienden,
      wat men ook beweert,
      die tijd
      is lang en voorgoed voorbij.

      Lankmoedig wachten wij,
      geduldig en naïef,
      met open grenzen en gesloten ramen,
      op ‘t keren van ‘t getij,
      tot al wat uit het oosten hier is neergestreken,
      geruisloos, op een magisch teken,
      vrijwillig naar het eigen land
      is weergekeerd.

      Maar voor die tijd,
      mijn vrienden, toeven wij,
      wees maar gerust,
      met allen samen,
      in alle rust,
      in ‘t land van amen…

  2. Ik vermoed dat de moslims die stokoude koran verkeerd begrepen hebben, wegens oud-arabisch en in versvorm, en dat er heel andere vertalingen mogelijk zijn. Als je al ziet op hoeveel verschillende manieren je Nostradamus’ voorspellingen kunt uitleggen, of hoe lastig het is om zelfs Guido Gezelle’s proza te verstaan… En die is nog maar dik 100 jaar dood.

  3. Bij de Turkse commentator Mustafa Akyol heeft de verlichting toegeslagen. Hij stippelt de weg uit voor een ‘tolerante, ongedwongen, pluralistische, liberale islam’. Het zaligmakend middel is hiervoor de irja. Een woord dat wij niet kennen maar Mustafa wel. Het betekent: uitstel of uitstellen.
    Mustafa geeft wel toe dat de meeste moslims er nog nooit over hebben gehoord, maar daar kan verbetering inkomen. Het is namelijk zo dat in de eerste eeuw van de islam de irja werd uitgeprobeerd tegenover gewelddadige gelovigen. Toen schijnt er in de moslimwereld een grote burgeroorlog te hebben gewoed tussen de voorlopers van de soennieten en de sjiïeten. Het ging om de macht. Terwijl beide groepen volop aan het ruzie maken waren was er nog een andere groep: de khalawary, die de andersdenkenden van beide groepen zonder pardon afslachtten.
    Toen kwamen de schrift geleerden die de irja voorstelden, het uitstellen dus. De vraag wie een echte moslim was moest uitgesteld worden tot in het hiernamaals omdat alleen Allah daarover kon beslissen.
    De schrift geleerden verloren de discussie maar Mustafa is er van overtuigd dat hun leer de weg en het wapen is. Ook al heeft geen kat onder de moslims er ooit van gehoord en heeft de irja in de eerste eeuw van de islam geen snars geholpen. Net zomin als al die uitstel in deze eeuw van de islam iets zou uithalen.

  4. ‘een grote burgeroorlog te hebben gewoed tussen de voorlopers van de soennieten en de sjiïeten’
    Interessant, omdat ik al lang vermoedde dat deze verschillende geloofsgemeenschappen ook verschillende volken zijn.

    • Toen Mohamed de pijp aan maarten gaf, hebben zijn erfgenamen onder elkaar gestreden om de macht. De volgelingen van Ali werden de sjiieten en de anderen werden de soennieten. Dus was het wel degelijk een burgeroorlog of eigenlijk een clanoorlog.
      De geschiedenis van de islam is vanaf het begin doorspekt met geweld en oorlogen.

Reacties zijn gesloten.