Einde juni begin juli braken in Frankrijk zware onlusten uit. De oorzaak was het overlijden van Nahel, een jongere met migratieachtergrond, tijdens een politiecontrole. De 17-jarige jongeman, met een 15-tal inbreuken op zijn jonge palmares, werd in onze pers opgevoerd als een slachtoffer van het Franse systemisch racisme. Een écht slachtoffer van de rellen, een 24-jarige Franse brandweerman die in de nacht van 2 op 3 juli omkwam terwijl hij brandende voertuigen probeerde te blussen, werd in het Franse Parlement met een minuut stilte herdacht. De Vlaamse pers ‘vergat’ dit slachtoffer te vermelden.
Intussen likt Frankrijk zijn wonden, en vragen velen zich af wie de rekeningen zal betalen? De voorzitter van de Franse ondernemersorganisatie Medef in de Franse krant Le Parisien: “Meer dan 200 handelszaken werden volledig vernield en geplunderd, 300 bankagentschappen vernield, 250 tabakswinkels leeggeroofd”. 40 bussen van het openbaar vervoer werden vernield. Honderd gemeentegebouwen gingen in de fik, meer dan 200 scholen werden bestookt en al dan niet zwaar beschadigd. Duizenden voertuigen van burgers werden opgestookt. Na de (multiculturele) rellen in Frankrijk in 2005 werd de schade geraamd op 204 miljoen euro, de schade zal met deze rellen een veelvoud hiervan zijn.
Verder zetten pamperbeleid of komt er eindelijk lik op stuk-beleid?
Met een snelrechtprocedure werden enkele relschoppers, die een winkel in Châtelet hadden geplunderd, voor de rechtbank gebracht. Het gaat om 4 mannen, een heeft de Franse nationaliteit, een andere is Senegalees en twee andere zijn Algerijnen, die illegaal in Frankrijk verbleven. Eén kreeg al eerder het bevel om het grondgebied te verlaten. Drie van de vier zijn multirecidivisten. Volgens hun advocaten waren de 4 ‘toevallig’ op de plaats van de feiten. Tja, hoe moet je dergelijke gasten anders nog verdedigen?
Feit is dat steeds duidelijker blijkt dat het maatschappelijke draagvlak voor migratie de laatste jaren drastisch is verminderd. Dat blijkt duidelijk uit de financiële steun die op amper enkele dagen bijeen gegaard werd om de politieman die het fatale schot loste, te ondersteunen. Financiële steun van de gewone Fransen, helemaal tégen de wil van politieke, culturele, economische en maatschappelijke elites in.
Krijgen de Fransen dan eindelijk een lik op stuk-beleid waar ze om vragen? Het lijkt alsof president Macron het zelf niet meer weet. Het financiële ondersteuningsbeleid van zijn socialistische en conservatieve voorgangers verderzetten? Sinds het begin van de jaren ’80 van de vorige eeuw werd immers de “fysieke en sociale degradatie van de banlieues” aangepakt met massale financiële steun (na de rellen an Vénissieux met naam). “Sinds het einde van de jaren ’70 gingen ongeveer 200 miljard euro op in deze projecten in de voorsteden”, aldus de vereniging Contribuables associés. In 2005 beschreef een cynische Nicolas Sarkozy deze projecten als volgt in L’Express: “Hoe meer middelen we hebben gestoken in dit stadsbeleid, hoe minder resultaten we hebben bekomen”. Elk jaar investeert Frankrijk ongeveer 10 miljard euro in dit banlieue-beleid. De Fransen willen het anders.
Peter Logghe