Mijmeringen bij de zgn. Oekraïnecrisis

U kent zonder enige twijfel het historisch citaat: “La Belgique sera latine ou ne sera pas.”

Nog niet zo heel lang geleden werd er vanuit het koningshuis en de politiek vanuit gegaan dat het land b Franstalig moest en zou worden.

Heel de administratie van het land b was Franstalig. Het leger – behalve de laagste rangen – Franstalig. Ambtenarij: Franstalig. Straatnamen: Franstalig. Media: Franstalig. Onderwijs: Franstalig. Industrie: Franstalig. Bankwezen: Franstalig. Energie: Franstalig. Kerkelijke overheid: Franstalig…enz…enz…

Stel nu dat na Waterloo en de sabotage van de Verenigde Nederlanden de Franse totale overheersing gelukt zou geweest zijn? Dat het Vlaamse klootjesvolk geen andere mogelijkheid had gezien dan zich te laten verbeulemansen, de eigen taal en cultuur op te geven voor de verfransing door de elite?

Als men een lijn op een landkaart trekt, kunstmatig staten creëert, culturen samenbrengt of scheidt, dan kan er slechts vrede heersen als de dominante factor zwaar genoeg weegt op de onderdanige. Of als men durft “wijs” te zijn en de koek te delen. Hoe houdt men een volk onderdanig? Door het arm en dom te houden, door de cultuur en taal uit te wissen, door hen te “verbrusselen”, de opportunisten te bevoordelen, door het volk tegen elkaar uit te spelen, door af te leiden van de essentie.

Dat gebeurde er in Vlaanderen. Dat gebeurde met succes in de voormalige Duitstalige gebieden in Oost-Europa. Dat gebeurde in de Donbass. Dat gebeurt in Noord-Syrië, in Noord-Irak, in de Syrische Golanhoogte, in Libanon…

Sinds Vrhfstdt naar de Maidan trok om de zgn. “democratisering” van Oekraïne te steunen heeft de Oekraïense regering in al haar overmoedige wijsheid beslist dat de Russische taal – die door ca. 30% (volgens sommigen zelfs 40%) van de bevolking als moedertaal gesproken wordt – uit het onderwijs moest verdwijnen. Daar immers begint de uitwissing van de taal, van de cultuur.

Het is immers een beproefd recept. Toen de Russlanddeutsche tijdens WOII naar Siberië verbannen werden, wist de sovjetoverheid dat zij nuttig waren als arbeidskrachten, maar dat zij tegelijkertijd een gevaar betekenden. Bijgevolg moest en zou hun taal en cultuur, de Duitse, uitgegomd worden. Zij moesten hun afkomst vergeten. Ze moesten Russisch worden in denken en leven. Het gebruik van het Duits werd verboden. Kinderen werden in de school slechts nog in het Russisch onderwezen. Alleen thuis, binnen de eigen woning, werd nog Duits gesproken. Na één generatie kon men geen Duits meer schrijven. Men stond te boek als staatsgevaarlijk als men een Duitse naam droeg. Na de perestrojka en de uitreismogelijkheid in zicht kwam, trokken ze massaal naar Duitsland, waar ze ook niet gewenst waren. Daar werden ze immers als de vijand – als Russen – beschouwd. Als hongerlijders, profiteurs van de sociale voorzieningen…

De miserie van de Donbass is de miserie van het gewone volk, dat binnen een multi-cultureel Oekraïne niet meer aanvaard werd omwille van hun Russische bio-oorsprong. Men had daar nood aan een wijs beleid, een beleid dat zich niet verleiden door westerse beloftes en… geld. En er gebeurde wat er ook in Rusland gebeurde na het uiteenspatten van de USSR: de dieven, de durvers, de maffia, de politici werden niet meer in de hand gehouden. Poetin zegde de oligarchen in Rusland de wacht aan. Dàt gebeurde niet in Oekraïne. Aangemoedigd door de VSA, door de grootheidswaanzin van de EU, kon het niet meer op. Rusland werd pas wakker nadat de gasfacturen niet meer betaald werden door Oekraïne. Oekraïne beschouwde zichzelf onaantastbaar daar zij aan de kraan zaten die het gas naar EUropa leidde. Niet lang meer. Er werden andere gaspijplijnen gebouwd en in gebruik genomen. Toen hun gaspijplijn aan dringend onderhoud toe was, vonden ze geen geïnteresseerden om er aandelen van te kopen. Maar voor de nieuwe toevoer was er wel interesse. De rol van Oekraïne, waarbij er gemakkelijk geld naar de staatskas vloeide, werd minder en minder groot. Met als gevolg dat er een boeman diende gevonden te worden. En dat moest en zou Rusland zijn. De CIA hield de touwtjes in de handen.

Oekraïne was té zegezeker. Vol van de gloriol, zou ons moeder gezegd hebben. De VSA en EU hebben hier een nefaste rol in gespeeld. De Russische beer heeft lang een winterslaap gehouden, maar is nu wakker geschud. Via onze contacten vernamen wij dat er enkele weken zelfs nog sprake van was dat de VSA het voorgesteld hadden Oekraïne voor Syrië te ruilen. M.a.w. dat Rusland afstand zou doen van de marine en luchtmacht basis én de invloedsfeer in Syrië. Waarmee zonder enige twijfel Israël zou gediend zijn vermits het dan carte blanche kreeg om Iran uit Syrië te verjagen.

Qui bono? De VSA kijken naar de situatie vanop hun “exceptionele” troon. Nord Stream 2 wordt door vazalstaat Duitsland op het ijs gelegd. Nu nog Rusland verbannen uit het internationale betalingssysteem Swift. En dan? Denken de westerse “democraten” nu echt dat Rusland nog olie en gas (of bv. diamanten) gaat leveren als de facturen niet betaald worden? … Gaan we terug naar ruilhandel?

Over peren gaan we het niet meer hebben. Daar zijn intussen al te veel macabere grappen over verteld. Ze horen thuis bij de EU-reglementeringen over de ideale lichaamsbouw van komkommers.

De mening van prof. Criekemans: https://www.hln.be/buitenland/professor-criekemans-poetin-hoopt-dat-het-regime-in-kiev-zal-imploderen~a8af5537/

1 gedachte op “Mijmeringen bij de zgn. Oekraïnecrisis

  1. Bedankt voor de bron ! Zocht een opvolger voor het teloor gegane ‘t Pallieterke.

Reacties zijn gesloten.