ELF NOVEMBER: NOG STEEDS EINDE VAN DE WAPENSTILSTAND?

Het is geen nieuws te melden dat de asielcrisis de laatste tijden het brandende onderwerp is in Europa.  Dankzij de alternatieve kanalen, internet e.d. blijft het vooralsnog mogelijk om de opdoemende dictatuur tegen te gaan.  Voor hoelang nog?

Iedereen die de blogs, faceboek, lezersreacties allerhande volgt, stelt een veelvoud aan meningen vast.  De weerzin, de ellende, de suggesties druipen ervan af.  Maar is het niet belangrijk dat we eens kijken wat we effectief kunnen voorstellen?

Tot heden zijn er enkele vaste waarden in HET VERZET tegen de massa-immigratie en daarbij horende vernietiging van de Europese volksculturen.  Voornamelijk zijn dat de voormalige Oostblok-landen Polen, Tsjechië, Slovakije en Hongarije.  Daartoe kunnen we ook de Beweging in Duitsland rekenen van “Wir sind das volk!”.  Anderzijds zijn er in West-Europa de sterk bekampte, zogenaamde extreem-rechtse bewegingen.  Voorbeelden zoals Front National, Vlaams Belang, PVV e.d.    Eén van de hoofddoelen moet zijn dat deze twee krachten (West- en Oost-Europa) mekaar opzoeken en hun tactiek op elkaar afstemmen.  Dus een oproep aan de politiek verantwoordelijken: organiseer een Europese koepel van verzet tegen de vernietiging van Volks-Europa.

De tweede fout die gemaakt wordt in het sterk geseculariseerde Europa is het zich beroepen op westerse, niet-religieuze waarden.  Ook al is het een harde dobber om toe te geven, maar de vernietigings-orgie speelt zich af in een confrontatie van de christelijke, animistische, boeddhistische wereld versus de islam.  In een ruim verspreid filmpje bevestigt een islam-rechtsgeleerde de drie mogelijkheden voor niet-islams : de bekering, de onderwerping of de dood.
Men dient er zich van bewust te zijn dat dit geen geïsoleerde uitspraken van een zonderling zijn; daarom zou een bevraging van een grote doorsnede moslims in Europa een bevestiging geven dat de meerderheid (na hun klassieke misleiding) achter deze standpunten staat.

Er is dus een convergentie in de plaatsbepaling van nagestreefde doelen in de mensheid: het samengaan dus van een militante (levensbedreigende) islam met de objectieven van de N.W.O. – de economische supermachten (Davos e.d.) die veel verder gaan dan enkel een Orwelliaanse wereldmacht te installeren door de vernietiging van het organische volksbestaan.  Wat slechts weinige commentatoren (durven of willen) zeggen is, dat de strijd om de christelijk-humane levensvormen te vernietigen nu in uiterste hevigheid gevoerd worden.  De occulte, geheime economische machten gebruiken de islam om de vernietiging van het zich overgeven van mensen aan een liefhebbende God te voltrekken.

Langs twee zijden wordt het satanisme duidelijk, dat bv. al zovele slachtoffers gemaakt heeft via de communistische en socialistische heilstaten.  Bijna al de leiders van de revolutie, vooral deze die uitbrak in 1968 zijn verborgen satanisten, die het dogma dat men “God boven alles moet liefhebben” haten als de pest.  De strijd tegen de volks- en religieuze cultuur is trouwens al veel langer bezig, maar komt nu enkel in een kritieke fase!  De andere zijde van dit satanisme is de dagelijkse praktijk van de militante islam, waarbij alle mogelijke mensonterende praktijken worden uitgevoerd, zoals o.a. onthoofdingen en kruisigingen van niet-moslims en de massale geweldplegingen op niet-islamitische vrouwen (verkrachtingen, slavernij).

Zeer terecht zullen lezers daarbij opmerken dat de kerk(en) ook aan de zijde van de massa-immigratie staan, en over de grondregels van hun eigen religie doen, alsof  “het aar om te lachen is / was”. De paus van Rome zwijgt al geruime tijd in alle talen over de massa-moorden op christenen over heel de wereld; vnl. door de moslims.  Hij noemt de islam een vredes-godsdienst en voert een campagne tegen de zgn. acute opwarming van de aarde.  De protestanten van Zweden en Duitsland hebben als eerste punt ingevoerd het onthaal van massa’s invasoren, en hebben hun gebouwen en woordgebruik reeds aangepast aan de islamitische dialectiek.  Dit zijn maar enkele voorbeelden over het massale verraad van de christelijke kerken, die aan de top zeker samenwerken met de N.W.O., het economische wanbeheer van de wereld door wanstaltig rijke kringen aan de top en de directie van de echte beslissingen.

De maatregelen die elke burger afzonderlijk en de gezondgebleven organisaties moeten nemen zijn dus het samengaan/afstemmen van de acties met elkaar, een uiterste aandacht voor het promoten/handhaven van onze volkscultuur, het erkennen van desnoods los van kerkelijke structuren dat eerbied voor christelijk/religieuze uitingen en deelname eraan de immuniteit tegen de vernietiging versterken.

Wat er nu gaande is, en hetgeen al enkele decennia crescendo gaat, is geen samenloop van omstandigheden en geen fatalistische speling van het lot.  Als men nog maar ziet hoe Juncker, Merkel, Verhofstadt en vele anderen hun vrijmetselaars-symbolieken niet meer kunnen verbergen, hoe de Judas Frans Timmermans (NL) zegt dat het nationalisme in Europa het te bestrijden doel is, dan moeten toch de ogen open gaan.

Zoals de dissidenten in de USSR, zoals de aktievoerders van “Wir sind das Volk”, zoals de bestrijders van de Antichrist in de kerken, zo moeten we ons omgorden met het harnas van de gerechtigheid.    In plaats van steriele uitspraken te doen, die louter zinnebeeldig blijven, dienen we in ons handelen het vertrouwen van onze klein- en achterkleinkinderen  niet teleur te stellen.

Voor de vervolgden in en na de geestelijke terreur tegen ons werd het lied “Ein feste Burg” van Georg Philipp Telemann, tot een symbool.   Het besef namelijk dat onze strijd en verzet niet louter werelds is en ook gaat onze voorouders tot ons ver nageslacht.

Jos Wouters – Boom, 11 november 2015