John Kerry: van vredesduif naar havik

Luitenant Kerry vraagt staatssecretaris Kerry: ‘Hoe kunt u een man verzoeken als eerste te sterven in Syrië?’
Persiflage op zijn ‘Hoe kunt u een man verzoeken als laatste voor een fout sterven?’ n.a.v. zijn anti-Vietnampleidooi.

John Kerry: van vredesduif naar havik

Hoe kan iemand zo  veranderen? Hij was vroeger een rabiate tegenstander van de Vietnamoorlog en nu pleit hij voor een gewapende interventie tegen Syrië?
Niemand in de Obama-regering engageert zich zo vasthoudend voor een afstraffing van Syrië als buitenlandminister John Kerry.  Onbeïnvloedbaar, compromisloos, blijft hij pleiten voor een militair ingrijpen door de Amerikanen – liefst nog door heel de wereld. Hij haalt daarvoor alle truken van de foor uit de kast, vergelijkt de situatie met 1938.  Zijn ervaring als procureur komt hem goed van pas.

42 jaar geleden had hij een compleet andere mening toen hij als jonge marineofficier en oorlogsveteraan protesteerde in de Senaatscommissie tegen de oorlog in Vietnam  met woorden die nog steeds blijven echoën.  Hij verweet de Amerikaanse troepen afgrijselijke wreedheden en vroeg:

“Hoe kunt U een man verzoeken als laatste voor een fout te sterven?”

Hij werd en wordt daaraan herinnerend door luider wordende proteststemmen. En toch blijft hij halsstarrig de oorlogstrom roffelen.

Wat is er intussen – met hem – gebeurd?  Even gepassioneerd als toen en overtuigd van zijn gelijk maakt hij een bocht van 180°.

Is hij bezorgd hoe zijn naam in de geschiedenisboeken zal opgetekend worden? Vreest hij als de eeuwige tweede, de Poulidor in de Amerikaanse politiek, herinnerd te worden?
Na 19 jaar in de Senaat nam hij (Kerry is nu 69) in 2004 een aanloop naar het Witte Huis.  Hij werd als kandidaat voor de democraten genomineerd maar George W. Bush won het ticket voor het hoogste ambt.

Sindsdien heeft hij zijn presidentsdroom begraven.  Het ambt van staatssecretaris ) is zijn laatste kans de loop van de wereldgeschiedenis mee te bepalen.  Toen hij begin dit jaar aan het laatste stuk van zijn loopbaan begon, forceerde hij Israëli’s en Palestijnen tot een nieuw gesprek aan de onderhandelingstafel.

Maar nu moet Kerry oppassen, oppassen dat hij zichzelf niet voorbij loopt, dat hij geen foute beslissingen neemt.
Als senator stemde hij in 1991 tégen de eerste Golfoorlog… die nadien als een succes gold.
In 2003 was hij voorstander van de veldtocht in Irak… die een catastrofe werd.
Hij is het aan zichzelf verplicht nu te scoren.  Blijkbaar ongeacht de gevolgen.

Floriaan Terbeke