Een verslag uit Syrië zonder poco bril

Goede Vrienden,

Over het Hooglied gaven we vorige keer een inleiding. De eerste zin, na de titel, luidt: “Dat hij mij kusse met kussen van zijn mond” (Willibrord vertaalt: “Overstelp mij met de kussen van uw mond”). Deze drie Hebreeuwse woorden (jissjakeni minnesjikoot pihoe) verwijzen naar hetzelfde. Het voorwerp van het werkwoord kussen is natuurlijk kussen. En dat doen we niet met de voeten of de vuist, maar met de mond. Er staat niet rechtstreeks : “kus mij met kussen” maar eerder: “kus mij met een beetje kussen (minnesjikoot). Een totale omhelzing van God kunnen we nu nog niet aan, daarvoor moeten we eerst sterven. Niets wat aards is kan deelnemen aan de volle glorie van het Rijk der hemelen.

We kunnen het Hooglied noemen: een hemelse symfonie van aardse liefde. De menselijke liefde wordt acht hoofdstukken lang onbevangen bezongen. Seksualiteit en erotiek zijn als menselijke aangelegenheden in zich goede gaven. Hier wordt de trouwe liefde bezongen, uniek en exclusief als persoonlijke ontmoeting, gericht op geheel de persoon: “Draag mij als een zegel op uw hart, als een zegel aan uw arm, want sterk als de dood is de liefde” (8, 6). “Ik ben van mijn lief, naar mij gaat zijn verlangen uit (7, 11; zie ook 1, 16-17; 2, 16; 3, 4; 6, 3). Het  is een liefde die zichzelf kan vergeten, een zelfgave: “…wek mijn geliefde niet, maar laat haar sluimeren zolang ze wil” (2, 7 en parallellen). Ook de  gelijkwaardigheid van man en vrouw komt sterk naar voren. Het meisje treedt vrij en zelfbewust op. Ze komt eerst aan het woord en is zelfs de hoofdpersoon. Het hoger geciteerde vers 7, 11 klinkt zelfs als een herwonnen paradijs (het omgekeerde van de straf in Genesis 3, 16).

De enorme populariteit van dit Bijbelboek – laten we het nogmaals benadrukken – komt helemaal niet voort uit de sensuele, erotische beschrijvingen als pikante profane literatuur. De grote eerbied voor dit Woord Gods kwam van de overdrachtelijke interpretaties. Zij maakten het mogelijk hierin een aardse symfonie van goddelijke liefde te herkennen.

De eigenschappen van de menselijke liefde zijn een aanleiding om enigszins de grootheid van de goddelijke liefde te kunnen vermoeden. Zie hier enkele beschrijvingen. Vooreerst wordt de liefde gewekt, niet gedwongen of geforceerd. De mens krijgt tijd om open te komen voor de liefde. Liefde is, zoals het leven, niets dan gave. Door liefde kan een mens geestelijk en lichamelijk tot leven komen en door een tekort hieraan kan hij geestelijk én lichamelijk sterven. Men moet echter zelf ook er voor open staan, op zoek gaan en het goede spoor volgen: “Onder de kweeappelboom heb ik je gewekt, (zegt de bruidegom), daar waar je moeder je ontving, daar waar zij die je baarde je ontvangen heeft “ (8,5). “Als je niet weet waar hij weidt (zingt het koor), volg dan het spoor van de kudde…” (1, 8).Verder zijn er verschillende moeilijkheden en gevaren die de liefde bedreigen: “Vang ons de vossen, die geniepige vossen, die de wijngaard vernielen, onze wijngaard die in bloei staat” (2, 15). De liefde wordt gelouterd door de woestijn: “Wat komt daar aan uit de woestijn, gehuld in wolken van rook, van geurige mirre en wierook, van kruiden uit verre landen?”  (3, 6). Het is vooral de afwezigheid die de liefde loutert: “’s Nachts op mijn bed zoek ik mijn  zielsbeminde, maar hoe ik ook zoek, ik vind hem niet. Ik sta op, doorkruis de stad, zoek op pleinen en in de straten naar mijn zielsbeminde, maar hoe ik ook zoek, ik vind hem niet. Daar kom ik de wachters tegen die de stad doorkruisen: ’Hebt u, mijn zielsbeminde gezien?’” (3, 1-3).

Uiteindelijk is hun liefde gericht op de eenwording, ze willen zich aan elkaar geven en elkaar ontvangen met heel hun persoonlijkheid. Dit bereiken ze echter net (nog) niet. Om de volledige eenwording met God te bereiken moeten we aan het aardse leven werkelijk helemaal sterven. Het verlangen naar die eenheid is zo groot dat het meisje zegt: “Ik ben ziek van liefde” (2, 5; 5, 8). Eindelijk vinden ze elkaar: “Hij heeft mij binnengeleid in het wijnhuis waar het schild van de liefde uithangtZijn  linkerhand is onder mijn hoofd en zijn rechter om mij heen… Hoor, daar is mijn lief!” Kijk daar komt hij aan: springend komt hij over de bergen, over de heuvels komt hij aangesneld… Mijn lief is van mij en ik ben van hem, die tussen de lelies weidt”…” (2,4.7-8.16; 6, 3). “Nauwelijks ben ik ze (de stadswachters) voorbij of daar vind ik mijn zielsbeminde! Ik pak hem vast en laat hem niet meer  los voor ik hem binnengeleid heb in het huis van mijn moeder in de kamer van haar die mij het leven schonk” (3, 4). “Kom mijn lief – zegt de jongen – laten we naar buiten gaan, laten we overnachten in de dorpen… dan zal ik u  met liefkozingen overstelpen” (7, 12v).  Het meisje zoekt hartstochtelijk haar geliefde, ze vindt hem en dan is hij plots verdwenen: “Ik sliep maar mijn hart was wakker. Daar hoorde ik mijn geliefde kloppen…Ik kreeg met hem te doen en stond op om de deur te openen voor mijn lief. Mij  handen dropen van mirre… Ik opende de deur voor mijn lief, maar mijn lief was weg, verdwenen. Ik ging achter hem aan; ik zocht naar hem, maar vond hem niet; ik riep naar hem maar er kwam geen antwoord…” (5, 2.4-6).

Het ontstaan, de groei, de bedreigingen van de menselijke liefde worden in de goddelijke liefde vermoed. God is mens geworden in Jezus Christus en heeft de mens gemaakt naar zijn Beeld. Terwijl het in de joodse traditie terecht streng verboden is enig beeld van God te maken, wordt in het Woord Gods zelf de mens zonder meer verheven tot “Beeld Gods”! God wil één worden met zijn volk en is er als het ware smoorverliefd op, zoals een Bruidegom op zijn Bruid. En Christus heeft ons duidelijk gemaakt dat de liefde van God voor het volk van Israël een voorafbeelding is van de liefde voor alle volken en alle mensen, die geroepen zijn  om zijn Kerk te vormen, zijn volmaakt Mystiek Lichaam. Hooglied 4, 7: “Je bent volmaakt schoon mijn vriendin, zonder enig gebrek”. Dit is een voorafbeelding van wat Paulus schrijft: “In Hem (Christus) heeft Hij (de Vader) ons uitverkoren vóór de grondlegging van de wereld om heilig en vlekkeloos te zijn voor zijn aanschijn” (Efeze 1, 4). Maria heeft deze vlekkeloze schoonheid reeds vanaf haar ontstaan gekregen omdat zij het “heilige der heilige” zou worden waarin de volheid van de godheid zelf zou wonen. Zij is ons hierin voorgegaan. God wil ieder van ons uiteindelijk verheffen tot deze volmaakte schoonheid.

Mystici hebben niet opgehouden in het Hooglied de weg te zien van God die de afzonderlijke mens uitnodigt tot de mystieke hoogten van de goddelijke alomvattende liefde. Het is als een in vervoering opgenomen worden in deze allerhoogste liefde.  Daarvoor moeten we echter bevrijd worden uit het aardse leven. “Mijn vriendin, je bent als de merrie voor Farao’s wagen!” (1,9). Ook de woestijn en de wolken  van rook (3, 6) wijzen op deze uittocht. Het Hooglied is het lied van Pasen, het feest van de uittocht en de bevrijding. Waarlijk, de tijd is gekomen voor de Bruiloft van het Lam (Apocalyps, 19, 7). Ondertussen zullen we op aarde het Hooglied zingen, helaas meestal veel te laag.

P. Daniel, Mar Yakub, Qâra, Syrië, 5.5.23

Nvdr: Bijhorende foto’s zijn naar alle waarschijnlijkheid binnenkort te bekijken op (4) Deir MarYakub El Mukata | Facebook.

        BACK TO THE ROOTS
    +  Een Christelijke herbronning in Syrië  +

Een spirituele reis om te drinken aan de bron van het levend water van de mystieke christelijke spiritualiteit van het Oosten in het land dat de moeder van alle culturen is, het huis van de profeten en apostelen. André Parrot, oud-directeur van de oudheden in het Louvre museum te Parijs beweerde met overtuiging: “Iedere beschaafde mens heeft twee vaderlanden, het zijne en Syrië” (Nvdr: zie toelichting onderaan)

Verblijf in het klooster van S. Jokob de Gemartelde (VIe eeuw; www.maryakub.net
Na het herstel van de vrede op het grootste deel van het Syrische grondgebied, opent het klooster van Sint Jacob de gemartelde opnieuw zijn deuren voor spirituele activiteiten om de innerlijke mens op te bouwen.

De jongeren krijgen dagelijks conferenties over hoe in zichzelf treden, hoe zichzelf leren kennen, aanvaarden en hun diepe waardigheid ontdekken, hoe zich wapenen tegen een negatieve gedachtestroom die ons dagelijks overrompelt en boven alles hoe een persoonlijke relatie met Christus de Heer op te bouwen in de diepe stilte van ons innerlijke wezen.

Dit alles gedurende een veertiendaagse (16-31 augustus 2023) waarbij de jongeren naast deze tijden van herbronning ook de kans krijgen om boeiende eeuwenoude pelgrimsoorden te bezoeken zoals het oude Damascus (volgens sommigen de oudste steeds bewoonde hoofdstad ter wereld en de stad waar S. Paulus gedoopt werd), het klooster van Mar Mussa (VIIIe eeuw), de bergenstad Maalula (waar nog steeds de taal van Christus, het oude Aramees, gesproken wordt) en als kers op de taart een woestijntocht waar de ziel geconfronteerd wordt met de grootsheid van de onbevlekte kale natuur of een tweedaagse naar de Syrische kust.

De jongeren zullen ook Syrische jongeren leren kennen (behalve deze die in ons klooster wonen) in het nabije Christelijke dorpje Mamura waar de oude Syrische tradities nog stipt worden nageleefd. Deze kennismaking met de plaatselijke cultuur is erg verrijkend temeer de mensen daar in erg arme omstandigheden blijven glimlachen, de moed nooit opgeven en hoopvol uitkijken naar morgen.

Deze religieus-culturele cocktail zal een avontuur worden die de jongeren nooit zullen vergeten. Onze maatschappij in Vlaanderen is soms hard, eenzaamheid is troef, familiebanden verloederen, het geloof in de Heer Jezus bijna uitgedoofd. Deze reis zal een nieuwe impuls geven aan de jongeren, hen verrijken en hen uitnodigen om een authentieke band met de Heer Jezus te smeden die zal uitmonden in vaardigheden  om de dagelijkse problemen met de liefde van de Heer aan te pakken.

Opvolging en persoonlijke begeleiding op psycho-spiritueel vlak
De geestelijke begeleiding zal verzorgd worden door pater Daniel en pater Jean. Indien Moeder Agnes Mariam aanwezig kan zijn (stichteres en overste van het klooster) zal zij eveneens lezingen verzorgen. Zij heeft meer dan 40 jaar ervaring in psycho-spirituele begeleiding om de persoonlijke soevereiniteit als “Nieuwe Mens” in Christus terug te vinden.

Praktisch
De deelnemers komen toe op de luchthaven van Beiroet (Libanon). Van daaruit reizen ze per bus naar Syrië. Het klooster zorgt voor de visa van de deelnemers: een foto van het paspoort van elke deelnemer moet vóór 31 mei 2023 naar mevrouw Anne Dupont worden gestuurd (anne.dupont@telenet.be; tel. (0032) 0484611322).

Veiligheid?
Officieel is Syrië nog steeds een land in oorlog. In de noordelijke provincie Idlib zijn nog steeds terroristen die in een enclave ommuurd zijn door het Syrische leger. De as Damascus, Homs, Aleppo met de grote kuststeden Tartus en Lattakia zijn volledig vrij. Het klooster van S. Jakob de Gemartelde is gelegen tussen Homs en Damascus in het stadje Qara.

Wij organiseren een precies uitgekiend programma en een groepsreis. De jongeren horen te weten dat het onmogelijk is om afzonderlijk op pad te gaan (wat voor de oorlog wel mogelijk was). Het is zelfs niet mogelijk om van het klooster naar het dorp te wandelen zonder begeleiding om de eenvoudige reden dat er overal leger-checkpoints zijn (een normale situatie in een uitdovende oorlog). De Syrische soldaten aan de checkpoints vragen altijd papieren wat geen enkel probleem is wanneer we begeleid het klooster verlaten maar dus wel problemen kan opleveren als men alleen is en buitenlander. Wanneer dit in acht genomen wordt, zullen de jongeren een groot veiligheidsgevoel ervaren in een land dat weliswaar getekend is door de oorlog maar nooit zijn stabiliteit verloren heeft.

Richtprijs
- Busvervoer Beiroet-klooster en terug: $600/15 personen - $40/persoon (Deze prijs kan licht variëren afhankelijk van het aantal deelnemers aan de reis).

- Vervoer binnen Syrië naar de twee bedevaartsoorden en lunch ter plaatse: $50/persoon (Deze prijs kan licht variëren afhankelijk van het aantal deelnemers aan de reis).

- Visumaanvraag voor 15 dagen: $50/persoon

- Accommodatie, eten in het klooster, logistiek en conferenties georganiseerd door het klooster: ($18/dag) x 14 dagen = $ 250/persoon

Totaal : 390 $/persoon (behalve vliegtuigticket heen en terug dat varieert tussen 300 en 500 euro)

Flitsen

  • Vorige vrijdag waren we met alle priesters van ons bisdom aanwezig bij de priesterwijding van onze vriend de diaken Osama van Kfarbo. Het was een waar volksfeest, hoewel dit dorp overwegend orthodoxe christenen telt. Osama is landbouwingenieur, zwijgzaam en nagenoeg door iedereen bijzonder geliefd. Zaterdag kwam een Russische bisschop, een priester met een groep gelovigen van de Latijnse ritus op bezoek. We vierden samen de Eucharistie met bijzondere eerbied. Bij een versnapering in de grote zaal bracht de groep nog indrukwekkende Russische gezangen. De bisschop vertelde dat zijn bisdom zo uitgestrekt is dat hij iedere week tweemaal het vliegtuig moet nemen om zijn gelovigen te bezoeken.

Nvdr: wij vonden nog dit oud beeldmateriaal over de kersttijd Kfarbo (Kafr Buhum) 2007:

En over Goede Vrijdag 2014 in de H. Eliaskerk:

Funeral of Jesus Christ 2014 in St. Elias Al-Hay Roman Catholic Church / Kafrbo / Hama / Syria..O Christ of Life
  • Maandagmorgen kwam een grote container toe uit Frankrijk, vanwege de Scouts de Cluses met hulpgoederen voor Libanon en Syrië. Met 15 vrijwilligers hadden we gans de voormiddag nodig om dat gevaarte leeg te maken. Het is onvoorstelbaar welke grote hoeveelheid daarin opgestapeld zat: beddengoed, kleding voor kinderen, mannen, vrouwen, hygiënisch materiaal, medisch materiaal voor ziekenhuizen, allerhande eetwaren…De volgende dagen is er nog veel werk om aangepaste pakketten te maken: voor baby’s, voor bejaarden, voor gehandicapten, voedselpakketten … Het zijn dozen of telkens grote plastiekzakken vol, met een etiket van de “scouts de Cluses” en van onze gemeenschap…. Met hartelijke dank aan de “Scouts de Cluses”!
Klik op “Bekijken op YouTube”

Varia

Nvdr: Toelichting betr. André Parrot en zijn uitgravingen in Syrië: https://en.wikipedia.org/wiki/Andr%C3%A9_Parrot Ook deze eeuwenoude archeologische site ontsnapte niet aan de verwoestingen van de moslimterroristen in 2014.